Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Najpiękniejsze nauki Jezusa

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    “Starajcie się wejść przez wąską bramę” — Łukasza 13,24

    Spóźniony podróżny, spiesząc się, by dotrzeć do bramy miasta przez zachodem słońca, nie mógł zbaczać z drogi za napotykanymi atrakcjami. Był skupiony na jednym: przejść przez bramę. Życie chrześcijanina — mówi Jezus — wymaga takiego samego skupienia na celu. Odsłoniłem przed wami wspaniałość charakteru, który jest prawdziwą chwałą mego królestwa. Nie zapewnia ziemskich pozycji, ale wart jest najwyższego wysiłku i pragnienia. Nie wzywam was do walki o panowanie nad światem, nie sądźcie jednak, że nie ma bitwy do stoczenia lub zwycięstwa, które możecie odnieść. Nakazuję wam: podejmijcie walkę, by wejść do mego duchowego królestwa.NNJ 125.3

    Życie chrześcijanina jest marszem i walką, ale zwycięstwa w nim nie można odnieść siłą ludzką. Polem, na którym rozgrywa się konflikt, jest serce, a odbywająca się walka — największa jaką kiedykolwiek toczył człowiek — jest walką o poddanie własnego ja woli Bożej, o oddanie serca we władanie miłości. Stara natura, zrodzona z krwi i ciała, nie może odziedziczyć królestwa Bożego. Odziedziczone skłonności i stare nawyki muszą zostać porzucone.NNJ 126.1

    Ten, kto postanowił wejść do duchowego królestwa, odkryje, że wszelkie siły i nałogi nieodrodzonej natury, wsparte mocami królestwa ciemności, są zwrócone przeciwko niemu. Samolubstwo i duma będą się sprzeciwiać wszystkiemu, co zdemaskowałoby je jako grzech. Sami nie jesteśmy w stanie pokonać złych pragnień i nawyków, które usiłują nad nami panować. Sami nie pokonamy potężnego wroga, który trzyma nas w niewoli grzechu. Tylko Bóg może dać zwycięstwo. On pragnie, by człowiek panował nad sobą, swoją wolą i przyzwyczajeniami, jednak nie może w nim działać bez jego zgody i współpracy. Duch Boży wpływa na człowieka przez jego władze umysłowe i siły, jakimi został obdarzony, dlatego muszą one zostać zjednoczone we współdziałaniu z Bogiem.NNJ 126.2

    Bez szczerej, żarliwej modlitwy i upokorzenia się na każdym kroku nie odniesiemy zwycięstwa. Nasza wola nie zostanie przymuszona do współpracy z niebem: musimy ją poddać dobrowolnie. Nawet gdyby Duch Boży mógł wywrzeć na człowieka stukrotnie większy wpływ, nie zmieniłby go w chrześcijanina, obywatela niebios, dlatego że twierdza szatana wciąż pozostawałaby niezdobyta. Wola człowieka musi się znaleźć po stronie woli Bożej. Sami nie jesteśmy w stanie podporządkować Bogu swych dążeń, pragnień i skłonności, lecz jeśli zapragniemy, On to uczyni, wyposażając nas w oręż, którym “[...] unicestwiamy złe zamysły i wszelką pychę, podnoszącą się przeciw poznaniu Boga, i zmuszamy wszelką myśl do poddania się w posłuszeństwo Chrystusowi”. 2 Koryntian 10,4-5. Wówczas sprawować będziemy “[...] z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje [...]. Albowiem Bóg to według upodobania sprawia [...] i chcenie i wykonanie”. Filipian 2,12-13.NNJ 126.3

    Piękno Chrystusa i chwała nieba pociąga wielu, a mimo to wzbraniają się przed spełnieniem warunków, dzięki którym może się stać ich udziałem. Wielu podąża szeroką drogą, choć nie są z niej do końca zadowoleni. Pragną się wyrwać z niewoli grzechu i o własnych siłach stawić opór swym grzesznym przyzwyczajeniom. Kierują swój wzrok ku wąskiej i ciasnej drodze, ale samolubne przyjemności, miłość do świata i duma stają się barierą odgradzającą ich od Zbawiciela. Wyrzeczenie się własnej woli oraz przedmiotów uczuć i dążeń wymaga poświęcenia, przed którym się wahają, chwieją, a w końcu wycofują. Wielu “[...] będzie chciało wejść, ale nie będą mogli”. Łukasza 13,24. Pragną dobra, a nawet starają się je osiągnąć, lecz nie dokonali wyboru: nie postanowili go zdobyć za wszelką cenę.NNJ 127.1

    Jedyną nadzieją na zwycięstwo jest zjednoczenie naszej woli z wolą Bożą, współpraca z Bogiem dzień po dniu, w każdej chwili. Z własnym ja nie możemy wejść do królestwa Bożego. Jeśli kiedykolwiek dostąpimy uświęcenia, to tylko przez wyrzeczenie się własnego ja i przyjęcie charakteru Chrystusa. Duma i samozadowolenie muszą zostać ukrzyżowane. Czy jesteśmy gotowi zapłacić żądaną cenę? Czy jesteśmy gotowi całkowicie podporządkować swoją wolę woli Bożej? Dopóki nie będziemy gotowi tego uczynić, przekształcająca Boża łaska nie może w nas zadziałać.NNJ 127.2

    Wojna, którą musimy wypowiedzieć jest “dobrym bojem wiary”. Apostoł Paweł napisał: “[...] pracuję, walcząc w mocy jego, która skutecznie we mnie działa”. Kolosan 1,29.NNJ 128.1

    Jakub w krytycznym momencie swojego życia uciekł się do modlitwy. Ogarnęło go nieprzeparte pragnienie zmiany charakteru. Kiedy zanosił do Boga swe błagania, nieprzyjaciel — jak sądził — porwał się na niego i Jakub przez całą noc walczył o życie. Ale to nie zagrożenie życia zmieniło pragnienie jego duszy. Gdy opadał już z sił, anioł użył swej boskiej mocy i dotknął Jakuba. Dopiero wtedy poznał, z kim walczył. Cierpiący i bezradny Jakub padł w ramiona Zbawiciela, prosząc o błogosławieństwo. Nie chciał odejść ani przestać błagać, dopóki Chrystus nie spełnił prośby jego bezradnej, skruszonej duszy, zgodnie z daną przez siebie obietnicą. Izajasza 27,5. Zdesperowany Jakub błagał: “Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. 1 Mojżeszowa 32,26b. Lecz to właśnie Ten, z kim zmagał się ów patriarcha, udzielił mu ducha determinacji i wytrwałości. I to On dał mu zwycięstwo, a także zmienił imię Jakub na Izrael, mówiąc: “[...] walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś”. 1 Mojżeszowa 32,28. Poddaniem siebie i niezłomną wiarą Jakub zdobył to, o co bezskutecznie walczył o własnych siłach. “[...] zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza”. 1 Jana 5,4.NNJ 128.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents