Umiar w wyznaczanych stawkach

W naszych sanatoriach należy zapewnić opiekę dla wszystkich klas społecznych. Bóg nie wzywa swego ludu do zakładania instytucji, w których wszyscy pacjenci będą mieli zapewnione darmowe wyżywienie i zakwaterowanie i gdzie nie będzie można przedstawiać typowych dla nas zasad wiary. Nasz Pan nie zlecił żadnemu adwentyście dnia siódmego tego rodzaju pracy. Takie postępowanie byłoby marnotrawieniem czasu i niewłaściwym wykorzystaniem środków.MPM 165.3

Warunki lokalowe oraz poziom leczenia musi być taki, aby przyciągnąć pacjentów z wyższych klas. Musimy mieć pokoje wyposażone do dyspozycji tych, którzy są chętni zapłacić szczodrze za leczenie i pobyt. Jednak lekarze nie powinni nastawiać się w swoich kalkulacjach na bogatych pacjentów, których stać na płacenie wysokich cen. Nie powinno się także trwonić pieniędzy w nadziei pozyskania pacjentów. Opłaty za leczenie i zakwaterowanie nie powinny być tak wysokie, aby wzbudzać niechęć do spożywania prostego i zdrowego pożywienia niezbędnego do zachowania zdrowia. Ustalcie rozsądną cenę za oferowane leczenie. Taki sposób postępowania będzie atrakcyjny dla wszystkich rozsądnych ludzi.MPM 165.4

Ustalenie ceny wyższej niż wymaga tego stan faktyczny i uczciwość może się zgadzać ze zwyczajami świeckich lekarzy, ale na pewno nie przyniesie chwały Bogu. Nie taki jest Jego plan i nie spotka się on z Jego aprobatą, ponieważ będzie wywierał niekorzystny wpływ na społeczeństwo. Ustalanie tak wysokich opłat obróci się przeciwko nam i przyniesie skutki zupełnie inne od oczekiwanych. Nigdy nie powinno się ustalać wyśrubowanych cen.MPM 166.1

Potrzeba zmian

Polecono mi zwrócić się do wszystkich lekarzy zaangażowanych w naszych instytucjach. Zarządzanie nimi wymaga reformy. Nie mają być prowadzone tak, jak instytucje w tym świecie. Chociaż wiele osób, które nie mogą pozwolić sobie na opłacenie kosztów, leczy się za darmo, innych obciąża się niebotycznymi sumami za operacje, które zajmują niewiele czasu. Stawki ustalane przez świeckich lekarzy nie mają wyznaczać standardów w naszych instytucjach. [...]MPM 166.2

Nasz Pan udzielił w tym względzie ostrzeżeń i napomnień. Nie będzie błogosławił oszustwa na żadnym etapie transakcji. Na ogół wykonywanie zawodu lekarza wiąże się z dużą liczbą niesprawiedliwych wymuszeń. Czy jednak my mamy być winni tego samego grzechu? Jesteśmy reformatorami. Powinniśmy postępować w sposób, który będzie odzwierciedleniem charakteru doskonałego człowieczeństwa — czystego, wzniosłego charakteru Chrystusa. Jeśli będzie tak w naszym przypadku, dobrze ugruntowany cel niezachwianej prawości w drobnych sprawach zostanie przeniesiony przez nas również na wykonywanie większych obowiązków. Uświęcone serca będą zawsze świadczyły o uświęconych zasadach życia. — Manuscript 169, 1899.MPM 166.3