Niebo a ludzkie serce — Gdy nam Chrystus otwiera drogę do nieba, otwiera równocześnie i serca nasze, byśmy ją godnie mogli przyjąć. Grzech odłącza nas od Stwórcy i niszczy w duszy ludzkiej pragnienie i warunki poznania Go. Misją Jezusa było przeciwdziałać wpływom szatana i odbudować to, co zły duch zniszczył na ziemi. Wszystkim sparaliżowanym przez grzech władzom duszy, umysłu i woli, Chrystus ma moc przywrócić utraconą żywotność. Otwiera przed nami szeroko bramę wiodącą do bogactw wszechświata i daje moc ocenienia i poznania ich wartości. — Wychowanie 20.SCR 231.1

Zbawiciel zna każdego człowieka — Jezus zna każdego z nas indywidualnie i wzruszony jest naszą słabością. Zna nas wszystkich po imieniu. Zna dom, w którym mieszkamy, i zna imię każdego z jego mieszkańców. Daje w określonym czasie polecenie swym sługom, aby poszli na określoną ulicę w danym mieście, do wyznaczonego domu, aby odnaleźć w nim jedną z Jego owieczek.SCR 231.2

Każda dusza jest tak wszechstronnie znana Jezusowi, jak gdyby była jedyną, za którą Zbawiciel umarł. Rozterka każdego człowieka wzrusza Jego serce, a wołanie o ratunek dochodzi do Jego uszu. Chrystus przyszedł, aby przygarnąć do siebie wszystkich ludzi. Prosi: Chodź za mną, a Jego Duch porusza serca i przyciąga do Niego. Jednak wielu opiera się temu. Jezus wie, kim są ci ludzie. Wie również, kto z radością przyjmuje Jego wezwanie i jest gotów oddać się pod Jego pasterską opiekę. Chrystus mówi:SCR 231.3

— “Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną”. Jana 10,27.SCR 231.4

Dba o każdą z nich tak, jak gdyby była jedyną na całej ziemi. — Życie Jezusa 345-346.SCR 231.5

Siedmiokrotne uwolnienie od demonów — Maria uważana była za wielką grzesznicę, lecz Jezus znał warunki, które ukształtowały jej życie. Mógł zgasić w jej duszy wszelką iskrę nadziei, lecz nie uczynił tego. To On wydźwignął ją z rozpaczy i ruiny. Siedem razy słyszała Jego zgromienie demonów, które opanowały jej serce i umysł. Słyszała też Jego wołanie do Ojca w jej sprawie. Wiedziała, w jakim stopniu grzech rani Jego nieskalaną czystość i dzięki Jego mocy zwyciężyła.SCR 231.6

Odrodzenie Marii — Choć w oczach ludzkich sprawa Marii wydawała się beznadziejna, to Chrystus dostrzegał w niej zadatki dobra i znał ją również z tej lepszej strony. Plan odkupienia otworzył przed ludzkością duże możliwości, a w osobie Marii one się zrealizowały. Dzięki Jego łasce stała się ona uczestniczką boskiej natury. Ona, która upadła i której dusza stała się siedliskiem demonów, znalazła się w bezpośredniej bliskości Zbawiciela, zarówno jako wyznawczyni, jak i pomocnica w działaniu.SCR 232.1

Maria była osobą zasiadającą u Jego stóp i przyjmującą Jego naukę. To ona wylała na Jego głowę drogocenny wonny olejek i zrosiła Jego stopy łzami. Maria stała pod krzyżem i szła za Panem na miejsce pochówku, a jako pierwsza znalazła się przy grobie po zmartwychwstaniu. Była też pierwszą osobą, która obwieściła, że Zbawiciel wstał z grobu.SCR 232.2

Im większy grzech, tym większa potrzeba Chrystusa — Jezus zna warunki, w jakich znajduje się każda dusza. Możemy mówić, że jesteśmy bardzo, bardzo grzeszni, ale im większymi jesteśmy grzesznikami, 254 tym bardziej potrzebujemy Chrystusa. Nie odtrąca On płaczących i skruszonych. Nie mówi wszystkim tego, co mógłby objawić, lecz dodaje otuchy każdej potrzebującej duszy. Odpuszcza chętnie wszystkim, którzy przychodzą do Niego po przebaczenie i pokrzepienie.SCR 232.3

Jezus mógłby zlecić aniołom niebieskim, aby wylali Jego gniew na nasz świat i zniszczyli tych, których przepełnia nienawiść do Boga. Mógłby wymazać z oblicza wszechświata te jego ciemne punkty. Lecz nie czyni tego. Dziś stoi przed ołtarzem otoczony dymem kadzideł i składa przed Bogiem modlitwy tych, którzy pragną Jego pomocy.SCR 232.4

Dusze zwracające się po schronienie wznosi ponad oskarżenia i ludzki osąd, a żaden człowiek ani zły anioł nie zdoła wnieść przeciwko nim oskarżenia. Chrystus przyjmuje ich do swej bosko-łudzkiej natury. Ten, który przyjął na siebie grzech ludzi, stoi przy nich w świetle płynącym od tronu Boga. “Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Przecież Bóg usprawiedliwia. Któż będzie potępiał? Jezus Chrystus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, Ten przecież wstawia się za nami”. Rzymian 8,33-34. — Życie Jezusa 404.SCR 232.5

Niezawodny Pomocnik — Dusza, która oddała siebie Chrystusowi, jest w Jego oczach cenniejszą niż cały świat. Zbawiciel przeszedł przez mękę Golgoty, aby każdy człowiek mógł być zbawiony w Jego królestwie. Nie porzuci nigdy żadnego z tych, za których umarł. Dopóki Jego naśladowcy nie zdecydują się odejść od Niego, On ich będzie mocno trzymał.SCR 233.1

We wszystkich naszych doświadczeniach mamy Tego, który zawsze pomaga. Nie zostawia nas samych w walce z pokusą i złem oraz nie dopuszcza, by przygniotły nas ciężary i zmartwienia. Choć dziś jest niewidoczny dla oczu śmiertelników, uchem wiary można usłyszeć Jego głos, który mówi:SCR 233.2

— “Nie bój się. Jestem z tobą. Jam jest (...) żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków”. Objawienie 1,17-18. Dzieliłem z tobą twój smutek, doświadczałem twoich walk i zmierzyłem się z twoimi pokusami. Znam twoje łzy, bo sam płakałem. Znam smutki skryte tak głęboko, że nikt o nich nie wie. Nie myśl, że jesteś skazany na opuszczenie i zgubę. Choć twój ból nie budzi oddźwięku w żadnym sercu na ziemi, patrz na mnie i żyj. “A choćby się góry poruszyły i pagórki się zachwiały, jednak moja łaska nie opuści cię, a przymierze mojego pokoju się nie zachwieje, mówi Pan, który się nad tobą lituje”. Izajasza 54,10. — Życie Jezusa 346-347.SCR 233.3

Nienawiść do grzechu, ale miłość do grzeszników — Chrystus wstał i, patrząc na kobietę rzekł:SCR 233.4

— “Kobieto! Gdzież są ci, co cię oskarżali? Nikt cię nie potępił? A ona odpowiedziała:SCR 233.5

— Nikt, Panie!SCR 233.6

Wtedy rzekł Jezus:SCR 233.7

— I Ja cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz”. Jana 8,10-11. Kobieta stała przed Chrystusem, drżąc ze strachu. Jego słowa: “Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem” (Jana 8,7) wydały się jej wyrokiem śmierci. Nie śmiała podnieść oczu ku Zbawicielowi, tylko w milczeniu czekała na swe przeznaczenie. Ze zdumieniem zobaczyła, że jej oskarżyciele odeszli zmieszani i milczący. A potem usłyszała te słowa pełne nadziei:SCR 233.8

— “I Ja cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz”. Jana 8,11. Serce jej stajało. Padłszy do stóp Jezusa, dziękowała Mu i ze łzami wyznawała swe grzechy.SCR 233.9

Początek nowego życia — Był to dla niej początek nowego życia, pełnego czystości i spokoju, poświęconego służbie Bożej. Podnosząc z upadku tę duszę, Chrystus uczynił większy cud, niż uzdrawiając największe dolegliwości fizyczne. Uzdrowił chorobę duchową, która doprowadza do wiecznej śmierci. Ta pokutująca kobieta256 stała się jedną z Jego najwytrwalszych naśladowczyń, okupując swym oddaniem i miłością okazane jej miłosierdzie.SCR 234.1

W tym akcie darowania kobiecie winy i zachęcenia jej do lepszego życia charakter Jezusa ukazuje się w pięknie doskonałej sprawiedliwości. Nie usprawiedliwia On grzechu ani nie pomniejsza znaczenia winy. Nie dąży do potępienia, lecz do wybawienia. Świat miał dla tej zbłąkanej kobiety jedynie pogardę i potępienie, Chrystus zaś znalazł dla niej słowa pocieszenia i nadziei. Sam Bezgrzeszny litował się nad słabością grzeszników i wyciągał ku nim swą pomocną dłoń. Tam, gdzie obłudni faryzeusze nie znaleźli nic innego poza pogróżkami, Jezus rzekł do niej:SCR 234.2

— “Idź i odtąd już nie grzesz”. Jana 8,11.SCR 234.3

Chrześcijańska miłość nie spieszy się do potępiania — Nie jest naśladowcą Chrystusa ten, kto odwraca wzrok od zbłąkanego, pozwalając mu staczać się dalej w dół. Często się zdarza, że najbardziej skorzy do potępiania innych i najgorliwsi w stawianiu innych przed sądem, mają o wiele więcej win na swoim sumieniu. Ludzie nienawidzą grzeszników, a miłują grzech. Jezus nienawidzi grzechu, lecz kocha grzesznika. Takim duchem powinni być ożywieni wszyscy, którzy chcą iść w Jego ślady. Miłość chrześcijańska nie jest skora do potępienia, lecz łatwo dostrzega skruchę i jest gotowa wybaczyć, zachęcić i sprowadzić błądzącego na ścieżkę świętości oraz umocnić go na niej. — Życie Jezusa 330-331.SCR 234.4

Jezus, Przyjaciel Grzeszników — Chciałabym zwrócić twoją uwagę na cenne obietnice Słowa Pańskiego. Nie wszyscy, którzy są dziećmi Bożymi, mają jednakowe mocne strony, temperament, pewność siebie i odwagę. Cieszę się, że nasze uczucia nie są dowodem, iż nie jesteśmy dziećmi Pana. Wróg będzie cię kusił, byś myślała, że to, co zrobiłaś, odłączyło cię od Boga, tak iż On już cię nie miłuje. Ale nasz Pan miłuje nas nieprzerwanie, a my możemy to wiedzieć na podstawie Jego słów przekazanych w Piśmie Świętym specjalnie dla takich osób jak ty:SCR 234.5

— “A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy”. 1 Jana 2,1. “Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości”. 1 Jana 1,9.SCR 235.1

Droga siostro, mam dowód, że Bóg cię miłuje, a umiłowany Zbawiciel, który wydał siebie za ciebie, nie odrzuci cię dlatego, że jesteś kuszona i w swojej słabości bywasz pokonana. On miłuje cię mimo wszystko.SCR 235.2

Piotr trzykrotnie wyparł się swego Pana, ale Jezus nie odrzucił swojego ucznia. Choć Piotr odczuwał pogardę dla samego siebie, Pan nadal go miłował, a po swoim zmartwychwstaniu wezwał go po imieniu i przesłał mu zapewnienie swojej miłości. Ach, jakżeż troskliwego, miłującego i współczującego Zbawiciela mamy! On miłuje nas, nawet gdy błądzimy.SCR 235.3

Wspaniałe Boże obietnice — Nie wyrywaj się z ramion drogiego Zbawiciela, ale polegaj na Nim w ufnej wierze. On cię miłuje i troszczy się o ciebie. On cię błogosławi, darząc cię pokojem i laską. On mówi do ciebie:SCR 235.4

— “Ufaj, (...) odpuszczone są grzechy twoje”. Mateusza 9,2.SCR 235.5

Możesz być przytłoczona fizycznym niedomaganiem, ale to nie świadczy, iż Pan nie działa dla ciebie dzień po dniu. On ci przebaczy, i to chętnie. Gromadź w swojej duszy wspaniałe Boże obietnice. Jezus jest naszym stałym i niezawodnym Przyjacielem i pragnie, byś Mu ufała.SCR 235.6

Bóg działa, ale i szatan działa. Szatan chciałby odciągnąć nasze myśli od potężnego Pomocnika, abyśmy myśleli raczej o degradacji naszej duszy oraz czuli, że marnujemy wszystkie nasze siły i znieważamy Pana. Nie wpatruj się w siebie, ale patrz na doskonałość Chrystusa.SCR 235.7

Sprawiedliwość Jezusa dla nas — Nie jesteśmy w stanie sami wytworzyć sprawiedliwości dla siebie. Chrystus ma w swoich rękach czyste szaty sprawiedliwości i pragnie nas w nie przyodziać. Chce skierować do nas słodkie słowa przebaczenia i obietnicy. Przedstawia naszym spragnionym duszom źródła żywej wody, dzięki której mogą nabrać siły. Wzywa nas, byśmy przyszli do Niego ze wszystkimi naszymi brzemionami i smutkami, i obiecuje nam odpocznienie. Gdy przychodzimy do Niego, musimy wierzyć, że On oferuje nam przebaczenie. Musimy okazać wiarę, polegając na Jego miłości. Serce zostaje poruszone przez wszystko, co czułe, czyste i wzniosłe — szlachetne ambicje, świętą radość, wzniosłe motywy, bratnią miłość i potrzebę pomocy.SCR 235.8

Łaskawa oferta przebaczenia — Jezus zna nasze winy i oferuje przebaczenie, więc nie powinniśmy Go znieważać przez wątpienie w Jego miłość. Nasze poczucie winy musimy zostawić u stóp krzyża Golgoty. Poczucie grzeszności zatruwa źródło życia i prawdziwego szczęścia. Chrystus mówi:SCR 236.1

— Złóż to wszystko na mnie. Ja wezmę na siebie twoje grzechy i dam ci pokój. Nie zapominaj o szacunku dla samego siebie, gdyż Ja nabyłem cię za cenę mojej krwi. Należysz do mnie. Wzmocnię twoją słabą wolę i usunę wyrzuty sumienia z powodu popełnionych grzechów.SCR 236.2

Zatem zwróć swoje wdzięczne serce, drżące z niepewności, do Jezusa i przyjmij daną ci nadzieję. Bóg przyjmuje twoje skruszone i uniżone serce oraz oferuje ci łaskawie przebaczenie. On pragnie przyjąć cię do swojej rodziny i przez swoją łaskę niesie ci pomoc w twoich słabościach. Drogi Zbawiciel będzie cię prowadził krok po kroku, trzymając twoją dłoń w swojej dłoni.SCR 236.3

Studiuj cenne Boże obietnice. Jeśli szatan próbuje cię przestraszyć, nie zwracaj na to uwagi i trzymaj się obietnic, a twoja dusza znajdzie pocieszenie w Jego świetle. Chmura jest ciemna sama w sobie, ale gdy światło rozjaśnia ją od środka, wówczas wypełnia się złotym blaskiem, gdyż chwała Bożą jaśnieje nad nią. 259SCR 236.4

Niechaj Pan błogosławi w twojej duszy te kilka słów, do których napisania mnie skłonił. — Letter 99, 1896.SCR 236.5

Przedmiot miłości i zainteresowania Najwyższego — Pan Bóg przez Jezusa Chrystusa zawsze wyciąga swoją rękę i zaprasza grzesznych i upadłych. On wita wszystkich. Cieszy się, że może przebaczyć największemu grzesznikowi. On odbierze zdobycz mocarzowi, wyzwoli więźnia i wyrwie głownię z płomieni. Spuści złoty łańcuch miłosierdzia do największych głębin ludzkiego nieszczęścia i wyciągnie sponiewieraną duszę splamioną grzechem.SCR 236.6

Każda istota ludzka jest obiektem zainteresowania Jego miłującego serca, Tego, który oddał swoje życie, aby móc przyprowadzić ludzi z powrotem do Boga. Grzeszne i bezradne dusze niszczone przez podstępy szatańskie otacza opieką, jak pasterz owce swojego stada. — Śladami Wielkiego Lekarza 108-109.SCR 236.7

Rozdział 40 — Oświadczenie Ellen G. i Jamesa White'ów

Rozdział 42 — Zrozumienie okazywane bliźnim