49. - ΒΟΗΘΟΙ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Τα παιδιά πρέπει να βοηθούν στην οικογενειακή εστία. Τα παιδιά έχουν, όπως και οι γονείς, σημαντικά καθήκοντα στο σπίτι. Πρέπει να διδαχθούν ότι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της οικο-γένειας. Τρέφονται, ντύνονται, αγαπιούνται, φροντίζονται, και πρέ-πει να ανταποκρίνονται για όλα αυτά τα ευεργετήματα σηκώνοντας τα βάρη του σπιτιού τα οποία τους αναλογούν, και να φέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευτυχία μέσα στην οικογένεια, της οποίας είναι μέλη.ΧΟ 206.1
Ας διδάξει κάθε μητέρα στα παιδιά της ότι είναι μέλη της οικογε-νειακής εστίας, και ότι οφείλουν να αναλάβουν τις ανάλογες γι’αυτά ευθύνες στην εστία αυτή. Κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να αναλάβει τόσο πιστά τις ευθύνες αυτές, όσο τα μέλη της εκκλησίας αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους έναντι της εκκλησίας.ΧΟ 206.2
Βοηθήστε τα παιδιά να καταλάβουν ότι κάνοντας μικρά θελήμα-τα, βοηθούν τον πατέρα και τη μητέρα. Δώστε τους κάποια δουλειά να κάνουν για σας και πείτε τους ότι έπειτα θα έχουν τον καιρό να παίξουν.ΧΟ 206.3
Τα παιδιά έχουν δραστήρια διάνοια, γι’αυτό πρέπει να απασχο-λούνται σηκώνοντας βάρη της καθημερινής ζωής. Ας μην αφεθεί σε αυτά η εκλογή της ενασχόλησης. Οι ίδιοι οι γονείς να ρυθμίζουν το ζήτημα αυτό.ΧΟ 206.4
Γονείς και παιδιά έχουν υποχρεώσεις. Οι γονείς έχουν υπο-χρέωση να τρέφουν, να ντύνουν, να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, και αυτά έχουν υποχρέωση να υπηρετούν τους γονείς με χαρούμε-νη και πρόθυμη αφοσίωση. Όταν τα παιδιά σταματήσουν να νιώ-θουν την υποχρέωσή τους να συμμερίζονται το μόχθο και τα βάρη των γονέων τους, τότε πώς θα τους φαινόταν αν οι γονείς τους έ-παυαν να αισθάνονται υποχρεωμένοι να προμηθεύουν τα αναγκαία γι’αυτά; Σταματώντας να εκτελούν τα ανατιθέμενα σε αυτά καθήκοντα ώστε να είναι χρήσιμα στους γονείς, να ελαφρύνουν τα βάρη τους κάνοντας κάτι που μπορεί να μην είναι ευχάριστο αλλά πολύ κοπιαστικό, τα παιδιά χάνουν την ευκαιρία να αποκτήσουν την πιο πολύτιμη μόρφωση που θα τα κάνει κατάλληλα για μελλοντική χρησιμότητα.ΧΟ 206.5
Ο Θεός θέλει τα παιδιά όλων των πιστών να εκπαιδεύονται από τα πρώτα τους χρόνια να συμμετέχουν στα βάρη που οι γονείς τους πρέπει να σηκώνουν φροντίζοντας γι’αυτά. Σε αυτά παραχωρείται ένα μέρος του σπιτιού για δωμάτιά τους, όπως και το δικαίωμα και προνόμιο μιας εξασφαλισμένης θέσης στο τραπέζι της οικογένειας. Ο Θεός απαιτεί από τους γονείς να τρέφουν και να ντύνουν τα παι-διά τους. Γονείς και παιδιά έχουν αμοιβαίες υποχρεώσεις. Από μέ-ρους των παιδιών απαιτείται να σέβονται και να τιμούν τους γονείς τους.ΧΟ 207.1
Οι γονείς να μη γίνουν σκλάβοι των παιδιών τους, κάνοντας ό-λες τις θυσίες, ενώ αυτά να μεγαλώνουν ξένοιαστα και αδιάφορα α-φήνοντας ολόκληρο το φορτίο να πέφτει στους γονείς.ΧΟ 207.2
Νωθρότητα διδασκόμενη από κακώς νοούμενη καλοσύνη. Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται από πολύ μικρά να είναι χρήσιμα, να βοηθούν τον εαυτό τους και να εξυπηρετούν τους άλλους. Πολ-λές σύγχρονες κοπέλες μπορούν, χωρίς την ελάχιστη τύψη συνεί-δησης, να βλέπουν τις μητέρες τους να παιδεύονται για να μαγειρέ-ψουν, να πλύνουν, να σιδερώσουν, ενώ αυτές κάθονται στο σαλόνι διαβάζοντας μυθιστορήματα, φτιάχνοντας δαντέλες, πλέκοντας ή κεντώντας. Η καρδιά τους είναι σκληρή σαν πέτρα.ΧΟ 207.3
Από πού όμως προέρχεται το κακό; Ποιοι είναι συνήθως οι κύ-ριοι ένοχοι στην υπόθεση αυτή; Οι καημένοι, οι εξαπατημένοι γο-νείς. Παραβλέπουν το μελλοντικό καλό των παιδιών τους και με την παρεξηγημένη στοργικότητά τους τα αφήνουν να τεμπελιάζουν ή να ασχολούνται με μηδαμινής αξίας πράγματα, τα οποία ούτε σωματική ούτε πνευματική εξάσκηση απαιτούν. Και δικαιολογούν κατόπιν οι γονείς τις νωθρές κόρες τους ότι είναι φιλάσθενες. Τι είναι όμως εκείνο που τις έκανε ευπαθείς; Σε πολλές περιπτώσεις είναι η εσφαλμένη στάση των γονέων. Μια κανονική εξάσκηση στις δουλειές του σπιτιού θα μπορούσε να βελτιώσει και το πνεύμα και το σώμα. Τα παιδιά όμως στερούνται την εξάσκηση αυτή μέχρι που αποστρέφονται την εργασία.ΧΟ 207.4
Αν τα παιδιά σας δεν έχουν συνηθίσει να εργάζονται, σύντομα θα αισθανθούν εξαντλημένα. Θα παραπονιούνται για πόνους στα πλευρά και στις ωμοπλάτες, για κούραση των άκρων, και θα κατα-λήξετε, από υπερβολική συμπάθεια, να κάνετε μόνοι σας όλες τις δουλειές παρά να τα αφήσετε να κουρασθούν λιγάκι. Στην αρχή να δίνετε ελαφριά εργασία στα παιδιά σας, έπειτα να την αυξάνετε η-μέρα με την ημέρα μέχρις ότου να μπορούν να προσφέρουν κανο-νική ποσότητα εργασίας χωρίς να αισθάνονται έτσι κουρασμένα.ΧΟ 207.5
Κίνδυνοι οκνηρίας. Μου έχει δειχθεί ότι η οκνηρία ττροκαλεί την αμαρτία. Απασχολημένα χέρια και μυαλά δε βρίσκουν καιρό να δώσουν προσοχή σε κάθε πειρασμό προτεινόμενο από το Σατανά. Αδρανή όμως χέρια και αδρανείς σκέψεις προσφέρονται ήδη στον έλεγχο του Σατανά. Όταν η σκέψη δεν απασχολείται όπως πρέπει, ενδίδει σε ακατάλληλα πράγματα. Οι γονείς οφείλουν να διδάξουν στα παιδιά τους ότι η οκνηρία είναι αμαρτία.ΧΟ 208.1
Τίποτε δεν οδηγεί ασφαλέστερα στο κακό από το να αφαιρούνται όλα τα βάρη από τα παιδιά, εκθέτοντάς τα σε μια άπραγη ζωή χωρίς να κάνουν τίποτε, ή απασχολούμενα όπως τους αρέσει. Ο νους των παιδιών βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση, και αν δεν απα-σχολείται με κάτι το ωραίο και το χρήσιμο, τότε αναπόφευκτα θα στραφεί προς το κακό. Ενώ η ψυχαγωγία είναι απαραίτητη για τα παιδιά, πρέπει όμως αυτά να μάθουν και να εργάζονται, να έχουν τακτικές ώρες για τη σωματική άσκηση, καθώς επίσης και για μελέ-τη. Επιδιώξτε να έχουν απασχολήσεις κατάλληλες για την ηλικία τους και να εφοδιάζονται με χρήσιμα και ευχάριστα βιβλία.ΧΟ 208.2
Η ασφαλέστερη προφύλαξη είναι η χρήσιμη ενασχόληση. Μια από τις ασφαλέστερες προφυλάξεις για τους νέους είναι η χρή-σιμη ενασχόληση. Αν είχαν συνηθίσει να είναι φίλεργοι, έτσι που οι ώρες τους να κυλούν με χρήσιμη εργασία, δε θα έβρισκαν καιρό να δυσανασχετούν για τη μοίρα τους η να χασομερούν ονειροπολώ-ντας. Τότε ελάχιστα θα διέτρεχαν τον κίνδυνο να αποκτήσουν κακές συνήθειες ή κακές συναναστροφές.ΧΟ 208.3
Αν οι γονείς είναι τόσο απασχολημένοι με άλλα πράγματα ώστε να μην μπορούν να απασχολήσουν τα παιδιά τους στη χρησιμότη-τα, τότε ο Σατανάς θα τα κάνει πολυάσχολα.ΧΟ 208.4
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να σηκώνουν βάρη. Οι γονείς πρέπει να κατανοήσουν το γεγονός ότι το σπουδαιότερο μάθημα που έχουν να διδάξουν στα παιδιά τους είναι ότι αυτά οφείλουν να κάνουν το μέρος τους σηκώνοντας κάποια βάρη του σπιτιού. Οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους να αποκτήσουν πρακτική άποψη της ζωής, να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να αναδειχθούν χρήσιμοι στον κόσμο. Στο σπίτι, κάτω από την επίβλεψη μιας συνετής μητέρας, αγόρια και κορίτσια ας πάρουν την πρώτη καθοδήγηση να αντιμετωπίσουν τα βάρη της ζωής. Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού είτε προς το καλό είτε προς το κακό, αρχίζει από πολύ μικρή ηλικία. Αυξανόμενα σε ηλικία, τα μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να βοηθούν στη φροντίδα των νεότερων μελών της οικογένειας. Η μητέρα να μην εξαντλείται κάνοντας μια δουλειά ττου τα παιδιά της μπορούν και οφείλουν να κάνουν.ΧΟ 208.5
Δίνει ικανοποίηση η συμμετοχή στα βάρη. Γονείς, βοηθήστε τα παιδιά σας να κάνουν το θέλημα του Θεού εκτελώντας πιστά τα καθήκοντα που πραγματικά ανήκουν σε αυτά, σαν μέλη της οικογέ-νειας. Έτσι, θα αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία, θα διδαχθούν να μην επικεντρώνουν τις σκέψεις τους στο εαυτό τους, να μη νοιάζο-νται για τη δική τους ευχαρίστηση, για τη δική τους διασκέδαση. Διδάξτε τα με υπομονή να κάνουν το μέρος τους στον οικογενειακό κύκλο, να καταβάλουν επιτυχημένες προσπάθειες στη συμμετοχή των βαρών του πατέρα, της μητέρας και των αδελφών τους. Με τον τρόπο αυτόν θα αποκτήσουν την ικανοποίηση να αισθανθούν ότι πραγματικά είναι χρήσιμα.ΧΟ 209.1
Τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν να είναι χρήσιμα. Από φυσι-κού τους είναι ζωηρά και έχουν την τάση να είναι απασχολημένα. Η ζωηράδα αυτή εύκολα επηρεάζεται και μπορεί να οδηγηθεί στην ορθή κατεύθυνση. Τα παιδιά μπορούν να συνηθίσουν από μικρά να σηκώνουν καθημερινά τα μικροβάρη της οικογένειας, το κάθε παιδί έχοντας στην αναλογία του κάποια ιδιαίτερη δουλειά για την εκπλήρωση της οποίας να είναι υπεύθυνο στους γονείς ή στους κηδεμόνες του. Έτσι, από μικρά μαθαίνουν να επιφορτίζονται το ζυγό του καθήκοντος, ενώ η εκτέλεση των μικρών καθηκόντων τα προξενεί ευχαρίστηση προσφέροντας σε αυτά τη χαρά εκείνη που αποκτάται μόνο με την ευπραγία. Συνηθίζουν στην εργασία και στην ευθύνη, και απολαμβάνουν την απασχόλησή τους αντιλαμβανόμενα ότι η ζωή επιφυλάσσει σε αυτά πολύ σπουδαιότερες υποχρεώσεις από το να ευχαριστούν τον εαυτό τους.ΧΟ 209.2
Η εργασία κάνει καλό στα παιδιά. Ευχαριστούνται όταν για ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους απασχολούνται με κάτι χρήσιμο. Α-πολαμβάνουν τις αθώες διασκεδάσεις τους με ζωηρότερο ενδιαφέ-ρον έπειτα από την επιτυχημένη εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Η εργασία δυναμώνει τόσο τους μύες όσο και το πνεύμα. Οι μη-τέρες μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους πολύτιμους μικρούς βοη-θούς τους γι’αυτές. Και ενώ τα διδάσκουν να είναι χρήσιμα, μπο-ρούν οι ίδιες να αποκτήσουν τη γνώση της ανθρώπινης φύσης και να μάθουν πώς να φέρονται στις δροσερές αυτές νεαρές υπάρξεις διατηρώντας θερμές και νεανικές τις δικές τους καρδιές, έτσι όπως έρχονται σε επαφή με τα μικρά τους. Και όπως τα παιδιά τους στρέ-φονται σε αυτές με εμπιστοσύνη και αγάπη, το ίδιο και εκείνες στρέφονται στο Σωτήρα τους για βοήθεια και καθοδήγηση. Παιδιά που καθοδηγούνται όπως πρέπει, μεγαλώνοντας μαθαίνουν να εκτιμούν την εργασία που ελαφρώνει τα βάρη των φίλων τους.ΧΟ 209.3
Εξασφαλίζει διανοητική ισορροπία. Η εκτέλεση της προσδιο-ρισμένης εργασίας τους ενισχύει τη μνήμη, συντελεί στην ισορροπία της διάνοιας, καθώς και στην ισότητα του χαρακτήρα και της διάθεσης. Η κάθε ημέρα με τον κύκλο των μικρών ενασχολήσεών της απαιτεί σκέψη, υπολογισμό και σχέδιο για δράση. Καθώς μεγα-λώνουν τα παιδιά, περισσότερα πράγματα μπορούν να απαιτηθούν από αυτά. Δεν πρέπει η εργασία να είναι εξαντλητική, ούτε να παρατείνεται σε σημείο που να τα κουράζει και να τα αποθαρρύνει, αλλά πρέπει να επιλέγεται με σύνεση, ανταποκρινόμενη στην πε-ρισσότερο επιθυμητή σωματική ανάπτυξη και στην κατάλληλη καλ-λιέργεια του πνεύματος και του χαρακτήρα.ΧΟ 210.1
Συνδέει με τους εργάτες του ουρανού. Αν τα παιδιά διδάσκο-νταν να θεωρούν τον ταπεινό κύκλο των καθημερινών καθηκόντων σαν πορεία χαραγμένη από το Θεό γι’αυτά, σαν σχολείο όπου να εκπαιδευθούν για να αποδώσουν πιστή και ικανοποιητική εργασία, πόσο πιο ευχάριστη και τιμητική θα τους φαινόταν η εργασία τους! Η εκτέλεση του κάθε καθήκοντος «ως εις Κύριον”, ρίχνει γοητεία ε-πάνω στην πιο ταπεινή ενασχόληση και συνδέει τους εργάτες της γης με τις άγιες υπάρξεις που εκτελούν το θέλημα του Θεού στον ουρανό.ΧΟ 210.2
Εργασία αδιάκοπη επιτελείται στον ουρανό. Εκεί δεν υπάρχουν αργόσχολοι. Ο Χριστός είπε: «Ο Πατήρ Μου εργάζεται έως τώρα, και Εγώ εργάζομαι.» (Ιωάν ε’[5]17). Δεν μπορούμε να υποθέσουμε πως όταν φθάσει ο τελικός θρίαμβος και βρεθούμε στα οικήματα που έχουν ετοιμασθεί για μας, η μοίρα μας θα είναι η αδράνεια, ότι θα αναπαυόμαστε σε μια κατάσταση μακαριότητας χωρίς να κάνου-με τίποτε.ΧΟ 210.3
Ενδυναμώνει τους δεσμούς. Για την οικογενειακή ανατροφή του παιδιού, η αρχή της συνεργασίας είναι ανεκτίμητη. Τα μεγαλύ-τερα παιδιά πρέπει να γίνουν βοηθοί των γονέων, να παίρνουν μέρος στα σχέδιά τους και να συμμερίζονται τις ευθύνες και τα βάρη τους. Οι γονείς ας βρίσκουν καιρό για να διδάξουν τα παιδιά τους, να δείχνουν σε αυτά ότι η βοήθειά τους είναι πολύτιμη, ότι επιθυμούν να έχουν την εμπιστοσύνη τους, ότι ευχαριστιούνται με τη συντροφιά τους, και τα παιδιά δε θα αργήσουν να ανταποκριθούν. Όχι μόνο το βάρος των γονέων ελαφρώνεται και τα παιδιά αποκτούν πρακτική εξάσκηση ανεκτίμητης αξίας, αλλά θα συσφι- χθούν οι οικογενειακοί δεσμοί και θα ενισχυθούν οι χαρακτήρες εκ θεμελίων.ΧΟ 210.4
Βοηθάει στην ανάπτυξη της διανοητικής, πνευματικής και ηθικής υπεροχής. Τα παιδιά και οι έφηβοι να αισθάνονται ευχαρί-στηση ελαφρώνοντας τις φροντίδες της μητέρας και του πατέρα, και δείχνοντας ενδιαφέρον για το σπίτι. Καθώς χαρούμενα σηκώνουν τα βάρη που τους αναλογούν, εξασκούνται να γίνουν ικανοί για χρήσιμες και εμπιστευτικές θέσεις. Κάθε χρόνο σημειώνουν σταθερή πρόοδο, αντικαθιστώντας βαθμιαία αλλά και με βεβαιότητα την απειρία της αγορίστικης και κοριτσίστικης ηλικίας με την πείρα της ανδρικής και γυναικείας ωριμότητας. Εκτελώντας πιστά τα απλά καθήκοντα του σπιτιού, τα αγόρια και τα κορίτσια βάζουν το θεμέλιο για μια διανοητική, ηθική και πνευματική υπεροχή.ΧΟ 211.1
Δίνει υγεία σώματος, ειρήνη διάνοιας. Η θεϊκή έγκριση τοποθετείται με καλοκάγαθη διαβεβαίωση επάνω στα παιδιά που με χαρά εκτελούν τα προς αυτά αναλογούντα καθήκοντα της οικογε-νειακής ζωής. Συμμεριζόμενα τα βάρη του πατέρα και της μητέρας θα αμειφθούν με σωματική υγεία και με πνευματική γαλήνη, και θα νιώθουν ευχαρίστηση όταν βλέπουν τους γονείς τους να παίρνουν το μέρος που τους αναλογεί στις κοινωνικές ευχάριστες συγκεντρώ-σεις και στην καλώς νοούμενη ψυχαγωγία, παρατείνοντας έτσι τη ζωή τους. Τα παιδιά που εκπαιδεύονται στα έμπρακτα καθήκοντα της ζωής, θα βγουν από το σπίτι για να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας με μια εκπαίδευση κατά πολύ ανώτερη από αυτή που αποκτάται με το στερεότυπο περιορισμό στη σχολική αίθουσα σε μικρή ηλικία, όταν ούτε το πνεύμα ούτε το σώμα έχουν την απαιτούμενη δύναμη να αντέξουν στην υπερένταση.ΧΟ 211.2
Σε μερικές περιπτώσεις θα ήταν προτιμότερο να έχουν τα παιδιά λιγότερη σχολική εργασία και περισσότερη κατάρτιση για την εκτέ-λεση των οικιακών καθηκόντων. Πάνω από όλα πρέπει να διδα-χθούν πώς να σκέπτονται και να είναι χρήσιμα. Πολλά πράγματα που μαθαίνονται από τα βιβλία, είναι λιγότερο απαραίτητα από τα πρακτικά μαθήματα της φιλοπονίας και της ευταξίας.ΧΟ 211.3
Εξασφαλίζει αναπαυτικό ύπνο. Οι μητέρες πρέπει να παίρνουν τα κορίτσια τους μαζί τους στην κουζίνα και να τα διδάσκουν με υπομονή. Η υγεία τους βελτιώνεται έπειτα από μια τέτοια εργασία, οι μύες ζωηρεύουν και δυναμώνουν, και οι σκέψεις τους γίνονται πιο σοβαρές και εξυψωτικές στο τέλος της ημέρας. Μπορεί να νιώθουν κούραση. Πόσο γλυκιά όμως είναι μια κούραση έπειτα από μια λογική ποσότητα εργασίας! Ο ύπνος, ο πολύτιμος της φύσης επανορθωτής, ζωογονεί το κουρασμένο σώμα και το ετοιμάζει για τα καθήκοντα της επόμενης ημέρας. Μη δίνετε στα παιδιά σας την εντύπωση ότι δεν έχει σημασία αν δουλεύουν ή όχι. Διδάξτε τα ότι η βοήθειά τους χρειάζεται, ότι ο χρόνος τους είναι πολύτιμος και ότι εσείς βασίζεσθε στην εργασία τους.ΧΟ 211.4
Είναι αμάρτημα τα παιδιά να μεγαλώνουν νωθρά. Κάνετε τα να γυμνάζουν τα χέρια τους, τα πόδια τους, τους μύες, και αν ακόμη κουράζονται με αυτό. Όταν δεν εργάζονται υπερβολικά, τότε πώς μπορεί η κόπωση να τα βλάψει περισσότερο από ό,τι βλάπτει εσάς; Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην κούραση και στην εξάντλη-ση. Τα παιδιά χρειάζονται συχνότερη αλλαγή της εργασίας τους και διαστήματα διακοπής από ό,τι οι ενήλικες. Αλλά και όταν είναι ακό-μη πολύ μικρά πρέπει να μαθαίνουν να εργάζονται, και η σκέψη ότι γίνονται χρήσιμα τα κάνει να χαίρονται. Ο ύπνος τους είναι γλυκός ύστερα από την ωφέλιμη εργασία, και τα προετοιμάζει για τη δου-λειά της επομένης.ΧΟ 212.1
Μη λέτε «τα παιδιά μου με ενοχλούν». Μερικές μητέρες λένε, «τα παιδιά μου με ενοχλούν όταν προσπαθούν να με βοηθήσουν». Το ίδιο και τα δικά μου. Νομίζετε όμως ότι τους το είπα; Μεταχειρίζεσθε επαινετικά λόγια στα παιδιά σας. Να τα διδάσκετε λίγο-λίγο. Αυτό είναι καλύτερο από το να διαβάζετε μυθιστορήματα, να κάνετε συχνές επισκέψεις, να ακολουθείτε το συρμό του κόσμου.ΧΟ 212.2
Ένα βλέμμα στο Πρότυπο. Για ένα χρονικό διάστημα η Μεγα-λειότητα του ουρανού, ο Βασιλιάς της δόξας υπήρξε Βρέφος στη Βηθλεέμ και μπορούσε μόνο να αντιπροσωπεύσει το βρέφος στην αγκαλιά της μητέρας Του. Σαν έγινε παιδί, μπορούσε να κάνει την ανάλογη δουλειά σαν ένα υπάκουο παιδί, εκτελώντας τις επιθυμίες των γονέων Του, εκτελώντας καθήκοντα σχετικά με την παιδική Του ικανότητα. Αυτό είναι όλο που μπορούν να κάνουν τα παιδιά, και πρέπει να εκπαιδευθούν έτσι ώστε να ακολουθήσουν το παρά-δειγμα του Χριστού. Ο Χριστός φερόταν με τρόπο που γινόταν ευ-λογία στην οικογένεια όπου βρισκόταν, επειδή υποτασσόταν στους γονείς Του, προσφέροντας έτσι έργο ιεραποστολικό στη ζωή της οικογένειάς Του. «Το δε παιδίον ηύξανε και ενεδυναμούτο κατά το πνεύμα, πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ήτο επ’ Αυτό.” «Και ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν, και ηλικίαν, και χάριν παρά Θεώ και ανθρώποις.» (Λουκ. β[2]40, 52).ΧΟ 212.3
Αποτελεί εξαίρετο προνόμιο δασκάλων και γονέων να συνεργά-ζονται για να διδάξουν στα παιδιά να γεύονται τη χαρά της ζωής του Χριστού μαθαίνοντας να μιμούνται το παράδειγμά Του. Τα πρώτα χρόνια του Χριστού ήσαν χρήσιμα χρόνια. Στο σπίτι υπήρξε ο βοηθός της μητέρας Του και εκπλήρωνε την αποστολή Του στην εκτέλεση των οικιακών καθηκόντων και στην εργασία του ξυλουρ-γού με την ίδια ακρίβεια με την οποία αργότερα εκτελούσε τη δημό-σια ιερατική διακονία Του.ΧΟ 212.4
Κατά την επίγεια ζωή Του ο Χριστός υπήρξε το παράδειγμα ο-λόκληρης της ανθρώπινης οικογένειας με την υπακοή και την ωφε-λιμότητα που έδειξε στην οικογένεια. Έμαθε την τέχνη του ξυλουρ-γού και έκανε χειρονακτική εργασία στο μικρομάγαζο της Ναζαρέτ. Ενώ εργαζόταν σαν παιδί και σαν νέος, το σώμα Του και το πνεύμα Του αναπτύσσονταν. Δε χρησιμοποιούσε τις σωματικές δυνάμεις Του με απερισκεψία, αλλά με τρόπο που να τις διατηρεί σε καλή κατάσταση υγείας για να μπορεί να αποδώσει το καλύτερο είδος εργασίας σε κάθε τομέα.ΧΟ 213.1