50. - Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΙΜΗ
Η υποχρέωση του παιδιού στους γονείς. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ότι είναι υπόχρεοι στους γονείς τους οι οποίοι αγρυπνούσαν γι’αυτά στην παιδική τους ηλικία και τα νοσήλευαν στην αρρώστια τους. Πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι γονείς τους πέρασαν μεγάλη αγωνία για λογαριασμό τους. Ιδιαίτερα, οι ευσυνείδητοι, θεοσεβείς γονείς έχουν δείξει βαθύτατο ενδιαφέρον για να ακολουθήσουν τα παιδιά τους το σωστό δρόμο. Παρατηρώντας τα λάθη των παιδιών τους, πόση θλίψη ένιωσαν στην καρδιά τους! Αν τα παιδιά που προξένησαν τον πόνο στις καρδιές αυτές μπορούσαν να διακρίνουν το αποτέλεσμα της στάσης τους, ασφαλώς θα κάμπτονταν. Αν μπορούσαν να δουν τα δάκρυα της μητέρας τους και να ακούσουν τις προσευχές της στο Θεό γι’αυτά, αν μπορούσαν να ακούσουν το βαθύ αναστεναγμό και τα αναφιλητά, οι καρδιές τους θα μαλάκωναν και θα έσπευδαν να ομολογήσουν τα λάθη τους και να ζητήσουν συγχώρηση.ΧΟ 214.1
Τα παιδιά όταν ενηλικιωθούν, θα εκτιμήσουν τους γονείς που εργάσθηκαν πιστά και δεν επέτρεψαν σε αυτά να τρέφουν σφαλερά αισθήματα και να υποθάλπουν κακές συνήθειες.ΧΟ 214.2
Μια εντολή που αφορά όλους. «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, διά να γείνης μακροχρόνιος επί της γης την οποίαν σοι δίδει Κύριος ο Θεός σου.» (Έξ. κ [20]12). Αυτή είναι η πρώτη εντολή με υπόσχεση. Αφορά στα παιδιά, στους νέους, στους μεσήλικες και στους ηλικιωμένους. Δεν υπάρχει καμιά περίοδος κατά την οποία να εξαιρούνται τα παιδιά από το να τιμούν τους γονείς τους. Η ιερή αυτή υποχρέωση βαρύνει κάθε γιο και θυγατέρα, και αποτελεί έναν από τους όρους για την παράταση της ζωής τους επάνω στη γη που ο Θεός θα χορηγήσει στους πιστούς. Αυτό δεν είναι κανένα ασήμαντο θέμα, αλλά είναι θέμα ζωτικής σημασίας. Η υπόσχεση δίδεται υπό τον όρο της υπακοής. Αν υπακούσεις, θα ζήσεις πολλά χρόνια στη γη που σου δίνει Κύριος ο Θεός σου. Αν παρακούσεις, δε θα μακροημερεύσεις στη γη αυτή.ΧΟ 214.3
Στους γονείς ανήκει μέχρι ένα σημείο αγάπη και σεβασμός που δεν οφείλονται σε κανένα άλλο άτομο. Ο ίδιος ο Θεός τούς έχει καταστήσει υπεύθυνους για τις ψυχές που έχουν ανατεθεί στη φροντίδα τους, και διέταξε οι γονείς να παίρνουν τη θέση του Θεού έναντι των παιδιών τους κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Και όποιος απορρίπτει τη δικαιωματική εξουσία των γονέων του, απορρίπτει την εξουσία του Θεού. Η πέμπτη εντολή απαιτεί όχι μόνο τα παιδιά να δείχνουν σεβασμό, υποταγή και υπακοή στους γονείς, αλλά και να τους προσφέρουν αγάπη και στοργή, να ελαφρώνουν τις φροντίδες τους, να περιφρουρούν την υπόληψή τους, να τους βοηθούν και να τους ανακουφίζουν στα γεράματά τους.ΧΟ 214.4
Ο Θεός δε θα ευοδώσει αυτούς που βαδίζουν εντελώς αντίθετα προς το απλούστερο καθήκον που εξηγείται στο Λόγο Του, το κα-θήκον δηλαδή των παιδιών προς τους γονείς. Αν δε δείχνουν σεβασμό και τιμή στους επίγειους γονείς τους, δε θα σεβασθούν ούτε θα αγαπήσουν τον Πλάστη τους.ΧΟ 215.1
Σε περίπτωση που τα παιδιά έχουν άπιστους γονείς, των οποί-ων οι εντολές αντιτίθενται στις απαιτήσεις του Χριστού, τότε όσο επώδυνο και αν είναι αυτό, τα παιδιά οφείλουν την υπακοή στο Θεό, περιμένοντας τα αποτελέσματα από Αυτόν.ΧΟ 215.2
Πολλοί παραβαίνουν την πέμπτη εντολή. Στις έσχατες αυτές ημέρες τα παιδιά χαρακτηρίζονται τόσο πολύ για την παρακοή τους και την έλλειψη σεβασμού, ώστε ο Θεός ιδιαίτερα το επισήμανε, έτσι που αυτό είναι ένα σημείο ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει. Δείχνει ότι ο Σατανάς έχει αποκτήσει ολόκληρο σχεδόν τον έλεγχο στις σκέψεις των νέων. Πολλοί δεν έχουν πια κανένα σεβασμό για τους ηλικιωμένους.ΧΟ 215.3
Πολλά παιδιά που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν την αλήθεια, δεν αποδίδουν όμως στους γονείς την οφειλόμενη τιμή. Εκδηλώνουν ελάχιστη μόνο αγάπη στον πατέρα και στη μητέρα, και δεν τους τι-μούν εκτελώντας τις επιθυμίες τους και προσπαθώντας να τους α-νακουφίσουν από τις στενοχώριες τους. Πολλοί που διατείνονται ότι είναι Χριστιανοί, δε γνωρίζουν την έννοια της εντολής «τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου», και κατά συνέπεια ελάχιστα γνω-ρίζουν τι σημαίνει «διά να γείνης μακροχρόνιος επί της γης την ο-ποίαν σοι δίδει Κύριος ο Θεός».ΧΟ 215.4
Στην ανυπότακτη αυτή γενεά, τα παιδιά που δεν έχουν λάβει την ορθή διαπαιδαγώγηση και πειθαρχία, ελάχιστη ιδέα έχουν για την υποχρέωσή τους έναντι των γονέων τους. Αυτή συχνά είναι η αιτία για την οποία όσο περισσότερα προσφέρουν οι γονείς σε αυτά, τοσο περισσότερο αγνώμονα δείχνονται, και τόσο λιγότερο τους σέβονται. Χαϊδεμένα παιδιά που τα περιμένουν όλα έτοιμα, αποθαρρύνονται και απογοητεύονται όταν οι προσδοκίες τους δεν πραγματοποιούνται. Η ίδια αυτή προδιάθεση θα εμφανίζεται σε όλη τη ζωή τους. Θα είναι ανήμποροι, θα στηρίζονται σε άλλους για βοήθεια και θα περιμένουν οι άλλοι να τους ευνοούν και να υποχωρούν μπροστά τους. Και όταν ωριμάσουν ως άνδρες και γυναίκες, θα θεωρούν ότι τους κακομεταχειρίζονται όταν οι άλλοι έχουν αντίθετη γνώμη. Έτσι, βαδίζουν κακήν-κακώς στον κόσμο, με δυσκολία σηκώνοντας τα βάρη τους, συχνά παραπονούμενοι και γογγύζοντας επειδή τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα περίμεναν.ΧΟ 215.5
Τα αχάριστα παιδιά δεν έχουν μέρος στη νέα γη. Είδα ότι ο Σατανάς τύφλωσε τη σκέψη των νέων για να μην εννοούν τις αλή-θειες που περιέχει ο λόγος του Θεού. Τα αισθητήριά τους έχουν τό-σο αμβλυνθεί, ώστε δεν προσέχουν τις υποδείξεις του αγίου απο-στόλου: «Τα τέκνα υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω, διότι τούτο είναι δίκαιον. “Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου”, ήτις είναι εντολή πρώτη με επαγγελίαν, “διά να γείνη εις σε καλόν και να ήσαι μακροχρόνιος επί της γης”.” (Εφεσ. ς’[6] 1-3). «Τα τέκνα υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα, διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.” (Κολ. γ’[3]20). Παιδιά που δεν τιμούν τους γονείς, που δεν υπακούουν σε αυτούς και αψηφούν τις συμβουλές τους, δεν μπορούν να έχουν μέρος στη νέα γη. Η εξαγνισμένη νέα γη δε θα γίνει τόπος για τα ανυπότακτα, ανυπάκουα, αχάριστα παιδιά. Αν αυτά δε μάθουν την υπακοή και την υποταγή εδώ, δεν πρόκειται να τη μάθουν ποτέ. Η γαλήνη των λυτρωμένων δεν πρόκειται να ταραχθεί από ανυπότακτα παιδιά. Κανένας παραβάτης του νόμου δεν μπορεί ποτέ να κληρονομήσει τη βασιλεία των ουρανών.ΧΟ 216.1
Η αγάπη πρέπει να εκδηλώνεται. Έχω δει παιδιά που δε φαίνονται να έχουν καμιά στοργή για τους γονείς τους, καμιά εκδήλω-ση αγάπης και τρυφερότητας που ανήκουν σε αυτούς και που θα τα εκτιμούσαν. Πλουσιοπάροχα όμως χαρίζουν τη στοργή και τα χάδια τους στα εκλεκτά πρόσωπα της προτίμησής τους. Έτσι το καθόρισε ο Θεός; Ασφαλώς όχι. Φέρετε τις ηλιαχτίδες της στοργής και της αγάπης μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Ο πατέρας και η μητέρα σας θα εκτιμήσουν τις μικρές φιλοφρονήσεις που μπορείτε να προσφέρετε. Οι προσπάθειές σας να ελαφρύνετε τα βάρη και να καταστείλετε κάθε παραπονετική και αχάριστη κουβέντα, δείχνουν ότι δεν είσθε ένα άμυαλο παιδί και ότι εκτιμάτε τη φροντίδα και την αγάπη με την οποία σας περιέβαλαν στα ανήμπορα βρεφικά και παιδικά χρόνια σας.ΧΟ 216.2
Παιδιά, η αγάπη της μητέρας σας είναι απαραίτητη. Διαφορετικά, θα ήσασταν δυστυχισμένα. Δεν είναι εξάλλου σωστό τα παιδιά να αγαπούν τους γονείς τους και να εξωτερικεύουν την αγάπη αυτή με γλυκό παρουσιαστικό, με ευχάριστα λόγια και χαρούμενη, ε- γκάρδια συνεργασία βοηθώντας τον πατέρα έξω από το σπίτι και τη μητέρα μέσα στο σπίτι;ΧΟ 216.3
Πράξεις θεωρούμενες ότι γίνονται για τον Ιησού. Αν έχετε πραγματικά αναγεννηθεί, αν είσθε παιδιά του Χριστού, θα τιμάτε τους γονείς σας. Δε θα κάνετε μόνο αυτό που σας λέγουν, αλλά θα ζητάτε ευκαιρίες να τους βοηθάτε. Κάνοντας αυτό, εργάζεσθε για τον Ιησού, ο οποίος θεωρεί ότι όλες αυτές οι φροντισμένες πράξεις γίνονται γι’Αυτόν. Αυτό είναι το σπουδαιότερο είδος ιεραποστολικής εργασίας, και όσοι εκτελούν με πιστότητα τα μικρά αυτά καθημερινά καθήκοντα, αποκτούν πολύτιμη εμπειρία.ΧΟ 217.1