29. - ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΑΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΟ
Γονικές ευθύνες που δεν μπορεί άλλος να τις επωμισθεί. Γονείς, φέρετε ευθύνες που δεν μπορεί κανείς άλλος να σηκώσει για σας. Όσο βρίσκεσθε στη ζωή, είσθε υπεύθυνοι στο Θεό να κρατήσετε τη μέθοδό Του. Γονείς οι οποίοι έχουν οδηγό τους το Λόγο του Θεού και αναγνωρίζουν πόσο τα παιδιά τους εξαρτώνται από αυτούς για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, θα δώσουν ένα ασφαλές για τα παιδιά τους παράδειγμα να ακολουθήσουν. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την υγεία, την ιδιοσυστασία και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών τους. Κανείς άλλος δεν μπορεί να επιβλέψει το έργο αυτό. Ως γονείς των παιδιών σας, σάς μεταβιβάζεται η αρμοδιότητα να συνεργασθείτε με τον Κύριο για να τα διαπαιδαγωγήσετε με σωστές αρχές. Πόσο λυπηρό είναι ότι πολλοί γονείς απέρριψαν τη θεόδοτη ευθύνη για τα παιδιά τους, και δέχονται να την αναλάβουν ξένοι αντί γι’αυτούς! Επιθυμούν άλλοι να κοπιάζουν για τα παιδιά τους, απαλλάσσοντάς τους από κάθε βάρος που αυτό συνεπάγεται.ΧΟ 134.1
Πολλοί που σήμερα θρηνούν για το παραστράτημα των παιδιών τους, τον εαυτό τους πρέπει να μεμφθούν. Αυτοί πρέπει να κοιτάξουν στη Γραφή τους και να δουν τι τους προστάζει ο Θεός να κάνουν ως γονείς. Πρέπει να αναλάβουν τα παραμελημένα για πολύν καιρό καθήκοντά τους. Οφείλουν να ταπεινωθούν και να μετανοήσουν ενώπιον του Θεού για την αμέλειά τους να ακολουθήσουν τις οδηγίες Του για την ανατροφή των παιδιών τους. Πρέπει να αλλάξουν την κατεύθυνση της πορείας τους και να ακολουθήσουν με προσοχή και με ακρίβεια την Αγία Γραφή ως οδηγό τους.ΧΟ 134.2
Η εκκλησία μόνη δεν μπορεί να επιτελέσει αυτό το έργο. Αν οι νέοι παραχωρούσαν την καρδιά τους στο Χριστό, τι στρατός θα δημιουργείτο για να κερδίσει άλλους στη δικαιοσύνη! Οι γονείς ας μην αφήσουν μόνη την εκκλησία να κάνει το έργο αυτό.ΧΟ 134.3
Ούτε μπορεί ο ιεροκήρυκας. Φορτώνετε βαριές ευθύνες στον ιεροκήρυκα και τον θεωρείτε υπεύθυνο για τις ψυχές των παιδιών σας, χωρίς να νιώθετε τη δική σας ευθύνη ως γονείς και εκπαιδευτές. Τα παιδιά σας αλλοιώθηκαν από το δικό σας παράδειγμα και τις χαλαρές αρχές. Και παρά την έλλειψη αυτής της οικογενεια- κής εκπαίδευσης, περιμένετε να αντισταθμίσει ο ιεροκήρυκας το καθημερινό έργο σας και να διαπλάσει την ψυχή τους σύμφωνα με την αρετή και την ευλάβεια. Όταν ο κήρυκας του ευαγγελίου έχει κάνει ό,τι είναι δυνατόν να κάνει για το εκκλησίασμα με πιστή, καλοσυνάτη παραίνεση, υπομονητική πειθαρχία και ένθερμη προσευχή προσπαθώντας να σώσει την ψυχή, χωρίς όμως να το κατορθώσει, τότε συχνά συμβαίνει οι γονείς να του καταλογίζουν την ευθύνη επειδή τα παιδιά τους δεν πείθονται, ενώ αυτό ίσως οφείλεται στη δική τους αμέλεια. Το βάρος πέφτει στους γονείς. Θα αναλάβουν αυτοί το έργο το οποίο τους ανέθεσε ο Θεός, και θα το εκτελέσουν με πιστότητα; Θα κινηθούν προς τα εμπρός και προς τα επάνω, εργαζόμενοι ταπεινά, υπομονητικά και επίμονα προκειμένου να φθάσουν οι ίδιοι στο υψηλό επίπεδο φέρνοντας και τα παιδιά μαζί τους; Πολλοί γονείς αναθέτουν τις ευθύνες τους σε άλλους. Πολλοί γονείς νομίζουν ότι ο ιεροκήρυκας πρέπει να φέρει το βάρος και να επιμένει ώστε τα παιδιά τους να μεταπεισθούν και να σφραγισθούν με τη σφραγίδα του Θεού.ΧΟ 134.4
Ούτε η Σχολή του Σαββάτου μπορεί. Είναι των γονέων προνόμιο να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν εκείνη τη γνώση που θα φέρουν μαζί τους στη μέλλουσα ζωή. Για κάποιο λόγο όμως πολλοί γονείς δε δίνουν θρησκευτική αγωγή στα παιδιά τους, αφήνοντας να αποκτήσουν στη Σχολή του Σαββάτου τη γνώση που οι ίδιοι όφειλαν να δώσουν σχετικά με την ευθύνη που φέρνουν έναντι του Θεού. Είναι ανάγκη να καταλάβουν οι γονείς αυτοί ότι ο Θεός θέλει να μορφώσουν τα παιδιά τους, έχοντας υπόψη ότι διαμορφώνουν χαρακτήρες για την παρούσα και για τη μέλλουσα ζωή. Μη βασίζεσθε στους δασκάλους της Σχολής του Σαββάτου να ετοιμάσουν τα παιδιά σας για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν. Η Σχολή του Σαββάτου είναι μεγάλη ευλογία. Μπορεί να βοηθήσει το έργο σας, αλλά δε θα πάρει τη θέση σας. Ο Θεός έδωσε σε όλους τους γονείς την ευθύνη να αναθρέψουν τα παιδιά τους για τον Ιησού, διδάσκοντάς τα πώς να προσεύχονται και να πιστεύουν στο Λόγο Του.ΧΟ 135.1
Στην ανατροφή των παιδιών σας μη παραμερίσετε τις αλήθειες της Γραφής, υποθέτοντας ότι η Σχολή Σαββάτου και ο ιεροκήρυκας θα κάνουν τα παραμελημένο έργο σας. Η Βίβλος είναι τόσο προσιτή ώστε να την ανοίγουμε καθημερινά και να τη μελετάμε προσεκτικά. Οι αλήθειές πρέπει να έρθουν σε επαφή και με τα μικροπράγματα της ζωής. Όταν εκτιμούνται όπως πρέπει, θα φωτίσουν τη συνηθισμένη ζωή, προμηθεύοντας κίνητρα προς υπακοή και αρχές για το σχηματισμό ενός ορθού χαρακτήρα.ΧΟ 135.2