Niezachwiana uczciwość i uświęcone życie

Ci trzej Hebrajczycy byli prawdziwie uświęceni. Autentyczny chrześcijanin nie zawaha się przed poniesieniem konsekwencji. Nie postawi pytania: co ludzie pomyślą o mnie, jeśli to zrobię? Lub, jaki będzie to miało wpływ na moją pomyślność, jeśli się tego podejmę? Dzieci Boże bardzo pragną znać wolę Bożą i uczynić to, co On chce, tak, aby ich czyny mogły Go wywyższyć. Pan w wystarczającym stopniu wyposażył serca wszystkich swych naśladowców, aby łaska Boża mogła na nich działać, a oni aby byli jak światła przynoszące jasność światu.UZ 31.1

Wierni Hebrajczycy posiadali wszelkie naturalne zdolności, cieszyli się sprawnym intelektem, a także zajmowali szanowane stanowiska. Lecz to wszystko nie doprowadziło ich do odsunięcia Boga na dalszy plan. Ich energia poddana była uświęcającemu wpływowi łaski Bożej. Przez swą nieugiętą prawość pokazali chwałę Tego, który powołał ich z ciemności do cudownej Swojej światłości. Cudowne uwolnienie młodych Hebrajczyków ukazało licznemu zgromadzeniu potęgę i majestat Boga. To był Jezus, który znajdował się razem z młodzieńcami w ognistym piecu. Chwała Jego obecności przekonała dumnego króla Babilonu, że musiał to być nikt inny, tylko Syn Bozy. Światło pochodzące z nieba promieniowało z Daniela i towarzyszy, aż wszyscy ujrzeli wiarę, która uszlachetniała i upiększała ich charakter. Przez oswobodzenie wiernych sług Pan oznajmia, że ujmie się za prześladowanymi i zniweczy każdą ziemską władzę, która chciałaby podeptać autorytet Boga niebieskiego.UZ 31.2