بخش ١١ - تربيت ناقص

فصل چهل و ششم - اهريمن عشرت طلبي

در محبت واقعي افراط نيست- محبت كليد قلب كودك است ولي محبتي كه والدين را به نازپروري فرزندان در خواسته هاي نامشروع سوق ميدهد محبت نيست كه به عاقبت بخيري ختم شود. مهر خالصانه كه از محبت به عيسي سرچشمه ميگيرد والدين را قادر ميسازد تا اقتدار متفكرانه را ممارست و اطاعت عاجل را خواستار شوند. قلوب والدين و فرزندان بايد بهم پيوند بخورد بدين خاطر بعنوان خانواده آنان ممكن است كانالي باشند كه حكمت، پاكدامني، مدارا، مهرباني و عشق از آن جاري شود.TTK 172.1

آزادي بيش از حد فرزندان را اسرافكار و فاسق بار مي آورد- دليلي كه فرزندان با خدا نميشوند اين است كه آنان بيش از حد آزادي دارند. خواسته ها و تمايلات آنان برآورده ميشود... بسياري از فرزندان اسرافكار ميشوند زيرا در خانه نازپرورده و لوس ميشوند زيرا والدينشان به كلام خدا عمل نميكنند. فكر و هدف با اصول مقدس و استوار و بدون انحراف تقويت ميشوند. ثبات و عطوفت بايد با الگوي ثابت و دلپذير تقويت شود.TTK 172.2

هر چه لطف و توجه به كودك بيشتر شود اداره كردن او سخت تر ميگردد- والدين بايد خانه را براي فرزندان خود فرحبخش سازند. نه به اين معني كه هميشه موافق آنان باشيد. هر چه بيشتر ناز و نوازش شوند اداره آنان سخت تر ميشود و زندگي واقعي براي آنان وقتي كه وارد اجتماع شوند مشكل تر ميگردد. اگر به آنان اجازه بدهيد تا هر چه بخواهند انجام دهند خلوص و صفاي شخصيت آنان بسرعت محو ميگردد. به آنان تعليم دهيد تا فرمانبردار باشند. به آنان نشان بدهيد كه اختيار و اقتدار شمابايد محترم شمرده شود. اين شرايط ممكن است كه الان موجب نارضايتي آنان بشود ولي آنان را از اندوه بيشتر در آينده نجات خواهد داد.TTK 172.3

نازپروري فرزند خطاكار گناه است. فرزند بايد تحت كنترل باشد. چنانچه به فرزندان اجازه داده شود تا براه خود بروند آنان خيال خواهند كرد كه بايد چشم انتظار بوده، هميشه مورد توجه و ملاطفت قرار گرفته، ناز و نوازش شده و به تفريح و سرگرمي بپردازند. آنان خيال خواهند كرد كه خواسته ها و اميال آنان بايد بر آورده شود. مادران نبايد به فرزندان خود اجازه دهند كه هر كاري كه دلشان خواست انجام دهند زيرا كه نامطيع و نافرمان خواهند شد. مطمئنا مادر اجازه نخواهد داد چرا كه در غير اينصورت به شيطان اجازه خواهد داد تا بيرق جهنمي را در خانه برپا كند. مادر بايد با شيطان ستيز كند زيرا كه كودك توان نبرد را ندارد. اين كار و وظيفه اوست تا شرير را منكوب كند و مشتاقانه در پي خدا باشد و هرگز اجازه ندهد تا شيطان فرزند او را از آغوشش بربايد و در آغوش خود قرار دهد.TTK 173.1

نازپروري سبب بيقراري و نارضايتي خواهد شد- در برخي خانواده ها اميال و خواسته هاي كودكان قانون است. هر خواسته اي كه او داشته باشد بدان عمل ميشود. و هر چيزي را كه او دوست نداشته باشد رعايت ميشود. اين نازپروريها چنين فرض شده است كه موجب خوشحالي و شادي كودك ميشود ولي اينها چيزهايي هستند كه باعث بيقراري و نا آرامي و ناخشنودي او ميشود و او را به مرحله اي ميرساند كه به هيچ چيزي قانع نباشد. نازپروري باعث ضايع كردن اشتهاي غذايي او نسبت به غذاهاي مقوي و سالم و استفاده درست از زمان ميشود. لذت طلبي كار خود را براي مغشوش كردن شخصيت براي زمان حاضر و آخرت انجام داده است.TTK 173.2

توبيخ موثر اليشع براي بي احترامي- ايده اي كه ميگويد كه ما بايد تسليم خطاكاريهاي كودكان شويم اشتباه است. اليشع در همان ابتداي كار خويش مورد استهزاء و تمسخر جوانان بيت ايل قرار گرفت. او مردي بسيار ملايم بود ولي روح خدا او را وادار نمود تا طعنه زنندگان را لعنت كند. آنان معراج ايليا (الياس) را شنيده بودند و اين واقعه جدي را موضوعي براي تمسخر و طنز قرار داده بودند. اليشع ابراز داشت كه نبايد توسط پير و جوان مورد اهانت قرار گيرد زيرا كه براي وقف خدا خوانده شده است. وقتي به طعنه به او گفتند كه بايد مانند ايليا به آسمان صعود كند بنام خدا آنان را لعنت نمود. سرنوشت مهيب و ترسناكي كه بر آنان واقع شد از سوي خدا بود. پس از آن اليشع در رسالت خويش بيش از اين مشكل ديگري نداشت. براي پنجاه سال او از دروازه بيت ايل وارد و خارج شد و شهر به شهر رفت و آمد ميكرد و از ميان جماعت گستاخ و بيهوده و جوانان فاسد ميگذشت ولي هيچ فردي ديگر او را مورد تمسخر قرار نداد و نبوتي را كه قادر متعال او را شايسته ساخته بود را خوار نشمردند.TTK 173.3

تسليم چربزباني نشويد- والدين بايد براي نازپروري نابكار فرزندان خود حساب پس بدهند. بسياري خواسته هاي نامعقول را برآورده ساخته اند زيرا براي خلاص شدن از اصرار فرزندان خواسته هايشان را اجابت مينمايند. يك فرزند بايد طوري تربيت شود كه امتناع از خواسته او با روح درست پذيرفته شود و بعنوان پاسخ نهايي و قطعي مورد قبول واقع گردد.TTK 174.1

داستان سازي كودك را بدون بررسي باور نكنيد- والدين نبايد بسادگي از گناهان فرزندانشان بگذرند. وقتي اين خطاها توسط يك دوست با وفا اشاره شد والدين نبايد احساس كنند كه به حقوق او تجاوز شده است و آنرا بعنوان اهانت تلقي نكنند. عادات هر جوان و هر كودك بر خيرو سعادت اجتماع اثر ميگذارد. راه غلط يك جوان ممكن است بسياري ديگر را به راه شرارت هدايت كند. حرف كودكانتان را بر حرف مسيحيان پيشكسوت ارجح ندانيد. زيرا كه صدمه بزرگتر از اين نيست كه بگوئيد من حرف فرزندم را قبول دارم و او را به عادت تزوير و تحريف تشويق كنيد.TTK 174.2

ميراث فرزند نازپرورده و لوس- رها كردن فرزند به اراده و خواسته هاي خويش رها كردن او در دام شرير است. كساني كه گمراه شده اند بخاطر اين است كه در كودكي در فهماندن دروس عملي نسبت به آنان غفلت و كوتاهي شده است و بسياري براي هميشه از دست رفته اند زيرا در كودكي و نوجواني تنها فرهنگ يكسويه و ناقص را پذيرفته اند. فرزندي كه لوس و ضايع شده است بار سنگيني براي حمل كردن در سراسر زندگي خويش دارد. در رنجها و نوميديها و در وسوسه ها او از اراده و خواسته هاي تربيت نشده و منحرف خود متابعت خواهد كرد. فرزنداني كه هرگز نياموخته اند كه مطيع باشند خصوصيات ضعيف و احساس و ي عجولانه اي خواهند داشت. آنان ميخواهند تا فرمانروايي كنند ولي نياموخته اند تا اطاعت كنند. آنان نقاط قوت ندارند تا هيجانات خودسرانه خود را مهار كنند و عادات غلط خود را اصلاح نمايند و يا خواهشهاي مهار نشده خود را كنترل كنند. دوران كودكي تاديب و تربيت نشده ميراث دوران مردانگي و زنانگي ميگر . دد ذكاوت از راه بدر شده و بندرت درست را از غلط تشخيص ميدهد.TTK 174.3