Ang Gugma Ni Cristo Sa Iglesia, Agosto 21

Dili nga daw ingon sa magsulat ako kanimog usa ka bag-o nga sugo, kondili sa sugo nga ato nang nabatonan sukad pa sa sinugdan, nga mao kini, nga kinahanglan maghigugmaay kita ang usa sa usa. 2 Juan 5.PL

Kini nga gugma mao ang pamatuod sa ilang pagkatinon-an. “Ang tanang tawo makaila nga kamo mga tinon-an Ko pinaagi niini,” miingon si Jesus, “kon kamo maghigugmaay ang usa sa usa.” Kon ang mga tawo nabugkos, dili pinaagi sa kusog o interes sa kaugalingon, kon dili pinaagi sa gugma, sila mopakita sa pagbuhat sa usa ka inpluwensya nga labaw sa matag tawhanong inpluwensya. Sa diin nagpadayon kini nga pagkahiusa, kini pamatuod nga ang dagway sa Dios napasig-uli diha sa katawhan, nga ang usa ka prinsipyo sa kinabuhi natanum. Kini nagpakita nga adunay gahum sa balaang kinaiyahan sa pagsukol sa labaw nga kinaiyanhong mga ahensya sa yawa, ug nga ang grasya sa Dios magadaog sa pagkahakug nga kinaiyanhon sa natural nga kasingkasing.PL

Kini nga gugma, nga makita sa iglesia, sigurado gayud nga mokutaw sa kasuko ni Satanas. Si Cristo wala magbuhat og sayon nga dalan alang sa Iyang mga tinon-an. “Kon ang kalibutan nagadumot man kaninyo” miingon Siya, “hibaloi nga kini nagdumot na Kanako sa wala pa kini magdumot kaninyo. Kon kamo iya pa sa kalibutan, higugmaon sa kalibutan ang mga iya. Apan kay kamo dili man iya sa kalibutan, hinonoa gipili Ko kamo gikan sa kalibutan, ang kalibutan nagadumot kaninyo. Hinumdumi ang pulong nga Akong giingon kaninyo, Ang ulipon dili labaw sa iyang agalon. Kon Ako ilang gilutos, kamo usab ilang pagalutoson; kon ang Akong pulong ilang gibantayan, ang inyo ila usab nga pagabantayan. Apan kining tanan ilang buhaton kaninyo tungod sa Akong ngalan, kay sila wala man makaila Kaniya nga mao ang nagpadala Kanako” Ang maayo nga balita kinahanglan iduso pinaagi sa agresibo nga pakiggubat, taliwala sa pagsupak, kakuyaw, kapildihan, ug pagantus. Apan kadtong nagbuhat niini nga buhat nagasunod lamang sa mga tunob sa Agalon. . . .PL

Si Cristo nagkalipay nga daghan Siya og mahimo alang sa Iyang mga sumusunod kay sa ilang mapangayo o mahunahuna. Misulti siya uban ang kasigurohan, sa nahibaloan nga usa ka gamhanan nga sugo ang gihatag sa wala pa nabuhat ang kalibutan. Nahibaloan Niya ang maong kamatuoran, sinangkapan sa gahum sa Balaang Espiritu, modaug diha sa pakigtigi sa dautan; ug nga ang bandila nga namansahan sa dugo magawagayway nga madaugon ibabaw sa Iyang mga sumusunod. Siya nahibalo nga ang kinabuhi sa Iyang nagasalig nga mga tinugyanan mahisama sa Iya nga, sunudsunod nga walay-hunong nga mga kadaugan, dili makita dinhi, apan giila nga atua sa umalabot. . . .PL

Si Cristo wala napakyas, ni Siya naluya, ug ang Iyang mga sumusunod kinahanglan mopakita og usa ka tinoohan sa sama nga mapadayunong kinaiyahan. Kinahanglan magkinabuhi sila sama sa Iyang pagkinabuhi, ug magbuhat sama sa Iyang pagbuhat, tungod kay sila nagsalig Kaniya isip mao ang dakung Agalon nga Magbubuhat.— The Desire Of Ages, pp. 678, 679. PL