Sa Walay Peligro Nga Mga Dalanon, Abril 6

Walay bisan unsa nga arang mabuhat sa Anak sa iyang kaugalingong kabubut-on, gawas lamang sa iyang makita nga ginabuhat sa Amahan. Juan 5:19.PL

Ang mga pulong ni Cristo nagatudlo nga kinahanglan natong tagdon nga kita nabugkos sa atong Amahan sa langit. Bisan unsa ang atong kahimtang, kita nagadepende sa Dios, nga maoy nagahupot sa tanang mga kapalaran diha sa Iyang mga kamot. Gitudlo Niya alang kanato ang atong buluhaton, ug gihatag kanato ang mga abilidad ug mga pamaagi alang sa maong buluhaton. Mientras ginatugyan nato ang atong kabubut-on ngadto sa Dios, ug nagasalig sa Iyang kusog ug kaalam, kita pagagiyahan sa walay peligro nga mga dalanon, aron sa pagtuman sa atong gitudlo nga bahin diha sa Iyang dako nga plano. Apan sila nga nagasalig sa ilang kaugalingong kaalam ug kusog nagabulag sa ilang mga kaugalingon gikan sa Dios. Imbis magbuhat kauban kang Cristo, sila nagatuman sa tumong sa kaaway sa Dios ug sa tawo.PL

Ang Manluluwas nagpadayon: “Bisan unsay ginabuhat sa Amahan, ginabuhat usab kana sa Anak sa samang paagi. . . . Kay maingon nga ang Amahan nagabanhaw sa mga patay ug nagahatag kanilag kinabuhi, maingon man usab ang Anak nagahatag ug kinabuhi kang bisan kinsa nga iyang kahimut-an.” Ang mga Saduceo nagtoo nga walay pagkabanhaw sa lawas; apan si Jesus nagsulti kanila nga ang usa sa labing dako nga mga buhat sa Iyang Amahan mao ang pagbanhaw sa patay, ug nga Siya sa Iyang kaugalingon adunay gahum sa pagbuhat sa sama nga buluhaton. “Ang takna nagasingabut, ug karon mao na, nga ang mga patay managpakabati sa tingog sa Anak sa Dios, ug kadtong magapatalinghug mabuhi.” Ang mga Pariseyo mitoo diha sa pagkabanhaw sa patay. Si Cristo mipahibalo nga bisan karon ang gahum nga makahimo sa paghatag og kinabuhi anaa taliwala kanila. Kining sama nga gahum sa pagkabanhaw maoy nagahatag og kinabuhi ngadto sa kalag nga “patay tungod sa mga kalapasan ug mga kasal-anan.” (Efeso 2:1.) Ang maong espiritu sa kinabuhi nga anaa kang Cristo Jesus, ang “gahum sa iyang pagkabanhaw” “nagpahigawas” kanato “gikan sa balaod sa sala ug sa kamatayon.” (Filipos 3:10; Roma 8:2.) Ang kagahum sa dautan naguba, ug pinaagi sa pagtoo ang kalag napanalipdan gikan sa sala. Ang tanan nga nagabukas sa ilang mga kasingkasing ngadto sa Espiritu ni Cristo nakigpahat nianang gahum nga makapagawas sa ilang mga lawas gikan sa lubnganan. . . .PL

Ang mga pari ug mga pangulo mihimo sa ilang mga kaugalingon nga mga maghuhukum aron mosaway sa buhat ni Cristo, apan Siya mipahibalo nga Siya ang ilang maghuhukum, ug ang maghuhukum sa tibuok kalibutan. Ang kalibutan gitugyan ngadto kang Cristo, ug pinaagi Kaniya ang matag panalangin gikan sa Dios ming-abot ngadto sa nahulog nga kaliwatan. Siya mao ang Manunubos sa wala pa ug ingon man sa pagkahuman na sa Iyang pagpakatawo. Sa diha nga miabot ang sala, adunay usa ka Manluluwas. Siya nagahatag og kahayag ug kinabuhi ngadto sa tanan, ug sumala sa sukod sa kahayag nga gihatag, ang matag usa pagahukman. Ug Siya nga nagahatag sa kahayag, Siya nga nagasunod sa kalag uban sa labing malumo nga paghangyo, nga nagapaningkamot sa pagdaug niini gikan sa sala ngadto sa pagkabalaan, mao ang tigpataliwala ug maghuhukum.— The Desire Of Ages, pp. 209, 210. PL