Gumula Sa Babilonia, Nobyembre 20

Gumula kamo, Akong katawhan, aron dili kamo maka-apil sa iyang kasalanan, aron dili kamo makaambit sa iyang hampak. Pinadayag 18:4.PL

Akong nakita ang mga manolunda nga nagadali ngadto-nganhi sa langit, nanaog dinhi sa yuta, ug misaka na usab sa langit, nangandam alang sa pagtuman sa pipila ka importante nga kalihukan. Unya akong nakita ang laing gamhanang manolunda nga gisugo sa pagkanaog nganhi sa yuta, sa paghiusa sa iyang tingog sa ikatulo ka manolunda, ug naghatag og gahum ug kusug sa iyang mensahe. Dakung gahum ug himaya gihatag ngadto sa manolunda, ug sa iyang pagkanaog, ang yuta nadan-agan sa iyang himaya. Ang kahayag nga nagauban niini nga manolunda misuhut sa tanang dapit, samtang siya misinggit sa makusug nga tingog, “Nahulog na, nahulog na ang dakung Babilonia, ug nahimo nga puloy-anan sa tanang mahugaw ug dulumtanan nga langgam.” Ang mensahe sa pagkahulog sa Babilonia, sumala sa gihatag sa ikaduhang manolunda, gisubli uban sa gidugang nga hisgut sa kahugawan nga misulod sa mga iglesia sukad sa 1844. Ang bulohaton niini nga manolunda miabut sa tukma nga panahon sa pagsalmot sa katapusang dakung bulohaton sa mensahe sa ikatulong manolunda sa pagpalapad ngadto sa usa ka makusog nga singgit. Ug dayon giandam ang katawhan sa Dios sa pagbarug sa takna sa pagsulay nga sa dili madugay ilang hibalagon. Akong nakita ang usa ka dakung kahayag nga mitungtong ibabaw kanila, ug naghiusa sila sa walay kahadlok sa pagmatala sa pagsangyaw sa mensahe sa ikatulong manolunda. Gipadala ang mga manolunda sa pagtabang sa gamhanang manolunda gikan sa langit, ug nadungog ko ang mga tingog nga daw nagalibut sa bisan diin, “Gumula kamo, Akong katawhan, aron dili kamo maka-apil sa iyang mga kasal-anan, ug dili kamo makadawat sa iyang mga hampak. Kay ang iyang mga sala nakaabut na ngadto sa langit, ug ang Dios nahinumdum sa iyang mga kalapasan.” Kini nga mensahe daw dugang ngadto sa mensahe sa ikatulong manolunda, nagapil niini ingon nga singgit sa tungang gabii mikuyog sa mensahe sa monolunda niadtong 1844. Ang himaya sa Dios nagpaibabaw sa mapailubon, nagpaabut nga mga balaan, ug sa walay kahadlok ilang gihatag ang katapusang solemne nga pasidaan, nagmantala sa pagkahulog sa Babilonia ug sa pagtawag sa katawhan sa Dios sa paggula gikan kaniya aron sila makalikay sa makalilisang nga kangitngit.PL

Ang kahayag nga gipadan-ag ibabaw sa mga nagpaabut sa bisan diin nga dapit, ug kadtong anaa sa mga iglesia nga adunay bisan unsa nga kahayag, kinsa wala makadungog ug mosalikway sa tulo ka mga mensahe, nagtuman sa tawag ug mibiya sa mga iglesia nga hulug. Daghan ang nagagikan sa mga katuigan sa pagkahusayonon sukad sa paghatag niini nga mensahe, ug misidlak ang kahayag ibabaw kanila, ug gihatagan sila sa higayon sa pagpili sa kinabuhi o sa kamatayon. Ang uban nagpili sa kinabuhi ug mibarug uban niadtong nagpaabut sa ilang Ginoo ug nagbantay sa tanan Niyang kasugoan.— Early Writings, pp. 277, 278.PL