Toohi Ang Ginasulti Sa Dios, Marso 27

Ayaw kahadlok, sumalig ka lamang. Marcos 5:36.PL

Dili ikaw makahimo sa pagbayad sa imong karaang mga sala; dili ikaw makahimo pag-usab sa imong kasingkasing ug sa paghimo sa imong kaugalingon nga balaan. Apan ang Dios nagasaad sa paghimo niining tanan alang kanimo pinaagi kang Cristo. Toohi kana nga saad. Isugid ang imong mga sala ug itugyan ang imong kaugalingon ngadto sa Dios. Ikaw magaalagad Kaniya. Sa paghimo nimo niini, ang Dios motuman sa Iyang pulong diha kanimo. Kon ikaw nagasalig sa saad—nagasalig nga ikaw gipasaylo ug gihinloan—ang Dios nagahatag sa kamatuoran; ikaw naayo na sa hingpit, sama nga si Cristo naghatag og kusog ngadto sa dili makalakaw aron siya makalakaw sa diha nga ang maong tawo mitoo nga siya naayo. Mao usab ang mahitabo kon ikaw motoo niini. Ayaw hulata nga ikaw mobati nga ikaw naayo na, apan sulti, “Ako nagatoo niini; kini mahitabo, dili tungod kay ako kining gibati, kondili tungod kay ang Dios misaad.”— STEPS TO CHRIST, p. 51. PL

Ang balaod nagapadayag nganhi kanato sa atong mga sala, apan wala kini nagahatag og tambal. Samtang kini nagsaad og kinabuhi ngadto sa nagatuman, nagpahayag kini og kamatayon ngadto sa nagalapas. Ang maayong balita lamang ni Cristo ang makahatag kanila og kagawasan gikan sa silot sa sala. Kinahalanglan lang maghinulsol ngadto sa Dios kansang kasugoan nalapas; ug magbaton og pagtoo diha kang Cristo, ang ilang nagaluwas nga halad. Gani ilang nadawat “ang kapasayloan sa sala nga nahimo kaniadto” ug nahimo nga umalambit sa diosnong kinaiya. Sila mga anak sa Dios, human nagakadawat sa espiritu sa pagsagup, sa ingon sila motawag: “Abba, Amahan!”. . .PL

Diha sa bag-o nga pagkatawo ang kasingkasing nahiuyon sa Dios, samtang kini nahiuyon usab sa Iyang balaod. Sa diha nga kining dako nga kausaban mahitabo diha sa makasasala, sila nakalabang gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi, gikan sa sala ngadto sa pagkabalaan, gikan sa paglapas ug pagsupak ngadto sa pagtuman ug pagkamatinud-anon. Ang daang kinabuhi nga layo gikan sa Dios natapos na; ang bag-o nga kinabuhi nga napasig-uli, uban sa pagtoo ug gugma, nagsugod na. Unya “ang matarung nga gimbut-an sa kasugoan matuman sa sulod nato nga wala magkinabuhi uyon sa unod, kondili uyon sa Espiritu.” (Roma 8:4). Ug ang sinultian sa kalag maingon niini: “Oh hilabihan ang paghigugma ko sa imong kasugoan! Kini mao ang akong gipalandong sa tibook nga adlaw.” (Salmo 119:97.) . . .PL

Kon wala ang balaod, ang katawhan walay tarung nga pagsabut sa kaputli ug kabalaan sa Dios o sa ilang kaugalingong pagkamakasasala ug kahugaw. Wala silay tinuod nga pagbati sa sala ug dili mobati sa pagkinahanglan sa paghinulsol. Tungod kay wala nila nakita ang ilang nawala nga kahimtang ingon nga nakalapas sa sugo sa Dios, wala usab nila masabti nga sila nagakinahanglan sa nagatubos nga dugo ni Cristo. Ang paglaum sa kaluwasan gidawat nga walay dakung kausaban sa kasingkasing o sa kinabuhi. Gani ang taphaw nga pagkakabig nagadaghan, ug nagapanon ang katawhan nga nagaapil sa iglesia apan wala nahiusa diha kang Cristo.— The Great Controversy, pp. 467, 468. PL