Ang Pagkabanhaw Sa Mga Matarong, Disyembre 9

Kay ang Ginoo gayud mao ang manaug unya gikan sa langit inubanan ug singgit sa pagsugo, ug sa tawag sa punoan sa mga manolunda, ug sa tingog sa trumpeta sa Dios. Ug unya ang mga nangamatay diha kang Cristo mouna sa pagpamangon. 1 Tesalonica 4:16.PL

Sila nga mao untay modala og kadaut kang Cristo ug sa Iyang matinumanon nga katawhan niining tungora nakasaksi sa himaya nga nagtabon kanila. . . .PL

Taliwala sa pagkauyog sa kalibutan, sa badlit sa kilat, ug sa dahunog sa dalugdog, ang tingog sa Anak sa Dios nanawagan sa nangatulog nga mga balaan. Siya mingsudong ngadto sa mga lubnganan sa mga matarung, ug dayon, sa human Niya maisa ang Iyang mga kamot padulong sa langit, Siya misinggit: “Pangmata, pangmata, pangmata, kamo nga nangatulog diha sa abog, ug pamangon!” Sa tibuok gilapdon sa kalibutan ang mga patay makadungog sa maong tingog, ug sila nga nakadungog mangabuhi. Ug ang tibuok kalibutan magabagting uban sa pagmartsa sa hilabihan ka dakung panon sa kasundalohan gikan sa matag nasud, tribo, pinulongan, ug katawhan. Gikan sa prisohan sa kamatayon sila mangabot, nasul-oban sa walay kamatayon nga himaya, ug sila nanagsinggit: “O kamatayon, hain na ang imo nga pagkamadaugon? O kamatayon, hain na ang imo nga ikot?” (1 Corinto 15:55.) Ug ang buhi nga mga matarung ug ang nabanhaw nga mga balaan magahiusa sa ilang mga tingog diha sa hataas, malipayon nga singgit sa kadaugan.PL

Ang tanan manggawas gikan sa ilang mga lubganan sama sa kahimtang sa ilang pagsulod niini. Si Adan, nga nagabarog kauban sa nabanhaw nga panon, may dungganong gitas-on ug harianong porma, sa pamarog ubos og diyutay sa Anak sa Dios. Siya nagapakita sa dayag nga kalahian tali sa katawhan sa misunod nga mga kaliwatan; niining usa ka bahin gipakita ang dako nga pagkunhod sa kaliwatan sa tawo. Apan ang tanan nagabangon nga may kalagsik ug kapiskay sa walay katapusan nga pagkabatan-on. Sa sinugdanan, ang tawo gibuhat sumala sa dagway sa Dios, dili lang sa kinaiya, apan sa porma ug sa panagway. Gidaut ug halos giwala sa sala ang diosnong dagway; apan si Cristo miabot aron iuli kon unsa man ang nawala. Iyang usbon ang atong dautan nga mga lawas ug hulmahon sila sama ngadto sa Iyang mahimayaong lawas. Ang adunay kamatayon, madunot nga porma, nga nawad-an sa katahum, kanhi nahugawan sa sala, nahimong hingpit, maanyag, ug walay kamatayon. Ang tanang mga hugaw ug kadaut nangabilin didto sa lubnganan. Nga nahibalik ngadto sa kahoy sa kinabuhi didto sa dugay na kaayong nawala nga Eden, ang mga tinubos “manggula” (Malaquias 4:2) ngadto sa tibuok kaanyag sa kaliwatan diha sa iyang unang himaya. Ang katapusang mga salin nga timaan sa sala pagatangtangon, ug ang mga matinumanon ni Cristo manggula diha sa “kaanyag sa Ginoo nga atong Dios,” sa hunahuna ug kalag ug lawas nagaaninag sa hingpit nga imahe sa ilang Ginoo. Oh, kahibulongan nga pagtubos! dugay nang gihisgotan, dugay nang gihandum, gipalandong uban sa kahinam sa pagpaabot, apan wala gayud nasabtan pag-ayo.— The Great Controversy, pp. 644, 645. PL