บทที่ 1 - ความเป็นศัตรูระหว่างมนุษย์กับซาตาน

“เราจะให้เจ้าก้บหญิงนี้เป็นศ้ตรูกัน ทั้งพงศ์พันธุของเจ้าและ พงศ์พันธุของเขาด้วย พงศ์พันธุของหญิงจะทำให้หัวของ เจ้าแหลก และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกชํ้า” (ปฐมกาล 3:15) การ เป็นศ้ตรูนี้ไม่ได้เกิดตามธรรมชาติ เมื่อมนุษย์ได้ล่วงละเมิดพระบ้ญญัติ ของพระเจ้าล้กษณะนิสัยของเขาก็กลายเป็นความชั่วร้าย ประสานเข้า กับซาตาน ทูตสวรรค์ที่ล้มลงและมนุษย์ที่ชั่วร้ายได้รวมตัวอย่างมั่นคง เป็นมิตรที่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง หากพระเจ้าไม่ทรงข้ดขวางไว้ ชาตาน กับมนุษย์คงร่วมมือกันต่อสู้กับสวรรค์ และวงศ์วานของมนุษย์ทั้งปวงก็ จะรวมพวกกันเพื่อการต่อสู้พระเจ้าGrHTh 14.1

เมื่อซาตานรู้ว่าม้นและหญิงนี้นจะเป็นศัตรูกัน พงศ์พันธุของมัน และพงศ์พันธุของหญิงจะต้องเป็นศัตรูกัน มันรู้ดีว่ามนุษย์มีบางวิธีที่จะ สามารถต่อสู้กับอำนาจของมันได้GrHTh 14.2

พระเยซูทรงปลูกฝังความเกลียดชังสิ่งชั่วร้ายไว้ในใจมนุษย์ หาก มนุษย์ใม่มืพระคุณเพื่อช่วยให้กลับใจใหม่และอำนาจการเปลี่ยนแปลง ใหม่ มนุษย์ก็จะต้องตกเป็นเชลยของซาตานและพร้อมที่จะปฏิบ้ติตาม คำสั่งของมัน แต่หลักการใหม่สร้างความชัดแย้งขึ้นในจิตใจ อำนาจที่ พระคริสต์ประทานให้ก็จะช่วยทำให้มนุษย์สามารถต่อสู้กับซาตานผู้กดขี่ ได้ การเกลียดชังความบาปแทนที่จะร้ก สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่า พระองศ์ ทรงดำเนินตามหลักการทั้งหมดที่มาจากเบื้องบนGrHTh 14.3

การเป็นศัตรูกันระหว่างพระคริสต์กับซาตานแสดงออกมาให้ เห็นอย่างช้ดเจน จากการยอมรับพระเยซูของโลกนี้ คนอธรรมผู้มีความ เกลียดชังพระคริสต์ได้ถูกเรียกให้ออกมาต่อสู้กับความบริสุทธิ๋และความ ไร้ตำหนิของพระองค์ ชีวิตไม่เห็นแก่ต้วของพระองค์เป็นสิ่งที่คอยติเตียน คนที่มีความเย่อหยิ่งและมัวเมากามตัณหา ซาตานและทูตสวรรค์ชั่วได้ ร่วมมือกันกับคนอธรรมต่อสู้กับวีรบุรุษแห่งความจริง ศัตรูกลุ่มเดียวกันนี้ ได้แสดงตนเป็นศัตรูกับผู้ติดตามพระคริสต์ด้วย ผู้ใดก็ตามที่ต่อสู้กับการ ทดลองก็ยั่วยุความโกรธแค้นของชาตาน พระคริสต์และชาตานเป็นหนึ่ง เดียวกันไม่ได้ “แท้จริงบรรดาคนที่ปรารถนาจะตำเนินชีวตตามทางของ พระเจ้าในพระเยซู จะถูกกดขี่ข่มเหง” (2 ฑิโมธี 3:12)GrHTh 15.1

เหล่าผู้แทนของซาตานพยายามล่อลวงผู้ที่ติดตามพระคริสต์ และชักชวนคนเหล่านั้นเอาใจออกห่างจากความจงรักภักดี คนเหล่านี้ พยายามบิดเบือนคำสอนในพระคัมภีร์ให้เป็นไปตามความมุ่งหมาย ของเขา วิญญาณที่ฆ่าพระคริสต์จนตายได้ผลักตันคนชั่วให้ไปท้าลาย บรรดาผู้ติดตามพระองค์ สิ่งเหล่านี้ได้สะท้อนให้เห็นล่วงหน้าในคำ พยากรณ์ข้อแรก “เราจะให้เจ้ากับหญิงนี้เป็นศัตรูกัน ทั้งพงศ์พันธุของ เจ้าและพงศ์พันธุของเขาตัวย”GrHTh 15.2

เหตุใดซาตานจึงไม่ถูกชัดขวางมากนัก เหตุเพราะว่าทหารของ พระคริสต์ไม่ติดสนิทกับพระองค์อย่างแท้จริงความบาปไม่ใช่สิ่งที่ น่ารังเกียจสำหรับพวกเขาเหมือนกับที่พระอาจารย์ทรงรังเกียจ พวกเขา ไม่ตั้งใจต่อสู้อย่างจริงจัง มองไม่เห็นลักษณะของเจ้าแห่งความมืด คน จำนวนมากไม่รู้เลยว่า ศัตรูของพวกตนนั้นคือจอมท้พผู้มีอำนาจที่ต่อสู้ กับพระคริสต์ได้ แม้แต่ผู้รับใชัที่เผยแพร่ข่าวประเสริฐ ก็ย้งมองข้าม กิจการที่ซาตานกำลังกระทำเหมือนกับไม่สนใจว่าชาตานมือยู่จริงGrHTh 15.3