Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Chrześcijanin a dieta

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Jadanie między posiłkami

    Ważność regularności

    281. Po zjedzeniu posiłku powinno się pozwolić żołądkowi odpocząć przez pięć godzin. Ani odrobiny pokarmu nie powinno się wkładać do żołądka aż do następnego posiłku. W tej przerwie żołądek wykona swą pracę i będzie w stanie przyjąć następny pokarm.CD 123.3

    W żadnym wypadku posiłki nie powinny być nieregularne. Jeśli spożywa się obiad godzinę lub dwie godziny przed właściwym czasem, to żołądek nie jest przygotowany do nowej pracy, gdyż jeszcze do tego czasu nie pozbył się pokarmu zjedzonego w czasie poprzedniego posiłku i nie posiada siły do nowej pracy. W ten sposób organizm jest przeciążony.CD 123.4

    Nie należy też odkładać posiłków na później, by dostosować się do okoliczności lub by wykonać jakąś pracę. Żołądek domaga się pokarmu w czasie, w którym jest przyzwyczajony do przyjmowania go. Jeśli nastąpi zwłoka, to żywotność organizmu zmniejsza się i wreszcie spada do niskiego poziomu, tak że uczucie głodu prawie całkowicie zanika. Jeśli wtedy przyjmuje się pokarm, to żołądek nie jest przygotowany do zajęcia się nim należycie. Pokarm nie może być przemieniony w dobrą krew.CD 123.5

    Gdyby wszyscy jadali w regularnych odstępach czasu, nie spożywając niczego między posiłkami, organizm byłby wtedy przygotowany do spożycia posiłku i odczuwaliby przyjemność w jedzeniu, która wynagrodziłaby im ich wysiłek. — Manuscript 1, 1876.CD 123.6

    282. Każdy posiłek powinien mieć swój określony czas. W czasie posiłkuniech każdy je to, czego wymaga organizm, a potem niech nie przyjmuje nic, aż do następnego posiłku. Jest wielu takich, którzy jadają wtedy, gdy organizm nie potrzebuje pokarmu, w nieregularnych odstępach czasowych oraz między posiłkami, gdyż nie mają dość silnej woli, by oprzeć się chęci jedzenia. W czasie podróży stale coś żują, co tylko znajduje się w zasięgu ręki. Jest to bardzo szkodliwe. Gdyby podróżujący jadali regularnie prosty i zdrowy pokarm, to nie odczuwaliby takiego zmęczenia, ani też nie dokuczałyby im tak bardzo choroby. — Ministry of Healing 303.304 (1905).CD 124.1

    283. Powinno się staranie przestrzegać regularności w jedzeniu. Nie powinno się nic jadać między posiłkami, żadnych wyrobów cukierniczych, orzechów, owoców, ani żadnego innego pokarmu. Nieregularność w jedzeniu niszczy rytm pracy narządów trawiennych ze szkodą dla zdrowia i dobrego samopoczucia. A gdy dzieci zbierają się wokół stołu, to nie smakuje im zdrowy pokarm; ich apetyt domaga się tego, co jest dla nich szkodliwe. — Ministry of Healing 384 (1905).CD 124.2

    284. W tej rodzinie nie było należytego porządku, jeżeli chodzi o dietę; istniała nieregularność. Na każdy posiłek powinien być ściśle oznaczony czas, a pokarm powinien być sporządzany w sposób prosty i bez tłuszczu; należalo też zadać sobie trud, by był on pożywny, zdrowy i smaczny. W tej rodzinie jak zresztą w wielu innych, okazywano szczególną wystawność przed gośćmi i sporządzano wiele dań, często nadto bogatych, tak iż siedzący przy stole byli kuszeni do jedzenia ponad miarę. Później po odejściu gości następowała wielka zmiana, brakowało pokarmów, które powinny znajdować się na stole. Posiłki były oczczędne i mało pożywne. Nie bardzo na to zważano, gdyż mówiono: “jesteśmy tylko sami”. Posiłki spożywano często i nie przestrzegano regularnych okresów jedzenia. Wskutek takiego porządku każdy członek rodziny był poszkodowany. Czynienie tak wielkich przygotowań dla gości, a krzywdzenie własnych rodzin ubogą dietą, która nie potrafi odżywić organizmu, jest grzechem naszych sióstr. — Testimonies for the Church II, 485 (1870).CD 124.3

    285. Jestem zdziwiona dowiadując się, że pomimo tak wielkiego światła, jakie było dane na tym miejscu, wielu z was jada między posiłkami! Nie powinniście nigdy pozwolić, aby choć odrobina pokarmu przeszła przez wasze usta między waszymi regularnymi posiłkami. Jedzcie wystarczająco dużo, lecz jedzcie to przy jednym posiłku, a potem czekajcie aż do następnego. — Testimonies for the Church II, 373 (1869).CD 124.4

    286. Wielu odwraca się od światła i wiedzy. Wyrzeka się zdrowych zasad dla smaku. Jedzą, gdy ich organizm nie potrzebuje pokarmu, w nieregularnych odstępach czasowych, gdyż nie posiadają moralnej siły by oprzeć się złym skłonnościom. Wskutek tego nadużywany żołądek buntuje się nadchodzi cierpienie. Regularność w jedzeniu jest bardzo ważna dla zachowania zdrowego ciała i pogody umysłu. Nigdy nie powinna nawet odrobina pokarmu przejść przez usta między posiłkami. — Christian Temperance and Bible Hygiene 50; Counsels on Health 118 (1890).CD 125.1

    287. A co powoduje niestrawność u ludzi, jak nie takie zachowanie? Zamiast przestrzegać regularności, pozwalają, aby apetyt rządził nimi i jadają między posiłkami. — Testimonies for the Church II, 374 (1869).CD 125.2

    288. Na ogół nie poucza się dzieci, jak ważne jest to, kiedy, jak i co powinny jeść. Pozwala się im swobodnie zaspokajać apetyt — jadać w każdym czasie, sięgać po owoce, jeśli mają ładny wygląd, a przy tym prawie bezustanie zjadać ciastka, placki, chleb z masłem, słodycze — czyni ich to obżartuchami i cierpiącymi na niestrawność. Narządy trawienne, podobnie jak młyn, który bezustannie jest w ruchu, słabną, żywotne siły przywoływane są z mózgu na pomoc żołądkowi, który jest przepracowany, i w ten sposób siły umysłowe słabną. Nienaturalne podniecenie i wyczerpanie sił żywotnych czyni ich nerwowymi, niepohamowanymi, samowolnymi i gniewliwymi. — The Health Reformer, maj 1877.CD 125.3

    289. Wielu rodziców, aby uchylić się od obowiązków cierpliwego przyzwyczajania swoich dzieci do samozaparcia, zamiast uczyć je jak mają właściwie korzystać z wszelkich błogosławieństw Bożych, pozwalają im jeść i pić kiedykolwiek im się podoba. Apetyt i samolubna uległość, o ile się ich nie poskramia, zwiększają się w miarę dorastania i krzepną w miarę nabierania sił. — Testimonies for the Church III, 564 (1875).CD 125.4

    290. Jest prawie że powszechnym zwyczajem u ludzi jadać trzy razy dziennie, a także jadania w nieregularnych odstępach czasu między posiłkami, a ostatni posiłek jest zazwyczaj najobfitszy i spożywa się go często przed samym spaniem. Jest to wbrew rozsądkowi; obfity posiłek nie powinien być nigdy przyjmowany o tak późnej porze dnia. Jeśliby te osoby zmieniły swój zwyczaj i jadały tylko dwa razy dziennie i nie jadły między posiłkami, ani nawet jabłka czy orzecha lub jakiegokolwiek innego rodzaju owoców, to mieliby wskutek tego dobry apetyt i zdrowie ich wielce by się poprawiło. — The Review and Herald, 29 lipiec 1884.CD 125.5

    291. W czasie podróży niektórzy cały czas jedzą. Jest to bardzo szkodliwy zwyczaj. Zwierzęta nie posiadające rozumu i nie wiedzące co to jest obciążenie umysłu, mogą to czynić bez szkody, lecz one nie są żadnym przykładem dla istot rozumnych posiadających umysł, którego należy używać ze względu na Boga i ludzi. — The Review and Herald, 29 lipiec 1884.CD 125.6

    292. Obfite uczty i przyjmowanie do żołądka pokarmu w niewłaściwej porze, wywierają wpływ na każde włókno naszego organizmu. — The Health Reformer, czerwiec 1878.CD 126.1

    293. Wielu jada w różnych porach dnia, bez względu na zasady zdrowia. Następstwem jest przyćmiony umysł. Jakże Bóg ma tych ludzi oświecać, jeżeli oni są tak lekkomyślni w swoich nawykach i tak mało zważający na światło, które Bóg dal odnośnie tych rzeczy? Bracia, czy nie jest czas, abyście odwrócili się od tych słabości? — Gospel Workers 174 (1892).CD 126.2

    294. Trzy posiłki dziennie i nic między posiłkami, nawet jednego jabłka, i żadnej uległości, by przekoczyć tę granicę. Ci, którzy ją przekraczają, gwałcą prawa natury i poniosą karę. — The Review and Herald, 8 maj 1883.CD 126.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents