Kapitulo 18—Ang Pagpang-ayo sa mga Tubig

Sa mga panahon sa mga patriarka ang Walog sa Jordan “gitubigan pag-ayo sa tanang dapit,...sama sa tanaman ni Jehova.” Dinhi mining waloga nga matahum nga si Lot mipili sa paghimo sa iyang puloyanan sa diha nga “gibalhin niya ang iyang balongbalong hangtud sa Sodoma.” Genesis 13:10, 12. Sa panahon nga ang mga siyudad sa kapatagan gipangguba, ang rehiyon sa palibut nahimong usa ka awaaw nga kasulupan, ug kini sukad kaniadto nahimong kabahin sa kamingawan sa Judea.MH 209.1

Ang usa ka bahin sa matahum nga walog nagpabilin sa pagmaya sa kasingkasing sa tawo, uban sa iyang mga tuburan ug mga kasapaan nga nagahatag ug kinabuhi. Dinhi mining waloga, nga dato sa mga kaumahan sa trigo ug sa mga kalasangan sa mga datiles ug sa ubang mga bungahoy, ang mga panon sa Israel nakakampo tapus sa sa ilang pagtabok sa Jordan ug mao kini ang una nilang pagkatilaw sa mga bunga sa Yuta nga Sinaad. Sa ilang atubangan nagtindog ang mga kota sa Jerico, ang usa ka hentil nga salipdanan, ang sentro sa pagsimba ni Astaroth, ang labing malaw-ay ug labing mangil-ad sa tanang dagway sa pagdiwata nga Canaanhon. Sa wala madugay ang mga kota nangagun-ob ug ang mga pumopuyo niiini gipamatay, ug sa takna sa pagkahulog niini gihimo ang solemni nga pahayag diha sa presensya sa dbuok Israel nga nagingon: “Tinunglo sa atubangan m Jehova ang tawo nga magabangon ug magaugbok mining siyudad sa Jenco: iyang igaugbok ang tukoranan niana diha sa iyang panganay, ug diha sa iyang kamanghuran nga anak nga lalaki iyang ipatindog ang mga ganghaan mim.” Josue 6:26.MH 209.2

Ninglabay ang lima ka mga siglo. Ang dapit naghayad nga biniyaan, ug tinunglo sa Dios. Bisan ang mga tuburan nga naghimo nga tilinguhaon ang pagpuyo mining bahina sa walog nag-antos sa nga mga sangputanan sa tunglo. Apan diha sa mga adlaw sa apostasya ni Achab, sa diha nga pinaagi sa inpluwensya m Jezabel nabuhi ang pagsimba ni Astaroth, ang Jerico, ang karaan nga kaulohan ning maong pagsimba, gitukod pag-usab, bisan pa sa makahahadlok nga gasto sa magtutukod. Si Hiel nga Bethelhanon “nagpahiluna sa patukoranan niini diha kang Abiram nga iyang panganay, ug nagpatindog sa mga ganghaan niini diha sa iyang kamanghurang anak nga lalaki nga si Segub, sumala sa pulong ni Jehova.” 1 Hari 16:34.MH 209.3

Dili halayo gikan sa Jerico, taliwala sa mabungahon nga mga kakahoyan, mao ang usa sa mga tunghaan sa mga manalagna, ug nganha nianang dapita si Eliseo mag-anhaan tapus sa pagsaka ni Elias sa langit. Sulod sa hamubong panahon sa iyang pagpuyo kauban kanila ang mga tawo sa siyudad ming-adto sa manalagna ug miingon, “Ania karon, kami nagahangyo kanimo, ang kahimtang mining lungsora makapahimuot man, sumala sa nakita sa akong ginoo: apan ang tubig daotan, ug ang yuta palanas.” Ang tuburan nga sa kanhing mga tuig dalisay ug makapalagsik, ug nakatampo ug dakung panginahanglan ug tubig sa nagalibut nga mga purok, karon dili na magamit.MH 210.1

Agi ug tubag sa pangaliyupo sa mga tawo sa Jerico, si Eliseo miingon, “Dad-i ako ug usa ka bag-ong dbudtibud, ug butangi ug asin ang sulod niini.” Sa iyang pagkadawat mini, “miadto siya ngadto sa tuburan sa mga tubig, ug misabulak sa asin didto, ug miingon: Kini mao ang giingon m Jehova: Giayo Ko kining katubigan; sukad karon wala nay kamatayon kun pagsalibay sa bunga sukad karon.” 2 Han 2:19-21.MH 210.2

Ang pagpang-ayo sa mga tubig sa Jerico nahimo, dili pinaagi sa bisan unsa nga kaalam sa tawo, kondili pinaagi sa milagroso nga pagpatunga sa Dios. Sila nga nagtukod pag-usab sa siyudad mga dili angay sa kahimuot sa Langit; apan Siya nga nagapasubang sa Adlaw sa ibabaw sa mga daotan ug sa ibabaw sa mga maayo, ug nagapadala ug ulan sa ibabaw sa mga maayo ug ngadto sa mga daotan,” nakakita nga kining mao nga higayon angayan sa pagpadayag sa Iyang pagkamatinguhaon sa pag-ayo sa Israel gikan sa ilang espintuhanong mga sakit, pinaagi mining timailhan sa kaluoy. Mateo 5:45.MH 210.3

Ang pagkaayo nahimong dumalayon; “ang mga tubig nangaayo hangtud mining adlawa, sumala sa pulong ni Eliseo nga iyang gisulti.” 2 Hari 2:22. Gikan sa usa ka panahon hangtud sa sunod nagpadayon sa pag-ilig ang mga tubig, nga naghimo niadtong bahina sa walog nga usa ka tubigan sa kamingawan nga katahum.MH 210.4

Daghan ang mga leksyon nga espirituhanon ang matigum gikan sa sugilanon sa pagpang-ayo sa mga tubig. Ang bag-o nga tibudtibud, ang asin, ug ang tuburan—kining tanan mga kahuluganon kaayo.MH 211.1

Diha sa pagsaliyab sa asin ngadto sa mapait nga tuburan, gitudlo ni Eliseo ang sama nga espintuhanong leksyon nga gitudlo sa ulahing mga kasiglohan sa Alanluluwas ngadto sa Iyang mga dnun-an sa diha nga Siya nagpahayag sa pagingon, “Kamo mao ang asin sa yuta.” Mateo 5:13. Ang pagsagol sa asin sa nahugawan nga tuburan nagpudi sa mga katubigan niini ug nagdala ug kinabuhi ug panalangin diin kaniadto makadaot ug makamatay. Sa giindig sa Dios ang Iyang mga anak ngadto sa asin, gusto Niyang itudlo kanila nga ang Iyang katuyoan sa paghimo kanila nga mga sakop sa Iyang grasya mao nga sila mahimong mga ahente sa pagluwas sa uban. Ang tumong sa Dios sa pagpili ug usa ka katawhan sa atubangan sa tibuok nga kalibutan dili lamang ang pagsagop kanila ingon nga Iyang mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, kondili nga pinaagi kanila ang kalibutan makadawat unta sa grasya nga nagadala ug kaluwasan. Sa pagpili ni Jehova kang Abraham, dili lamang nga aron siya mahimong pinasahe nga higala sa Dios, kondili mahimo siya nga usa ka tagdala sa bugtong nga mga katungod nga gidnguha ni Jehova sa pagtuga ibabaw sa mga nasud.MH 211.2

Ang kalibutan nagakinahanglan ug mga ebidensya sa dninuod nga Cristianismo. Ang lala sa sala nagabuhat diha sa kasingkasing sa katilingban. Ang mga siyudad ug ang mga kalungsoran nangayuko diha sa sala ug sa pagkadunot sa pamatasan. Ang kalibutan napuno sa mga balatian, sa mga pag-antos, ug sa pagkadaotan. Sa haduul ug sa halayo adunay mga kalag nga anaa sa kakabus ug sa kalisdanan, nga nabug-atan sa usa ka pagbati sa sala ug nagakahigos tungod sa kakulang sa usa ka maluwason nga inpluwensya. Ang kamatuoran sa maayong balita anaa kanunay’ sa ilang atubangan, apan bisan pa niini sila nangamatay tungod kay ang panig-ingnan nila nga mahimo unta nga usa ka alimyun sa kinabuhi nganha kanila mao ang usa ka baho sa kamatayon. Ang ilang mga kalag nag-inom sa kapait tungod kay ang tuburan nahiloan, sa diha nga sila unta mahisama sa usa ka atabay sa tubig nga nagasugwak ngadto sa dayon nga kinabuhi.MH 211.3

Ang asin kinahanglan isagol sa butang diin kini igadugang; kinahanglan kini motaup ug motuhop niini, aron kini matipigan nga dili madaot. Busa pinaagi sa personal nga paghibalag ug pagpakigkauban ang katawhan maabut sa maluwasong gahum sa maayong balita. Sila dili maluwas ingon nga katawhan, kondili ingon nga tinagsa ka tawo. Ang personal nga inpluwensya maoy usa ka gahum. Kini magabuhat uban sa inpluwensya ni Cristo, ang pagtuboy diin si Cristo ginatuboy, ang paghatag sa husto nga mga pnnsipyo, ug sa pagpugong sa pag-uswag sa pagkadunot sa kalibutan. Kini mao ang magakaylap nianang mao nga grasya nga si Cristo lamang ang makahatag. Kini mao ang magatuboy ug magapatam-is sa mga kinabuhi ug sa mga taras sa uban pinaagi sa gahum sa usa ka putli nga panig-ingnan nga nahiusa sa mainiton nga pagtoo ug paghigugma.MH 212.1

Mahitungod sa nahugawan nga tuburan didto sa Jerico, si Jehova nagpahayag nga nagingon, “Giayo Ko kining mga katubigan; sukad karon wala nay kamatayon o yuta nga pansilon.” Ang nahugawan nga sapa nagarepresentar sa kalag nga nahimulag gikan sa Dios. Ang sala dili lamang nagasira kanato gikan sa Dios, kondili nagalaglag kini diha sa tawhanon nga kalag sa tinguha ug sa kasarang alang sa pagkahibalo Kaniya. Gumikan sa sala, ang tibuok organismo sa tawo nalibog, nalubag ang hunahuna, nadaot ang mugna sa hunahuna; ang mga galamhan sa kalag napaubos. Anaa ang kakulang sa pudi nga dnoohan ug sa kabalaan sa kasingkasing. Ang makabigon nga gahum sa Dios wala makabuhat sa pag-usab sa taras. Ang kalag inaluya, ug tungod sa kakulang sa kusog sa kabuotan sa pagbuntog, nahugawan ug napaubos.MH 212.2

Nganha sa kasingkasing nga napudi, ang tanan nangausab. Ang kausaban sa batasan mao ang pamatuod ngadto sa kalibutan nga si Cristo nagapuyo sa sulod. Ang Espiritu sa Dios nagapagula ug usa ka bag-o nga kinabuhi diha sa kalag, dinala ang mga hunahuna ug mga tinguha ngadto sa pagkamasinulondon sa kabubut-on ni Cristo; ug ang tawo sa sulod mabag-o diha sa larawan sa Dios. Ang maluyahon ug masalaypon nga mga lalaki ug mga babaye magpakita ngadto sa kalibutan nga ang maluwasong gahum sa grasya makapaugmad sa taras nga may sayop ngadto sa pagkaangay ug madagayaon nga pagkamabungahon.MH 212.3

Ang kasingkasing nga nagadawat sa pulong sa Dios dili ingon sa usa ka lim-aw nga magahubas, dili sama sa likion nga atabay nga mawalaan sa iyang bahandi. Kini sama sa sapa sa bukid, nga ginailigan sa walay paghubas nga mga tuburan kinsang mabugnaw, ug nagabulabula nga mga katubigan nagaikid-ikid gikan sa usa ka dakung bato ngadto sa usa, nga nagapabugnaw sa gikapovan, sa giuhaw, ug sa gibug-atan sa lulan. Sama kini sa usa ka suba nga walay hunong ang pag-agay ug samtang kini nagapadayon sa pag-agay, kini nagakahalalom ug nagakahalapad, hangtud nga ang iyang nagahatag ug kinabuhi nga mga tubig nagakanap sa tibuok yuta. Ang suba nga nagalaylay sa iyang giagian magabilin sa iyang luyo sa gasa niini nga lunhaw nga katanuman ug pagkamabungahon. Ang mga balili, ang mga kakahoyan may usa ka malabong nga kalunhaw, ug ang mga kabulakan labaw ang pagkadaghan. Sa diha nga ang yuta magahayad nga nahawan ug napagba sa ilalom sa makapapagtong nga kainit sa panahon nga ting-init, ang usa ka laray sa lunhaw nga katanuman maoy magadmaan sa giagian sa suba.MH 212.4

Maingon niini ang tinuod nga anak sa Dios. Ang tinoohan ni Cristo magapadayag sa iyang kaugalingon ingon sa usa ka makapabaskog, ug nagalukop nga prinsipyo, usa ka buhi, ug nagabuhat, nga espintuhanong kusog. Sa mabuksan ang kasingkasing ngadto sa langitnon nga inpluwensya sa kamatuoran ug sa gugma, kining maong mga prinsipyo moilig pag-usab sama sa mga sapa diha sa kamingawan nga magpatungha sa pagkamabungahon diin karon mao ang pagkadili makapamunga ug kanihit.MH 213.1

Samtang sila nga nahmloan ug nabalaan pinaagi sa usa ka kahibalo sa kamatuoran sa Biblia sa kinasingkasing magbuhat diha sa buluhaton sa pagluwas ug mga kalag, sa pagkatinuod sila mahimong usa ka alimyon sa kinabuhi ngadto sa kinabuhi. Ug samtang sila sa adlawadlaw mag-inom gikan sa dili mahubsan nga tuburan sa grasya ug sa kahibalo, ilang mamatngonan nga ang ilang kaugalingon nga mga kasingkasing napuno nga nagaawas sa Espiritu sa ilang Agalon, ug nga pinaagi sa ilang dili hinakog nga pangalagad daghan ang maayohan sa lawasnon, sa salabutanon, ug sa espintuhanon. Ang gikapoyan mapalagsik, ang masakiton mahiulian ngadto sa maayong panlawas, ug ang nabug-atan sa sala mahumpayan. Sa halayo nga mga dapit ang pagpasalamat madungog gikan sa mga ngabil nila kinsang mga kasingkasing naliso gikan sa pagsilbi sa sala ngadto sa pagkamatarung.MH 213.2

“Panghatag kamo, ug kamo pagahatagan;” kay ang pulong sa Dios maoy “usa ka tuburan sa mga tanaman, usa ka atabay sa buhi nga mga tubig, ug mga sapa nga nagadagayday gikan sa Libano.” Lucas 6:38; Awit 4:15.MH 213.3