Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

خدمت شفا

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    پنج قرص نان کوچک جماعتی را اطعام کرد

    انبوه مردم در تمام روز را با مسیح و حواریون او در حینی که در کنار دریا تعلیم می داد سپری کردند. آنان به کلامِ فیض بخش او گوش فرا دادند که چنان ساده و شفاف بود که همچون مرهم جِلعاد برای جان آنان بود.شفای دستان الهی او س متی را برای بیمار، و زندگی را برای کسی که رو به موت ا بود آورد. روز برای آنان همچون بهشت بر روی زمین بود و آنان آگاه نبودند که برای چه مدت غذا نخورده اند.MHFar 30.2

    خورشید در مغرب در حال غرق شدن بود و با این وجود مردم همچنان مانده بودند. در نهایت حواریون نزد مسیح آمدند، اصرار می ورزیدند بخاطر حال جماعت آنان مرخص شوند. بسیاری از آنان از راه های دور آمده بودند و از صبح هیچ نخورده بودند. در اطراف شهرها و قرایا امکان یافتن غذا بود. ولی عیسی گفت: «آنان را اطعام کنید » )متی ۱: ۱(. آنگا رو به فیلیپ نمود و ۴ ۶ پرسید: «از کجا نان بخریم تا اینها بخورند؟ » )یوحنا : (. ۵ ۶MHFar 30.3

    فیلیپ به سیل جمعیت نگاه کرده و اندیشید که چگونه ممکن است که برای این جمعیت عظیم غذا تهیه نمود. او پاسخ داد که با پول کمی که داریم نمی توانیم به مقدار کافی نان بخریم و شاید به هر یک خرده ای نان برسد. عیسی جویا شد که چه مقدار غذا می توان در میان این جمعیت یافت. اندریاس پاسخ داد که: «در اینجا پسری است که پنج نان جو و دو ماهی دارد. و لیکن این از برای این گروه چه میشود؟ » )آیه ۹(. عیسی خواست تا آن مقدار را نزد او بیاورند. سپس به حواریون فرمود تا مردم را بر روی علف ها بنشانند. وقتی چنین شد او غذا را گرفته، « به سوی آسمان نگریسته، برکت داد و نان را پاره کرده، به شاگردان سپرد و شاگردان بدان و همه خورده، سیرشدند و از پارههای باقی مانده دوازده سبد پر کرده، برداشتند » )متی ۱: ۱۹ و ۰(. ۴ ۲MHFar 30.4

    با معجزه قدرت الهی بود که مسیح جماعت را اطعام کرد؛ با این وجود خوراکی که تهیه شده بود چقدر حقیرانه بود — فقط ماهی و قرصهای نان جو که خوراک روزانه ماهیگیران جلیلی بود.MHFar 31.1

    مسیح می توانست برای مردم ضیافتی غنی برپا کند، ولی اگر غذایی که برای ارضای اشتهای آنها تهیه می شد تمی توانست درسی برای خیریت و عافیت آنان باشد. مسیح از طریق این معجزه می خواست تا درس سادگی و بی آلایشی را به آنان بیاموزد. چنانچه انسان ها امروزه در عادت های خود ساده و بی آلایش بودند، و در هماهنگی و توازن با قوانین طبیعت زیست نمایند، همانگونه که آدم و حوا در ابتدا کردند، آذوقه کافی برای نیازهای خانواده بشر موجود می بود. ولی خودخواهی و افراط در ولع باعث گناه و بدبختی شد، از یک سو داشتن بیش از حد و از دیگر سو خواستن بیش از حد.MHFar 31.2

    عیسی در پی این نبود تا مردم را با ارضا کردن خواسته هایشان برای عیش و تجمل گرایی بسوی خود جذب کند. برای آن خیل عظیم که پس از یک روز طولانی و مهیج خسته و گرسنه بودند، خوراک ساده هم نمایانگر قدرت و هم مراقبت دلسوزانه او برای نیازهای عمومی زندگی آنان بود.منجی به پیروان خود در این دنیا وعده زندگی تجملاتی نداد؛ شاید فقر نصیب آنان می شد ولی کلام او متضمن این بود که نیازهای آنان برطرف خواهد شد و او وعده ای بهتر از متاع زمینی را داده بود مبنی بر اینکه حضور او در زندگی ما تسلی بخش است. یعنی تنها فیض او ما را کافی است.MHFar 31.3

    معجزه قرصهای نان وابستگی به خدا را تعلیم می دهد. وقتی که عیسی پنج هزار نفر را اطعام نمود، غذا در دسترس نبود. ظاهراً او با فرمان خود هیچ چاره ای نداشت. او در دشت و هامون بود، با پنج هزار مرد، به غیر از زنان و کودکان. او آنان را به آنجا دعوت نکرده بود تا او را دنبال کنند. آنان که مشتاق بودند تا در محضر او باشند بدون دعوت یا دستور او آمده بودند؛ ولی او می دانست که پس از گوش دادن در طول روز آنان گرسنه و در ضعف بسر می برند. آنان از خانه دور بودند، و رسیدن شب نزدیک بود. بسیاری از آن هیچ پولی نداشتند تا غذایی ابتیاع کنند. او که بخاطر آنان بمدت چهل روز در بیابان روزه گرفته بود نمی خواست تا آنان را در گرسنگی و روزه به خانه های خود بازگرداند.MHFar 31.4

    مشیت خدا عیسی را در جایی که بود قرار داده بود، و او برای وسایل آسایش متکی به پدر آسمانی خود بود هنگامی که در تنگناها قرار می گیریم باید به خدا اتکا کنیم. در هر شرایط اضطراری باید از او که منابع لایتناهی را به فرمان خود در دست دارد از او مدد جوئیم. در این معجزه مسیح از پدر مدد خواست، او حواریون را بهره مند ساخت و حواریون هم به مردم ارزانی داشتند و مردم به یکدیگر. پس همه کسانی که با مسیح اتحاد دارند از او نان حیات را دریافت خواهند نمود و به دیگران نیز خواهند بخشید. شاگردان او وسایل ارتباطی تعین شده ای بین مسیح و مردم هستند.MHFar 32.1

    وقتی که حواریون دستور منجی را شنیدند که گفت: «به ایشان بدهید تا بخورند » افکار آنان مغشوش شد. آنان پرسیدند: «آیا به قرایا برویم تا خوراک ابتیاع کنیم؟ » ولی عیسی چه گفت؟ «ایشان را اطعام کنید ». حواریون هر آنچه را که داشتند نزد عیسی آوردند ولی او از ایشان دعوت نکرد تا بخورند. او به آنان دستور داد تا به مردم خدمت کنند. خوراک در دستان او ازدیاد یافت و دستان حواریون بسوی عیسی دراز شد که هرگز خالی نشد. موجودی کم برای همه کافی بود. وقتی که جماعت اطعام شدند، حواریون با عیسی از غذایی که از آسمان تدارک دیده شده و ارزشمند بود تناول کردند.MHFar 32.2

    وقتی که نیازهای فقیر بیچاره و مصیبت زده را می بینیم، چند بار دل هایمان می سوزد. می پرسیم: «با این توانایی ضعیف و منابع کم چگونه می توانیم این نیاز مبرم را برآورده سازیم؟ آیا نباید منتظر کسی که توانایی بزرگتری باشیم تا کار را هدایت کند یا سازمانهایی که متقبل آن کارها بشوند؟ .” مسیح می فرماید: «به ایشان ارزانی کنید تا تناول کنند ». از توانایی ها، زمان، وسایلی که در دست دارید استفاده کنید. قرص های نان جو خود را نزد عیسی بیاورید. گرچه ممکن است منابع شما برای اطعام هزاران نفر کافی نباشد ولی برای اطعام یک نفر که کافی است. در سرزمین مسیح آنان می توانند بسیاری را اطعام کنند. مانند حواریون، آنچه را که دارید بدهید. مسیح عطیه را تکثیر و زیاد خواهد نمود. او اجر فرد امین، و کسی که توکل ساده ای به او دارد را می دهد آن چیزی که به ظاهر ناچیز قلمداد می شود ثابت خواهد شد که ضیافتی غنی است. MHFar 32.3

    «کسی که بذر کم بکارد محصول کم درو خواهد کرد و آنکه دانه بسیار بکارد محصول فراوان درو خواهد نمود. پس هرکس باید مطابق آنچه در دل خود تصمیم گرفته است، بدهد و نه از روی بی میلی و اجبار، زیرا خدا کسی را دوست دارد که با شادی میبخشد و او قادر است که هر نوع برکتی را به شما عطا فرماید تا همیشه به اندازة کفایت و حتّی بیش از آن داشته باشید تا بتوانید با سخاوتمندی در امور خیر و نیکو بذل و بخشش کنید. چنانکه کتاب مقدّس میفرماید:MHFar 33.1

    «او با سخاوت به نیازمندان میبخشد و خیرخواهی او تا به ابد باقی است. خدا که بذر را برای برزگر و نان را برای خوردن فراهم میسازد، بذر بخشندگی را برای شما مهیّا و آن را چند برابر خواهد ساخت تا محصول کارهای خیر و نیکوی شما فراوان باشد. خدا شما را بسیار غنی میسازد تا شما از هر لحاظ سخاوتمند باشید و به این وسیله عدّة زیادی خدا را برای کاری که ما کرده ایم سپاسگزاری خواهند کرد » )دوم قرنتیان ۹: - ۱۱ (.۶MHFar 33.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents