شادمانی خداوند

نود و نه گوسفند در آغل امن آرمیده اند. ولی یکی بر روی تپه ها در جایی دور جا مانده است، دور، دور از دروازه طلائی — دور بر روی کوه های وحشی و عریان، دور از مراقبت شبان مهربان. «ارباب، در اینجا نود و نه گوسفند داری، آیا برایت کافی نیستند؟ ولی شبان پاسخ داد: یکی از آنان که متعلق به من است سرگردان و دور از من افتاده است، و گرچه راه ناهموار و سراشیب است، به بیابان می روم تا گوسفند خود را بیابم .»MHFar 428.6

ولی هیچ کدام از نجات یافتگان هرگز نخواهد دانست که آب ها چقدر عمیق بوده اند، و شبی که خداوند عبور کرد چقدر ظلمانی بود. او گوسفند گمشده خود را یافت. از دوردست ها در بیابان صدای گریه او را شنید — درمانده و نا امید، و آماده برای مرگ. خدایا، این قطره های خون در مسیر کوهستان از کجاست.این خون برای آن کمشده ریخته شده است تا شبان بتواند او را بازگرداند. خدایا چرا دستانت پاره و دریده شده است؟ دستانم امشب با خارها سفته گردیده است. ولی از طریق کوهستان، رعد و برق، و بالا در سراشیب صخره، غریو فریاد به دروازه های آسمان رسید، «خوشا که گوسفند خویش را یافتم! ». و فرشتگان در کنار سریر آسمان سرود خواندند، شادا که خداوند آن کس را که متعلق به او بود بازگرداند! - الیزابت سی. کلفین. MHFar 429.1

ولی روزی فرا می رسد که جنگ و پیروزی خواهد بود. اراده خدا بر روی زمین و آسمان کرده خواهد شد. ملت های نجات یافته هیچ قانونی را جز قانون خدا نخواهند دانست. همه خوشحال خواهند بود، خانواده های متحد، که با جامه های ستایش و شکرگزاری پوشیده شده اند — ردای عدالت مسیح. تمامی طبیعت با زیبایی فزاینده خدا را تکریم و تمجید خواهند نمود. جهان از نور آسمان پر خواهد شد. نور ماه مانند نور خورشید خواهد شد. و نور خورشید هفت برابر بیشتر از حال خواهد شد. سال ها با شادی از پی هم خواهند گذشت. در صحنه، ستاره های صبح خواهند خواند، پسران خدا هلهله شادی سر خواهند داد، در حالیکه خداوند و مسیح متحداً اع ن خواهند نمود: «بیش از این گناهی نخواهد ا بود و نه مرگی .”MHFar 429.2

این الهامات ج ل آینده، صحنه هایی هستند که با دست خدا به تصویر ا کشیده شده اند و باید برای فرزندانش عزیز و گرامی باشند. بر روی آستانه ابدیت بایستید و خوشامد گوئی های فیض بخش را که به آنانی که در اینزندگی با مسیح همکاری کرده اند بشنوید، و رنج بردن را به عنوان امتیاز و افتخاری بخاطر او در نظر بگیرید. آنان به همراه فرشتگان تاج های خود را به پاهای رهایی دهنده می ریزند و اع م می دارند، «بره خدا که جانش را در ا راه نجات مردم قربانی کرد، لیاقت دارد که صاحب قدرت و دولت، حکمت و قوت، حرمت و ج ل و برکت باشد. آنگاه صدای تمام موجودات آسمان ا و زمین و زیر زمین و دریاها را شنیدم که میسرودند و میگفتند: ستایش و حرمت، ج ل و قوت تا ابد از آن بره و آنکه بر تخت نشسته است باد » ا )مکاشفه : ١ و ١۳ (. ۲ ۵MHFar 429.3

در آنجا نجات یافتگان کسانی را که آنها را به منجی متعال هدایت نمودند، درود و ثنا می گویند. آنان متحداً او را که مرد تا بشر بتواند حیات داشته باشد را حمد و ستایش می گویند. نبرد به پایان رسیده است. تمامی مصیبت ها و نزاع ها خاتمه یافته است. سرودهای پیروزی آسمان را پر ساخته است در حینی که نجات یافتگان در اطراف سریر خداوند ایستاده اند. همگی سرود شادمانه سر می دهند که «ستایش و حرمت بر آن بره ای که ذبح گردید » و ما را برای خدا نجات داد.MHFar 430.1

«پس از آن، دیدم که گروه بزرگ از تمام قومها، قبیله ها، نژادها و زبانها، در پیشگاه تخت و در برابر بره ایستاده اند. تعداد ایشان چنان زیاد بود که امکان شمارش وجود نداشت. ایشان لباسی سفید بر تن داشتند و در دستشان شاخه های نخل دیده میشد. آنان همگی با صدای بلند میگفتند: نجات ما از جانب خدای ما که بر تخت نشسته، و از جانب بره است »)مکاشفه : ۹ و ١(. ٧ ۰MHFar 430.2

«جواب دادم: ای سرور، شما میدانید! به من گفت: اینها همان کسانی هستند که از عذاب سخت بیرون آمده اند. ایشان لباسهای خود را با خون بره شسته و سفید کرده اند. به همین جهت، اکنون در حضور تخت خدا هستند و او را شبانه روز در عبادتگاه او خدمت میکنند. او که بر تخت نشسته است، ایشان را در حضور خود پناه میدهد. آنان از این پس، از گرسنگی و تشنگی و گرمای سوزان نیمروز در امان خواهند بود. زیرا بره که پیش تخت ایستاده است، ایشان را خوراک داده، شبان آنان خواهد بود و ایشان را به چشمه های آب حیات هدایت خواهد کرد؛ و خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد نمود » )آیات ١٤ - ١(. ٧MHFar 430.3

«خدا تمام اشکها را از چشمان آنها پاک خواهد ساخت. دیگر نه مرگی خواهد بود و نه غمی، نه نالهای و نه دردی، زیرا تمام اینها متعلق به دنیای پیشین بود که از بین رفت » )مکاشفه ١ : ٤(. ۲MHFar 430.4

ما باید همیشه در مقابل دیدگان خود این چیزهای نادیده را قرار دهیم. از این رو ما باید قادر باشیم تا ارزش درستی بر امور ابدیت و امور زمان بگذاریم. از این روست که به ما قدرت تاثیر بر دیگران برای زندگی متعالی خواهد داد.MHFar 431.1