Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

خدمت شفا

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    شرایط خوردن غلط

    غذا نباید خیلی داغ یا سرد خورده شود. اگر غذا سرد باشد، انرژی لازمه برای گرم شدن معده تحلیل می رود، بخاطر اینکه گوارش بتواند انجام شود. بخاطر همان دلیل نوشیدنی های سرد آسیب رسان هستند؛ در حالی که استفاده زیاد از نوشیدنی داغ تضعیف کننده است. در واقع هر چه مایعات بیشتری با غذا مصرف شود، هضم غذا سخت تر خواهد بود؛ چرا که مایع باید قبل از اینکه گوارش شروع شود جذب گردد. نمک زیاد مصرف نکنید، از ترشیجات و غذاهای ادویه دار اجتناب کنید؛ میوه زیاد بخورید و سوزش و ناراحتی که در وعده غذایی باعث درخواست بیشتری برای نوشیدنی می شود تا حد زیادی ناپدید خواهد شد.MHFar 252.2

    غذا باید با آرامش خورده شود و کاملاً جویده شود. این کار ضروری است تا بزاق دهان بطور مناسب با غذا مخلوط شده و مایعات هضم کننده برای فعالیت ترشح کنند.MHFar 252.3

    یکی دیگر از چیزهای مضر خوردن در زمان های نامناسب است، مانند خوردن پس از ورزش سنگین و شدید، وقتی که فرد در فرط خستگی است یا حرارت بدن او بالا رفته است. بلافاصله پس از صرف غذا فشار سنگینی بر سیستم اعصاب وارد می شود و هنگامی که ذهن و جسم درست قبل یا بعد از غذا خوردن بطور سنگینی تحت فشار قرار می گیرند، گوارش مختل می شود. وقتی که یک نفر به هیجان در می آید، مضطرب می شود و یا در کاری شتاب می کند، بهتر است تا زمانی که فراغت و آسایش حاصل آید، غذا خورده نشود.MHFar 253.1

    معده بطر نزدیکی با مغز در ارتباط است؛ و هنگامی که معده ناخوش می شود، قوای عصبی از سوی مغز فرا خوانده می شوند تا به اعضای گوارشی تضعیف شده کمک کند. هنگامی که این نیازها خیلی مکرر هستند، مغز متراکم می شود. وقتی که به مغز دائماً فشار وارد شود و با کمبود ورزش جسمی توام باشد، حتی غذای ساده باید کم خورده شود. در زمان غذا افکار بیمناک و مضطرب کننده را از خود دور کنید. شتاب نکنید بلکه با آرامش غذا بخورید و با نشاط، و با شکرگزاری از خدا برای تمامی برکاتی که ارزانی نموده است.MHFar 253.2

    بسیاری از افرادی که از غذای گوشتی و مواد زیانبار دست می کشند، خیال می کنند که چون غذای آنان ساده و سالم است باید بدون کنترل پرخوری کنند، و به همین خاطر بیش از حد می خورند و گاهی اوقات در حد شکمبارگی. این اشتباه است. اعضای گوارشی نباید با کیفیت و کمیت غذا تحت فشار قرار بگیرند چرا که به سیستم آسیب می رساند.MHFar 253.3

    رسم حکم کرده است که غذا باید بر سر سفره در چند مرحله و بخش سرو شود. با ندانستن اینکه بعداً چه چیزی پیش می آید، فردی ممکن است به اندازه کافی غذا بخورد که شاید برای او مناسب نباشد. وقتی که آخرین مرحله غذایی آورده می شود، او اغلب از حد خود فراتر می رود و دسر را که وسوسه کننده است می خورد که هر چند برای او خوب نیست. اگر غذاها در همان ابتدا بر سفره قرار گیرد، فرد فرصت دارد تا بهترین انتخاب را داشته باشد.MHFar 253.4

    گاهی اوقات نتیجه پرخوری یکباره احساس می شود. در موارد دیگر حسی از درد وجود ندارد؛ ولی اعضای گوارشی قوت خود را از دست می دهند و شالوده قوت جسمی متزلزل می شود.MHFar 253.5

    غذای مازاد بر نیاز بر سیستم فشار آورده و باعث ناخوشی و تب می شود. سیستم مقدار زیادی خون به معده می فرستد و سبب می شود که دست و پا و اندام تهیگاه سریعاً یخ کند. و این حالت فشار سنگینی بر اعضای گوارشی وارد ساخته و هنگامی که این اعضا وظیفه خود را تمام کردند، حسی از ضعف و خستگی پدید می آید. برخی از افرادی که دائماً پرخوری می کنند دائماً احساس گرسنگی می کنند ولی این حس بخاطر وضعیت پرکار اعضای گوارشی است. در برخی زمان ها بی حسی در مغز وجود دارد که با بی رغبتی فکری یا ت ش جسمی همراه است. اMHFar 254.1

    این علائم ناخوشایند احساس می شود چرا که طبیعت کار خود را با صرف غیرضروری نیروی حیاتی به انجام رسانیده و کاملاً فرسوده شده است. معده می گوید: «کمی به من مجال و استراحت بده ». ولی دل ضعفه های بسیار بعنوان نیاز بیشتر غذا تعبیر می شود؛ پس در عوض استراحت دادن به معده، زحمت بیشتری بر آن افزوده می شود. در نتیجه، اعضای گوارشی اغلب فرسوده می شوند، هنگامی که باید قادر باشند تا کار خود را به خوبی انجام دهند. ما نباید بیش از روزهای دیگر برای وعده غذایی روز سبت، تنوع غذایی مقدار بیشتری تدارک ببینیم.MHFar 254.2

    در عوض، غذا باید ساده تر باشد و کمتر خورده شود تا اینکه ذهن آسوده تر و شفاف تر باشد تا در امور روحانی بیشتر تامل کند. معده انباشته شده یعنی فکر انباشته شده. ارزشمند ترین کلام ممکن است شنیده شود ولی قدر آن دانسته نشود بخاطر اینکه فکر با رژیم غذایی نامناسب مغشوش می گردد. با پرخوری در روز سبت، مردم خود از فرصت های مقدس منتفع نمی شوند. MHFar 254.3

    از پختن غذا در روز سبت باید اجتناب شود؛ ولی لزومی ندارد تا غذای سرد خورده شود. در هوای سرد غذای که در روز قبل آماده شده باید گرم شود. و غذایی را که هر چند ساده است لذیذ و جذاب درست کنید.MHFar 254.4

    مخصوصاً در در خانواده هایی که بچه دارند، بهتر است که در روز سبت، غذایی درست شود که بعنوان چیزی لذت بخش در نظر گرفته شود، چیزی که خانواده هر روز نمی خورد.MHFar 254.5

    در جائی که عادات غلط رژیم غذایی گرامی داشته شده است، نباید برای اص ح آن تاخیر گردد. وقتی که سوء هاضمه در نتیجه بدرفتاری با معده ا حاصل شود، باید به دقت ت ش شود تا قوت باقی مانده نیروهای حیاتی با ا برداشته شدن هر گونه بار سنگین حفظ گردد. معده پس از سوء رفتار هرگز بطور کامل بهبود نمی یابد؛ ولی یک دوره مناسب رژیم غذایی از ناتوانی بیشتر جلوگیری می کند و بسیاری کمابیش بهبود می یابند. تجویز این روش برای هر موردی ساده نیست ولی با توجه کردن به اصول درست در خوردن، اس حات عظیمی حاصل می شود و آشپز نیازی ندارد تا دائماً برای بر آورده ا کردن ولع و اشتها به زحمت بیفتد.MHFar 254.6

    پرهیز در رژیم غذایی با انرژی اخلاقی و ذهنی اجر خود را خواهد یافت؛ این امر همچنین به کنترل هوی و هوس کمک می کند. پرخوری خیلی زیانبار است مخصوصاً برای کسانی که مزاج کندی دارند؛ این قبیل افراد باید با مراقبت بیشتری غذا بخورند و زیاد ورزش کنند. زنان و مردان زیادی با توانایی عالی طبیعی هستند که حتی نیمی از آنچه را که باید انجام نداده اند چنانچه با کنترل نفس، ولع را انکار کنند.MHFar 255.1

    بسیاری از نویسندگان و سخنرانان در اینجا قصور ورزیده اند. پس از زیاد خواری، خود را مشغول کارهای بی تحرک می کنند، می خوانند، مطالعه می کنند یا می نویسند، و زمانی برای ورزش جسمی در نظر نمی گیرند. در نتیجه جریان آزاد اندیشه و کلام قطع می شود. آنان نمی توانند با توان و شدت لازمه بنویسند یا صحبت کنند بخاطر اینکه به قلب ها دست یابند؛ ت ش های ا آنان بی روح و بی ثمر خواهد بود.MHFar 255.2

    کسانی که به آنان مسئولیت های مهمی سپرده شده، فراتر از همه، کسانی که محافظان امور روحانی هستند، باید انسان هایی باشند که ادراک سریع و حسی مشتاق داشته باشند.MHFar 255.3

    بیشتر از دیگران، آنان باید در خوردن تعادل داشته باشند. غذاهای چرب و مجلل نباید جائی در سفره های ایشان داشته باشد. هر روزه مردان صاحب مسئولیت و مقام تصمیم هایی می گیرند که نتایج مهمی دارند. اغلب آنان باید سریع فکر کنند و این کار می تواند توسط کسانی که اعتدال را شدیداً اعمال می کنند با موفقیت انجام شود. فکر تحت رفتار صحیح جسمی و قدرت های فکری تقویت می شود. اگر صدمه زیاد نباشد، با هر فشاری انرژی تازه ای می آید. ولی اغلب کار کسانی که برنامه ها و تصمیمات مهمی برای در نظر گرفتن دارند در نتیجه رژیم غذایی نامناسب تحت تاثیرات شریرانه قرار می گیرند. یک معده مختل شده، اخت ل تولید می کند، ا وضعیتی تردید آمیز از ذهن. رژیم بد غذایی اغلب سبب کج خلقی، تندی یا ظلم و جور می شود. در بسیاری موارد برنامه ای که می توانست باعث برکت برای جهان شود به کناری گذاشته شده، بی عدالتی، سرکوب و حتی در حدی بیرحمی در پیش گرفته شده است که این ها در نتیجه وضعیت های بیمار به علت عادت های غلط خوردن است.MHFar 255.4

    در اینجا پیشنهادی برای کسانی که کار بی تحرک یا عمدتاً فکری دارند وجود دارد؛ بگذارید آنانی که به اندازه کافی شهامت اخلاقی و خویشتنداری دارند این کار را امتحان کنند: در هر وعده غذایی تنها دو یا سه نوع غذای ساده و بیش از اندازه ای که شما را سیر کند نخورید. هر روزه این کار را انجام بدهید و مشاهده کنید که آیا نفعی حاصل نمی کنید.MHFar 256.1

    انسان های قوی که در کارهای جسمی فعال دخیل هستند مجبور نیستند تا کمیت و کیفیت غذایی را مانند کسانی که کار های بی تحرک دارند رعایت کنند؛MHFar 256.2

    بلکه این افراد هم باید خود را در خوردن و نوشیدن کنترل کنند. برخی آرزو می کنند که قانون دقیق بهتر است برای رژیم غذایی آنان تجویز شود. آنان پرخوری می کنند و بعد پشیمان می شوند و دائماً فکر می کنند که چه بخورند یا چه بنوشند. اینگونه نباید باشد. یک فرد نمی تواند قوانین دقیقی را برای دیگری تجویز کند. هر کسی باید استدلال و کنترل نفس و خویش را ممارست کند و باید به اصول عمل کند.MHFar 256.3

    بدن های ما متعلق به مسیح هستند که مالکیت آن ها خریداری شده است و ما آزاد نیستیم تا هر چه می خواهیم با بدن خود انجام دهیم. همه کسانی که قوانین س مت و بهداشت را می فهمند باید تعهد و التزام خود را برای اطاعت ا از این قوانین که خداوند در هستی آنان بنیان نهاده درک کنند. اطاعت از احکام بهداشت باید موضوع وظیفه شخصی باشد. ما خودمان باید از نتایج تخظی از احکام رنج ببریم. ما باید بطور فردی برای عادت ها و رفتارمان به خدا پاسخگو باشیم. بنابراین سوال این نیست که «عرف و کار جهان چیست؟ » ولی «چطور باید بعنوان یک فرد عادت هایی که خدا به من سپرده را رعایت کنم؟.” MHFar 256.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents