خداوند به بهترین وجه برنامه ریزی می کند

برنامه های ما همیشه برنامه های خدا نیستند. او ممکن است ببیند که بهترین چیز برای ما و برای امور خودش، نپذیرفتن بهترین انگیزه های ما باشد، همانگونه که در مورد داود چنین کرد. ولی از یک چیز باید اطمینان داشته باشیم که او کسانی را که خالصانه خود را به او وقف نموده و همه چیز خود را برای پیشبرد اهداف و جلال او بکار می برند برکت خواهد داد. اگر او ببیند که بهترین حالت این است که خواسته های آنان را اجابت نکند، او این ممانعت را با اعطای نشانه هایی از محبت خود جبران و به خدمت دیگری را به آنان می سپارد.MHFar 401.1

او با محبت دلسوزانه و علاقه برای ما، او که ما را بهتر از خودمان درک می کند، اجازه نمی دهد تا از روی خودخواهی در پی اغنای جاه طلبی های خود باشیم. او به ما اجازه نمی دهد تا از کنار کارهای غیر جذاب عبور کنیم و از وظایف مقدس که در کنارمان قرار دارد بگذریم. اغلب این وظایف به دوره های کارآموزی ضروری نیاز دارد تا ما را برای کارهای بزرگ تر آماده کند. اغلب برنامه های ما به توفیق نائل نمی شود تا برنامه های خدا به توفیق و کمال برسد.MHFar 401.2

ما هرگز فراخوانده نمی شویم تا یک فداکاری واقعی برای خدا انجام دهیم. خدا از ما می خواهد تا از بسیاری از چیزهایی که مانعی در مسیر ما به سوی ملکوت هستند دست بکشیم و آنها را تسلیم خدا کنیم. حتی زمانی که فراخوانده شده ایم تا از آن چیز ها دست بکشیم که فی نفسه خوب هستند، باید تردید نداشته باشیم که خدا در حال تدبیر چیزهایی برای ماست که خوب تر هستند. در زندگی اخروی، رازهایی که در اینجا باعث رنجش و نومیدی ما شده اند آشکار خواهند شد. خواهیم دید که دعاهای بظاهر پاسخ داده نشده و امید های نومید شده در میان بزرگترین برکات ما هستند. ما باید برای هر تکلیفی آماده باشیم، هر چند که حقیرانه و کوچک ، ولی مقدس می باشند چرا که بخشی از خدمت برای خدا هستند. دعای روزانه ما باید اینگونه باشد که، «خداوندا، مرا کمک کن تا به بهترین وجه کار خود را انجام دهم. به من بیاموز که چگونه بهتر کار کنم. به من انرژی و بشاشیت عطا کن. به من کمک کن تا کهانت و خدمت محبانه منجی را در خدمت خود بکار ببندم .»MHFar 401.3