Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

خدمت شفا

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    با امید نجات یافته

    «با امید بود که نجات یافتیم » )رومیان ٨: ٢(. سقوط کردگان باید ۴ طوری هدایت شوند که احساس کنند که بیش از حد دیر نیست تا انسان بشوند. مسیح انسان را با اطمینانی که داشت تکریم نمود و از این رو او را در جای خود محترم شمرد. حتی با کسانی که در پستی انحطاط یافته بودند با احترام برخورد می کرد. درد دائمی، فساد اخلاقی و ناپاکی، مسیح را در مقابل خصم قرار داد؛ ولی هرگز بُهت و شگفتی از خود ابراز نکرد مبنی بر اینکه ذائقه نیکوی او تلخکام گردیده است. هر چند که عادات شریرانه باشد، تعصبات سخت باشد، یا هوای نفس بشری غیر قابل تحمل باشد، او با آنان با ملایمت رفتار می کرد. وقتی از روح او سهم می بریم، همه انسانها را بایستی بعنوان برادران بحساب بیاوریم، با لغزش ها و افتادن ها و تق ا برای برخاستن، گرفتار نومیدی ها و مشقات، که شدیداً مشتاق همدردی و کمک می باشند. از این رو وقتی تشویق می شوند با اطمینان می توانند بگویند، «ای دشمنان بر روزگار بد ما شادی نکنید، زیرا اگر چه بیفتیم دوباره برمیخیزیم. اگر در تاریکی باشیم، خداوند نور و روشنایی ما خواهد بود. ما در برابر خداوند گناه کرده ام، بنابراین مدّتی قهر و غضب او را متحمّل میشویم، امّا سرانجام از ما در برابر دشمنان حمایت خواهد کرد و آنها را به خاطر بدیهایی که در حق ما کرده اند مجازات خواهد کرد. او ما را از تاریکی به روشنایی هدایت خواهد کرد و ما عمل نجاتبخش او را خواهیم دید » )میکاه ۷: ٨ و ۹(.MHFar 128.3

    «خداوند از آسمان نگاه میکند و همة آدمیان را میبیند. او خالق اندیشه هاست، و از اسرار دلهایشان و هر آنچه که آنها انجام میدهند آگاه است » )مزامیر ۳۳ : ١٤ و ١(. ۵MHFar 129.1

    او بما می فرماید تا با لغزش خوردگان و خطاکاران اینگونه رفتار کنیم که «خود را ملاحظه کن، که مبادا تو نیز در تجربه افتی » )غلاطیان : ١(. با ۶ حسی از ضعف ها و ناتوانی هایمان، باید نسبت به ضعف های دیگران حس دلسوزی داشته باشیم.MHFar 129.2

    «زیرا کیست که تو را برتر ساخته است؟ جز آنچه که از دیگران گرفتهای، چه داری؟ پس اگر از کسی دیگر گرفتی، چرا طوری به خود فخر میکنی که گویا از خود داشته ای؟ « ؛” امّا شما نباید “استاد” خوانده شوید، زیرا شما یک استاد دارید و همة شما برادر هستید « ؛” پس تو چرا دربارة برادر یا خواهر خود قضاوت میکنی؟ یا چرا برادر یا خواهرت را تحقیر مینمایی؟ همة ما پیش کرسی قضاوت خدا خواهیم ایستاد « ،” بنابراین از قضاوت کردن دربارة یکدیگر خودداری کنیم و در عوض تصمیم بگیرید که وسیلة لغزش یا رنجش در راه ایمانداران نشوید » )اول قرنتیان ٤: ۷؛ متی ٢۳ : ٨؛ رومیان ١: ١ و ١۳ (. ۰ ۴MHFar 129.3

    اشاره به خطاهای یک فرد همیشه تحقیر کننده است. هیچ کس نباید تجربه بد یک فرد را با بی ادبی و گستاخی تلخ تر کند. هیچ کس را نباید با مذمت و سرزنش اصلاح کرد؛ چه بسا بیساری به این طریق پس زده شده اند و سوق داده شده اند تا قلب های خود را بر ضد محکومیت گرایش دهند. روح لطیف و آرام و اخ ق دلپذیر می تواند خطاکار را نجات داده و گناهان زیادی را پنهان کند. اMHFar 129.4

    پولس رسول ضروری یافت تا اشتباه را ملامت کند؛ ولی او با دقت در پی این بود تا نشان دهد که او با خطا کار دوست است! او با نگرانی دلایل این کار خود را توضیح داد. او به آنان اصرار نمود تا بفهمند که دردناک است برای او که آنان را دچار درد ملامت سازد. او به کسانی که برای غلبه یافتن در تق ا هستند اطمینان و همدردی خود را نشان داد.MHFar 129.5

    «من آن نامه را با قلبی بسیار اندوهگین و پریشان و با اشکهای فراوان به شما نوشتم. منظورم رنجانیدن شما نبود، بلکه میخواستم شما را از محبّت خاصّی که به شما دارم خاطرجمع سازم » )دوم قرنتیان ٢: ٤(.MHFar 130.1

    «با اینکه نامة من باعث ناراحتی شما گردیده است، من از نوشتن آن پشیمان نیستم. وقتی دیدم که آن نامه باعث رنجش شما شده بود، تا مدّتی از نوشتن آن پشیمان شده بودم، امّا حالا خوشحالم، نه به علّت رنجی که متحمّل شدید، بلکه به سبب اینکه این غم سبب شد که شما راه خود را عوض کنید. زیرا مطابق ارادة خدا شما دچار درد و رنج شدید تا به این وسیله از تنبیه ما کاملاً در امان باشید. وقتی متحمّل چنین رنجی میشوید و آن را ارادة خدا میدانید، این باعث توبه و در نتیجه نجات شما میگردد و هیچ پشیمانی به دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ میشود. ببینید، درد و رنجی که مطابق ارادة خدا تحمّل کرده اید چه صفات نیکویی در شما به وجود آورده است: جدیّت، دفاع از بیگناهی خویش و ناراحتی در مقابل بی عدالتی ها، ترس از شرارت، اشتیاق و غیرت و تعصّب برای به کیفر رسانیدن خطاکاران! شما خوب نشان دادید که در تمام جریان بی تقصیر هستید. من آن نامه را نوشتم....، بلکه تا بر شما معلوم شود که میزان علاقه و اطاعت شما نسبت به ما در حضور خدا چقدر زیاد است. بنابراین .... بسیار دلگرم شدیم » )دوم قرنتیان ۷: ٨- ١۳ (.MHFar 130.2

    «من چقدر خوشحالم که میتوانم از هر حیث به شما اطمینان داشته باشم « .” هروقت که شما را به یاد می آورم خدا را شکر میکنم. و در تمام دعاهایم نام شما را با شادمانی ذکر میکنم. و به خاطر همکاری شما در انتشار انجیل که از اولین روز شنیدن آن تا به حال ادامه دارد، خدا را سپاس میگویم « ؛” بنابراین ای برادران عزیز، مشتاق دیدار شما هستم. شما مایة شادی و افتخار من هستید. ای عزیزان، همچنان در اتّحاد خود با خداوند استوار باشید « ؛” اگر شما در اتّحاد با خداوند استوار بمانید، ما زندگی تازه ای خواهیم داشت » )آیه ١؛ فیلیپیان ١: ۳- ؛ ١: و ۷؛ ٤: ۱؛ ۵ ۶ ۶ اول تسالونیکیان ۳: ٨(.MHFar 130.3

    پولس این مطالبه را به برادران با خطاب «مقدسین در عیسی مسیح » نوشت؛ ولی بگونه ای ننوشت مبنی بر اینکه در شخصیت صاحب کمال هستند. او به ایشان بعنوان مردان و زنانی نوشت که بر ضد وسوسه در ت ش ا بودند و کسانی که در خطر سقوط بودند. او ایشان را به «خدا که منبع آرامش است، خداوند ما عیسی مسیح را که شبان بزرگ گوسفندان است، پس از مرگ زنده کرد » رجو ع داد. او ایشان را خاطر جمع نمود که «از طریق خون او پیمان ابدی بسته ایم ». او «شما را بطور کامل مجهز خواهد ساخت تا اراده او را انجام دهید، و آنچه که او را خشنود میسازد به وسیلة عیسی مسیح در ما به انجام برساند » )عبرانیان ۱۳ : ۰ و ۱ (. ۲ ۲MHFar 131.1

    وقتی کسی که در خطاست و در ضمیر خود به خطای خویش پی برد، مراقب باشید تا به عزت نفس او صدمه نزنید MHFar 131.2

    نگوئید که «قبل از اینکه به او اعتماد کنم، منتظر خواهد ماند تا ببینم آیا او زیر قول خود نخواهد زد ». اکثراً این بی اعتمادی سبب می شود تا فرد وسوسه شده لغزش بخورد و دچار گرماهی بشود. ما باید ت ش کنیم تا ضعفهای دیگران را درک کنیم. ما از محنت های قلبی ا دیگران که در قید زنجیرهای ظلمت هستند و کسانی که فاقد عزم راسخ و قدرت اخلاقی هستند کم آگاهیم. رقب بار ترین وضعیت شامل کسی است که در پریشانی سرزنش وجدان بسر می برد؛ او مانند کسی است که بیهوش و گیج در خاک فرو می رود. او نمی تواند در وضوح نگاه کند. ذهن او تار شده و نمی داند که چه قدمی را باید بر دارد. بسیاری جان محتاج را درست درک نکرده و قدر او را نمی شناسند، که غرق در اندوه و پریشانی است — گوسفندی سرگردان و گمشده. او نمی تواند خدا را بیابد، با این وجود او اشتیاق شدیدی برای آمرزش و آرامش دارد.MHFar 131.3

    آه که نباید سخنی گفته شود تا سبب درد عمیق تر شود! به جانی که در زندگی گناه فرتوت شده است، و نمی داند که چطور خلاصی یابد، منجی شفیق و دلسور را معرفی کنید. دست او را گرفته و او را برخیزانید، با سخنان دلگرم کننده و امید دهنده با او صحبت کنید. به او کمک کنید تا دست منجی را بگیرد.MHFar 131.4

    ما بسادگی از جان هایی که به یکباره به تلاشهایمان پاسخ نمی دهند نا امید می شویم. ما نباید از کار کردن برای جان هایی دست برداریم هنگامی که کورسوئی از امید همچنان وجود دارد. منجی برای جان های ارزشمند قیمتی را با جان فشانی و فدیه خود پرداخته و خیلی قیمتی تر از آن هستند که بسادگی بتوان از آن ها دست کشید و در دست قدرت وسوسه کننده رها کرد.MHFar 131.5

    ما باید خوب را بجای آن افرادی که لغزش خورده اند بگذاریم. قدرت تمایل بازگشت به اصل را در نظر بگیرید، تاثیر جمع های اهریمنی و محیط اطراف، قدرت عادات غلط را در یابید. آیا نباید نگران بشویم که تحت چنین تاثیراتی بسیاری به انحطاط کشیده می شوند؟ آیا نباید نگران بشویم که آنان ممکن است با تاخیر به تلاشهای کسانی که دست گیر و رفعت دهنده آنان هستند واکنش نشان بدهند؟MHFar 132.1

    اکثراً کسامی که جذب انجیل می شوند، ممکن است ظاهری خشن و نومید کننده داشته باشند ولی در زمره پیروان وفادار خواهند بود. MHFar 132.2

    در زیر چهره ناخوشایند، تپش های خوب را باید شنید. بدون دست کمک رسان، بسیاری نمی توانند به بهبودی نائل بیایند، ولی با شکیبائی و ت ش بی ا شائبه می توانند رفعت یابند. چنین چیزی مستلزم کلام ملایمت آمیز، توجه محبانه، و کمک قابل لمس می باشد. آنان به اندرز مهربانانه نیازمندند که کورسوی امید جان را خاموش نکند. کارگرانی که با این افراد در تماس هستند باید این را مورد توجه قرار دهند.MHFar 132.3

    ذهن برخی برای مدت های طولانی خوار گردیده است که در این زندگی دیگر به شرایط مطلوبی که در ابتدا بودند بر نخواهند گشت. امتیاز آنان این خواهد بود که زندگی آنان با زندگی در خدا سنجش خواهد شد. در ذهن آنان اندیشه های شریف و متعالی بکارید. بگذارید تا زندگی آنان برای آنان فرق بین ناخالصی و خلوص، نور و ظلمت را نشان دهد. با الگوی خود بگذارید تا آنان بخوانند که مسیحی بودن به چه معنی است. مسیح قادر است تا گناهکارترین افراد را برخیزانده و در جایی قرار دهد که در زمره فرزندان خدا نامیده شود، شریک وارثانی که با مسیح ارثیه ابدی دارند.MHFar 132.4

    با معجزه فیض الهی، بسیاری می توانند شایسته زندگی سودمند بشوند. خوار و رها شده، ممکن است که بکلی در نومیدی باشند؛ آنان ممکن ظاهری بی احساس و بی عاطفه داشته باشند. ولی تحت سرپرستی روح القدس، کند ذهنی که بظاهر، رفعت بخشی آنان را نابسامان می کند، به فراموشی سپرده خواهد شد. ذهن کند و مبهم بیدار خواهد شد. برده گناه آزاد خواهد گردید. خباثت ناپدید خواهد شد و جاهل آگاه خواهد گردید. بواسطه ایمان که با محبت عمل می کند، قلب خلوص خواهد یافت و ذهن منور خواهد گردید. MHFar 132.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents