Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Cudowna Boża łaska

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Opuszczony przez Ojca, 11 czerwiec

    “Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” Mateusza 27,46.CBL 170.1

    Jezus został zdradzony pocałunkiem i wydany w ręce wrogów, a następnie zaprowadzony do sali sądowej. (...) Anielskie zastępy ze zdumieniem i przygnębieniem patrzyły, jak Majestat niebios, który nosił koronę chwały, teraz został ukoronowany cierniem — stał się skrwawioną ofiarą wściekłego tłumu, rozpalonego obłąkańczą furią przez gniew szatana. Spójrzcie na cierpiącego Chrystusa! Na głowie ma cierniową koronę. Jego ciało rozszarpane biczem krwawi obficie. (...)CBL 170.2

    Oto prześladowcy i ofiara! Liczny tłum otoczył Zbawiciela świata. Kpiny i szyderstwa mieszały się z ordynarnymi bluźnierstwami. (...) Chrystus, najdroższy Syn Boży, został poprowadzony na śmierć, a na ramiona włożono mu krzyż. (...) Otoczony tłumem zaciekłych wrogów i nieczułych gapiów, był prowadzony na miejsce ukrzyżowania. (...) Został przybity do krzyża i zawieszony między niebem a ziemią. (...) Cudowny Odkupiciel upadłego świata cierpiał karę za przestępstwa prawa Bożego popełnione przez ludzi. Miał odkupić swój lud własną krwią. (...)CBL 170.3

    Nikt nigdy nie cierpiał tak, jak umierający Zbawiciel! Poczucie niełaski Ojca czyniło kielich cierpienia szczególnie gorzkim. To nie fizyczne cierpienie tak szybko zakończyło życie Chrystusa na krzyżu. To miażdżący ciężar grzechów świata i poczucie gniewu Ojca. (...) Ogromna pokusa wynikająca z obawy, że Ojciec opuścił Go na zawsze, sprawiła, że Jezus wydał przeszywający okrzyk: “Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (...)CBL 170.4

    W śmiertelnej agonii, kiedy oddawał swoje cenne życie, jedynie przez wiarę ufał Temu, któremu zawsze z radością był posłuszny. (...) Nie mając nawet jasnej nadziei i pewności zwycięstwa, które miał odnieść w niedalekiej przyszłości, zawołał donośnym głosem: “Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego”. Łukasza 23,46. Znał On charakter Ojca — Jego prawość, miłosierdzie i ogromną miłość — a w swej uległości powierzył swój los w Jego ręce. — Testimonies for the Church II, 207-211 [Świadectwa dla zboru II, 207-211].CBL 170.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents