Przyjdźcie w pokorze i świętej bojaźni, 25 marzec

“Bóg groźny jest w gronie świętych, potężny i straszny nad wszystkich wokół niego”. Psalmów 89,7.CBL 92.1

Pokora i szacunek powinny charakteryzować zachowanie tych wszystkich, którzy przychodzą przed oblicze Boga. W imieniu Jezusa możemy przyjść do Niego z ufnością, ale nie wolno nam zbliżać się do Niego z zuchwałą zarozumiałością, jakby był nam równy. Są tacy, którzy tak zwracają się do wielkiego, wszechmocnego i świętego Boga, który mieszka w niedostępnej światłości, jakby zwracali się do kogoś równego sobie, czy nawet niższego. Są tacy, którzy zachowują się w Jego domu tak, jakby nigdy nie odważyli się zachować w sali audiencyjnej ziemskiego władcy. Ci ludzie powinni pamiętać, że znajdują się w obecności Tego, którego wielbią serafowie, przed którym aniołowie zakrywają swoje twarze. Bóg jest godzien wielkiej czci, wszyscy, którzy naprawdę uświadamiają sobie Jego obecność, w pokorze skłonią się przed Nim. — Patriarchowie i prorocy 185.CBL 92.2

Niektórzy uważają, że wystarczającą oznaką pokory jest modlenie się do Boga w zwyczajny sposób, jakby rozmawiali z człowiekiem. Profanują Jego imię przez częste i zbyteczne powtarzanie w modlitwie słów “Boże Wszechmogący” — uroczystych, świętych słów, które nigdy nie powinny padać bez odpowiedniego nastawienia i poczucia czci. (...)CBL 92.3

Serdeczna modlitwa wiary jest wysłuchiwana w niebie i spotyka się z odpowiedzią. Bóg rozumie potrzeby ludzkości. On wie, czego pragniemy, zanim Go o to poprosimy. Widzi konflikt toczący się w duszy, która zmaga się ze zwątpieniem i pokusą. Dostrzega szczerość modlących się. Przyjmie pokorę i ból duszy. Mówi On: “Ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa”. Izajasza 66,2.CBL 92.4

Naszym przywilejem jest modlić się z ufnością, a Duch Święty podpowiada nam, jak mamy prosić. Z prostotą powinniśmy wyrażać nasze potrzeby Panu i polegać na Jego obietnicach. (...)CBL 92.5

Nasze modlitwy powinny być pełne czułości i miłości. Kiedy pragniemy głębszego, szerszego zrozumienia miłości Zbawiciela, powinniśmy wołać do Boga o więcej mądrości. Jeśli kiedykolwiek potrzebowaliśmy modlitw i kazań poruszających duszę, to właśnie teraz. Koniec jest bliski. Obyśmy zrozumieli potrzebę szukania Pana całym sercem! Wtedy Go znajdziemy. Oby Bóg nauczył swój lud modlić się. — Słudzy ewangelii 176-178.CBL 92.6