Niesie pocieszenie, 24 kwiecień

“Bóg wszelkiej pociechy (...) pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza”. 2 Koryntian 1,3.4.CBL 122.1

Pan darzy smutnych szczególną łaską, dającą umiejętność zdobywania serc i dusz do królestwa Bożego. Miłość Chrystusa jest balsamem kojącym ból i drogą zbawienia dla ludzi nieszczęśliwych i smutnych. — Nauki z Góry Błogosławienia 18.CBL 122.2

Ci, którzy przeżyli największe smutki, nierzadko niosą największe pocieszenie innym, wnosząc blask słońca wszędzie, gdziekolwiek się udają. Tacy ludzie zostali zaprawieni w ucisku, jednak nie utracili ufności w Bogu, kiedy dotknęły ich nieszczęścia, ale przylgnęli jeszcze mocnej do Jego miłości, w której znaleźli ochronę. Tacy ludzie są żywym dowodem opieki Boga, który sprawia światłość, ale i ciemność, a doświadcza nas dla naszego dobra. Chrystus jest światłością świata — w Nim nie ma ciemności. Jakże cenna jest to światłość! Żyjmy w niej! Pożegnajcie smutki i narzekania. Cieszcie się zawsze w Panu. — In Heavenly Places 273 [W atmosferze niebios 273].CBL 122.3

Naszym przywilejem jest przyjąć od Chrystusa łaskę, która uzdolni nas do pocieszania innych tak, jak my zostaliśmy pocieszeni przez Boga. (...) Niech każdy stara się pomagać bliźniemu. W ten sposób będziecie mieli małe niebo na ziemi, a aniołowie Boży będą działać przez was, wywierając wpływ ku dobru. (...) Starajcie się pomagać, gdziekolwiek macie okazję. Rozwijajcie najlepsze nastawienie, aby łaska Boża mogła obficie spoczywać na was.CBL 122.4

Młodzi i starsi mogą się uczyć patrzeć na Boga jako Tego, który uzdrawia, współczuje im, rozumie ich potrzeby, i nigdy się nie myli. — Sons and Daughters of God 268.CBL 122.5

Znajdujcie czas, by pocieszyć bliźniego, nieść błogosławieństwo uprzejmym słowem pocieszenia komuś, kto walczy z pokusą i uciskiem. Błogosławiąc innych w ten sposób pocieszającymi słowami nadziei, wskazując Tego, który dźwiga ich ciężary, możecie nieoczekiwanie znaleźć pokój, szczęście i pocieszenie także dla siebie. — Our High Calling 64.CBL 122.6

Uświęcone chrześcijańskie życie zawsze rozsiewa światło, niesie pocieszenie i pokój. Cechuje je czystość, takt, prostota i użyteczność. Panuje w nim ta niesamolubna miłość, która uświęca jego wpływ. Jest pełne Chrystusa i pozostawia za sobą świetlisty ślad wszędzie tam, gdziekolwiek taki pobożny człowiek idzie. — Patriarchowie i prorocy 504.CBL 122.7