Czeka na nasze żądanie, 19 sierpień

“Proście, a weźmiecie, aby radość wasza była zupełna”. Jana 16,24.CBL 239.1

Modlitwa jest ustalonym przez niebo środkiem do osiągnięcia powodzenia w walce z grzechem, do rozwoju chrześcijańskiego charakteru. Boże wpływy, jakie przychodzą w odpowiedzi na modlitwę wiary, wypełnią się w duszy dokonaniem tego wszystkiego, o co prosimy. Możemy prosić o przebaczenie grzechu, o Ducha Świętego, o chrześcijańskie usposobienie, o mądrość i siłę do Jego dzieła, o każdy z obiecanych nam darów. Obietnica zaś brzmi: “Otrzymacie to”. — Działalność apostołów 343.CBL 239.2

Jezus jest naszym pomocnikiem; w Nim i przez Niego musimy zwyciężyć. (...) Łaska Chrystusa czeka na nasze żądanie. On udzieli nam łaski i siły, kiedy będziemy ich potrzebować i kiedy Go poprosimy. (...) Religia Chrystusowa opanuje i zahamuje każdą nieświętą namiętność, pobudzi energię, rozwinie samodyscyplinę, przedsiębiorczość, nawet w sprawach codziennego życia, czyniąc nas oszczędnymi, taktownymi i gotowymi do poświęceń oraz wytrwałymi w ucisku bez szemrania. Duch Chrystusa w sercu będzie się objawiał w charakterze, rozwijając szlachetne cechy i siły. “Dosyć masz, gdy masz łaskę moją” (2 Koryntian 12,9) — mówi Chrystus. — Our High Calling 29.CBL 239.3

Starajmy się zachować ścisłą łączność swej duszy z Jezusem. (...) Powinniśmy modlić się w kółku rodzinnym, a przede wszystkim nie wolno nam zaniedbywać cichej, osobistej modlitwy, bo to ona jest życiem naszej duszy. Gdy lekceważymy modlitwę, dusze nasze nie mogą się rozwijać. Modlitwa w rodzinie lub w zgromadzeniu nie jest wystarczająca. Otwórzmy serce przed Bogiem w samotności i spokoju. Cicha modlitwa przeznaczona jest tylko dla Boga. Żadne ciekawskie ucho nie ma prawa poznać ciężaru tych próśb. W cichej modlitwie dusza, wolna od otaczających ją wpływów i zdenerwowania, żarliwie choć spokojnie dociera do Boga. (...) Obcuje z Bogiem w akcie prostej, spokojnej wiary i otrzymuje od Niego promienie światła, które dodają siły i wytrwałości w walce z szatanem. (...)CBL 239.4

Módlmy się w samotności, a gdy ruszamy do codziennych zajęć, pozwólmy naszym sercom często wznosić się do Pana. W taki sposób właśnie chodził z Bogiem Enoch. Te ciche modlitwy unoszą się do tronu łaski, jak woń cennych kadzideł. Szatan nigdy nie zwycięży serca, którego podporą jest Bóg. — Droga do Chrystusa 122-123.CBL 239.5