Lud Boży nie powinien zabiegać o pozory — 6 wrzesień

“I ujrzawszy przy drodze jedno drzewo figowe zbliżył się do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I rzecze do niego: Niechaj się już nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I uschło zaraz figowe drzewo”. Mateusza 21,19.TC 256.1

Nie było normalną rzeczą, by drzewo figowe pokrywało się obfitym listowiem o tak wczesnej porze roku. Owoce figowca pojawiają się nieco wcześniej niż liście, dlatego drzewo pokryte liśćmi powinno mieć także owoce. Chrystus podszedł do drzewa. Oczekiwał, że znajdzie na nim owoce, ale gdy przeszukał gałęzie i nie znalazł nic prócz liści, przeklął nieurodzajne drzewo.TC 256.2

To wydarzenie jest czymś wyjątkowym w służbie Chrystusa. Nie jest podobne do Jego sposobu postępowania i Jego czynów. (...) Gdziekolwiek się udawał, okazywał miłosierdzie, życzliwą radę i pełne dobroci czyny. Był Odnowicielem, Uzdrowicielem. Przyszedł nie po to, by potępić świat, ale by świat był przez Niego zbawiony. Uczniowie nie mogli zrozumieć, dlaczego Chrystus ukarał drzewo za to, że było jałowe, więc powiedzieli do Niego: “Jakże prędko uschło figowe drzewo!”TC 256.3

Nieco wcześniej Chrystus dokonał triumfalnego wjazdu do Jerozolimy. Po raz drugi oczyścił świątynię wyrzucając z jej dziedzińca handlarzy. (...) Ludzie przyprowadzający bydło na sprzedaż do świątyni prowadzili nieuczciwy interes, ale dostali zdecydowany rozkaz, boskość zajaśniała przez człowieczeństwo Chrystusa, a żaden kapłan we wspaniałych szatach ani żaden przebiegły handlarz nie odważyli się pozostać na dziedzińcu, gdy spojrzeli na Jego oblicze. (...)TC 256.4

Miał to być obraz odrzucenia narodu izraelskiego. W postaci jałowego drzewa Chrystus przedstawił swoim uczniom słuszny gniew Boży zwracający się przeciwko bezczeszczeniu dziedzińca świątyni dla brudnego zysku oraz zbliżającą się klęskę narodu. To drzewo, rozpościerające swoje liście przed oczami Chrystusa, było symbolem narodu izraelskiego, który odłączył się od Boga w swej pysze i odstępstwie, utracił duchową orientację i nie rozpoznał swego Odkupiciela. (...)TC 256.5

To nieurodzajne drzewo dumnie prezentujące swoje liście przez wszystkie wieki powtarza i do końca świata będzie powtarzać zawartą w nim lekcję. (...) Jeśli duch szatana znalazł przystęp do nieuświęconych serc w czasach Chrystusa, by przeciwdziałać Bożym żądaniom w tamtym pokoleniu, to z pewnością znajdzie także dostęp do pozornie chrześcijańskich Kościołów w naszych czasach. Historia powtórzy się. (...) Jednak lud, który jest posłuszny przykazaniom Bożym, nie będzie się buntował. Obierze Słowo Boże jako swój drogowskaz. — Manuscript 32, 1898.TC 256.6