Doświadczenie Lota ostrzeżeniem dla nas — 7 marzec

“I wybrał sobie Lot cały okręg nadjordański. I wyruszył Lot na wschód. Tak rozstali się obaj ci mężowie”. 1 Mojżeszowa 13,11.TC 73.1

Widzimy wybitne cechy charakteru Abrahama, kiedy doszło do sporu między pasterzami, a Abraham powiedział: “Niechże nie będzie sporu między mną a tobą (...). Odłącz się więc ode mnie! Jeśli chcesz pójść w lewo, ja pójdę w prawo, a jeśli chcesz pójść w prawo, ja pójdę w lewo”. 1 Mojżeszowa 13,8.9.TC 73.2

Lot widział, że kraina wokół Sodomy stwarzała najbardziej sprzyjające warunki dla materialnego, doczesnego powodzenia, więc wybrał to miejsce. Gdyby Lot okazał grzeczność podobną do tej, jaka cechowała Abrahama, odstąpiłby mu prawo decydowania. Jednak Abraham nie korzystał ze swojej wyższości nad innymi, przyjął pokorną postawę. Abraham miał prawo dokonać wyboru nie pytając Lota o opinię, ale postąpił w tej sprawie z właściwą sobie uprzejmością.TC 73.3

Lot, zamiast zastanowić się, czy będzie to najlepsze miejsce dla jego moralności i prawdziwego dobra, myślał tylko o materialnym powodzeniu. Jednak nadszedł czas, kiedy Lot znalazł się w bardzo trudnym położeniu z powodu nikczemności mieszkańców Sodomy. Kiedy Lot i jego rodzina zostali wzięci do niewoli przez wojska, które najechały Sodomę i Gomorę, Abraham natychmiast udał się, by wyzwolić go z rąk najeźdźców. Kiedy król Sodomy zaproponował Abrahamowi w nagrodę za wyzwolenie obfite łupy, mąż Boży kolejny raz okazał prawdziwą szlachetność swego charakteru. Odpowiedział, że nie weźmie nawet rzemyka od sandałów, aby nikt nie mógł powiedzieć: “To dzięki mnie Abraham się wzbogacił”. Bóg dał Abrahamowi obietnicę, że posiądzie wielkie bogactwa, więc patriarcha nie chciał, aby ktoś miał podstawę twierdzić, iż to, co Abraham posiada, zawdzięcza w jakimkolwiek stopniu nikczemnym ludziom. Widzimy, że na każdym kroku Abraham był człowiekiem wiary.TC 73.4

Czytamy [1 Mojżeszowa 18] o gościach, którzy odwiedzili Abrahama, gdy siedział u wejścia do swego namiotu. (...) Byli to dwaj aniołowie Boży, a trzecim z gości był sam Syn Boży. Kiedy zbliżyli się do namiotów Abrahama, wyglądali jak zwykli przechodnie, ale Abraham okazał im największą uprzejmość i grzeczność. W Słowie Bożym czytamy, iż nie wolno nam zaniedbywać gościnności, gdyż dzięki niej niektórzy gościli aniołów. To właśnie uczynił Abraham. Kiedy niebiańscy goście ujawnili mu swoją tożsamość, powiedzieli mu, w jakim celu zmierzają do Sodomy. (...) A chociaż Abraham nigdy nie był w Sodomie i nic nie łączyło go z tym miastem, to jednak widzimy, z jak wielkim zainteresowaniem prosił Boga o ocalenie jej mieszkańców. — Manuscript 19, 1886.TC 73.5