Kiedy patrzymy na Boga, szatan nie ma mocy nad nami — 26 wrzesień

“A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł”. 1 Koryntian 10,12.TC 276.1

Tuż przed upadkiem Piotra Chrystus powiedział do niego: “Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, żeby was przesiać jak pszenicę”. Jakże szczera była przyjaźń Zbawiciela do Piotra! Jak pełne współczucia Jego ostrzeżenie! Jednak zostało ono zlekceważone. W swojej samowystarczalności Piotr oświadczył z całkowitą pewnością siebie, że nigdy nie uczyni tego, przed czym Chrystus go ostrzegł. “Panie, z tobą gotów jestem iść i do więzienia, i na śmierć” — powiedział. Jego pewność siebie doprowadziła go do upadku. Sam rzucił wyzwanie szatanowi, by go kusił, a pod wpływem działań przebiegłego wroga upadł. Kiedy Chrystus najbardziej go potrzebował, Piotr stał po stronie wroga i otwarcie zapierał się swego Pana.TC 276.2

Jednak nawet gdy Piotr zapierał się Go, Chrystus okazał, że nadal go miłuje. W sali sądowej, otoczony ludźmi dyszącymi żądzą mordu, Jezus myślał o swoim cierpiącym, błądzącym uczniu, a odwróciwszy się popatrzył na niego. W tym spojrzeniu Piotr wyczytał miłość i współczucie Zbawiciela, a jego serce zalała gorąca fala wspomnień. (...) Spostrzegł, że uczynił właśnie to, przed czym został ostrzeżony. (...) Raz jeszcze popatrzył na Mistrza i zobaczył świętokradczą rękę uniesioną, by uderzyć Go w twarz. Nie mogąc znieść tego widoku wybiegł ze złamanym sercem z sali.TC 276.3

Znalazł się sam w ciemnościach nocy, ale nie dbał o to, gdzie jest. Biegnąc na oślep dotarł do Getsemane. Sceny sprzed kilku godzin ożyły w jego pamięci. Przypomniał sobie, jak Zbawiciel przeżywający udrękę w ogrodzie przychodzi do nich, oczekując współczucia i pocieszenia od tych, którzy byli tak blisko związani z Nim w Jego pracy. (...)TC 276.4

W tym samym miejscu, gdzie Jezus przyżywał udrękę duszy, Piotr upadł na twarz pragnąc śmierci. (...) Gdyby został pozostawiony samemu sobie, poddałby się. Jednak Ten, który mógł powiedzieć: “Ojcze, Ja wiem, że Ty zawsze mnie wysłuchujesz”, Ten, który może zbawić każdego, wstawił się za swoim uczniem. Chrystus jest w stanie zupełnie zbawić każdego, kto przychodzi do Niego.TC 276.5

Wielu dzisiaj stoi tam, gdzie Piotr, gdy pewny siebie oświadczył, że nie zaprze się Pana. Z powodu swojej samowystarczalności ludzie ci stają się łatwym łupem szatana. Ci, którzy uświadamiają sobie swoją słabość, ufają w moc większą niż ludzka. Kiedy patrzą na Boga, szatan nie ma nad nimi mocy. (...)TC 276.6

Jest to lekcja, której niektórzy nauczą się jedynie dzięki upadkowi. Piotr po swoim załamaniu stał się innym człowiekiem. (...) Jak ogień oczyszcza złoto, tak Chrystus oczyszcza swój lud w ogniu prób i doświadczeń. — Manuscript 115, 1902.TC 276.7