Rozdział 33 — Odpowiedzialność rodziców w kształtowaniu charakteru dzieci

Boże zlecenie dane rodzicom — Bóg zlecił rodzicom ich dzieło, by kształtowali charaktery swoich dzieci zgodnie z boskim Wzorem. Dzięki Jego łasce mogą wykonać zadanie, ale będzie to wymagać cierpliwych i wytrwałych starań, stanowczości i zdecydowania, kierowania woli i hamowania namiętności. Pole pozostawione bez uprawy rodzi tylko ciernie i osty. Kto chce zebrać plon użyteczności i piękna, musi najpierw przygotować glebę i zasiać ziarno, a potem dbać o młode rośliny, usuwając chwasty i spulchniając glebę, aż cenne rośliny zakwitną i obficie wynagrodzą troskę i pracę. — The Signs of the Times, 24 listopad 1881.JWD 122.1

Kształtowanie charakteru jest największym zadaniem, jakie kiedykolwiek zostało powierzone ludziom i nigdy dokładne studium nad nim nie było tak ważne jak dzisiaj. Żadna z poprzednich generacji nie spotkała się z tak wielkimi wydarzeniami. Nigdy młodzi ludzie nie stawali w obliczu tak wielkich niebezpieczeństw, jakie czyhają na nich dzisiaj. — Wychowanie 159.JWD 122.2

Rodzice, oto wasze dzieło — rozwijanie charakterów waszych dzieci zgodnie z przykazaniami Słowa Bożego. To dzieło powinno być na pierwszym miejscu, gdyż chodzi o wieczne dobro. Budowanie charakteru waszych dzieci jest ważniejsze niż rozwijanie waszych gospodarstw rolnych, ważniejsze niż budowanie domów, kariera zawodowa czy rozwój firmy. — The Signs of the Times, 10 wrzesień 1894.JWD 122.3

Dom rodzinny — najlepsze miejsce do budowania charakteru — Ani szkoła kościelna, ani uczelnia nie oferują możliwości budowania charakteru dziecka na właściwym fundamencie w takim stopniu, w jakim oferuje je dom rodzinny. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 162.JWD 122.4

Wypaczone charaktery wymagają wyprostowania — Ci, którzy nie prostują wypaczonego charakteru w tym życiu, nie będą mieli udziału w przyszłym nieśmiertelnym życiu. O, jakżeż ważne jest, by młodzi ludzie zachowywali prostolinijną postawę. Rodzice odgrywają istotną rolę w tej sprawie. Na nich spoczywa święty obowiązek uczenia dzieci o Bogu. Dane im zostało dzieło pomagania młodym w kształtowaniu charakterów, które dadzą im wstęp na niebiańskie dziedzińce. — Letter 78, 1901.JWD 123.1

Rodzice, nie popełnijcie błędu — Rodzice, ze względu na Chrystusa, nie popełnijcie błędu w najważniejszym dziele, jakim jest kształtowanie charakterów waszych dzieci do życia doczesnego i wiecznego. Błędem z waszej strony jest zaniedbywanie starannego pouczania albo pobłażanie niemądrym uczuciom, które zaślepiają was na wady i sprawiają, że nie nakładacie właściwych ograniczeń. Takie błędy doprowadzą wasze dzieci do ruiny. Wasze postępowanie może nadać zły kierunek ich życiu. To wy decydujecie za nie, kim będą i co uczynią dla Jezusa, bliźnich i własnych dusz.JWD 123.2

Postępujcie uczciwie i wiernie ze swoimi dziećmi. Pracujcie odważnie i cierpliwie. Nie bójcie się brzemienia i nie szczędźcie czasu na pracę, dźwiganie ciężarów czy cierpienie. Przyszłość waszych dzieci zaświadczy o charakterze waszego dzieła. Wasza wierność Chrystusowi najlepiej wyrazi się w harmonijnym charakterze waszych dzieci. Są one Jego własnością, nabytą za cenę Jego krwi. Jeśli ich wpływ jest całkowicie zgodny z wolą Chrystusa, to są one Jego współpracownikami, pomagającymi innym znaleźć ścieżkę życia. Jeśli zaniedbacie pracę zleconą wam przez Boga, wasze niemądre postępowanie w kwestii dyscypliny sprawi, że wasze dzieci znajdą się wśród tych, którzy odwodzą od Jezusa i wzmacniają królestwo ciemności. — Testimonies for the Church V, 39.40.JWD 123.3

Czysty dom, ale dzieci pozbawione nauki — Znałam matkę, której krytyczne oko potrafiło dostrzec najdrobniejszą niedoskonałość w boazerii, którą wyłożone były ściany jej domu. Była ona bardzo skrupulatna w sprzątaniu domu o określonej porze, którą wyznaczyła. Sprzątała często i dokładnie, kosztem fizycznego i duchowego zdrowia, podczas gdy jej dzieci były zaniedbane, włóczyły się po ulicach i odbierały uliczne wychowanie. Dzieci wyrastały na nieokrzesane, samolubne, prostackie i nieposłuszne. Matka, choć wynajęła pomoc domową, była tak zajęta obowiązkami związanymi z prowadzeniem domu, iż nie znajdowała czasu na właściwe nauczanie dzieci. Pozwoliła im wzrastać z wypaczonymi charakterami, pozbawionymi dyscypliny i nauki. Czuliśmy, że wyrafinowany smak tej matki nie został rozwinięty we właściwym kierunku, gdyż w przeciwnym razie dostrzegłaby potrzebę kształtowania umysłów i sposobu zachowania jej dzieci oraz uczenia ich, by posiadły zrównoważony charakter i miłe usposobienie.JWD 123.4

Gdyby ta matka przesunęła na dalszy plan to, co pochłaniało jej największą uwagę, wówczas dostrzegłaby ogromne znaczenie fizycznego, umysłowego i moralnego wychowania jej dzieci. Te kobiety, które biorą na siebie odpowiedzialność matki, powinny czuć się uroczyście zobowiązane wobec Boga i swoich dzieci, by tak je wychowywać, aby miały miłe i przyjazne usposobienie, zachowywały czystość moralną, wyrobiony smak i dobry charakter. — The Signs of the Times, 5 sierpień 1875.JWD 124.1

Jedynie przez Ducha Bożego — Czy powinniśmy sądzić, że sami jesteśmy w stanie ukształtować nasze życie i charaktery tak, byśmy mogli wejść w krużganki chwały? Nie jesteśmy w stanie tego uczynić. W każdej chwili jesteśmy zależni od Ducha Bożego, działającego na nas i nasze dzieci. — Manuscript 12, 1895.JWD 124.2

Żeby rodzice mogli ujrzeć inny stan rzeczy w swojej rodzinie, muszą się poświęcić całkowicie Bogu, a Pan znajdzie sposoby i środki, dzięki którym możliwa będzie przemiana w ich domu. — Manuscript 151, 1897.JWD 124.3

Boża część i wasza — Chrześcijańscy rodzice, proszę was, obudźcie się. (...). Jeśli zaniedbujecie swój obowiązek i uchylacie się od odpowiedzialności, oczekując, że Pan wykona wasze dzieło, zawiedziecie się. Gdy wiernie wykonacie wszystko, co możecie wykonać, powierzcie swoje dzieci Jezusowi oraz z gorliwą i wytrwałą wiarą wstawiajcie się za nimi. Bóg będzie waszym pomocnikiem. On będzie współdziałał z waszymi wysiłkami. W Jego mocy odniesiecie zwycięstwo. (...).JWD 124.4

Gdy rodzice będą przejawiać takie zainteresowanie swoimi dziećmi, jakiego oczekuje od nich Bóg, On wysłucha ich modlitw i będzie współdziałał z ich staraniami. Jednak Pan nie zamierza wykonywać dzieła, które zlecił rodzicom. — The Review and Herald, 13 wrzesień 1881.JWD 124.5

Stwórca wam pomoże — Matki, pamiętajcie, że w waszym dziele Stwórca wszechświata będzie wam pomagał. W Jego sile i w Jego imieniu możecie prowadzić wasze dzieci tak, by były zwycięzcami. Uczcie je oczekiwać siły od Boga. Mówcie im, że On słyszy ich modlitwy. Uczcie je pokonywać zło dobrem. Uczcie je wywierać wpływ, który podnosi i uszlachetnia innych. Prowadźcie je do jedności z Panem, a wówczas one będą miały siłę, by odeprzeć najsilniejszą pokusę. Wtedy otrzymają nagrodę zwycięzcy. — The Review and Herald, 9 lipiec 1901.JWD 125.1

Wasz miłosierny Odkupiciel patrzy na was z miłością i współczuciem, gotowy wysłuchać waszych modlitw i udzielić wam wsparcia, którego potrzebujecie w waszym życiowym dziele. Miłość, radość, pokój, cierpliwość, łagodność, wiara i dobroczynność są elementami chrześcijańskiego charakteru. Te cenne zalety są owocami Ducha. Są chrześcijańską koroną i tarczą. — Pacific Health Journal, wrzesień 1890.JWD 125.2

Słowo zachęty dla tych, którzy zbłądzili — Ci, którzy wychowywali swoje dzieci w niewłaściwy sposób, nie muszą popadać w rozpacz. Niech nawrócą się do Boga i szukają prawdziwego ducha posłuszeństwa, a zostaną uzdolnieni do prawdziwej reformy. Dostosowując swoje zwyczaje do zbawiennych zasad świętego prawa Bożego, będziecie wywierać wpływ na wasze dzieci. — The Signs of the Times, 17 wrzesień 1894.JWD 125.3

Niektóre dzieci odmówią usłuchania rady rodziców — Rodzice mogą robić wszystko, co w ich mocy, by dać dzieciom każdy przywilej i pouczenie, aby mogły oddać swoje serca Bogu. Jednak dzieci mogą odmówić chodzenia w świetle i wskutek swego złego postępowania rzucić niekorzystne światło na rodziców, którzy ich miłują i z głębi serca pragną ich zbawienia.JWD 125.4

To szatan kusi dzieci, by podążały drogą grzechu i nieposłuszeństwa. (...). Jeśli odmówią chodzenia w świetle, jeśli odrzucą poddanie się woli i drodze Bożej oraz będą trwać w podążaniu drogą grzechu i w swym braku skruchy, wówczas światło i przywileje, jakie otrzymały, będą przeciwko nim świadczyć na sądzie, gdyż nie chodziły w świetle i nie wiedziały, dokąd idą. Szatan prowadzi je, a one stają się obiektem zgorszenia w świecie. Ludzie będą mówili:JWD 125.5

— Popatrzcie na te dzieci! Ich rodzice są bardzo religijni, ale one są gorsze niż moje dzieci, choć ja nie uważam się za chrześcijanina.JWD 125.6

Dlatego dzieci, które otrzymują dobre pouczenie, a jednak nie zwracają na nie uwagi, przynoszą wstyd rodzicom, znieważają ich i wystawiają na pośmiewisko wobec bezbożnego świata. Takie dzieci przez swoje złe postępowanie ściągają niesławę na religię Jezusa Chrystusa. — The Youth's Instructor, 10 sierpień 1893.JWD 126.1

Rodzice, to jest wasze dzieło — Rodzice, waszym dziełem jest rozwijanie w waszych dzieciach cierpliwości, stałości i autentycznej miłości. Postępując właściwie z dziećmi, które Bóg wam powierzył, pomagacie im zakładać fundament czystego i zrównoważonego charakteru. Wpajacie w ich umysły zasady, które kiedyś wniosą one w rodziny założone przez siebie. Efekt waszych dobrze nakierowanych wysiłków będzie widoczny w prowadzeniu ich domów zgodnie z drogą Pańską. — The Review and Herald, 6 czerwiec 1899.JWD 126.2