Öflun auðœfa ekki synd

Biblían sakfellir ekki hinn ríka af því að hann sé ríkur; hún lýsir ekki yfir að öflun auðæfa sé synd, né segir hún heldur að peningar séu rót alls ills. Þvert á móti segja ritningarnar að það sé Guð sem gefi máttinn til að öðlast auðæfi. Og þessi hæfileiki er dýrmæt talenta ef hún er helguð Guði og notuð tíTað efla hans málefni. Biblían fordæmir ekki snilli eða list; því að þetta kemur frá þeim vísdóm sem Guð gefur. Við getum ekki gert hjartað hreint eða heilagra með því að klæða líkamann í hærusekk eða með því að svipta heimilið öllu því sem stuðlar að þægindum, smekkvísi og hagkvæmni.RR 80.1

Ritningarnar kenna að auðæfi séu hættuleg eign aðeins þegar þau eru látin képpa við eilíf auðæfi. Það er þegar hið veraldlega og tímalega tekur alla hugsunina, ástúðina og helgunina sem Guð gerir tilkall til, að þau verða að snöru. Þeir sem skipta eilífum verðmætum dýrðarinnar fyrir lítið eitt af glitri og glingri jarðarinnar, hinum eilífu heimkynnum fyrir heimili sem þeir geta átt í aðeins nokkur ár þegar best lætur, velja óviturlega. Esaú skipti þannig þegar hann seldi frumburðarrétt sinn fyrir eina máltíð; Balam, þegar hann skipti á velþóknun Guðs og launum konungsins í Midíanslandi; Júdas, þegar hann sveik Drottinn dýrðarinnar fyrir þrjátíu silfurpeninga.RR 80.2

Það er fégirndin sem Orð Guðs fordæmir sem rót alls ills. Peningarnir sjálfir eru gjöf Guðs til mannanna, sem eiga að notast af ráðvendni í þjónustu hans. - R&H 16. maí 1882.RR 80.3