ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ
«Να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν
... και εξερευνήσης αυτήν ως
κεκρυμένους θησαυρούς.”
(Παρ. 2:2,4).
Στην παιδική, στη νεανική και στην ώριμη ηλικία Του ο Χριστός μελετούσε τη Γραφή. Μικρό παιδί καθόταν καθημερινά στα γόνατα της μητέρας Του και διδασκόταν από τις περγαμηνές των προφητών. Σαν Έφηβο, συχνά η χαραυγή και το σούρουπο Τον έβρισκαν μόνο Του στη βουνοπλαγιά ή ανάμεσα στα δένδρα του δάσους περνώντας μια ήσυχη ώρα στην προσευχή και στη μελέτη του λόγου του Θεού. Στο διάστημα της διακονίας Του η στενή σχέση Του με τη Γραφή μαρτυρεί την επιμελή μελέτη της. Και καθώς αποκτούσε γνώση με τον τρόπο που και εμείς μπορούμε να την αποκτήσουμε, η θαυμαστή Του δύναμη, πνευματική και ψυχική, αποτελεί μαρτυρία τού ότι η Γραφή είναι ένα μέσον εκπαίδευσης.XE 172.1
Όταν πρόσφερε το λόγο Του, ο ουράνιος Πατέρας μας δεν αγνόησε τα παιδιά. Ανάμεσα σε όλα όσα έχουν γραφεί από τους ανθρώπους, πού αλλού μπορούμε να βρούμε κάτι που να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά, κάτι που να προσαρμόζεται καλύτερα στο να παρακινεί το παιδικό ένδιαφέρον από ό,τι στις ιστορίες της Γραφής;XE 172.2
Στις απλές αυτές ιστορίες παρουσιάζονται απλοποιημένες οι μεγάλες αρχές του νόμου του Θεού. Έτσι, με παραδείγματα που ανταποκρίνονται καλύτερα στην παιδική αντίληψη, γονείς και δάσκαλοι μπορούν να αρχίσουν από πολύ νωρίς να πραγματοποιούν την εντολή του Θεού σχετικά με τους κανόνες Του: «Θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.» (Δευτ. 6:7).XE 172.3
Η χρησιμοποίηση των παραδειγμάτων, του πίνακα, του χάρτη και των εικόνων βοηθάει στην εξήγηση των μαθημά- των αυτών και στην εγχάραξή τους στο μνημονικό. Οι γονείς και οι δάσκαλοι πρέπει να προσπαθούν διαρκώς να βρίσκουν βελτιωμένες μεθόδους. Η διδασκαλία της Γραφής πρέπει να απασχολεί τις ανώτερες σκέψεις μας, τις καλύτερες μεθόδους μας και τις πιο επισταμένες προσπάθειές μας.XE 172.4
Προκειμένου να προκληθεί και να ενισχυθεί η αγάπη για μελέτη της Γραφής, πολλά πράγματα εξαρτώνται από τη συνήθεια της ώρας της λατρείας. Οι ώρες της πρωινής και εσπερινής λατρείας πρέπει να είναι οι πιο ευχάριστες και οι πιο ευεργετικές της ημέρας. Πρέπει να εννοηθεί ότι κατά τις ώρες αυτές καθόλου ταραγμένες ή δυσάρεστες σκέψεις δεν πρέπει να παρεισαχθούν, ότι οι γονείς και τα παιδιά συγκεντρώνονται για να συναντηθούν με τον Ιησού και για να προσκαλέσουν στο σπίτι τους την παρουσία των αγίων αγγέλων. Ας γίνεται σύντομη λατρεία και ας είναι ολοζώντανη, προσαρμοσμένη στις διάφορες περιστάσεις και αλλάζοντας από καιρό σε καιρό. Ας παίρνουν όλοι μέρος στην ανάγνωση της Γραφής, ας μαθαίνουν και ας επαναλαμβάνουν συχνά το νόμο του Θεού. Το ενδιαφέρον των παιδιών ενισχύεται αν μερικές φορές τους επιτρέπεται να διαλέξουν εκείνα το τμήμα της ανάγνωσης. Υποβάλλετέ τους ερωτήσεις επάνω στο θέμα και δώστε τους την ευκαιρία να υποβάλουν αυτά τις ερωτήσεις τους. Αναφέρετε οτιδήποτε μπορεί να συμβάλει στην απόδοση της σημασίας τους. Όταν αυτό δεν παρατείνει επί πολύ τη λατρεία, δώστε καιρό στα παιδιά να συμμετέχουν στην προσευχή και να ψάλουν έστω και αν είναι μια μόνο στροφή του ύμνου.XE 173.1
Προκειμένου να γίνεται καθώς πρέπει η λατρεία, απαιτείται φροντίδα για την προετοιμασία της. Και οι γονείς πρέπει καθημερινά να παίρνουν καιρό για να μελετούν τη Γραφή μαζί με τα παιδιά τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται προσπάθεια, προγραμματισμός και κάποια θυσία. Η προσπάθεια όμως θα πληρωθεί πλουσιοπάροχα..XE 173.2
Σαν προκατάρτιση για τη διδασκαλία των εντολών Του, ο Θεός εντέλλεται να υπάρχουν αυτές κρυμμένες μέσα στην καρδιά των γονέων. «Ούτοι οι λόγοι του οποίους Εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου, και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου.» (Δευτ. 6:6,7). Αν θέλουμε να κάνουμε τα παιδιά μας να ενδιαφερθούν για τη Γραφή, πρέπει εμείς οι ίδιοι να ενδιαφερθούμε γι’αυτή. Αν θέλουμε να αφυπνίσουμε μέσα τους την αγάπη για τη μελέτη της, πρέπει εμείς να την αγαπήσουμε. Η διδασκαλία μας στα παιδιά θα ασκεί το ίδιο βάρος επιρροής που την προσδιορίζουμε με το δικό μας πνεύμα και παράδειγμα.XE 173.3
Ο Θεός κάλεσε τον Αβραάμ να γίνει δάσκαλος του λόγου Του, τον έκλεξε να γίνει ο πατέρας ενός μεγάλου έθνους, επειδή ήξερε ότι ο Αβραάμ θα δίδασκε τα παιδιά του και το σπιτικό του σύμφωνα με τις εντολές του Θεού. Και αυτό που έδωσε τη δύναμη στη διδαχή του Αβραάμ, ήταν η επιρροή της ίδιας της ζωής του. Τα μέλη της μεγάλης οικογένειάς του υπερέβαιναν τις χίλιες ψυχές. Πολλά από αυτά ήταν ήδη αρ-χηγοί οικογενειών, και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν πρό-σφατα προσηλυτισθεί από την ειδωλολατρία. Ένα τέτοιο με-γάλο σπιτικό απαιτούσε ένα γερό στο τιμόνι χέρι.XE 174.1
Μια εξασθενημένη και αμφιταλαντευόμενη μέθοδος δε θα επαρκούσε. Για τον Αβραάμ ο Θεός είπε: «Γνωρίζω αυτόν ότι θέλει διατάξει προς τους υιούς αυτού και προς τον οίκον αυτού.» (Γέν. 18:19). Την εξουσία του όμως την εξασκούσε με τέτοια σύνεση και τρυφερότητα, που οι καρδιές κερδίζονταν στο Θεό. Η μαρτυρία του θείου Παρατηρητή είναι ότι «θέλουσι φυλάξει την οδόν του Κυρίου, διά να πράττωσι δικαιοσύνην και κρίσιν. (Γέν. 18:19). Και η επιρροή του Αβραάμ επεκτεινόταν πέρα από το σπιτικό του. Οπουδήποτε έστηνε τη σκηνή του, έκτιζε και ένα θυσιαστήριο για να προσφέρει θυσίες και λατρεία. Όταν η σκηνή μεταφερόταν, ο βωμός παρέμενε, και πολλοί Χαναναίοι νομάδες, οι οποίοι είχαν αποκτήσει την επίγνωση του Θεού από τη ζωή του δούλου Του του Αβραάμ, έμεναν ένα διάστημα κοντά στο βωμό για να προσφέρουν θυσίες στον Κύριο.XE 174.2
Η σύγχρονη διδασκαλία του λόγου του Θεού δε θα είναι λιγότερο αποτελεσματική αν αντανακλάται με την ίδια πιστό-τητα στη ζωή του δασκάλου.XE 174.3
Δεν αρκεί να γνωρίζουμε τι σκέπτονται ή τι έμαθαν οι άλλοι σχετικά με τη Γραφή. Την ημέρα της κρίσης καθένας θα αποδώσει λόγο στο Θεό για τον εαυτό του και καθένας πρέπει τώρα να μάθει προσωπικά για τον εαυτό του τι είναι αλήθεια. Για να είναι όμως αποδοτική η μελέτη, πρέπει να κι-νητοποιηθεί το ενδιαφέρον του μαθητή. Αυτό είναι ζήτημα που πρεπει να ληφθεί υπόψη, ιδίως από εκείνους που έχουν να κάνουν με παιδιά και νέους, που βασικά διαφέρουν στην ιδιοσυγκρασία, στην ανατροφή και στον τρόπο της σκέψης. Όταν διδάσκουμε τα παιδιά, θα κερδίσουμε πολύ αν παρατηρούμε τις πνευματικές τους κλίσεις, τα πράγματα για τα οποία ενδιαφέρονται, και παρακινώντας το ενδιαφέρον τους, να βλέπουμε τι λέει η Γραφή για τα πράγματα αυτά. Εκείνος που μας έπλασε με τις διάφορες κλίσεις μας, έχει δώσει στο λόγο Του κάτι για τον καθένα. Καθώς οι μαθητές ανακαλύπτουν ότι τα μαθήματα της Γραφής εφαρμόζονται στη ζωή τους, διδάξτε τα να τη θεωρούν σύμβουλό τους.XE 175.1
Βοηθήστε τους επίσης να εκτιμήσουν τη θαυμάσια ομορφιά της. Πολλά βιβλία χωρίς πραγματική αξία - βιβλία διεγερτικά και επιβλαβή, συνιστώνται ή τουλάχιστον επιτρέπεται η χρήση τους εξαιτίας της υποτιθέμενης φιλολογικής αξίας τους. Γιατί όμως να οδηγούμε τα παιδιά μας να πίνουν από τις μολυσμένες αυτές πηγές όταν έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις αγνές πηγές του λόγου του Θεού; Η Γραφή περιέχει μια τέτοια πληρότητα, τέτοια δύναμη και τόσο βαθύ νόημα, που την καθιστούν ανεξάντλητη. Ενθαρρύνετε τα παιδιά και τους νέους να αναζητούν τους θησαυρούς της τόσο στον τομέα της σκέψης, όσο και της έκφρασης.XE 175.2
Όταν η ομορφιά των πολύτιμων αυτών πραγμάτων έλκει τις σκέψεις τους, μια απαλή, υποτακτική δύναμη αγγίζει τις καρδιές τους. Θα ελκυσθούν προς Αυτόν ο οποίος τους έχει αποκαλυφθεί με αυτό τον τρόπο, και λίγοι θα είναι εκείνοι που δε θα θελήσουν να γνωρίσουν περισσότερο από τα έργα και τις μεθόδους Του.XE 175.3
Ο μελετητής της Γραφής πρέπει να διδαχθεί να την πλησιάσει με το πνεύμα του μαθητευομένου. Πρέπει να ερευνούμε τις σελίδες της όχι για να βρούμε αποδείξεις που να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς μας, αλλά για να γνωρίσουμε τι λέει ο Θεός.XE 175.4
Η πραγματική γνώση της Γραφής μπορεί να αποκτηθεί μόνο με τη βοήθεια του Πνεύματος εκείνου με το οποίο είναι γραμμένη. Και για να κερδίσουμε αυτή τη γνώση, πρέπει να τη βιώνουμε. Σε οτιδήποτε ο λόγος του Θεού προστάζει, ο-φείλουμε να δείξουμε υπακοή. Οτιδήποτε υπόσχεται, μπο-ρούμε να το απαιτήσουμε. Η ζωή που επιβάλλει, είναι η ζωή που, με τη δύναμή του, πρέπει εμείς να ζήσουμε. Μόνο όταν με αυτό τον τρόπο πλησιάζεται η Γραφή, μπορεί να μελετηθεί αποτελεσματικά.XE 176.1
Η μελέτη της Γραφής απαιτεί την πιο επισταμένη μας προσπάθεια και την πιο επίμονη περίσκεψη. Όπως ο εργάτης του ορυχείου σκάβει για τους χρυσούς θησαυρούς της γης, με την ίδια και εμείς προθυμία και επιμονή πρέπει να αναζητήσουμε τους θησαυρούς του λόγου του Θεού.XE 176.2
Στην καθημερινή μελέτη η εδάφιο προς εδάφιο μέθοδος είναι συνήθως η πιο ωφέλιμη. Ας πάρει ένα εδάφιο ο μελε-τητής και ας συγκεντρώσει το νου του στο να εξακριβώσει ποια σκέψη έχει θέσει ο Θεός γι’αυτόν εκεί. Μετά ας ενδιατρίβει στη σκέψη αυτή μέχρις ότου την καταστήσει κτήμα του. Μια περικοπή που μελετάται κατ’αυτό τον τρόπο, μέχρι που το νόημά της γίνεται αντιληπτό, έχει μεγαλύτερη αξία από ό,τι η ανάγνωση πολλών μαζί κειμένων, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σκοπό κατά νου και κάποια θετική διδασκαλία προς όφελος.XE 176.3
Μια από τις βασικές αιτίες της πνευματικής στασιμότητας και της ηθικής κατάπτωσης είναι η απουσία της προσπάθειας για αξιόλογους σκοπούς. Μπορεί να κολακευόμαστε για την πλατιά κυκλοφορία της φιλολογίας. Ο πολλαπλασιασμός όμως των βιβλίων, ακόμη και βιβλίων που αυτά καθεαυτά δεν είναι επιβλαβή, μπορεί να καταλήξει σε θετικό κακό. Με το φουσκωμένο κύμα των συγγραμμάτων που ξεχύνεται διαρκώς από το τυπογραφείο, νέοι και ηλικιωμένοι αποκτούν τη συνήθεια να διαβάζουν βιαστικά και επιφανειακά, και ο νους να χάνει τη δυναμικότητά του να συγκεντρώνεται στη συνεχή και σθεναρή σκέψη. Επιπλέον, ένας μεγά- λος αριθμός περιοδικών και βιβλίων που, σαν τους βατράχους της Αιγύπτου κατακλύζουν τη γη, δεν είναι μόνο συλλογή κοινοτοπιών, χάσιμο χρόνου και αποχαύνωση, αλλά είναι ακόμη μολυσματικά και ανήθικα. Το αποτέλεσμά τους δεν περιορίζεται μόνο στο να διεγείρει και να καταστρέψει το νου, αλλά και στο να διαφθείρει και να αφανίσει την ψυχή. Ο νους και η ψυχή που παραμένουν άσκοποι και νωθροί, πέφτουν εύκολη λεία στην αμαρτία. Οι μύκητες ριζώνουν επάνω σε αρρωστημένους και άψυχους οργανισμούς. Το νωθρό πνεύμα γίνεται εργαστήριο του Σατανά. Αν το πνεύμα οδηγείται σε υψηλά και ιερόπρεπα ιδανικά, αν στη ζωή δίνεται ένας ευγενικός σκοπός, μια πρόθεση που να απορροφά την προσοχή, το κακό δε βρίσκει τόπο να σταθεί.XE 176.4
Ας διδαχθούν λοιπόν οι νέοι να κάνουν σοβαρή μελέτη του λόγου του Θεού. Όταν αυτός εισχωρήσει στην ψυχή, θα καταστεί ένα ισχυρό φράγμα κατά του πειρασμού. Ο ψαλμωδός λέει: «Εν τη καρδία μου εφύλαξα τον λόγον Σου διά να μη αμαρτάνω εις Σε.” «Δια των λόγων των χειλέων Σου εφυλάχθην από των οδών των παρανόμων.» (Ψαλμ. 119: 11, 17:4).XE 177.1
Η Γραφή είναι ο ίδιος ο ερμηνευτής της. Τα γραπτά της πρέπει να αντιπαραβάλλονται με τα γραπτά της. Ο μελετητής πρέπει να μάθει να θεωρεί το λόγο σαν σύνολο και να διακρίνει την κατά μέρος σχετικότητά του. Πρέπει να αποκτήσει τη γνώση του μεγάλου κεντρικού της θέματος, του αρχικού σχεδίου του Θεού για τον κόσμο, της εμφάνισης της μεγάλης διαμάχης και του έργου της απολύτρωσης. Πρέπει να κατανοήσει το ποιόν των δύο μεγάλων αρχών που αγωνίζονται για την υπεροχή και πρέπει να μάθει να διακρίνει από τα ιστορικά και προφητικά κατάστιχα τον τρόπο ενέργειάς τους μέχρι τη μεγάλη συντέλεια. Πρέπει να δει πώς η λογομαχία αυτή διεισδύει μέσα σε κάθε φάση της ανθρώπινης εμπειρίας. Πώς αυτός ο ίδιος αποκαλύπτει με κάθε πράξη της ζωής είτε τη μια είτε την άλλη από τις δύο ανταγωνιστικές κινητήριες δυνάμεις. Και πώς είτε το θέλει είτε όχι, αποφασίζει ήδη από τώρα σε ποια παράταξη της λογομαχίας θα βρεθεί.XE 177.2
Κάθε τμήμα της Γραφής έχει δοθεί με τη εμπνευση του Κυρίου και είναι ωφέλιμο. Στην Παλαιά Διαθήκη πρέπει να δοθεί η ίδια προσοχή όπως και στην Καινή Διαθήκη. Ενώ μελετούμε την Παλαιά Διαθήκη, ανακαλύπτουμε να αναβλύζουν ζωντανές πηγές εκεί όπου ο μελετητής δε διακρίνει παρά ερημότοπο.XE 178.1
Το βιβλίο της Αποκάλυψης σε σχέση με το βιβλίο του Δα-νιήλ, χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη. Κάθε θεοφοβούμενος δά-σκαλος οφείλει να σκεφθεί πώς μπορεί καλύτερα να εννοήσει και να παρουσιάσει το ευαγγέλιο το οποίο ο Σωτήρας μας ήρθε αυτοπροσώπως να καταστήσει γνωστό στο δούλο του τον Ιωάννη. «Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις Αυτόν ο Θεός, διά να δείξη εις τους δούλους Αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως.” (Αποκ. 1:1). Κανείς δεν πρέπει να αποθαρρυνθεί από τη μελέτη της Αποκάλυψης εξαιτίας των φαινομενικά μυστηριακών συμβόλων της. «Εάν δε τις από σας ήναι ελλειπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος.” (Ιακ. 1:5).XE 178.2
«Μακάριος ο αναγινώσκων, και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας, και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή, διότι ο καιρός είναι πλησίον.» (Αποκ. 1:3).XE 178.3
Όταν δημιουργηθεί πραγματική αγάπη για τη Γραφή και ο μελετητής αρχίζει να αναγνωρίζει πόσο ευρύ είναι το πεδίο της και πόσο πολύτιμος ο θησαυρός της, θα θελήσει να επωφεληθεί από κάθε ευκαιρία για να γνωρισθεί καλύτερα με το λόγο του Θεού. Η μελέτη του λόγου δε θα περιορίζεται σε κανένα ιδιαίτερο χρόνο ή τόπο. Και η συνεχής αυτή μελέτη είναι ένα από τα καλύτερα μέσα για την ανάπτυξη της αγάπης για τη Γραφή. Σε κάθε παρουσιαζόμενη ευκαιρία, διαβάζετε ένα εδάφιο και σκεφθείτε την έννοιά του. Ενώ βαδίζετε στο δρόμο, ενώ περιμένετε στη στάση της συγκοινωνίας, ενώ έχετε χρόνο για να συναντήσετε κάποιον, βελτιώστε την ευκαιρία να αποκτήσετε κάποια πολύτιμη σκέψη προερχόμενη από το θησαυροφυλάκιο της αλήθειας.XE 178.4
Οι μεγάλες κινητήριες δυνάμεις της ψυχής είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη, και σε αυτές απευθύνεται η καλώς νο- ούμενη βιβλική μελέτη. Η εξωτερική ομορφιά της Γραφής, η καλλονή των πνευματικών της παραστάσεων και εκφράσεων, δεν είναι παρά τα σκηνικά, μπορεί να πει κανείς, για τον πραγματικό θησαυρό της, την ωραιότητα της αγιοσύνης.XE 178.5
Στις καταχωρήσεις των ανθρώπων που βάδισαν με το Θεό, μπορούμε να έχουμε κάποιες αναλαμπές της δόξας Του. Στο πρόσωπο Εκείνου που είναι «όλος αγαπητός”, διακρίνουμε Εκείνον του οποίου ολόκληρη η ομορφιά της γης και του ουρανού δεν είναι παρά μια αμυδρή αντανάκλαση. Ο ίδιος είπε: «Εάν Εγώ υψωθώ, θέλω ελκύσει πάντας προς Εμαυτόν.» (Ιωάν. 12:32). Καθώς ο μαθητής της Γραφής παρατηρεί το Σωτήρα, αφυπνίζεται στην ψυχή η μυστηριακή δύναμη της πίστης, της λατρείας και της αγάπης.XE 179.1
Το μάτι στηρίζεται στην ενόραση του Χριστού, και ο πα-ρατηρητής αυξάνεται κατά την ομοιότητα Εκείνου τον οποίον παρατηρεί. Του αποστόλου Παύλου τα λόγια γίνονται η γλώσσα της ψυχής: «Νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου . . . διά να γνωρίσω Αυτόν, και την δύναμιν της αναστάσεως Αυ-τού, και την κοινωνίαν των παθημάτων Αυτού.» (Φιλιπ. 3:8-10).XE 179.2
Οι πηγές της ουράνιας ειρήνης και χαράς, ξεσφραγισμένες στην ψυχή από τα λόγια της Θεοπνευστίας, γίνονται ορμητικό ποτάμι επιρροής για την ευλογία όλων εκείνων που έρχονται σε επαφή με αυτό.XE 179.3
Ας γίνουν οι σημερινοί νέοι, οι νέοι που μεγαλώνουν με τη Γραφή στο χέρι, οι δέκτες και τα κανάλια της ζωοδότρας ενέργειάς της, και τι ευλογημένες τότε πηγές θα πλημμυρίσουν τον κόσμο! Επιρροές των οποίων τη θεραπευτική και παρηγορητική δύναμη ελάχιστα μπορούμε να συλλάβουμε, ποταμοί ζωντανού νερού, κρουνοί «αναβλύζοντες εις ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 14:14). XE 179.4