ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

«Τις ανήγγειλε τούτο απ’αρχής; . . . Ουχί
Εγώ ο Κύριος; Και δεν υπάρχει εκτός
Εμού άλλος Θεός.»
Ησ. 45:21)

Η Γραφή είναι η αρχαιότερη και περιεκτικότερη ιστορία στην κατοχή του ανθρώπου. Προέρχεται νεοβγαλμένη από την πηγή της αιώνιας αλήθειας, και στο διάβα των αιώνων ένα θεϊκό χέρι έχει διατηρήσει την αγνότητά της. Φωτίζει το απώτερο παρελθόν στο οποίο η ανθρώπινη έρευνα μάταια προσπαθεί να διεισδύσει. Μόνο στο λόγο του Θεού διακρίνουμε τη δύναμη που κατέθεσε τα θεμέλια της γης και εξέτεινε τους ουρανούς. Μόνο εδώ συναντούμε μια αυθεντική αφήγηση της προέλευσης των εθνών. Μόνο εδώ παρουσιάζεται η ιστορία της φυλής μας αμόλυντη από την ανθρώπινη περηφάνια και προκατάληψη.XE 161.1

Στα χρονικά της ανθρώπινης ιστορίας η ανάπτυξη των ε-θνών, η άνοδος και η πτώση των αυτοκρατοριών παρουσιά-ζονται από την άποψη της θέλησης και της ανδραγαθίας του ανθρώπου. Η εξέλιξη των γεγονότων φαίνεται να εξαρτάται κατά μεγάλο βαθμό από τη δύναμή του, τη φιλοδοξία του ή την ιδιοτροπία του. Στο λόγο όμως του Θεού η αυλαία σηκώνεται και παρατηρούμε προς τα πίσω και προς τα επάνω διά μέσου όλης της δράσης και της αντίδρασης των ανθρώπινων συμφερόντων, δυνάμεων και παθών τους συνεργούς του Παντελεήμονα Θεού να εργάζονται σιωπηλά και υπομονητικά τις βουλές του θελήματός Του.XE 161.2

Η Γραφή αποκαλύπτει την πραγματική φιλοσοφία της ι-στορίας. Στα λόγια εκείνα της ασύγκριτης ομορφιάς και τρυ-φερότητας ειπωμένα από τον απόστολο Παύλο στους Αθη-ναίους φιλοσόφους, εκτίθεται η πρόθεση του Θεού για τη δημιουργία και την κατανομή των φυλών και εθνών. «Ο Θεός ... έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, διά να κατοικώσιν εφ’όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοι- κίας αυτών. Διά να ζητήσωσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφίσωσιν Αυτόν και να εύρωσι.” (Πράξ. 17:24-27). Ο Θεός δηλώνει ότι όποιος θέλει, θα φερθεί «εις τους δεσμούς της διαθήκης.” (Ιεζ. 20:37). Κατά τη δημιουργία ο σκοπός Του ήταν να κατοικηθεί η γη από όντα των οποίων η ύπαρξη να καταστεί η ευλογία αυτών των ιδίων και των άλλων, καθώς επίσης και η τιμή του Δημιουργού τους. Όλοι όσοι θέλουν, μπορούν να συνταυτισθούν με το σκοπό αυτό. Γι’αυτούς αναφέρεται: «Ο λαός τον οποίον έπλασα είς Εμαυτόν, θέλει διηγείσθαι την αίνεσίν Μου.» (Ησ. 43:21).XE 161.3

Με το νόμο Του ο Θεός έχει αποκαλύψει τις αρχές οι οποίες αποτελούν τη βάση της πραγματικής ευημερίας, τόσο των εθνών όσο και των ατόμων. «Αύτη είναι η σοφία σας και η σύνεσίς σας”, δήλωσε για το νόμο του Θεού στους Ισραηλίτες ο Μωυσής. «Ούτος δεν είναι εις εσάς λόγος μάταιος, επειδή αύτη είναι η ζωή σας.» (Δευτ. 4:6, 32:47). Οι βεβαιωμένες αυτές ευλογίες του Ισραήλ βεβαιώνονται κάτω από τους ίδιους όρους και στον ίδιο βαθμό για κάθε έθνος και για κάθε άτομο κάτω από τον ουρανό.XE 162.1

Η δύναμη την οποία ασκεί ο κάθε κυβερνήτης της γης, χορηγείται από τον Ουρανό, και από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη χορηγηθείσα δύναμή του εξαρτάται η επιτυχία του. Στον καθένα απευθύνεται ό λόγος του θείου Παρατηρητή: «Εγώ σε περιέζωσα, αν και δεν Με εγνώρισας.» (Ησ. 45:5). Και για τον καθένα τα λόγια που απευθύνθηκαν στο Ναβουχοδονόσορ της αρχαίας εποχής, συνιστούν το μάθημα της ζωής του: «Έκκοψον τας αμαρτίας σου διά δικαιοσύνης, και τας ανομίας σου διά οικτιρμών πενήτων, ίσως και διαρκέση η ευημερία σου.» (Δαν. 4:27).XE 162.2

Το να γίνουν κατανοητά τα πράγματα αυτά, το να εννοηθεί ότι «η δικαιοσύνη υψώνει έθνος», ότι «ο θρόνος στερεόνεται μετά δικαιοσύνης” και «υποστηρίζεται υπό ελέους» (Παρ. 14:34, 16:12, 20:28), να αναγνωρισθεί ο τρόπος της εφαρμογής των αρχών αυτών στην απόδειξη της δύναμής Του που «καθαιρεί βασιλείς και καθιστά βασιλείς» (Δαν. 2:21) - αυτό σημαίνει την κατανόηση της φιλοσοφίας της ιστορίας.XE 162.3

Μόνο στο λόγο του Θεού εκτίθεται αυτό καθαρά. Εδώ φαίνεται ότι η δύναμη τόσο των εθνών όσο και των ατόμων δεν εγκειται στις ευκαιρίες ή στα μέσα που παρουσιάζονται για να τους κάνουν αήττητους. Δεν εξαρτάται από την κομπαστική μεγαλοσύνη τους. Μετράται από την πιστότητα με την οποία εκπληρούν το σκοπό του Θεού.XE 163.1

Ένα παράδειγμα της πραγματικότητας αυτής απαντάται στην ιστορία της αρχαίας Βαβυλώνας. Στο βασιλιά Ναβουχοδονόσορ παρουσιάσθηκε ο αντικειμενικός σκοπός της κρατικής διακυβέρνησης με την εικόνα ενός μεγάλου δένδρου, του οποίου το ύψος «έφθανεν έως του ουρανού». Και κάτω από τη σκιά του ζούσαν τα θηρία του αγρού, και στα φυλλώματά του φώλιαζαν τα πουλιά του ουρανού. «Δείτε Δαν. 4:11,12). Η αναπαράσταση αυτή συμβολίζει το ποιόν της κυβέρνησης εκείνης που εκπληρώνει την πρόθεση του Θεού - της κυβέρνησης που προστατεύει και ανορθώνει το έθνος.XE 163.2

Ο Θεός εξήρε τη Βαβυλώνα για να εκπληρώσει αυτό το σκοπό. Η ευημερία συνακολούθησε το έθνος, μέχρι που έφθασε σε ένα τέτοιο σημείο πλούτου και δύναμης, που πα-ρόμοιο δεν υπήρξε έκτοτε. Του αρμόζει ο εμπνευσμένος συμβολισμός με τον οποίο το χαρακτηρίζει η Γραφή: «η χρυσή κεφαλή”. (Δαν. 2:38).XE 163.3

Ο βασιλιάς όμως απέτυχε στο να αναγνωρίσει τη δύναμη που τον είχε ανυψώσει. Με καρδιά γεμάτη περηφάνια ο Ναβουχοδονόσορ είπε: «Δεν είναι αύτη η Βαβυλών η μεγάλη, την οποίαν εγώ ωκοδόμησα διά καθέδραν του βασιλείου με την ισχύν της δυνάμεώς μου και εις τιμήν της δόξης μου;» (Δαν. 4:30).XE 163.4

Αντί να γίνει ο προστάτης των ανθρώπων, η Βαβυλώνα κατέληξε ένας περήφανος και σκληρός καταδυνάστης. Τα λόγια της θεοπνευστίας που περιγράφουν τη σκληρότητα και την απληστία των κυβερνητών του Ισραήλ, αποκαλύπτουν το μυστικό της πτώσης της Βαβυλώνας, όπως και της πτώσης πολλών άλλων βασιλειών από καταβολής κόσμου. «Σεις τρώγετε το πάχος, και ενδύεσθε το μαλλίον, σφάζετε τα παχέα. Δεν βόσκετε τα ποίμνια, δεν ενισχύσατε το ασθε- νές και δεν ιατρεύσατε το κακώς έχον, και δεν εκάμετε επίδεσμα εις το συντετριμμένον, και δεν επαναφέρατε το πεπλανημένον και δεν εζητήσατε το απολωλός. Αλλά εν βία και εν σκληρότητι εδεσπόζετε επ’αυτά.” (Ιεζ. 34:3,4).XE 163.5

Στον ηγεμόνα της Βαβυλώνας έφθασε η καταδίκη του θεϊκού Παρατηρητή: «Προς σε αναγγέλεται, Ναβουχοδονόσορ βασιλεύ, Η βασιλεία παρήλθεν από σου.»XE 164.1

«Κατάβα και κάθισον επί του χώματος,
Παρθένε θυγάτηρ της Βαβυλώνος.
Κάθισον κατά γης, θρόνος δεν είναι πλέον ...
Κάθισον σιωπώσα, και είσελθε εις το σκότος,
Θυγάτηρ των Χαλδαίων,
Διότι δεν θέλεις πλέον ονομάζεσθαι,
Η κυρία των βασιλείων.»
«Ω η κατοικούσα επί υδάτων πολλών,
Η πλήρης θησαυρών,
Ήλθε το τέλος σου, το πέρας της πλεονεξίας σου.”
«Η Βαβυλών, η δόξα των βασιλείων,
Το ένδοξον καύχημα των Χαλδαίων,
Θέλει είσθαι ως ότε κατέστρεψεν ο Θεός
Τα Σόδομα και τα Γόμορρα.»
«Θέλω καταστήσει αυτήν κληρονομιαν εχίνων
Και λίμνας υδάτων.
Και θέλω σαρώσει αυτήν με το σάρωτρον της απωλείας,
λέγει ο Κύριος των δυνάμεων.» Ησ. 47:1-5, Ιερ. 51:13, Ησ. 13:19, 14:23XE 164.2

Στο κάθε εθνος που εμφανίζεται στη σκηνή της δράσης, έχει επιτραπεί να καταλάβει τη θέση του στη γη για να αποδειχθεί αν θα εκπληρώσει το σκοπό του Παναγίου και Φύλακα. Η προφητεία σκιαγραφεί την άνοδο και την πτώση των μεγάλων παγκόσμιων αυτοκρατοριών - της Βαβυλώνας, της Μηδοπερσίας, της Ελλάδας και της Ρώμης. Με την κάθε μια από αυτές, όπως και με άλλα μικρότερης δύναμης έθνη, η ιστορια επαναλήφθηκε. Το κάθε κράτος διήλθε από τη δική του δοκιμαστική περίοδο, το καθένα απέτυχε, η δόξα του έσβησε, η δύναμή του χάθηκε και η θέση του καταλήφθηκε από κάποιο άλλο.XE 164.3

Ενώ τα έθνη απέρριψαν τις θεϊκές αρχές, και με την α-πόρριψη αυτή επέφεραν την καταστροφή τους, εμφανής ε-ξακολουθεί να είναι η κυριαρχούσα δύναμη, η οποία ενεργούσε μέσα από κάθε κίνησή τους.XE 165.1

Το μάθημα αυτό διδάσκεται με μια θαυμάσια συμβολική απεικόνιση που παρουσιάσθηκε στον προφήτη Ιεζεκιήλ τον καιρό της εξορίας του στη γη των Χαλδαίων. Το όραμά του παρουσιάσθηκε σε μια εποχή κατά την οποία ο Ιεζεκιήλ βαρυνόταν από θλιβερές αναμνήσεις και ταραγμένα κακά προ-αισθήματα. Η χώρα των πατέρων του είχε ερημωθεί. Η Ιε-ρουσαλήμ είχε αδειάσει από τους κατοίκους της. Αυτός ο ίδιος ο προφήτης βρέθηκε ξένος μέσα σε μια χώρα όπου βασίλευε η φιλοδοξια και η αγριότητα. Παρατηρώντας παντού την τυραννία και το κακό, η ψυχή του απογοητεύθηκε και θρηνούσε μέρα νύχτα. Τα σύμβολα όμως που του φανερώθηκαν, του παρουσίαζαν μια δύναμη ανώτερη από εκείνη των επίγειων κυβερνητών.XE 165.2

Στις όχθες του ποταμού Χεβάρ, ο Ιεζεκιήλ παρατήρησε έναν ανεμοστρόβιλο που ερχόταν από το βορρά ένα «νέφος μέγα και πυρ συστρεφόμενον. Πέριξ δε τούτου λάμψις και εκ μέσου αυτού εφαίνετο ως όψις ηλέκτρου.” Ένας αριθμός διασταυρούμενων μεταξύ τους τροχών κινείτο από τέσσερα ζώα. Ψηλά από όλα αυτά «εφαίνετο ομοίωμα θρόνου, ως θέα λίθου σαπφείρου. Και επί του ομοιώματος του θρόνου ομοίωμα ως θέα ανθρώπου καθημένου επ’αυτόν άνωθεν.” «Εφαίνετο δε ομοίωμα χειρός ανθρώπου εις τα χερουβείμ υπό τας πτέρυγας αυτών.» (Ιεζ. 1:4,26, 10:8). Οι τροχοί αυτοί ήταν τακτοποιημένοι κατά ένα τόσο πολύπλοκο τρόπο, που εκ πρώτης όψεως φαίνονταν να συγχέονται μεταξύ τους. Βάδιζαν όμως με μια τέλεια αρμονία. Ουράνιες υπάρξεις συγκρατούμενες και καθοδηγούμενες από το χέρι κάτω από τις φτερούγες των χερουβείμ, παρακινούσαν τους τροχούς αυτούς. Επάνω από αυτούς, επάνω από το σαπφειρένιο θρόνο ήταν ο αιώνιος Θεός και ολόγυρα από το θρόνο ένα ουράνιο τόξο, σύμβολο της θεϊκής ευσπλαχνίας.XE 165.3

Όπως οι περίπλοκοι τροχοί βρίσκονταν κάτω από την καθοδήγηση του χεριού που έβγαινε από τα φτερά των χε-ρουβείμ, έτσι και η πολύπλοκη δράση των ανθρώπινων γε-γονότων βρίσκεται κάτω από το θεϊκό έλεγχο. Μέσα στην αναταραχή και προστριβή των εθνών, Εκείνος που κάθεται επάνω από τα χερουβείμ, εξακολουθεί να κατευθύνει τις υ-ποθέσεις της γης.XE 166.1

Μας ομιλεί η ιστορία των εθνών, τα οποία το ένα μετά το άλλο εξεπλήρωσαν στον καθορισμένο καιρό τους τον καθο-ρισμένο ρόλο τους πιστοποιώντας την αλήθεια, της οποίας τη σημασία αυτά τα ίδια αγνοούσαν. Στο κάθε σημερινό έθνος και άτομο ο Θεός έχει προσδιορίσει μια θέση στο μεγάλο Του σχέδιο. Οι σύγχρνοι άνθρωποι και τα έθνη μετριούνται με τη στάθμη που κρατάει στο χέρι Του Εκείνος ο Οποίος δεν κάνει λάθη. Όλοι εκλέγουν μόνοι τους την τύχη τους και ο Θεός εξουσιάζει τα πάντα προς εκπλήρωση των προθέσεών Του.XE 166.2

Η ιστορία την οποία ο μεγάλος Ο ΩΝ έχει αποτυπώσει στο λόγο Του, ενώνοντας κρίκο με κρίκο την προφητική αλυσίδα, από την αιωνιότητα του παρελθόντος μέχρι την αιωνιότητα του μέλλοντος, μας λέει πού βρισκόμαστε σήμερα στο κύλισμα των αιώνων και τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον. Όλα όσα η προφητεία προείπε ότι θα συνέβαιναν μέχρι τη σημερινή εποχή, έχουν καταχωρηθεί στις σελίδες της ιστορίας, και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι και αυτά που υπολείπονται ακόμη να συμβούν, θα εκπληρωθούν με τη σειρά τους.XE 166.3

Η τελειωτική ανατροπή κάθε γήινης εξουσίας προλέγεται με σαφήνεια στο λόγο της αλήθειας. Στην προφητεία που αναφέρθηκε πιο πάνω, όταν η καταδίκη του Θεού προφέρθηκε εναντίον του τελευταίου βασιλιά του Ισραήλ, δίνεται η προειδοποίηση:XE 166.4

«Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, Σήκωσον το διάδημα ... Ο ταπεινός θέλει υψωθή και ο υψηλός θέλει ταπεινωθή. Θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθη Εκείνος εις ον ανήκει. Και εις Τούτον θέλω δώσει αυτό.” (Ιεζ. 21:26,27).XE 166.5

Το διάδημα που αφαιρέθηκε από τον Ισραήλ, πέρασε αλληλοδιαδοχικά στα βασίλεια της Βαβυλώνας, της Μηδοπερσίας, της Ελλάδας και της Ρώμης. Ο Θεός λέει: «Δεν θέλει υπάρχει έως ότου έλθη Εκείνος εις ον ανήκει, και εις Τούτον θέλω δώσει αυτό.”XE 167.1

Ο καιρός αυτός πλησίασε. Σήμερα τα σημεία των καιρών πιστοποιούν ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι σοβαρών και κα-ταπληκτικών γεγονότων. Ταραχή κυριαρχεί παντού στον κόσμο μας. Μπροστά στα μάτια μας εκπληρώνεται του Σωτήρα η προφητεία για τα γεγονότα που προηγούνται της παρουσίας Του. «Θέλετε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων . . . Θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι, και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους.” (Ματθ. 24:6,7).XE 167.2

Το παρόν είναι μια περίοδος καταπληκτικού ενδιαφέροντος για κάθε ζώσα ύπαρξη. Κυβερνήτες και πολιτικοί, άνθρωποι που κατέχουν θέσεις εμπιστευτικές και αυθεντικές, άνθρωποι της σκέψης, άνδρες και γυναίκες κάθε κοινωνικού στρώματος, στρέφουν την προσοχή προς τα γεγονότα που μας περιβάλλουν. Παρακολουθούν τις τεταμένες ανήσυχες σχέσεις που υφίστανται μεταξύ των εθνών. Παρατηρούν τη δριμύτητα που κατακτάει κάθε γήινο στοιχείο και αναγνωρίζουν ότι κάτι το σημαντικό και αποφασιστικό πρόκειται να συμβεί, και ότι ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος μιας καταπληκτικής κρίσης.XE 167.3

Οι άγγελοι συγκρατούν τώρα τους ανέμους των συγκρού-σεων για να μην πνεύσουν μέχρι που να έχει προειδοποιηθεί ο κόσμος για την επερχόμενη καταστροφή του. Η θύελλα όμως συγκεντρώνεται, έτοιμη να ξεσπάσει επάνω στη γη, και όταν ο Θεός προστάξει τους αγγέλους Του να λύσουν τους ανέμους, θα μεσολαβήσει τότε μια τέτοια αναστάτωση, που ανθρώπινη πένα είναι αδύνατον να περιγράψει.XE 167.4

Η Γραφή και μόνο η Γραφή παρουσιάζει μια ακριβή άποψη αυτών των πραγμάτων. Σε αυτή αποκαλύπτονται οι μεγάλες τελευταίες σκηνές της ιστορίας του κόσμου μας, γεγονότα που ήδη ρίχνουν τις μαύρες σκιές τους μπροστά μας, και όπου ο θόρυβος της εγγύτητάς τους κάνει τη γη να τρέμει και τις καρδιές των ανθρωπων να παραλύουν από φόβο.XE 167.5

«Ιδού, ο Κύριος κενόνει την γην, και ερημόνει αυτήν, και ανατρέπει αυτήν, και διασκορπίζει τους κατοίκους αυτής . . . Διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησαν διαθήκην αιώνιον. Διά τουτο η αρά κατέφαγε την γην, και οι κατοικούντες εν αυτή ηρημώθησαν ... Η ευφροσύνη των τυμπάνων παύει, ο θόρυβος των ευθυμούντων τελειόνει, παύει της κιθάρας η ευφροσύνη.» (Ησ. 24:1-8).XE 168.1

«Οίμοι διά την ημέραν εκείνην! διότι η ημέρα του Κυρίου επλησίασε, και θέλει ελθεί ως όλεθρος από του Παντοδυνάμου ... Οι σπόροι φθείρονται υπό τους βώλους αυτών, αι σιτοθήκαι ηρημώθησαν, αι αποθήκαι εχαλάσθησαν, διότι ο σίτος εξηράνθη. Πώς στενάζουσι τα κτήνη! αδημονούσιν αι αγέλαι των βοών, διότι δεν έχουσι βοσκήν. Ναί, τα ποίμνια των προβάτων ηφανίσθησαν.» «Η άμπελος εξηράνθη και η συκή εξέλιπεν. Η ροϊδιά, και ο φοίνιξ, και η μηλέα, πάντα τα δένδρα του αγρού εξηράνθησαν, ώστε εξέλιπεν η χαρά από των υιών των ανθρώπων.” (Ιωήλ 1:15-18,12).XE 168.2

«Πονώ εις τα βάθη της καρδίας μου . . . Δεν δύναμαι να σιωπήσω, διότι ήκουσας, ψυχή μου, ήχον σάλπιγγος, αλα-λαγμόν πολέμου. Συντριμμός επί συντριμμόν διακηρύττεται, διότι πάσα η γη ερημούται.» «Επέβλεψα επί την γην και ιδού άμορφος και έρημος, και εις τους ουρανούς, και δεν υπήρχε το φως αυτών. Είδον τα όρη και ιδού, έτρεμον, και πάντες οι λόφοι κατεσείοντο. Είδον και ιδού, δεν υπήρχε άνθρωπος, και πάντα τα πετεινα του ουρανού είχον φύγει. Είδον και ιδού ο Κάρμηλος έρημος, και πάσαι αι πόλεις αυτού κατηδαφισμέναι.” «Ουαί! διότι μεγάλη είναι η ημέρα εκείνη. Ομοία αυτής δεν υπήρξε, και είναι καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ, πλην θέλει σωθή εξ αυτής.» (Ιερ. 4:19,20,23-26, 30:7).XE 168.3

«Ελθέ, λαέ μου, είσελθε εις τα ταμεία σου και κλείσον τας θύρας σου οπίσω σου. Κρύφθητι διά ολίγον καιρόν, εωσού παρέλθη η οργή.” (Ησ. 26:20).XE 168.4

«Επειδή συ τον Κύριον, την ελπίδα μου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου, δεν θέλει συμβαίνει εις σε κακόν, και μάστιξ δεν θέλει πλησιάσει εις την σκηνήν σου.» (Ψαλμ. 91: 9,10).XE 168.5

«Ο Θεός των θεών, ο Κύριος ελάλησε, και εκάλεσε την γην από ανατολής ηλίου έως δύσεως αυτού. Εκ της Σιών ήτις είναι η εντέλεια της ωραιότητος, έλαμψεν ο Θεός. Θέλει ελθεί ο Θεός ημών και δεν θέλει σιωπήσει.»XE 169.1

«Θέλει προσκαλέσει τους ουρανούς άνωθεν και την γην, διά να κρίνη τον λαόν αυτού ... Και οι ουρανοί θέλουσιν α-ναγγείλει την δικαιοσύνην Αυτού, διότι ο Θεός Αυτός είναι ο Κριτής.” (Ψαλμ. 50:1-3,4-6).XE 169.2

«Θυγάτηρ Σιών . . . θέλει σε εξαγοράσει ο Κύριος εκ της χειρός των εχθρών σου. Τώρα δε συνήχθησαν εναντίον σου έθνη πολλά, λέγοντα, Ας μιανθή, και ας επιβλέπη ο οφθαλμός ημών επί την Σιών. Αλλ’αυτοί δεν γνωρίζουσι τους λογισμούς του Κυρίου, ουδέ εννοούσι την βουλήν Αυτού.» «Διότι αυτοί σε ονόμασαν Απερριμμένην, λέγοντες, Αύτη είναι η Σιών, δεν υπάρχει ο ζητών αυτήν.» «Ιδού, Εγώ θέλω επιστρέψει από της αιχμαλωσίας τας σκηνάς του Ιακώβ και θέλω οικτίρει τας κατοικίας αυτού.» (Μιχ. 4:10-12, Ιερ. 30:17, 18).XE 169.3

«Εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν ειπεί, Ιδού, Ούτος είναι ο Θεός ημών. Περιεμείναμεν Αυτόν, και θέλει σώσει ημάς. Ούτος είναι ο Κύριος, περιεμείναμεν Αυτόν. Θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία Αυτού.”XE 169.4

Θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη ... και θέλει εξαλείψει το όνειδος του λαού Αυτού από πάσης της γης, διότι ο Κύριος ελάλησε.» (Ησ. 25:9.8).XE 169.5

«Ανάβλεψον εις την Σιών, την πόλιν των εορτών ημών. Οι οφθαλμοί σου θέλουσιν ιδεί την Ιερουσαλήμ ήσυχον κατοικίαν, σκηνήν ήτις δεν θέλει καταβιβασθή . . . Διότι ο Κύριος είναι ο κριτής ημών, ο Κύριος είναι ο νομοθέτης ημών, ο Κύριος είναι ο βασιλεύς ημών.” (Ησ. 33:20-22).XE 169.6

«Εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης.» (Ησ. 11:4).XE 169.7

Τότε θα εκπληρωθεί ο σκοπός του Θεού. Οι αρχές της βασιλείας Του θα τιμηθούν από όλους κάτω από τον ήλιο.XE 169.8

«Δεν θέλει πλέον ακούεσθαι βία εν τη γη σου, ερήμωσις και καταστροφή εν τοις ορίοις σου, αλλά θέλεις ονομάζει τα τείχη σου Σωτηρίαν και τας πύλας σου Αίνεσιν.»XE 170.1

«Εν δικαιοσύνη θέλεις στερεωθή, μακράν από της καταδυναστείας θέλεις είσθαι, διότι δεν θέλεις φοβείσθαι, και από του τρόμου, διότι δεν θέλει σε πλησιάσει.» (Ησ. 60:18, 54: 14).XE 170.2

Οι προφήτες στους οποίους αποκαλύφθηκαν οι σκηνές αυτές, λαχταρούσαν να καταλάβουν τη σημασία τους. «Εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν ... εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού ... εις τους οποίους απεκαλύφθη, ότι ουχί δι’εαυτούς, αλλά δι’ημάς υπηρέτουν αυτά, τα οποία τώρα ανηγγέλθησαν προς εσάς ... εις τα οποία επιθυμούσιν οι άγγελοι να παρακύψωσι.” (Α’Πέτρ. 1:10-12).XE 170.3

Σε μας που στεκόμαστε ακριβώς στα πρόθυρα της εκ-πλήρωσής τους, τι ζωντανό ενδιαφέρον περιέχουν οι σκια-γραφήσεις αυτές των μελλόντων να συμβούν - γεγονότα για τα οποία, αφότου οι προπάτορές μας απομάκρυναν τα βήματά τους από την Εδέμ, πρόσεχαν και περίμεναν, και για τα οποία λαχταρούσαν και προσεύχονταν!XE 170.4

Στην εποχή μας, πριν από τη μεγάλη τελική κρίση, όπως και πριν από την πρώτη καταστροφή του κόσμου, οι άνθρωποι είναι απορροφημένοι από τις διασκεδάσεις και κυνηγούν τις αισθησιακές απολαύσεις. Με την προσοχή τελείως αποσπασμένη από τα ορατά και τα παροδικά, αγνοούν τελείως τα αόρατα και αιώνια συμφέροντα. Για τα πράγματα εκείνα που με τη χρήση αφανίζονται, θυσιάζουν άφθαρτα πλούτη. Οι σκέψεις τους χρειάζεται να ανυψωθούν και οι απόψεις τους για τη ζωή να διευρυνθούν. Χρειάζονται να αφυπνισθούν από το λήθαργο της κοσμικής ονειροπόλησης.XE 170.5

Από την άνοδο και την πτώση των εθνών, όπως διασα-φηνίζονται στις σελίδες της θεοπνευστίας, τους χρειάζεται να μάθουν πόσο άχρηστη είναι η απλή εξωτερική και κοσμική δόξα. Η Βαβυλώνα με όλη της τη δύναμη και μεγαλοπρέπεια, τις οποίες ο τότε κόσμος θεωρούσε τόσο στερεές και μόνιμες - πόσο ολότελα έχει εξαφανισθεί! Όπως «το άνθος του αγρού” έχει χαθεί. Έτσι εξαφανίζεται κάθε τι που δεν έχει για θεμέλιο του Θεό. Μόνο ό,τι είναι δεμένο με την πρόθεσή Του και εκφράζει το χαρακτήρα Του μπορεί να διαρκέσει. Οι αρχές Του ειναι τα μόνα στερεά στοιχεία που γνωρίζει ο κόσμος.XE 170.6

Αυτές τις σημαντικές αλήθειες οφείλουν να γνωρίσουν νέοι και ηλικιωμένοι. Μας χρειάζεται να μελετήσουμε τη μέθοδο της πραγματοποίησης των προθέσεων του Θεού στην ιστορία των εθνών και στην αποκάλυψη των μελλόντων να συμβούν, ώστε να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε στην αληθινή τους αξία πράγματα ορατά και αόρατα, για να μάθουμε ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ζωής, ώστε παρατηρώντας τα επίγεια πράγματα μέσα από το φως της αιωνιότητας, να τα χρησιμοποιήσουμε με πραγματικότερο και εξοχότερο τρόπο. Έτσι, μαθαίνοντας από εδώ τις αρχές της βασιλείας Του και γινόμενοι υπήκοοι και πολίτες της, θα βρεθούμε έτοιμοι κατά την παρουσία Του για να εισέλθουμε μαζί με Αυτόν στην ιδιοκτησία Του.XE 171.1

Η ημέρα πλησιάζει. Για τα μαθήματα που πρέπει να δι-δαχθούμε, για το έργο που πρέπει να επιτελέσουμε, για τη μεταλλαγή του χαρακτήρα που πρέπει να πραγματοποιήσουμε, ελάχιστος υπολείπεται χρόνος.XE 171.2

«Ιδού, ο οίκος Ισραήλ λέγουσιν, Η όρασις, την οποίαν ούτος βλέπει, εκτείνεται εις ημέρας πολλάς και προφητεύει περί χρόνων μακρών. Διά τούτο ειπέ προς αυτούς, ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, Ουδείς των λόγων Μου θέλει πλέον μακρυνθή, αλλ’ο λόγος τον οποίον ελάλησα, θέλει εκτελεσθή, λέγει Κύριος ο Θεός.” (Ιεζ. 12:17,18).XE 171.3