Από Αδυναμία σε Δύναμη

Κανενός από τους δώδεκα μαθητές η ιστορία δεν απεικο-νίζει καλύτερα τη μέθοδο της διδασκαλίας του Χριστού από ό,τι η ιστορία του Πέτρου. Τολμηρός, επιθετικός, με έντονη αυτοπεποίθηση, πρόθυμος να παρατηρεί και πάντα έτοιμος για δράση, γοργός στην αντεκδίκηση αλλά και συγχωρητικός, ο Πέτρος έσφαλλε συχνά και συχνά δεχόταν επιπλήξεις. Παράλληλα όμως η θερμή αφοσίωση και η προσήλωσή του στο Χριστό όχι μόνο δεν αγνοήθηκαν, αλλά και δέχθηκαν επαίνους. Με υπομονή και με διακριτική αγάπη ο Σωτήρας φέρθηκε προς τον ορμητικό μαθητή Του, προσπαθώντας να τον απαλλάξει από την αυτοπεποίθησή του και να του διδάξει ταπεινοφροσύνη, υπακοή και εμπιστοσύνη.XE 78.1

Το μάθημα όμως δεν το είχε μάθει ολοκληρωτικά. Η αυ-τοπεποίθησή του δεν είχε τελείως εκριζωθεί.XE 78.2

Συχνά ο Ιησούς, νιώθοντας το βάρος να πιέζει την ψυχή Του, επιχείρησε να παρουσιάσει στους μαθητές τις σκηνές του δικού Του πάθους και των βασάνων. Αλλά τα μάτια τους ήταν κλειστά. Μια τέτοια γνώση δεν τους ήταν επιθυμητή, γι’αυτό και δεν τη δέχονταν. Η λύπη για τον εαυτό του που θα είχε να συμμερισθεί τα βάσανα του Χριστού, εξώθησε τον Πέτρο να προβεί στην αυστηρή εκείνη επίπληξη: «Γενού ίλεως εις Σεαυτόν, Κύριε. Δεν θέλει γείνει τούτο εις Σε.” (Ματθ. 16:22). Τα λόγια του εξέφραζαν τις σκέψεις και τα αισθήματα των δώδεκα αποστόλων.XE 78.3

Και έτσι, ενώ η κρίση ζύγωνε, αυτοί προχωρούσαν καυ-χησιολογώντας, φιλονικώντας και προσδοκώντας βασιλικές τιμές, χωρίς καν να σκέπτονται το σταυρό.XE 78.4

Η εμπειρία του Πέτρου περιείχε ένα μάθημα για όλους τους. Ο Χριστός δεν μπορούσε να εμποδίσει το πνεύμα του κακού που υπερίσχυε ακόμη. Καθώς όμως έτεινε το χέρι για να σώσει τον Πέτρο από τα κύματα που κόντευαν να τον καταποντίσουν, το ίδιο έτεινε και την αγάπη Του για να τον λυτρώσει από τα ορμητικά νερά που κόντευαν να παρασύρουν την ψυχή του. Πολλές φορές τα καυχησιάρικα λόγια του Πέτρου έφθασαν να τον φέρουν μέχρι το χείλος του γκρεμού, και επανειλημμένα του δόθηκε η προειδοποίηση: θα «απαρνηθής ... ότι δεν Με γνωρίζεις”. Τότε με θλιμμένη και γεμάτη αγάπη καρδιά ο μαθητής απαντούσε: «Κύριε, έτοιμος είμαι μετά Σου να υπάγω και εις φυλακήν και εις θάνατον.» Και Εκείνος που είναι ο καρδιογνώστης, έδωσε στον Πέτρο το μήνυμα που ενώ λίγο εκτιμήθηκε την ώρα εκείνη, όταν όμως γρήγορα κατέφθασε το σκοτάδι που τον τύλιξε, τότε έρριξε μια ακτίνα ελπίδας: «Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σας εζήτησε διά να σας κοσκινίση ως τον σίτον. Πλην εγώ εδεήθην περί σου διά να μη εκλείψη η πίστις σου. Και συ, όταν ποτέ επιστρέψης, στήριξον τους αδελφούς σου.» (Λουκά 22:31-34).XE 78.5

Όταν την ώρα της δίκης τα αρνητικά του Πέτρου λόγια είχαν προφερθεί, όταν η αγάπη και η στοργή του Πέτρου, κάτω από το θλιμμένο, γεμάτο οίκτο και αγάπη βλέμμα του Σωτήρα είχαν αφυπνισθεί στέλνοντάς τον στον κήπο όπου ο Χριστός είχε κλάψει και είχε προσευχηθεί, όταν τα δάκρυα της μετάνοιάς του κυλούσαν επάνω στο χώμα που με τις σταγόνες του αίματός Του είχε νοτισθεί, τότε τα λόγια του Σωτήρα «Εγώ εδεήθην περί σου διά να μη εκλείψη η πίστις σου . . . όταν επιστρέψης στήριξον τους αδελφούς σου”, στάλαξαν παρηγοριά στην ψυχή του Πέτρου. Αν και είχε προΐδει την αμαρτία του, ο Χριστός δεν τον εγκατέλειψε στην απόγνωση.XE 79.1

Αν ο Ιησούς του είχε ρίξει ένα βλέμμα επίπληξης και όχι οίκτου, αν προβλέποντας το ολίσθημά του, παρέλειπε να του αναφέρει για ελπίδα, τι πυκνό σκοτάδι θα είχε σκεπάσει τον Πέτρο! Τι τρομερή απόγνωση θα είχε βασανίσει την ψυχή του! Την ώρα εκείνη της αγωνίας και της βδελυγμίας που ένιωθε για τον εαυτό του, τι ήταν εκείνο που θα μπορούσε να τον είχε συγκρατήσει από του να ακολουθήσει το μονοπάτι που πήρε ο Ιούδας;XE 79.2

Εκείνος που δεν μπορούσε να προκαλέσει την αποφυγή της αγωνίας του μαθητή Του, δεν τον άφησε να γευθεί την πικρία της μόνος του, επειδή η αγάπη Του ούτε τον εγκατα-λείπει ούτε αποτυγχάνει.XE 79.3

Οι άνθρωποι, παρόλο που οι ίδιοι ενδίδουν στο κακό, τεί-νουν να φέρονται με σκληρότητα σε αυτούς που πειράζονται και σφάλλουν. Δεν μπορούν να διαβάσουν την καρδιά και να γνωρίσουν τον αγώνα και τον πόνο που κρύβει μέσα της. Έχουν ανάγκη να μάθουν την επίπληξη που προέρχεται από αγάπη, το χτύπημα που πληγώνει για να γιατρέψει, την προειδοποίηση που φέρνει την ελπίδα.XE 80.1

Δεν ήταν τον Ιωάννη, αυτόν που είχε ξαγρυπνήσει μαζί Του στην αίθουσα του δικαστηρίου, αυτόν που έμεινε πλάι στο σταυρό και έτρεξε πρώτος από τους δώδεκα στον τάφο, δεν ήταν τον Ιωάννη αλλά τον Πέτρο που ο Χριστός ανέφερε με το όνομά του μετά την ανάστασή Του. Ο άγγελος είπε: «Είπατε προς τους μαθητάς Αυτού και προς τον Πέτρον ότι υπάγει πρότερον υμών εις την Γαλιλαίαν. Εκεί θέλετε ιδεί Αυτόν.» (Μάρκ. 16:7). Στην τελευταία συνάντηση του Χριστού με τους μαθητές Του στην ακρογιαλιά, ο Πέτρος μετά που δοκιμάσθηκε με την τριπλή ερώτηση «αγαπάς Με;” αποκαταστάθηκε και πάλι μεταξύ των δώδεκα. Του καθο-ρίσθηκε το έργο του. Θα έτρεφε τα πρόβατα του Κυρίου. Και τότε, σε μια τελευταία προσωπική καθοδήγηση, ο Ιησούς του ζήτησε: «Ακολούθει Μοι.» (Ιωάν. 21:17,22).XE 80.2

Τώρα ήταν σε θέση να εκτιμήσει τα λόγια και να καταλάβει καλύτερα το μάθημα που δίδαξε ο Χριστός όταν έστησε ένα μικρό παιδί στη μέση των μαθητών και τους ζήτησε να γίνουν σαν και αυτό. Αναγνωρίζοντας βαθύτερα τόσο τη δική του αδυναμία όσο και τη δύναμη του Χριστού, ήταν πρόθυμος να δείξει εμπιστοσύνη και υπακοή. Θα ακολουθούσε τον Κύριό του βασιζόμενος στη δύναμή Του.XE 80.3

Φθάνοντας στο τέλος της γεμάτης μόχθο και θυσία ζωής του, ο μαθητής που άλλοτε τόσο δυσκολευόταν να δεχθεί το σταυρό, θεωρούσε χαρά του να παραδώσει τη ζωή του χάρη του ευαγγελίου, και έκρινε ότι για κάποιον που είχε αρνηθεί τον Κύριό του, το να πεθάνει με τον ίδιο τρόπο όπως Εκείνος ήταν τιμή πάρα πολύ μεγάλη. Η μεταλλαγή του Πέτρου ήταν ένα θαύμα της θεϊκής τρυφερότητας. Αποτελεί μάθημα για όλους εκείνους που προσπαθούν να βαδίσουν στα ίχνη του Πρύτανη των δασκάλων.XE 80.4