ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

«Είμεθα μέλη αλλήλων»
(Εφεσ. 4:25)

Όσον αφορά στη διάπλαση του χαρακτήρα, καμιά άλλη επιρροή δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την επιρροή του σπι-τιού. Το έργο του δασκάλου πρέπει να συμπληρώνει το έργο των γονέων, αλλά δεν μπορεί να πάρει τη θέση του. Κάθετι που αφορά στην υγεία του παιδιού, είναι φροντίδα των γονέων με τη συνεργασία του δασκάλου.XE 269.1

Το έργο της συνεργασίας πρέπει να αρχίσει ήδη με τον πατέρα και τη μητέρα στο περιβάλλον του σπιτιού. Στην α-νατροφή των παιδιών τους έχουν αμοιβαία ευθύνη και οφεί-λουν να εργάζονται διαρκώς από κοινού. Πρέπει να παρα-χωρήσουν τον εαυτό τους στο Θεό και να Του ζητούν βοήθεια για να αλληλοστηρίζονται. Πρέπει να διδάξουν τα παιδιά τους να είναι ειλικρινή έναντι του Θεού, ειλικρινή έναντι των ηθικών κανόνων, και έτσι έναντι του εαυτού τους και όλων εκείνων με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Με μια τέτοια ανατροφή, όταν τα παιδιά στέλλονται στο σχολείο, δε γίνονται πρόξενοι ενόχλησης, ούτε ανησυχίας. Γίνονται βοήθεια για τους δασκάλους τους, παράδειγμα και ενθάρρυνση για τους συμμαθητές τους.XE 269.2

Από γονείς που δίνουν αυτού του είδους την ανατροφή, δεν περιμένει κανείς να τους δει να επικρίνουν το δάσκαλο. Αισθάνονται ότι τόσο το καλό των παιδιών τους όσο και το δίκαιο του σχολείου απαιτούν όπως αυτοί υποστηρίζουν και τιμούν κατά το δυνατόν εκείνους που συμμερίζονται τη δική τους υπευθυνότητα.XE 269.3

Στο σημείο αυτό σφάλλουν πολλοί γονείς. Με τις βιαστικές, αστήρικτες επικρίσεις τους, η επιρροή του ευσυνείδητου και αυτοθυσιαζόμενου δασκάλου σχεδόν καταστρέφεται. Πολλοί γονείς, των οποίων τα παιδιά έχουν χαλάσει με τα χάδια, αφήνουν στο δάσκαλο το δυσάρεστο καθήκον να ε-πανορθώσει τη δική τους αμέλεια, και τότε με τη στάση τους καθιστούν το καθήκον του αυτό μάλλον άχρηστο. Με τα επι- κριτικά τους σχόλια και με την αποδοκιμασία τους για τη δι-εύθυνση του σχολείου, ενθαρρύνουν τα παιδιά τους στην α-νυποταξία και τα ωθούν σε κακές συνήθειες.XE 269.4

Αν η κριτική και οι υποδείξεις ως προς την εργασία του δασκάλου είναι απαραίτητες, πρέπει να γίνονται προσωπικά στον ίδιο. Αν αυτό δε φέρει αποτέλεσμα, τότε η υπόθεση πρέπει να αναφερθεί στους υπεύθυνους για τη λειτουργία του σχολείου. Τίποτε δεν πρέπει να λέγεται ή να γίνεται για να μειώσει το σέβας των παιδιών προς εκείνους από τους οποίους τόσο πολύ εξαρτάται η ευημερία τους.XE 270.1

Αν οι λεπτομέρειες που γνωρίζουν οι γονείς τόσο για το χαρακτήρα των παιδιών τους όσο και για τις ιδιαίτερες ιδιο-τροπίες και αδυναμίες τους, τις γνωστοποιούσαν στο δά-σκαλο, αυτό θα τον βοηθούσε. Είναι λυπηρό ότι πολλοί α-δυνατούν να το αναγνωρίσουν. Οι περισσότεροι γονείς ελά-χιστο ενδιαφέρον δείχνουν είτε να πληροφορηθούν για τις ικανότητες του δασκάλου, είτε να συνεργασθούν στο έργο του.XE 270.2

Επειδή οι γονείς τόσο σπάνια σχετίζονται με το δάσκαλο, καθιστά σπουδαιότερη ακόμη την προσπάθεια του δασκάλου να γνωρισθεί με τους γονείς. Πρέπει να επισκέπτεται τα σπίτια των μαθητών του και να αποκτήσει κάποια γνώση για το περιβάλλον στο οποίο αυτά ζουν. Ερχόμενος σε προσωπική επαφή με τις οικογένειες και με τη ζωή τους, θα κατορθώσει να ενισχύσει τους δεσμούς που τον συνδέουν με τους μαθητές του, και θα μπορέσει να μάθει πώς να χειρίζεται με μεγαλύτερη επιτυχία τις διαφορετικές τάσεις και ιδιοσυγκρα-σίες τους.XE 270.3

Με το να δείχνει ο δάσκαλος ενδιαφέρον για τη διαπαιδα-γώγηση στο σπίτι, προσφέρει διπλό όφελος. Πολλοί γονείς, απορροφημένοι από τη φροντίδα και τον κάματο της δου-λειάς, χάνουν την ευκαιρία να επηρεάσουν τη ζωή των παι-διών τους για το καλό. Ο δάσκαλος μπορεί πολύ να συντελέσει στο να ξυπνήσει στους γονείς αυτούς τις δυνατότητες και τα προνόμιά τους. Άλλους πάλι θα τους βρει να πιέζονται βαριά από τη συναίσθηση της ευθύνης που φέρουν αγωνιώντας να γίνουν τα παιδιά τους καλοί και χρήσιμοι άν- δρες και γυναίκες. Πολλές φορές ο δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους γονείς να σηκώσουν τα βάρη τους, και συζητώντας μεταξύ τους, δάσκαλος και γονείς θα ενθαρρυνθούν και θα ενισχυθούν.XE 270.4

Για την οικογενειακή ανατροφή του παιδιού, η αρχή της συνεργασίας είναι ανεκτίμητη. Από τα πρώτα χρόνια τους τα παιδιά πρέπει να οδηγηθούν έτσι ώστε να νιώθουν ότι απο-τελούν μέρος της οικογενειακής ολομέλειας. Και τα μικρά α-κόμη πρέπει να μάθουν να παίρνουν μέρος στις καθημερινές δουλειές και να νιώθουν ότι η βοήθειά τους είναι χρήσιμη και εκτιμάται. Τα μεγαλύτερα πρέπει να γίνουν βοηθοί των γο-νέων τους, να παίρνουν μέρος στα σχέδιά τους και να συμ-μερίζονται τις ευθύνες και τα βάρη τους. Οι γονείς πρέπει να βρίσκουν καιρό για να διδάξουν τα παιδιά τους, να τους δεί-χνουν ότι η βοήθειά τους είναι πολύτιμη, ότι επιθυμούν να έ-χουν την εμπιστοσύνη τους, ότι ευχαριστούνται με τη συ-ντροφιά τους, και τα παιδιά δε θα αργήσουν να ανταποκριθούν. Όχι μόνο το βάρος των γονέων ελαφρύνεται και τα παιδιά αποκτούν πρακτική εκγύμναση ανεκτίμητης αξίας, αλλά θα συσφιχθούν οι οικογενειακοί δεσμοί και θα ενισχυθούν οι χαρακτήρες εκ θεμελίων.XE 271.1

Η συνεργασία πρέπει να είναι το πνεύμα της σχολικής αί-θουσας, ο νόμος της υπόστασής της. Ο δάσκαλος που απο-σπάει τη συνεργασία των μαθητών του, εξασφαλίζει μια α-νυπολόγιστη βοήθεια για τη διατήρηση της τάξης. Προσφέροντας υπηρεσία μέσα στην τάξη, πολλά αγόρια που η ανη-συχία τα κάνει να φέρονται άτακτα και ανυπότακτα, βρίσκουν μια διέξοδο για την περισσευάμενη αυτή ενεργητικότητα. Τα μεγαλύτερα ας βοηθούν τα μικρότερα, και τα δυνατά τα αδύνατα. Και όσο είναι δυνατόν, ας καλείται το καθένα να κάνει κάτι στο οποίο επιτηδεύεται. Αυτό ενθαρρύνει την αυτοεκτίμηση και την επιθυμία της χρησιμότητας.XE 271.2

Θα βοηθούσε τους νέους, όπως και τους γονείς και τους δασκάλους, αν μελετούσαν το μάθημα της συνεργασίας που διδάσκουν οι Γραφές. Ανάμεσα στα πολλά τους παραδείγματα παρατηρήστε την οικοδομή του αγιαστηρίου - το υπόδειγμα αυτό της δομής του χαρακτήρα - για το οποίο ολό- κληρος ο λαός ενώθηκε, «πας άνθρωπος του οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν». (Έξ. 35:21). Διαβάστε πώς ξανακτίσθηκε το τείχος της Ιερουσαλήμ από τους παλιννοστούντες αιχμαλώτους. Μέσα στη φτώχια, στη δυσκολία και στον κίν-δυνο, το σπουδαίο έργο συμπληρώθηκε «διότι ο λαός είχε καρδίαν εις το εργάζεσθαι». (Νεεμ. 4:6). Αναλογισθείτε το σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι μαθητές στο θαύμα του Σωτήρα για το χορτασμό του πλήθους. Η τροφή πολλαπλασιαζόταν στα χέρια του Χριστού, αλλά οι μαθητές έπαιρναν τα ψωμιά και τα ψάρια για να τα μοιράσουν στα πλήθη που περίμεναν.XE 271.3

«Είμεθα μέλη αλλήλων.» Επομένως, «έκαστος κατά το χάρισμα το οποίον έλαβεν, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους, ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού”. (Εφεσ. 4:25, Α’Πέτρ. 4:10).XE 272.1

Κατάλληλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα λόγια των κατασκευαστών των ειδώλων, με διαφορετικό βέβαια σκοπό, υιοθετημένα σαν απόφθεγμα από τους σύγχρονους οικοδόμους του χαρακτήρα:XE 272.2

«Εβοήθησαν έκαστος τον πλησίον αυτού, και είπε προς τον αδελφόν αυτού, Ίσχυε.» (Ησ. 41:6).XE 272.3