ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

«Έν πράπω.»
Φιλιπ. 3:14

Για οποιαδήποτε επιτυχία απαιτείται κάποιος συγκεκριμέ-νος σκοπός. Όποιος θέλει να φθάσει στην πραγματική επι-τυχία της ζωής, πρέπει να διατηρεί σταθερά στο νου του το σκοπό που να αξίζει την προσπάθειά του. Ένας τέτοιος σκο-πός παρουσιάζεται στους σημερινούς νέους. Ο από τον ου-ρανό καθορισμένος σκοπός να γνωστοποιηθεί το ευαγγέλιο στον κόσμο στη γενεά αυτή, είναι ο ευγενέστερος που μπορεί να προταθεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Ανοίγει ένα πεδίο προσπάθειας για το κάθε άτομο, του οποίου την καρδιά έχει αγγίξει ο Χριστός.XE 249.1

Ο σκοπός του Θεού για τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στο σπίτι μας είναι ευρύτερος, βαθύτερος και ανώτερος από ό,τι έχει αντιληφθεί ο περιορισμένος οραματισμός μας. Προ-ερχόμενοι από ταπεινότερα κοινωνικά στρώματα, εκείνοι τους οποίους έκρινε πιστούς, έχουν κληθεί στο παρελθόν να γίνουν φορείς της μαρτυρίας γι’Αυτόν στις ανώτερες θέσεις του κόσμου. Και πολλοί σύγχρονοι νέοι, που μεγαλώνουν όπως μεγάλωσε ο Δανιήλ στο ιουδαϊκό σπίτι του, μελετώντας το λόγο και τα έργα του Θεού και διδασκόμενος τα μαθήματα της πιστής υπηρεσίας, ενδέχεται να σταθούν σε νομοθετικές συνελεύσεις, σε δικαστικές αίθουσες ή σε βασιλικές αυλές σαν μάρτυρες του Βασιλέα των βασιλέων.XE 249.2

Πλήθη άλλων θα κληθούν σε μια ευρύτερη υπηρεσία. Ο-λόκληρος ο κόσμος ανοίγει τις πόρτες στο ευαγγέλιο. Η Αι-θιοπία τείνει τα χέρια στο Θεό. Από την Ιαπωνία, την Κίνα και τις Ινδίες, από τις περιοχές της δικής μας ηπείρου που βρίσκονται ακόμη στο σκοτάδι, από κάθε μέρος του πλανήτη μας, φθάνει η κραυγή των κατατρυχομένων από την αμαρτία καρδιών για να γνωρίσουν το Θεό της αγάπης. Αναρίθμητα εκατομμύρια δεν έχουν ούτε καν ακούσει για το Θεό ή για την αγάπη Του που αποκάλυψε ο Χριστός. Έχουν το δικαίωμα να λάβουν αυτή τη γνώση. Έχουν την ίδια με μας αξίω- ση για την ευσπλαχνία του Σωτήρα. Και εναπόκειται σε μας που έχουμε δεχθεί τη γνώση αυτή, μαζί με τα παιδιά μας στα οποία οφείλουμε να τη μεταδώσουμε, να απαντήσουμε στην κραυγή αυτή. Στην κάθε οικογένεια, στο κάθε σχολείο, στον κάθε γονέα, δάσκαλο και παιδί, πάνω στους οποίους έχει λάμψει το φως του ευαγγελίου, απευθύνεται στην κρίσιμη αυτή ώρα η ερώτηση η οποία απευθύνθηκε στη βασίλισσα Εσθήρ κατά την τραγική εκείνη ώρα της ιστορίας του Ισραήλ: «Τίς εξεύρει εάν συ ήλθες εις την βασιλείαν διά τοιούτον καιρόν οποίος ούτος; (Εσθήρ 4:14).XE 249.3

Αυτοί που σκέπτονται τα αποτελέσματα της επίσπευσης ή της επιβράδυνσης του ευαγγελίου, σκέπτονται έχοντας υπόψη τον εαυτό τους και τον κόσμο. Λίγοι σκέπτονται έχοντας υπόψη το Θεό. Λίγοι σκέπτονται τη θλίψη που η αμαρτία προξένησε στο Δημιουργό μας. Ολόκληρος ο ουρανός υ-πέφερε όταν αγωνιούσε ο Χριστός. Αλλά η θλίψη αυτή δεν άρχισε ούτε τελείωσε με την ενανθρώπισή Του. Για τις αμβλυμένες αισθήσεις μας ο σταυρός είναι μια αποκάλυψη του πόνου τον οποίο η αμαρτία έχει από την έναρξή της προξε-νήσει στην καρδιά του Θεού. Η κάθε παρέκκλιση από το ορθό, η κάθε πράξη αγριότητας, η κάθε ανθρώπινη αποτυχία να φθάσει στο ιδανικό που Εκείνος έθεσε, Του προξενεί λύπη. Όταν έπεσαν στον Ισραήλ οι συμφορές που ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του χωρισμού του από το Θεό - υποδούλωση στους εχθρούς του, αγριότητα και θάνατος - λέγεται ότι «εσπλαχνίσθη η ψυχή Αυτού εις την δυστυχίαν του Ισραήλ.” «Κατά πάσας τας θλίψεις αυτού εθλίβετο . . . και εσήκωσεν αυτούς και εβάστασεν αυτούς πάσας τας ημέρας του αιώνος.” (Κριτ. 10:16, Ησ, 63:9).XE 250.1

Το Πνεύμα Του «ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων». Ενόσω «πάσα η φύσις συστενάζει και συναγωνιά”, η καρδιά του άπειρου Πατέρα συμπάσχει και αυτή στον πόνο. Ο κόσμος μας είναι ένα μεγάλο λεπροκομείο, μια άθλια σκηνή που δε θέλουμε ούτε στη σκέψη να τη φέρουμε. Αν μπορούσαμε να τη φαντασθούμε στην κατάσταση ακριβώς στην οποία βρίσκεται, το βάρος της θα μας ήταν τρομερά δυσβάσταχτο. Ο Θεός όμως το αισθάνεται σε όλο του το μέγεθος. Προκειμένου να καταστρέψει την αμαρτία και τα αποτελέσματά της, πρόσφερε τον πολυαγαπημένο Του Υιό και μας έδωσε την ικανότητα, μέσα από τη συνεργασία μας με Αυτόν, να φέρουμε τη σκηνή αυτή της αμαρτίας σε τέλος. «Θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εις όλον τον κόσμον, και τότε θέλει ελθή το τέλος.» (Ρωμ. 8:26,22, Ματθ. 24:14).XE 250.2

«Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις πάσαν την κτίσιν» (Μάρκ. 16:15), είναι η εντολή του Χριστού στους οπαδούς Του. Όχι ότι όλοι καλούνται να γίνουν ιεροκήρυκες ή ιεραπόστολοι στην κυριολεξία. Όλοι όμως μπορούν να γίνουν συνεργάτες Του για να φέρουν τη χαρμόσυνη αγγελία στους συνανθρώπους τους. Η εντολή δίνεται σε όλους, μικρούς και μεγάλους, μορφωμένους και α-μαθείς, νέους και ηλικιωμένους.XE 251.1

Έχοντας υπόψη την εντολή αυτή, μπορούμε ποτέ να εκ-παιδεύσουμε τους γιους και τις θυγατέρες μας για μια ζωή σεβαστής συμβατικότητας, μια φαινομενικά μόνο χριστιανική ζωή, μια ζωή της οποίας η καταδικαστική απόφαση Εκείνου που είναι η αλήθεια, θα εκδοθεί με το «δεν σας εγνώρισα ποτέ»;XE 251.2

Χιλιάδες άνθρωποι σκέπτονται έτσι. Νομίζουν ότι θα εξα-σφαλίσουν στα παιδιά τους τα ωφέλη του ευαγγελίου, ενώ αρνούνται το πνεύμα του. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει. Αυτοί που απορρίπτουν το προνόμιο της συναναστροφής με το Χριστό στην υπηρεσία Του, απορρίπτουν τη μοναδική εκ-γύμναση που μεταδίδει την καταλληλότητα για τη συμμετοχή με Αυτόν στη δόξα Του. Απορρίπτουν την εκγύμναση που στη ζωή αυτή χορηγεί δύναμη και ευγένεια του χαρακτήρα. Πολλοί γονείς αρνούμενοι να φέρουν τα παιδιά τους στο σταυρό του Χριστού, αντιλήφθηκαν πολύ αργά ότι τα είχαν έτσι παραδώσει στον εχθρό του Θεού και των ανθρώπων. Σφράγισαν την καταστροφή τους όχι μόνο για τη μέλλουσα, αλλά και για την παρούσα ζωή. Ο πειρασμός τα κατέβαλε και κατέληξαν να γίνουν η κατάρα της κοινωνίας και το αίσχος αυτών που τα έφεραν στη ζωή.XE 251.3

Ακόμη και κατά την προσπάθεια της προετοιμασίας για την υπηρεσία του Θεού, πολλοί παραδρομούν εξαιτίας ε-σφαλμένων μεθόδων στον τομέα της εκπαίδευσης. Γενικά η ζωή θεωρείται ότι αποτελείται από διαφορετικές χρονικές περιόδους, την περίοδο της μάθησης και την περίοδο της ε-κτέλεσης, δηλαδή της προετοιμασίας και της επίτευξης. Προ-κειμένου να προετοιμασθούν για μια ζωή υπηρεσίας, οι νέοι στέλλονται στο σχολείο για να αποκτήσουν γνώσεις με τη μελέτη των βιβλίων. Αποκομμένοι από τις ευθύνες της καθη-μερινής ζωής, απορροφούνται από τη μελέτη, χάνοντας πολλές φορές και αυτόν ακόμη το σκοπό της. Η θέρμη της προηγούμενης καθιέρωσής τους εξαφανίζεται και πάρα πολ-λοί επιδίδονται σε κάποια προσωπική, εγωιστική φιλοδοξία.XE 252.1

Όταν αποφοιτούν, χιλιάδες έχουν χάσει την επαφή με τη ζωή. Έχουν περάσει τόσο πολύ καιρό με την αφηρημένη και θεωρητική υφή της εκπαίδευσης, που όταν ολόκληρη η ύ-παρξή τους πρέπει να αντιμετωπίσει τη σκληρή πάλη της πραγματικής ζωής, βρίσκονται απροετοίμαστοι. Αντί για το αξιοπρεπές έργο που λογάριαζαν να κάνουν, οι ενέργειές τους καταναλώνονται σε έναν αγώνα που μόλις τους παρέχει τα μέσα της συντήρησης. Ύστερα από επανειλημμένες απογοητεύσεις, μέσα στην απόγνωσή τους να κερδίσουν ένα τίμιο βιοποριστικό επάγγελμα, πολλοί ξεπέφτουν σε μεθόδους αμφίβολης εντιμότητας, ή ακόμη και εγκληματικότητας. Ο κόσμος στερείται από υπηρεσίες που θα μπορούσε να λάβει, και από το Θεό υποκλέπτονται ψυχές που Εκείνος λαχταρούσε να ανυψώσει και να τιμήσει σαν εκπρόσωπούς Του.XE 252.2

Πολλοί γονείς σφάλλουν στη διάκριση που κάνουν ανά-μεσα στα παιδιά τους στο ζήτημα της μόρφωσης. Υποβάλ-λονται σε κάθε σχεδόν θυσία για να εξασφαλίσουν τα καλύ-τερα προνόμια για το παιδί που είναι έξυπνο και ικανό. Οι ευκαιρίες όμως αυτές δε θεωρούνται απαραίτητες για εκείνα που παρουσιάζουν λιγότερες προοπτικές. Η περιορισμένη μόρφωση θεωρείται αρκετή για την εκτέλεση των συνηθι-σμένων καθηκόντων της ζωής.XE 252.3

Ποιος όμως μπορεί να διαλέξει από τα παιδιά μιας οικο-γένειας εκείνα επάνω στα οποία μπορούν να ανατεθούν οι σπουδαιότερες ευθύνες; Πόσες φορές η ανθρώπινη κρίση έχει αποδειχθεί εσφαλμένη στο σημείο αυτό! Θυμηθείτε την περίπτωση του Σαμουήλ όταν είχε σταλεί να χρίσει έναν από τους γιους του Ιεσσαί, βασιλιά του Ισραήλ. Επτά νέοι με αρ-χοντικό παρουσιαστικό πέρασαν από μπροστά του. Αντικρί-ζοντας τον πρώτο, με όμορφα χαρακτηριστικά του προσώ-που, με ωραία κορμοστασιά και με αριστοκρατική συμπερι-φορά, ο προφήτης σκέφθηκε από μέσα του: «Βεβαίως έ-μπροσθεν του Κυρίου είναι ο κεχρισμένος Αυτού.» Ο Θεός όμως είπε: «Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού, ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν. Διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος. Διότι ο άν-θρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν.» Έτσι, και για τους επτά δόθηκε η μαρτυρία, «ο Κύριος δεν εξέλεξε τούτους». (Α’Σαμ. 16:6,7,10). Και μόνο όταν ο Δαβίδ φέρθηκε από το κοπάδι, μπόρεσε ο προφήτης να εκ-πληρώσει την αποστολή του.XE 253.1

Οι πρεσβύτεροι αδελφοί, από τους οποίους ο Σαμουήλ θα είχε κάνει την εκλογή του, δεν είχαν τα προτερήματα που ο Θεός θεωρούσε απαραίτητα για έναν κυβερνήτη του λαού Του. Περήφανοι, εγωκεντρικοί και γεμάτοι αυτοπεποίθηση, παραμερίσθηκαν χάρη εκείνου τον οποίο υπέβλεπαν, εκείνου που είχε διατηρήσει την απλότητα και την ειλικρίνεια της νεανικής ηλικίας του, και ενώ θεωρούσε τον εαυτό του ασή-μαντο, μπορούσε να διδαχθεί από το Θεό τις υπευθυνότητες του βασιλείου. Έτσι και σήμερα, σε πολλά παιδιά που οι γο-νείς τα προσπερνούν, ο Θεός διακρίνει δυνατότητες κατά πολύ ανώτερες από εκείνες που παρουσιάζουν άλλοι οι ο-ποίοι θεωρούνται φερέλπιδες.XE 253.2

Και όσον αφορά στις δυνατότητες της ζωής, ποιος είναι σε θέση να αποφασίσει ποιες είναι μεγάλες και ποιες είναι μικρές; Πόσοι εργαζόμενοι σε ταπεινές βίγλες της ζωής, εισχωρώντας σε τομείς που φέρουν ευλογία στον κόσμο, έχουν επιτύχει αποτελέσματα που και βασιλείς ακόμη θα τα ζήλευαν!XE 253.3

Ας δοθεί λοιπόν στο κάθε παιδί μια εκπαίδευση που α-ποβλέπει στην ανώτερη υπηρεσία. «Σπείρε τον σπόρον σου το πρωί, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χειρ σου. Διότι δεν εξεύρεις τι θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά.» (Εκκλ. 11:6).XE 254.1

Η ιδιαίτερη θέση που προορίζεται για μας στη ζωή, αποφασίζεται από τις ικανότητές μας. Όλοι δε σημειώνουν την ίδια ανάπτυξη, ούτε κάνουν το ίδιο έργο με παρόμοια ικανότητα. Ο Θεός δεν περιμένει ο ύσσωπος να φθάσει στο ύψος του κέδρου, ούτε το ελαιόδενδρο στο ύψος του μεγαλόπρεπου φοίνικα. Μολαταύτα, ο καθένας πρέπει να βάλει το σκοπό του τόσο υψηλά, όσο του επιτρέπει η ένωση της ανθρώπινης και της θεϊκής δύναμης να φθάσει.XE 254.2

Πολλοί δε γίνονται αυτό που θα μπορούσαν να γίνουν, ε-πειδή δε χρησιμοποιούν τη δύναμη που έχουν μέσα τους. Δεν επωφελούνται όσο μπορούν από τη θεϊκή δύναμη. Πολλοί αποκλίνουν από τη γραμμή μέσα από την οποία θα μπορούσαν να φθάσουν στην πραγματική επιτυχία. Ζητώντας κάποια τιμητική ή πιο ευχάριστη εργασία, προσπαθούν να κάνουν κάτι για το οποίο δεν είναι κατάλληλοι. Πολλοί, των οποίων τα τάλαντα τούς καθιστούν κατάλληλους για κάποια διαφορετική απασχόληση, φιλοδοξούν για ένα ορισμένο επάγγελμα. Και εκείνος που θα μπορούσε να σημειώσει επιτυχία σαν αγρότης, τεχνίτης ή νοσηλευτής, εκπληρώνει ανεπαρκώς τη θέση του ιεροκήρυκα, του γιατρού ή του δικη-γόρου. Υπάρχουν άλλοι οι οποίοι, ενώ θα μπορούσαν να καταλάβουν μια υπεύθυνη θέση, από έλλειψη ενεργητικότητας, προσήλωσης ή καρτερικότητας, ικανοποιούνται με κάποια ευκολότερη θέση.XE 254.3

Πρέπει να ακολουθήσουμε προσεκτικότερα το σχέδιο του Θεού για τη ζωή. Για να κάνουμε ό,τι το καλύτερο στην ερ-γασία που έχουμε μπροστά μας, το να αναθέσουμε την οδό μας στο Θεό και να περιμένουμε τις ενδείξεις της πρόνοιάς Του, αυτοί είναι οι κανόνες που εξασφαλίζουν την ασφαλή καθοδήγηση για την εκλογή ενός επαγγέλματος.XE 254.4

Εκείνος που ήρθε από τον ουρανό για να καταστεί το πα-ράδειγμά μας, πέρασε τριάντα σχεδόν χρόνια της ζωής Του σε μια κοινή εργασία τεχνίτου. Στο διάστημα όμως αυτό με-λετούσε το λόγο και τα έργα του Θεού, και βοηθούσε και δί-δασκε όλους σε όσους η επιρροή Του μπορούσε να επεκταθεί. Όταν άρχισε την επίγεια διακονία Του, πήγαινε από τόπο σε τόπο θεραπεύοντας τους ασθενείς, παρηγορώντας τους δυστυχείς και κηρύττοντας το ευαγγέλιο στους φτωχούς. Αυτό είναι το έργο όλων των οπαδών Του.XE 254.5

Ο Ίδιος είπε: «Ο μεγαλήτερος μεταξύ σας ας γείνη ως ο μικρότερος, και ο προϊστάμενος ως ο υπηρετών. Διότι . . . Εγώ είμαι μεταξύ υμών ως ο υπηρετών.” Λουκά 22:26, 27).XE 255.1

Η αγάπη και η αφοσίωση στο Χριστό είναι η πηγή κάθε αληθινής υπηρεσίας. Στην καρδιά που έχει αγγιχθεί από την αγάπη Του, γεννάται η επιθυμία να εργασθεί γι’Αυτόν. Η ε-πιθυμία αυτή πρέπει να ενθαρρυνθεί και να καθοδηγηθεί σωστά. Στο σπίτι, στη γειτονιά ή στο σχολείο η παρουσία των φτωχών, των πονεμένων, των αμαθών και των δυστυχών δεν πρέπει να κρίνεται σαν ατύχημα, αλλά σαν μια πολύτιμη προσφερόμενη ευκαιρία για υπηρεσία.XE 255.2

Στην εργασία αυτή, όπως και σε κάθε άλλη, η επιδεξιότητα κερδίζεται με την ίδια εργασία. Η ικανότητα εξασφαλίζεται με την κατάρτιση για τα συνηθισμένα καθήκοντα της ζωής και με την εξυπηρέτηση των ενδεών και των πασχόντων. Χωρίς αυτή και οι πιο καλοπροαίρετες προσπάθειες συχνά αποβαίνουν άχρηστες, ακόμη και επιζήμιες. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να κολυμπούν στο νερό και όχι στη στεριά.XE 255.3

Μια άλλη υποχρέωση που πολύ συχνά παίρνεται ελαφρά - μια υποχρέωση που πρέπει να εξηγηθεί στους νέους οι οποίοι έχουν καταλάβει τις απαιτήσεις του Χριστού - είναι η υποχρέωση της σχέσης με την εκκλησία Του.XE 255.4

Η σχέση του Χριστού με την εκκλησία Του είναι πολύ στενή. Εκείνος είναι ο νυμφίος και η εκκλησία Του η νύμφη. Εκείνος η κεφαλή, η εκκλησία το σώμα. Ώστε η επαφή με το Χριστό συνεπάγεται την επαφή με την εκκλησία Του.XE 255.5

Η εκκλησία έχει διοργανωθεί για υπηρεσία, και σε μια ζωή υπηρεσίας για το Χριστό η επαφή με την εκκλησία αποτελεί ένα από τα πρώτα βήματα. Η αφοσίωση στο Χριστό απαιτεί την πιστή εκτέλεση των εκκλησιαστικών καθηκό- ντων. Αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος για την εκμάθηση. Και όταν αυτό συμβαίνει σε μια εκκλησία εμποτισμένη με τη ζωή του Κυρίου, τότε αυτή θα στρέψει την προσπάθειά της προς τον έξω κόσμο.XE 255.6

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους οι νέοι μπορούν να βρουν την ευκαιρία για να καταβάλουν χρήσιμες προσπάθειες. Κάνετέ τους να οργανωθούν σε ομάδες για χριστιανική υπηρεσία, και η συνεργασία τους θα αποδειχθεί βοηθητική και ενθαρρυντική. Οι γονείς και οι δάσκαλοι, δεί-χνοντας ενδιαφέρον για το έργο των νέων, θα μπορέσουν να τους προσφέρουν το προνόμιο της δικής τους μεγαλύτερης πείρας και θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν στο να κατα-στήσουν αποτελεσματικότερες τις προσπάθειές τους για το καλό.XE 256.1

Η γνωριμία είναι εκείνη που ξυπνάει τη συμπόνια, και η συμπόνια είναι η πηγή της αποτελεσματικής υπηρεσίας. Προκειμένου να αφυπνισθεί στις καρδιές των παιδιών και των νέων η συμπόνια και το πνεύμα της θυσίας για τα εκατομμύρια των πασχόντων στις ‘’επέκεινα περιοχές”, κάνετέ τους να γνωρισθούν με τις χώρες και τους λαούς των περιοχών αυτών. Στο σημείο αυτό πολύ μπορούν να συντελέσουν τα σχολεία μας. Αντί να ασχολούνται με το τι κατόρθωσαν οι διάφοροι Αλέξανδροι και οι Ναπολέοντες της ιστορίας, ας μελετήσουν οι μαθητές τους βίους ανθρώπων όπως ο απόστολος Παύλος, ο Μαρτίνος Λούθηρος, όπως ο Μόφατ, ο Λίβιγκστόουν, ο Κάρεϊ και οι σύγχρονοι καθημερινοί δημιουργοί της ιστορίας της ιεραποστολικής προσπάθειας. Αντί να σκοτίζουν το μυαλό τους με μια εντυπωσιακή παράθεση ονομάτων και θεωριών που δεν ωφελούν στη ζωή τους, και που όταν βγουν από τη σχολική αίθουσα σπάνια τις σκέπτονται, ας μελετήσουν για όλες τις χώρες κάτω από το πρίσμα της ιεραποστολικής προσπάθειας, και ας γνωρισθούν με τους λαούς και τις ανάγκες τους.XE 256.2

Στο τελικό αυτό έργο του ευαγγελίου υπάρχει ένας μεγάλος αγρός για να κατακτηθεί. Και περισσότερο από κάθε άλλη προηγούμενη φορά, το έργο αυτό είναι να κινητοποιηθούν βοηθοί προερχόμενοι από το Κοινό. Τόσο οι νέοι όσο και τα άτομα πιο προχωρημένης ηλικίας θα κληθούν από το χωράφι, από το αμπέλι, από το εργαστήρι και θα σταλούν από τον Κύριο να δώσουν την αγγελία Του. Πολλοί από αυτούς μικρή είχαν ευκαιρία για μόρφωση. Ο Χριστός μολαταύτα διακρίνει σε αυτούς προσόντα τα οποία θα τους κάνουν ικανούς να εκπληρώσουν την πρόθεσή Του. Αν εργάζονται με την καρδιά τους και εξακολουθούν να μαθαίνουν, θα τους καταστήσει κατάλληλους να εργασθούν γι’Αυτόν.XE 256.3

Εκείνος που γνωρίζει το βάθος της δυστυχίας και της α-πόγνωσης του κόσμου, ξέρει με ποια μέσα να φέρει ανα-κούφιση. Οπουδήποτε στραφεί, βλέπει ψυχές μέσα στο σκότος, να λυγίζουν κάτω από την αμαρτία, τη λύπη και τον πόνο. Βλέπει όμως και τις δυνατότητες. Βλέπει τα ύψη στα οποία μπορούν να φθάσουν. Παρόλο ότι ανθρώπινες υπάρξεις καταχράσθηκαν τα ελέη τους, κατασπατάλησαν τα τάλαντά τους και έχασαν την αξιοπρέπεια του θεόμορφου αν-θρωπισμού τους, ο Θεός θα δοξασθεί με την απολύτρωσή τους.XE 257.1

Το βάρος του έργου για τους ενδεείς αυτούς στα άξεστα μέρη της γης ο Χριστός το τοποθετεί επάνω σε αυτούς που λυπούνται τους αμαθείς και τους απόκληρους. Θα βοηθήσει με την παρουσία Του εκείνους, των οποίων οι καρδιές είναι ευαίσθητες στον οίκτο αν και τα χέρια τους μπορεί να είναι αμαθή και τραχιά. Θα συνεργασθούμε με αυτούς που μπορούν να ιδούν το έλεος στη δυστυχία και το κέρδος στην απώλεια. Όταν το Φως του κόσμου περνάει από κοντά, θα παρουσιασθούν προνόμια στις αντιξοότητες, τάξη στη σύγ-χυση και επιτυχία στη φαινομενική αποτυχία. Οι συμφορές θα εμφανίζονται σαν μεταμφιεσμένες ευλογίες, τα βάσανα σαν ευεργετήματα. Εργάτες προερχόμενοι από τα κοινά στρώματα, συμμεριζόμενοι τη θλίψη των συνανθρώπων τους, όπως ο Κύριος συμμερίσθηκε τη θλίψη ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής, θα Τον ιδούν με τα μάτια της πίστης να εργάζεται μαζί τους.XE 257.2

«Εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη, εγγύς και σπεύδει σφόδρα.” (Σοφ. 1:14). Και ο κόσμος μέλλει να ει-δοποιηθεί.XE 257.3

Με προετοιμασία τέτοια όπως τους έρχεται διαθέσιμη, χι-λιάδες νέων καθώς και περισσότερο ηλικιωμένων ανθρώπων θα προσφέρουν για το έργο αυτό. Ήδη πολλές ψυχές ανταποκρίνονται στην έκκληση του Μεγάλου Αρχιεργάτη, και οι αριθμοί τους θα αυξάνονται. Κάθε Χριστιανός εκπαιδευτής ας προσφέρει στους εργάτες αυτούς συμπάθεια και συνεργασία. Ας ενθαρρύνει και ας βοηθάει τους νέους που έχει αναλάβει, ώστε να αποκτήσουν την προετοιμασία για να ενωθούν με τις τάξεις των άλλων.XE 258.1

Δεν υπάρχει άλλο είδος εργασίας με την οποία να μπορούν οι νέοι να ωφεληθούν περισσότερο. Όλοι όσοι προσφέρουν υπηρεσία, αποτελούν το βοηθητικό χέρι του Θεού. Είναι συνεργάτες των αγγέλων. Μάλλον είναι οι ανθρώπινοι παράγοντες μέσο των οποίων οι άγγελοι εκπληρώνουν την αποστολή τους. Οι άγγελοι μιλούν με τη φωνή των νέων και εργάζονται με τα χέρια των νέων. Και οι άνθρωποι εργάτες συνεργαζόμενοι με τους ουράνιους απεσταλμένους, έχουν το προνόμιο της εκπαίδευσης και της εμπειρίας τους. Σαν εκπαιδευτικό μέσον ποιος πανεπιστημιακός κλάδος μπορεί να παραβγεί;XE 258.2

Με ένα στράτευμα εργατών όπως οι καλά εκπαιδευμένοι νέοι μας μπορούν να απαρτίσουν, πόσο σύντομα το άγγελμα ενός σταυρωμένου, αναστημένου και σε λίγο ερχόμενου Σωτήρα θα μπορούσε να μεταδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο! Πόσο σύντομα θα μπορούσε να έλθει το τέλος - το τέλος των βασάνων, της λύπης και της αμαρτίας! Πόσο σύντομα αντί για μια περιουσία εδώ με την πληγή της αμαρτίας και του πόνου, θα μπορούσαν τα παιδιά μας να λάβουν την κληρονομιά τους εκεί όπου «οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην και επ’αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα», όπου «ο κάτοικος δεν θέλει λέγει, Ητόνισα», «και δεν θέλει ακουσθή πλέον εν αυτή φωνή κλαυθμού”. (Ψαλμ. 37:29, Ησ. 33:24, 65:19).XE 258.3