ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ

«Ο περιπατών εν ακεραιότητι, περιπατεί
ασφαλώς.”
(Παρ. 10:9)

Δεν υπάρχει κανένα είδος έντιμου επιτηδεύματος για το οποίο η Γραφή να μη χορηγεί βασική προκατάρτιση. Οι αρχές της επιμέλειας, της τιμιότητας, της λιτότητας, της εγκράτειας και της αγνότητας αποτελούν το μυστικό της πραγματικής επιτυχίας. Αληθινές αρχές, όπως εκτίθενται στο βιβλίο των Παροιμιών, αποτελούν το θησαυρό της εφαρμόσιμης σοφίας. Πού μπορεί ο έμπορος, ο τεχνίτης, ο διευθυντής κάθε επιχειρηματικού τομέα να βρει καλύτερα αποφθέγματα για τους υπαλλήλους του από αυτά που απαντώνται στα ακόλουθα φιλοσοφικά λόγια;XE 123.1

«Είδες άνθρωπον επιτήδειον εις τα έργα αυτού; Αυτός θέλει παρασταθή ενώπιον βασιλέων. Δεν θέλει παρασταθή ενώπιον ουτιδανών.» (Παρ. 22:29).XE 123.2

«Εν παντί κόπω υπάρχει κέρδος, η δε φλυαρία των χειλέων φέρει μόνον εις ένδειαν.» (Παρ. 14:23).XE 123.3

«Η ψυχή του οκνηρού επιθυμεί και δεν έχει.»XE 123.4

«Ο μέθυσος και ο άσωτος θέλουσι πτωχεύσει, και ο υ πνώδης θέλει ενδυθή ράκη.” (Παρ. 13:4, 23:21).XE 123.5

«Ο σπερμολόγος περιερχόμενος αποκαλύπτει μυστικά, διά τούτο μη σμίγου μετά του πλατύνοντος τα χείλη αυτού.» (Παρ. 20:19).XE 123.6

«Ο κρατών τους λόγους αυτού είναι γνωστικός”, «πας δε άφρων εμπλέκεται.” (Παρ. 17:27, 20:3).XE 123.7

«Μη εισέλθης εις την τρίβον των ασεβών.” «Δύναταί τις να περιπατήση επ’ανθράκων πυρός και οι πόδες αυτού να μη κατακαώσι;» (Παρ. 4:14, 6:28).XE 123.8

«Ο περιπατών μετά σοφών, θέλει είσθαι σοφός.» (Παρ. 13:20).XE 123.9

«Ο άνθρωπος ο έχων φίλους, πρέπει να φέρηται φιλικώς.» (Παρ. 18:24).XE 123.10

Ολόκληρος ο κύκλος των υποχρεώσεών μας του ενός προς τον άλλον καλύπτεται με αυτά τα λόγια του Χριστού: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς.” (Ματθ. 7:12).XE 124.1

Πόσο ο άνθρωπος μπορεί να διαφύγει οικονομική αποτυχία και καταστροφή δίνοντας προσοχή στις προειδοποιησεις, που τόσο συχνά επαναλαμβάνονται με έμφαση στη Γραφή!XE 124.2

«Όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος.” (Παρ. 28:20).XE 124.3

«Τα εκ ματαιότητος πλούτη θέλουσιν ελαττωθή, ο δε συνάγων με την χείρα αυτού θέλει αυξηνθή.» (Παρ. 13:11).XE 124.4

«Το αποκτάν θησαυρούς διά ψευδούς γλώσσης είναι ματαιότης άστατος των ζητούντων θάνατον.» (Παρ. 21:6).XE 124.5

«Ο δανειζόμενος είναι δούλος του δανείζοντος.» (Παρ. 22:7).XE 124.6

«Όστις εγγυάται δι’άλλον, θέλει πάθει κακόν. Και όστις μισεί την εγγύησιν, είναι ασφαλής.» (Παρ. 11:15).XE 124.7

«Μη μετακίνει όρια αρχαία και μη εισέλθης εις τους αγρούς των ορφανών, διότι ο Λυτρωτής αυτών είναι ισχυρός. Αυτός θέλει εκδικήσει την δίκην αυτών εναντίον σου.» “‘Οστις καταθλίβει τον πτωχόν διά να αυξήση τα πλούτη αυτού, και όστις δίδει εις τον πλούσιον, θέλει ελθεί βεβαίως εις ένδειαν.» «Όστις σκάπτει λάκκον, θέλει πέσει εις αυτόν, και ο λίθος θέλει επιστρέψει εις τον κυλίοντα αυτόν.» (Παρ. 23:10, 11, 22:16, 26:27).XE 124.8

Αυτές είναι οι αρχές με τις οποίες δεσμεύονται οι ευκατά-στατοι της κοινωνίας τόσο στις κοσμικές όσο και στις θρη-σκευτικές συνεργασίες. Οι αρχές αυτές είναι που προσδίδουν την εξασφάλιση της περιουσίας, όπως και της ζωής. Κάθετι που κάνει προσιτή την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία, ο κόσμος το οφείλει στο νόμο του Θεού όπως αυτός αναφέρεται στο λόγο Του και όπως εξακολουθεί ακόμη να υφίσταται στις καρδιές των ανθρώπων με γράμματα πολλές φορές θαμπά, σχεδόν σβηστά.XE 124.9

Τα λόγια του ψαλμωδού «ο νόμος του ονόματος Σου είναι καλύτερος εις εμέ υπέρ χιλιάδας αργυρίου και χρυσίου» (Ψαλμ. 119:72), εκφράζουν αυτό που αληθεύει, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική άποψη. Εκφράζουν μια απόλυτη αλήθεια που αναγνωρίζεται στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ακόμη και στην εποχή αυτή του πάθους για τη φιλοχρηματία, όταν ο συναγωνισμός είναι τόσο σκληρός και οι μέθοδοι τόσο ασυνείδητες, γενικά αναγνωρίζεται ότι για ένα νεαρό πρωτάρη στη ζωή, η ακεραιότητα, η επιμέλεια, η μετριοπάθεια, η αγνότητα και η λιτότητα αποτελούν ένα κεφάλαιο καλύτερο από οποιοδήποτε χρηματικό ποσό.XE 124.10

Μολαταύτα, ακόμη και μεταξύ αυτών που εκτιμούν την αξία των αρετών αυτών και ομολογούν ότι αυτές πηγάζουν από τη Γραφή, ελάχιστοι αναγνωρίζουν την αρχή από την οποία εξαρτώνται.XE 125.1

Εκείνο που αποτελεί το θεμέλιο της επιχειρηματικής τε-λειότητας και της πραγματικής ακεραιότητας είναι η ανα-γνώριση της ιδιοκτησίας του Θεού. Ο Δημιουργός των πά-ντων, Αυτός είναι ο αρχικός ιδιοκτήτης. Εμείς είμαστε οι οι-κονόμοι Του. Όλα όσα έχουμε, Εκείνος μας τα έχει εμπιστευθεί για να τα χρησιμοποιήσουμε σύμφωνα με την καθο-δήγησή Του. Αυτή είναι μια υποχρέωση που βαρύνει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Έχει να κάνει με ολόκληρη τη σφαίρα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, είμαστε οι οικονόμοι που έχουμε εφοδιασθεί από το Θεό με τάλαντα και με μέσα, και έχουμε τοποθετηθεί στον κόσμο για ένα καθορισμένο από Αυτόν έργο.XE 125.2

Στον κάθε άνθρωπο έχει ανατεθεί «το έργον αυτού” (Μάρκ. 13:34), το έργο για το οποίο τον καθιστούν κατάλληλο οι ικανότητές του, το έργο το οποίο θα καταλήξει στο μεγαλύτερο καλό τόσο γι’αυτόν τον ίδιο, όσο και για τους συνανθρώπους του, καθώς και για τη μεγαλύτερη δόξα του Θεού. Έτσι, η επιχείρησή μας και η κλήση μας για εργασία αποτελούν μέρος του μεγάλου θεϊκού σχεδίου, και εφόσον διεκπεραιώνεται σύμφωνα με το θέλημά Του, Εκείνος ο ίδιος είναι υπεύθυνος για τα αποτελέσματα.XE 125.3

«Συνεργάται του Θεού» (Α’Κορ. 3:9). Η δική μας συμβολή είναι η πιστή συμμόρφωση με την καθοδήγησή Του. Ώστε δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί κανείς. Χρειάζεται επι- μέλεια, πιστότητα, φροντίδα, λιτότητα και σύνεση. Η κάθε ικανότητα πρέπει να εξασκηθεί στον ανώτατο βαθμό. Η εξάρτηση όμως δε βασίζεται στην επιτυχή έκβαση των προσπαθειών μας, αλλά στην υπόσχεση του Θεού. Ο λόγος εκείνος που έθρεψε το λαό Ισραήλ στην έρημο και που συντήρησε τον Ηλία στον καιρό της πείνας, έχει και σήμερα την ίδια δύναμη. «Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τί να φάγωμεν ή τί να πίωμεν; . . . Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.” (Ματθ. 6:31-33).XE 125.4

Εκείνος που χορηγεί τη δύναμη στον άνθρωπο να απο-κτήσει πλούτη, μαζί με τη δωρεά συνδέει και μια υποχρέωση. Από όλα όσα αποκτούμε, απαιτεί ένα ορισμένο μερίδιο. Το δέκατο είναι του Κυρίου. «Παν δέκατον της γης, είτε εκ του σπόρου της γης, είτε εκ του καρπού των δένδρων”, «παν δέκατον βοών και προβάτων . . . θέλει είσθαι άγιον εις τον Κύριον.” Η υπόσχεση την οποία έκανε ο Ιακώβ στη Βαιθήλ, δείχνει την έκταση της υποχρέωσης: «Εκ πάντων όσα μοι δώσης, το δέκατον θέλω προσφέρει εις Σε.” (Λευιτ. 27: 30,32, Γέν. 28:22).XE 126.1

«Φέρετε πάντα τα δέκατα εις την αποθήκην Μου” (Μαλ. 3:10), είναι η εντολή του Θεού. Δε γεννάται ζήτημα ευγνω-μοσύνης ή γενναιοδωρίας. Αυτό είναι απλώς θέμα τιμιότητας. Το δέκατο είναι του Κυρίου, και Αυτός μας διατάζει να Του αποδώσουμε αυτό που Του ανήκει.XE 126.2

Σύμφωνα με τους όρους της διαχείρισής μας έχουμε αναλάβει υποχρεώσεις όχι μόνο έναντι του Θεού, αλλά και έναντι των συνανθρώπων μας. Κάθε άνθρωπος είναι χρεώστης στην άπειρη αγάπη του Λυτρωτή για τα δώρα της ζωής. Η τροφή, ο ρουχισμός, η στέγη, το σώμα το πνεύμα και η ψυχή, όλα είναι εξαγορασμένα με το αίμα Του. Και με την υποχρέωση της ευγνωμοσύνης και με την υπηρεσία που απαιτεί από εμάς, ο Χριστός μάς έχει συνδέσει με το συνάνθρωπό μας. Μας προστάζει: «Διά της αγάπης δουλεύετε αλλήλους.” «Καθ’όσον εκάματε εις ένα τούτων των αδελφών Μου των ελαχίστων, εις Εμέ εκάμετε.» (Γαλ. 5:13, Ματθ. 25:40).XE 126.3

Ο Παύλος δηλώνει: «Χρεώστης είμαι προς Έλληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους.» (Ρωμ. 1:14) Το ίδιο είμαστε και μεις. Για όλα εκείνα που πλουτίζουν τη ζωή μας πάνω από τους άλλους, είμαστε χρεώστες σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη την οποία μπορούμε να οφελήσουμε.XE 127.1

Οι αλήθειες αυτές είναι εφαρμόσιμες στο ταμείο μάλλον παρά στο ντουλάπι. Τα αγαθά που χειριζόμαστε, δεν είναι δικά μας. Ας μη λησμονούμε ποτέ το γεγονός αυτό. Δεν είμαστε παρά διαχειριστές, και από τον τρόπο με τον οποίο εκτελούμε την υποχρέωσή μας έναντι του Θεού και των ανθρώπων εξαρτάται τόσο η ευπορία των συνανθρώπων μας όσο και το δικό μας ριζικό στην πρόσκαιρη αυτή ζωή, όπως και στη μέλλουσα.XE 127.2

«Οι μεν σκορπίζουσι και όμως περισσεύονται, οι δε παρά το δέον φείδονται και όμως έρχονται εις ένδειαν. Η αγαθοποιός ψυχή θέλει παχυνθή, και όστις ποτίζει, θέλει ποτισθή και αυτός.» «Ρίψον τον άρτον σου επί πρόσωπον των υδάτων, διότι εν ταις πολλαίς ημέραις θέλεις ευρεί αυτόν.» (Παρ. 11:24,25, Εκκλ. 11:1).XE 127.3

«Μη μερίμνα διά να γείνης πλούσιος ... Θέλεις επιστήσει τους οφθαλμούς σου εις το μη υπάρχον; διότι ο πλούτος κατασκευάζει βεβαίως εις εαυτόν πτέρυγας ως αετού και πετά προς τον ουρανόν.» (Παρ. 23:4,5).XE 127.4

«Δίδετε και θέλει δοθή εις εσάς, μέτρον καλόν, πεπιεσμένον και συγκεκαθισμένον και υπερεκχυνόμενον θέλουσι δώσει εις τον κόλπον σας. Διότι με το αυτό μέτρον με το οποίον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς.” (Λουκά 6:38)XE 127.5

«Τίμα τον Κύριον από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου, και θέλουσιν εμπλησθή αι σιτοθήκαι σου από αφθονίας, και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίσει από νέου οίνου.» (Παρ. 3:9,10).XE 127.6

«Φέρετε πάντα τα δέκατα εις την αποθήκην, διά να ήναι τροφή εις τον οίκον Μου, και δοκιμάσατέ Με τώρα εις τούτο, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, εάν δεν σας ανοίξω τους καταρράκτας του ουρανού, και εκχέω την ευλογίαν εις εσάς, ώστε να μη αρκή τόπος δι’αυτήν. Και θέλω επιτιμήσει υπέρ υμών τον καταφθείροντα και δεν θέλει φθείρει τους καρπούς της γης σας, ουδέ η άμπελός σας θέλει απορρίψει προ και-ρού τον καρπόν αυτής εν τω αγρώ, λέγει ο Κύριος των δυ-νάμεων. Και θέλουσι σας μακαρίζει πάντα τα έθνη, διότι σεις θέλετε είσθαι γη επιθυμητή.» (Μαλ. 3:10-12).XE 127.7

«Εάν περιπατήτε εις τα προστάγματά Μου, και φυλάπητε τας εντολάς Μου, και εκτελήτε αυτάς, τότε θέλω δώσει τας βροχάς σας εις τους καιρούς αυτών, και η γη θέλει δώσει τα γεννήματα αυτής, και τα δένδρα του αγρού θέλουσι δώσει τον καρπόν αυτών. Και το αλώνισμά σας θέλει σας φθάσει μέχρι του τρυγητού, και ο τρυγητός θέλει φθάσει μέχρι του σπορητού, και θέλετε τρώγει τον άρτον σας εις χορτασμόν, και θέλετε κατοικεί ασφαλώς εν τη γη υμών ... και ουδείς θέλει σας εκφοβίσει.» (Λευιτ. 26:3-6).XE 128.1

«Εκζητήσατε κρίσιν, κάμετε ευθύτητα εις τον δεδυναστευμένον, κρίνατε τον ορφανόν, προστατεύσατε την δίκην της χήρας.» «Μακάριος ο επιβλέπων εις τον πτωχόν, εν ημέρα θλίψεως θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος. Ο Κύριος θέλει φυλάξει αυτόν, και διατηρήσει την ζωήν αυτού. Μακάριος θέλεις είσθαι επί της γης, και δεν θέλεις παραδώσει αυτόν εις την επιθυμίαν των εχθρών αυτού.» «Ο ελεών πτωχόν, δανείζει εις τον Κύριον, και θέλει γίνει εις αυτόν η ανταπόδοσις αυτού.» (Ησ. 1:17, Ψαλμ. 41:1,2, Παρ. 19:17).XE 128.2

Όποιος κάνει αυτή την επένδυση, αποθηκεύει διπλό θη-σαυρό. Πέρα από αυτόν που με σύνεση αύξησε και τελικά πρέπει να τον εγκαταλείψει, συσσωρεύει πλούτη για την αι-ωνιότητα - το θησαυρό του χαρακτήρα ο οποίος είναι το πιο πολύτιμο απόκτημα εδώ στη γη και στον ουρανό.XE 128.3