บทที่ ๖

ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่..โปรดทรงใช้ข้าพเจ้า

วาระที่สุดปลายค่อยๆคืบคลานเข้ามาใกล้เราอย่างเงียบๆ เหมือนกับขะโมยที่แอบย่องมาในยามวิกาล ขอพระเจ้าทรงช่วย มิให้เรามัวหลับใหลเหมือนคนอื่นๆ แต่ให้เราหมั่นเฝ้าระวังและ ประพฤติตัวให้ดี อีกไม่ช้าความจริงของพระเจ้าจะเป็นฝ่ายที่ได้ชัย ชะนะเหนือความผิดบาป และคนทั้งหลายที่ยอมเป็นผู้ร่วมงานกับ พระเจ้าในเวลานี้จะมีชัยชะนะ เรามีเวลาเหลือน้อย และอีกไม่ช้า ก็จะถึงเวลากลางคืนและไม่มีใครทำงานได้ ขอให้คนทั้งหลายที่ได้ รับแสงสว่างจากพระคำของพระเจ้านำกิตติคุณของพระองค์ไป ประกาศแก่ผู้อื่นเพื่อเขาจะได้รับความรอด พระเจ้าตรัสถามว่า “เราจะส่งใครไป?” คนทั้งหลายที่ปรารถนาจะยอมเสียสละเพื่อ ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าจะต้องทูลตอบพระองค์ในเวลานี้ว่า “ข้าพเจ้า อยู่ที่นี่ โปรดทรงใช้ข้าพเจ้า” พระเจ้าทรงปรารถนาจะให้เราเผยแพร่พระคำของพระองค์ ในท่ามกลางมิตรสหายและเพื่อนบ้านของเรา แต่เราได้ทำงาน เกี่ยวกับการเผยแพร่ศาสนาเพียงเล็กน้อย ในเมืองทุกๆเมืองใน ประเทศของเรายังมีคนที่ไม่ได้เรียนรู้ถึงความจริง และในดินแดน ต่างประเทศที่อยู่ห่างไกลข้ามทะเลไปมีสถานที่ใหม่หลายแห่งที่เรา จะต้องนำเมล็ดพืชแห่งพระคำของพระเจ้าไปหว่าน เราอยู่ใกล้สมัยที่เต็มไปด้วยความยุ่งยากเดือดร้อน และมี ความยากลำบากหลายอย่างอยู่ต่อหน้าเรา ซาตานพยายามจะชักจูง มนุษย์ให้ต่อสู้กับพระเจ้า มนุษย์ได้ร่วมมือกับผู้แทนของซาตานที่ จะล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้า มนุษย์ที่อาศัยอยู่ในโลกสมัย นี้กำลังจะกลับกลายเป็นเหมือนมนุษย์ที่มีอยู่ในโลกสมัยของโนฮา ซึ่งพระเจ้าโปรดให้น้ำท่วมทำลายล้างเสีย และเหมือนกับชาวเมือง ซะโดมที่พระเจ้าโปรดให้มีไฟตกจากสวรรค์มาเผาผลาญ ซาตาน พยายามล่อลวงมนุษย์ให้หลงระเริงไปกับความสนุกสนานเพลิด เพลินในโลกนี้ มันพยายามชักจูงใจของมนุษย์ชายหญิงให้หมกมุ่น อยู่กับกิจธุระการงาน สิ่งที่สวยงามตามสมัยนิยมและความสนุก สนานเพลิดเพลินอย่างอื่นๆ มีหลายคนที่เดินอยู่ในทางอันกว้าง ใหญ่ที่นำไปสู่ความพินาศ พวกที่อยู่ฝ่ายโลกที่เต็มไปด้วยการแก่ง แย่งชิงดีกัน การเสพสุรามึนเราและการกระทำผิดต่างๆได้ชักนำ พวกที่อยู่ในคริสตจักรของพระเจ้าให้หลงกระทำผิด พระบัญญัติ ของพระเจ้าซึ่งเป็นมาตรฐานแห่งความชอบธรรมไม่มีอำนาจที่จะ เหนี่ยวรั้งคนเหล่านั้นให้ทำดี เราจะไม่ตักเตือนคนเหล่านั้นให้รู้สึกตัวว่าเขาได้ทำผิดก่อน ที่เหตุร้ายต่างๆจะบังเกิดขึ้นสมดังคำพยากรณ์ในวาระที่สุดปลาย หรือ? มื่อถึงเวลานั้นแล้วคำตักเตือนของเราจะมีประโยชน์อะไร? เราจะรอจนพระเจ้าทรงลงโทษคนทั้งหลายที่ล่วงละเมิดพระบัญญัติ ของพระองค์ก่อนที่เราจะตักเตือนเขาให้หลีกเลี่ยงให้พ้นโทษนั้น หรือ? เหตุไรเราจึงไม่มีความเชื่อในพระคำของพระเจ้า? เราจะ ต้องเห็นเหตุการณ์ที่มีกล่าวไว้ในคำทำนายบังเกิดขึ้นจริงๆเสียก่อน แล้วเราจึงจะเชื่อในคำพยากรณ์หรือ? เราได้เห็นเหตุการณ์หลาย อย่างเกิดขึ้นตามคำพยากรณ์และเราทราบว่าวันสำคัญของพระเจ้า มาใกล้ “จวนจะถึงประตูแล้ว” ขอให้เราอ่านข้อความในพระคัม- ภีร์และเข้าใจข้อความเหล่านั้นก่อนที่จะสายเกินไปพระเจ้าประทานสิ่งที่เหมาะสมให้แก่เรา พระเจ้ามีหน้าที่ๆ จะมอบหมายให้เราเกี่ยวกับแผนการอัน ใหญ่ของพระองค์CCh1 146.1