Szkolenie kolporterów

Zachęceni jej zapewnieniem o specjalnej pomocy danej tym, którzy wytrwają w wierze, wielu młodych ludzi podjęło kolejny wysiłek na rzecz sprzedawania literatury ale wykazali że muszą być wyposażeni w lepsze dostawy chodliwych książek.ZD 285.3

Brat J. G. Matteson zadeklarował że uczynił wszelkie wysiłki by zachęcić i wyszkolić kolporterów oraz że mieli powodzenie w sprzedaży periodyków i mniejszych książek ale dochody nie były na tyle wystarczające by ich odpowiednio wesprzeć i był w wielkim kłopocie jak postąpić by osiągnąć lepsze rezultaty. Powiedział że zachęcony przez E. White spróbuje ten problem rozwiązać jeszcze raz.ZD 285.4

Zgodnie z tym podczas zimy 1885-1886 roku podjęto specjalne wysiłki w Skandynawii by wyszkolić kolporterów. Założono do tego celu szkoły w Szwecji, Norwegii i Danii. Szkoła w Sztokholmie trwała cztery miesiące. Uczestniczyło w niej 20 osób. 6 godzin w środku dnia spędzali na kolportażu a rano i wieczorem studiowali. Sprzedano w Skandynawii książek i traktatów za 5.386 dolarów a subskrypcje na periodyki za 3.146 dolarów.ZD 286.1

Lata później brat Matteson oświadczył iż aby kolportaż uczynić skutecznym, aby każdy posiadał gotówkowe rachunki co pozwoliłoby im korzystać z nich raz w tygodniu, doradzał przy tym oszczędność. Wkrótce skala została zmieniona i kolporterzy wydawali mniej a zarabiano więcej a pewna liczba zarabiała wystarczająco by nie korzystać ze skarbca konferencji.^{*Uwaga: Najgorliwsze dążenia aby ustanowić kolporterów jako istotną bazę w Skandynawii przyniosły szybko efekty. Na Generalnej Konferencji w 1889 roku brat D. A. Olson mógł przedstawić raport o 50 kolporterach w Skandynawii, którzy pracowali z sukcesem. Church and Sabbath School Bulletin 4 (1889).
    W roku 1889 sprzedano książek za około 10.000 dolarów, w latach późniejszych wzrosło to do 20.000 dolarów. Podczas Generalnej Konferencji w 1891 roku główny przedstawiciel w Skandynawii oświadczył: Kolporterzy zarabiają na siebie, a nawet wspierają dzieło darami. Kilka set koron spłynęło do skarbca w Konferencji Szwedzkiej z darów kolporterów a przypuszczam że podobnie jest w Norwegii i Danii... Więcej kolporterów sprzedających, może więcej sprzedać. Wielu przyjęło prawdę czytając nasze publikacje. Church and Sabbath School Bulletin 84 (1891).} W Centralnej Europie praca kolporterska czekała na książki, na nauczycieli i przywódców. Książka “Życie Jezusa” popularna w krajach skandynawskich została przetłumaczona na język niemiecki i francuski i była gotowa do druku w 1887 roku.ZD 286.2

Brat L. R. Conradi przybył z Ameryki w 1886 roku i odwiedzał grupy i zbory zachowujących sabat w Niemczech, Rosji, Szwajcarii. Relacjonował że największą potrzebą europejskiego pola misyjnego są książki z obecną prawdą, które będą rozprowadzane po domach przez poświęconych i dobrze wyszkolonych kolporterów. Wyraźnie widział że nasza literatura musi być użyta by zanieść adwentowe poselstwo do narodów Europy a ponieważ fundusz misyjny nie miał pieniędzy by wypłacić chociaż niewielką pensję kolporterom, musiano zatem podjąć wysiłki by rozpocząć w Centralnej Europie to co rozpoczęto w Skandynawii, szkolenie kolporterów by sprzedawali literaturę i żyli na własny rachunek, bez zapłaty. Widział także młodych ludzi potrzebnych aby wyszkolić ich na efektywnych pracowników dzieła Chrystusowego.ZD 287.1

Rozpoczynając w Basel kaznodzieja Conradi zebrał grupę 6-8 młodych ludzi i rozpoczął ich szkolenie. Oświadczył że ludzie potrzebują zbawiennej prawdy w naszych książkach, że E. White stwierdziła iż dobre przygotowanie pozwoli aby te książki były sprzedawane. Br. Matteson doświadczył że to jest prawda i że on oraz jego młodzi koledzy muszą znaleźć sposób aby studiowano książki aż z entuzjazmem przyjmą wielkie prawdy a wtedy wyjdą zachęceni i pouczeni i osiągną sukces.^{*Uwaga: Na Generalnej Konferencji w 1887 roku oświadczono: “Praca wydawnicza w Basel stale się rozwija. Od samego początku było oczywiste że nasze publikacje muszą stać się wiodącą sprawą w Europie centralnej. Książki wyznaniowe, traktaty, miesięczniki w różnych językach mają potężny wpływ na dobro gdziekolwiek krążą”. SDA Year book, The Ellen G. White 1888 Materials 120.
Sprawa tak dobrze się rozwijała że 1888 roku O. A. Olsen musiał zdać relację o istotnym ważnym w tym dziele. “Dom wydawniczy Basel zrobił dobry interes zeszłego roku — oświadczył delegatom zebranym na Generalnej Konferencji w 1889 roku. Roczny raport wykazał zyski 155.955 dolarów. Gdy rozważymy że nigdy wcześniej nie była finansowo samodzielna, ten raport jest bardzo zachęcający. Zdecydowana praca Generalnej Konferencji w centralnej Europie kieruje się w tym roku w strony Niemiec”. General Conference Daily Bulletin 3 (1889).}ZD 287.2