Cel i dążenie
W celu praktycznego przygotowania studentów do służby w wielu działach chrześcijańskiej działalności, podstawową sprawą było planowanie wszystkich zamierzeń na lata. Jasno i z mocą E. White podkreślała stale konieczność pracy szkoły oraz wielkie korzyści wynikające dla studentów i nauczycieli z codziennego kontaktu z praktycznymi sprawami wynikającymi z codziennego życia. We wrześniu 1898 roku napisała:ZD 368.1
“Potrzebujemy więcej nauczycieli i zdolności by kształcić studentów na różnych płaszczyznach tak aby wiele osób mogło wyjść z tego miejsca chętnymi i zdolnymi by zanieść wiedzę innym, którzy jej potrzebują. Sieroty mają znaleźć tu dom. Powinny być wybudowane budynki szpitalne, dostarczane wyposażenie dla szkoły. Powinien być zatrudniony kompetentny dyrektor farmy a także mądre energiczne osoby by działać jako nadzorcy przedsięwzięć przemysłowych, ludzie, którzy użyją swych zdolności całkowicie aby nauczać studentów jak powinni pracować.ZD 368.2
Wielu młodych ludzi przyjdzie do szkoły pragnąc szkolenia do pracy w przemyśle. Te nauki powinny zawierać księgowanie, ciesielstwo i wszystko co jest związane z uprawą roli. Powinny być także nauczane takie umiejętności jak kowalstwo, malarstwo, gotowanie, robienie obuwia, piekarstwo, pranie, naprawa, pisanie na maszynie, drukarstwo”.ZD 368.3
Wszystkie siły powinny być wykorzystane dla szkolenia aby studenci mogli wyjść wyposażeni w umiejętności jakie niesie praktyczne życie.ZD 369.1