“Verið því fullkomnir, eins og yðar himneski faðir er fullkominn.”

Orðið “því” bendir til ályktunar, sem dregin er af því, sem búið er að tala um. Jesús hefir einmitt verið að tala við tilheyrendur sína um hina óbrigðulu miskunn og kærleika Guðs og býður þeim því að vera fullkomnir. Vegna þess að yðar himneski Faðir er “miskunnsamur við vanþakkláta og vonda” (Lúk. 6, 35.), og vegna þess, að hann hefir sýnt það lítillæti að lyfta yður upp — vegna þess, sagði Jesús, getið þjer orðið líkir honum í lunderni og staðið óaðfinnanlegir frammi fyrir augliti manna og engla.FRN 97.1

Skilyrðin fyrir eilífu lífi, undir nýja sáttmálanum. sáttmála náðarinnar, eru alveg þau sömu og þau voru í Eden: fullkomið rjettlæti og samræmi við Guð, að vera fullkomlega samkvæmur meginreglum Guðs laga. Sá lundernis-mælikvarði, sem sýndur er í Gamla-testamentinu, er sá sami og Nýja-testamentið sýnir. Sjálfir getum vjer aldrei náð þessu takmarki. Í sjerhverju boði eða sjerhverri áminningu, sem Guð gefur, er mjög ákveðið loforð eða fyrirheit, sem liggur til grundvallar skipuninni. Guð hefir hagað því svo til, að vjer getum orðið honum líkir, og hann mun framkvæma þetta fyrir sjerhvern, sem ekki gjörir náð hans að engu með því, að rísa gegn framkvæmdum hans, með spiltum vilja.FRN 97.2

Guð hefir elskað oss með ólýsanlegum kærleika, og kærleikur vor til hans vaknar, þegar vjer förum að skilja lítið eitt af lengd, breidd og dýpt þessa kærleika, sem yfirgnæfir þekkinguna. Þegar vjer lærum að skilja og þekkja hið aðlaðandi og elskuverða lunderni Krists, og þegar augu vor opnast fyrir kærleikanum, sem hann auðsýndi oss, meðan vjer enn vorum í syndum vorum, klökknar og mýkist hið harða og þverúðarfulla hjarta, og syndarinn umbreytist og verður að Guðs barni. Guð notar ekki þvingunaraðferðir; kærleikur Krists er það hjálparmeðal, sem hann notar til þess að útrýma syndinni úr hjartanu. Með honum breytir hann drambsemi í hógværð, fjandskap í kærleika og trú.FRN 97.3

Gyðingar höfðu erfiðað mikið fyrir því, að ná fullkomleika fyrir eigin tilverknað; en þeim tókst það ekki. Kristur hafði þegar sagt þeim, að rjettlæti þeirra mundi alls ekki verða tekið gilt í ríki himnanna. Nú sýnir hann þeim fram á það rjettlæti, sem allir, er komast inn í himnaríki munu hafa. Í fjallræðunni lýsir hann ávöxtum þess, og nú leggur hann áherslu á uppsprettu þess og eðli og dregur þetta saman í þessum orðum: Verið fullkomnir, eins og Guð er fullkominn. Lögmál Guðs er eftirrit af lunderni Guðs. Í yðar himneska Föður getið þjer fullkomlega sjeð birtast þær meginreglur, sem eru grundvöllur ríkis hans. Guð er kærleikur. Eins og sólin úthellir geislum sínum, þannig úthellir Guð kærleika sínum, ljósi og gleði yfir alt, sem hann hefir skapað. Það er eðli hans að veita. Sjálft líf hans er straumur óeigingjarns kærleika.FRN 99.1

Hann býður oss að vera fullkomnir eins og hann er — á sama hátt. Vjer eigum að vera uppspretta Ijóss og blessunar í vorum litla verkahring, eins og hann er það fyrir alheiminn.. Vjer höfum ekkert af sjálfum oss; en ljós kaerleika hans skín á oss og vjer eigum að endurkasta ljóma þess. Í gæsku þeirri og góðvild, sem vjer fáum að láni hjá honum, getum vjer verið fullkomnir á voru sviði, eins og Guð er fullkominn á sínu sviði.FRN 99.2

Jesús sagði: Verið fullkomnir eins og faðir yðar er fullkominn. Ef þjer eruð Guðs börn, þá eruð þjer hluthafar í eðli hans og getið ekki annað en líkst honum. Sjerhvert barn lifir af lífi föður síns. Ef þjer eruð börn Guðs, fæddir af Anda hans, þá lifið þjer af lífi Guðs. í Kristi “býr öll fylling guðdómsins líkamlega” (Kól. 2, 9); og líf Jesú verður opinbert í “dauðlegu holdi voru”. 2. Kor. 4, 11. Þetta líf mun koma til vegar í oss sama lunderni og sömu breytni og kom í ljós hjá honum. Þannig munum vjer vera í samræmi við sjerhvert boð í lögmáli hans; því að “lögmál Drottins er lýtalaust, hressir sálina”. Sálm. 19, 8. Fyrir kærleika verður “rjettlætiskröfu lögmálsins fullnægt hjá oss, sem ekki göngum eftir holdinu, heldur eftir Andanum”. Róm. 8, 4.FRN 99.3