Rozdział 51 — Prawdziwe wychowanie

“Wykład słów twoich oświeca, daje rozum prostaczkom — tym, którzy nie polegają na sobie ale są chętni do nauki”. Jaka była praca danego przez Boga posłańca do naszego świata? Jednorodzony Syn Boga przybrał swą boskość w ludzkość i przyszedł na nasz świat jako nauczyciel, instruktor, by objawić prawdę kontrastującą z błędem. Prawda, zbawiająca prawda, nigdy nie usychała w Jego języku, nigdy nie spoczywała w Jego rękach ale wypowiadano ją prosto i jasno pośród moralnych ciemności przeważających w naszym świecie. Dla tego dzieła opuścił niebiańskie sale. Powiedział o sobie: “Na to przyszedłem na świat aby dać świadectwo prawdzie”. Prawda wychodziła z Jego ust ze świeżością i mocą jako nowe objawienie. “Był drogą, prawdą i życiem”. Jego życie dane temu grzesznemu światu było pełne żarliwości i doniosłych rezultatów gdyż Jego dziełem było ocalić ginące dusze. Przyszedł by być prawdziwym światłem świecącym pośród moralnych ciemności przesądu i błędu i ogłoszono o Nim głosem z nieba: “To jest Syn mój umiłowany, w nim mam upodobanie”. A przy Jego przemienieniu ten głos z nieba ponownie oświadczył: “To jest Syn mój umiłowany, w Nim mam upodobanie, słuchajcie Go”.FW 405.1

Mojżesz powiedział ojcom: “Proroka wzbudzi Pan nasz Bóg wam z waszych braci podobnego do mnie, Jego będziecie słuchać we wszystkim co wam powie. I stanie się że każda dusza, która nie posłucha Proroka, będzie wyniszczona pośród ludu”. Chrystus przyniósł na nasz świat pewną wiedzę o Bogu a wszystkim, którzy przyjęli i byli posłuszni Jego słowu, dał moc stania się synami Boga. Ten, który wyszedł na nasz świat, dał pouczenie w każdym temacie istotnym aby człowiek poznał po to aby znalazł drogę do nieba. Dla Niego prawda była zawsze obecną oczywistą realnością, nie wypowiadał sugestii, nie przedstawiał uczuć, uwag czy opinii ale przedstawiał tylko solidną zbawiającą prawdę.FW 405.2

Wszystko co zawiera się w prawdzie jest zgadywaniem człowieka. Wyznaniowi wysocy i uczeni mężowie mogą być głupcami w oczach Boga a jeśli tak jest, wyszukane i uczone stwierdzenia ich doktryn, jakkolwiek mogą się podobać i bawić zmysły, mogą być przekazywane z wieku na wiek, kołysane w kołysce popularnej wiary, są zwiedzeniem i fałszem w natchnionych lekcjach Chrystusa. On jest źródłem wszelkiej mądrości gdyż postawił się na poziomie wiecznego Boga. W Jego ludzkości chwała niebiańskiego oświecenia spadała bezpośrednio na Niego a z Niego na świat by była odbijana z powrotem przez wszystkich, którzy przyjmą ją i uwierzą w Niego mieszając doskonałość Jego charakteru z połyskiem swego. Gdy Chrystus stanął bezpośrednio w swej ludzkiej osobowości i apelował w uderzającym aczkolwiek prostym języku do ludzkości, był w takiej doskonałej jedności z Bogiem że Jego głos przychodził z autorytetem jako głos Boga z centrum chwały.FW 406.1

W zapisie Jan został obciążony przez Ducha Świętego by przedstawił o Chrystusie: “Na początku było Słowo a Słowo było u Boga a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie powstało a bez niego nic nie powstało co powstało”. To jest najcenniejsze odsłonięcie określonej prawdy świecącej swą boską światłością i chwałą na każdego, kto ją przyjmie. Jaka ważniejsza wiedza może być otrzymana od tej danej w Księdze, która naucza o upadku człowieka i konsekwencjach tego grzechu, który otwarł wrota powodzi nieszczęścia na nasz świat, która naucza także o pierwszym przyjściu Chrystusa jako bezradnego niemowlęcia, narodzonego w stajni i kołysanego w żłobie. Historia Chrystusa ma być badana porównując pisma z pismem abyśmy mogli się uczyć wszechważnej lekcji. Jakie są warunki zbawienia? Jako inteligentne czynniki wyposażone w osobiste atrybuty i odpowiedzialności możemy poznać naszą przyszłość, wieczne przeznaczenie gdyż zapis Pisma dany przez Jana jako dyktat Ducha Świętego nie zawiera terminów, które by nie można łatwo pojąć i nie wymaga najbardziej badawczego i krytycznego śledztwa.FW 406.2

Chrystus był nauczycielem wysłanym przez Boga i Jego słowa nie zawierały ani odrobiny plew czy podobieństwa tego co jest nieistotne. Lecz moc wielu ludzkich nauk zawiera się w roszczeniu ale nie w prawdzie. Nauczyciele obecnych czasów mogą jedynie użyć wykształconych zdolności poprzednich nauczycieli a pomimo całej wielkiej wagi, która może być związana ze słowami największych autorów, istnieje świadoma niezdolność do przywrócenia ich do pierwszej wielkiej zasady, Źródła nieomylnej mądrości, z którego nauczyciele wyciągają swój autorytet. Istnieje bolesna niepewność, stałe badanie i sięganie do zapewnień, które mogą być jedynie znalezione w Bogu. Trąba ludzkiej wielkości może brzmieć ale niepewnym brzmieniem, nie jest godna zaufania i zbawienie ludzkich dusz nie może się na tym opierać.FW 407.1

Ogromna ilość tradycji z niewielkim podobieństwem do prawdy jest wprowadzana do edukacji, która nigdy nie dostosuje uczącego się by żył tym życiem tak aby mógł otrzymać wyższe nieśmiertelne życie. Literatura umieszczona w naszych szkołach napisana przez niewierzących i tak zwanych mądrych ludzi nie zawiera wykształcenia, które powinna mieć młodzież. Nie jest ważne by była wykształcona w tych dziedzinach po to aby awansować z tych szkół do szkoły w niebie. Ogrom nauczanej tradycji nie zniesie porównania z naukami Tego, który przyszedł by pokazać drogę do nieba. Chrystus nauczał z autorytetem. Kazanie na górze jest cudownym działaniem jednak tak proste że dziecko może studiować bez zwiedzenia. Góra ta jest symbolem wysokiego wyniesienia, na którym Chrystus zawsze stał. Mówił z autorytem, który był wyłącznie Jego własnością. Każde zdanie wypowiadane pochodziło od Boga. Był słowem i mądrością Boga i zawsze przedstawiał prawdę z autorytetem Boga. Słowa, które mówię do was, powiedział, są duchem i życiem.FW 407.2

To co w naradach nieba, Ojca i Syna, zostało uznane za podstawowe dla zbawienia człowieka, zostało określone od wieczności przez nieskończone prawdy, które skończone istoty nie mogą niezrozumieć. Objawienia zostały uczynione dla pouczenia w sprawiedliwości aby człowiek Boga mógł nadać chwałę swemu własnemu życiu i życiu swych bliźnich, nie tylko przez posiadanie prawdy ale i przez komunikowanie jej. “Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany. Zaklinam cię tedy przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który będzie sądził żywych i umarłych, na objawienie i królestwo jego. Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny, karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem. Albowiem przyjdzie czas że zdrowej nauki nie ścierpią ale według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli żądni tego co ucho łechce”.FW 408.1

Jezus nie wprowadził do swej nauki żadnej z nauk ludzi. Jego nauka jest pełna wspaniałej uszlachetniającej zbawiającej prawdy, z którą ludzkie najwyższe ambicje, najdumniejsze wynalazki, nie mogą znieść porównania a jednak te rzeczy o mniejszej wadze pochłaniają umysły ludzi. Wielki plan zbawienia upadłej rasy był wypracowany w życiu Chrystusa w ludzkim ciele. Ten schemat przywrócenia moralnego obrazu Boga w poniżonej ludzkości znajdował się w każdym celu życia i charakteru Chrystusa. Jego majestat nie mógł się pomieszać z ludzką nauką, która będzie odłączona od wielkiego źródła mądrości w tym czasie. Ludzka nauka nigdy nie opuszczała Jego poświęconych ust. Przez wiarę i wykonywanie słów Boga zerwał człowieka od rydwanu szatana. Był świadom straszliwej ruiny wiszącej nad ludzką rasą i przyszedł zbawić dusze przez swą własną sprawiedliwość sprowadzając na świat całkowitą pewność nadziei i pełne wsparcie. Nurt poznania świata może być zdobywany gdyż wszyscy ludzie są Bożą własnością i Bóg na nich wpływa by wykonywali Jego wolę w pewnych dziedzinach nawet jeśli odrzucają człowieka Chrystusa Jezusa jako swego Zbawiciela. Sposób w jaki Bóg używa ludzi nie zawsze jest odróżniany ale On ich używa. Bóg powierza ludziom talenty i odkrywczego geniusza po to aby Jego wielkie dzieło w naszym świecie mogło być wykonane. Wymysły ludzkiego umysłu uważa się za wypływające z ludzkości ale Bóg jest za tym wszystkim. On spowodował że środki szybkiej podróży zostały wymyślone na wielki dzień Jego przygotowania.FW 408.2

Wykorzystywanie przez człowieka swych zdolności przez złe użycie i nadużycie danych przez Boga talentów wprowadziło na świat zamieszanie. Opuszczono straż Chrystusa na rzecz straży wielkiego buntownika, księcia ciemności. Człowiek sam jest odpowiedzialny za obcy ogień zmieszany ze świętym. Nagromadzenie wielu rzeczy służących pożądliwości i ambicji sprowadza na świat sąd Boga. Gdy następują trudności, filozofowie i wielcy tego świata pragną zaspokoić swe umysły bez zwracania się do Boga. Pozbawiają swą filozofię spraw nieba i ziemi odpowiadając za plagi, zarazy, epidemie, trzęsienia ziemi, głód swą rzekomą nauką. Setki pytań odnośnie stworzenia i opatrzności usiłują rozwiązać mówiąc “to są prawa natury”.FW 409.1

To są prawa natury ale są one harmonijne i dostosowane do całego Bożego działania ale kiedy panowie wielu i bogowie wielu zabierają się do wyjaśniania Bożych zasad i opatrzności, prezentują światu obcy ogień w miejsce boskiego i jest zamieszanie. Maszyneria ziemi i niebios potrzebuje wielu do każdego koła po to aby zobaczyć Rękę pod kołami wyprowadzającą idealny porządek z zamieszania. Żywy i prawdziwy Bóg jest potrzebny wszędzie.FW 409.2

Najbardziej interesująca i ważna historia jest dana w Danielu 2. Nabuchodonozor, król Babilonu, miał sen, którego nie był sobie w stanie przypomnieć kiedy się obudził. I kazał król zwołać wróżbitów i magów, czarowników i Chaldejczyków, Tych, których wywyższył i na których polegał, i zgodnie z okolicznościami zażądał aby opowiedzieli mu sen. Mędrcy stanęli przed królem w strachu gdyż nie mieli promienia światła odnośnie jego snu. Mogli tylko powiedzieć: “Królu, żyj na wieki! Opowiedz sen swoim sługom a wyłożymy ci go. A król odpowiedział Chaldejczykom i rzekł: Mój wyrok jest wydany: Jeżeli mi nie opowiecie i nie wyłożycie tego snu, będziecie rozsiekani na kawałki a wasze domy będą obrócone w kupy gruzu. Jeżeli natomiast opowiecie mi i wyłożycie sen, otrzymacie ode mnie dary i upominki i wielką cześć, opowiedzcie mi przeto sen i wyłóżcie go! Nadal mędrcy mieli tą samą odpowiedź: Niech król opowie swoim sługom sen a my ci go wyłożymy”.FW 410.1

Nabuchodonozor zaczął widzieć że mężowie, którym zaufał opowiadając tajemnice, poprzez swą zuchwałą mądrość popadli w wielkie kłopoty i powiedział: “Wiem na pewno że wy chcecie zyskać na czasie ponieważ widzicie że wyrok jest przeze mnie wydany. Jeżeli mi nie opowiecie snu jeden jest tylko wyrok na was: Zmówiliście się że dacie mi kłamliwą i zwodniczą odpowiedź aż czasy się zmienią, przeto opowiedzcie mi sen abym wiedział że możecie mi go wyłożyć. Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi mówiąc: Nie ma na ziemi człowieka, który by mógł spełnić żądanie króla... To, czego król żąda, jest trudne a nie ma drugiego takiego kto by tę rzecz królowi oznajmił oprócz bogów, którzy nie mieszkają wśród ludzi”. Wtedy król był bardzo zły i bardzo się rozgniewał i kazał stracić wszystkich magów babilońskich.FW 410.2

Słysząc o tym dekrecie na to Daniel poszedł i prosił króla aby mu dał czas na wyłożenie królowi snu. Potem pobiegł Daniel do domu i opowiedział tę rzecz swoim towarzyszom: Ananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Aby wybłagali u Boga niebios miłosierdzie z powodu tej tajemnicy. Duch Pana spoczął na Danielu i jego towarzyszach i tajemnica została objawiona Danielowi w nocnym widzeniu. Gdy relacjonował fakty sen odnowił się w umyśle króla i została dana interpretacja pokazująca istotne wydarzenia, które miały wypełnić się w proroczej historii.FW 411.1

Pan działał w babilońskim królestwie przekazując światło czterem hebrajskim jeńcom aby mogli przedstawiać Jego dzieło przed ludem. Objawił że ma moc nad królestwami świata by ustanawiać i obalać królów. Król ponad wszystkimi królami przekazywał wielką prawdę królowi Babilonu budząc w jego umyśle poczucie odpowiedzialności przed Bogiem. Widział kontrast pomiędzy mądrością Boga a mądrością najbardziej uczonych mężów w jego królestwie.FW 411.2

Pan dał swym wiernym przedstawicielom lekcje z nieba a Daniel oświadczył przed wielkimi ludźmi królestwa Babilonu: “Niech będzie błogosławione imię Boga od wieków na wieki albowiem do niego należą mądrość i moc. On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów, udziela mądrości mądrym a rozumnym rozumu. On odsłania to co głębokie i ukryte, wie co jest w ciemnościach, u niego mieszka światłość. Jest jednak Bóg na niebie, który objawia tajemnice i wyjawia królowi Nebukadnesarowi co się stanie w przyszłych dniach”. Chwała nie została dana ludziom, którzy byli wyrocznią w królestwie ale ludziom, którzy całkowicie zaufali Bogu szukając łaski, mocy i boskiego oświecenia, zostali wybrani jako przedstawiciele królestwa Boga w złym bałwochwalczym Babilonie.FW 411.3

Historyczne wydarzenia zrelacjonowane w królewskim śnie były doniosłe dla niego ale sen został mu zabrany aby mędrcy poprzez swe fałszywe zrozumienie tajemnic nie dokonali fałszywej interpretacji. Lekcje zawarte w nim były dane przez Boga tym, którzy żyją w naszych dniach. Niezdolność mędrców do opowiedzenia snu jest prezentacją mędrców obecnych czasów, którzy nie mają wnikliwości, poznania i wiedzy od Najwyższego, zatem są niezdolni by zrozumieć proroctwa. Najbardziej uczeni w tradycji światowej, którzy nie czuwają by słuchać co Bóg mówi w swym słowie i nie otwierają swych serc by przyjąć to słowo i dać je innym, nie są Jego przedstawicielami. To nie wielcy i uczeni mężowie ziemi, królowie i szlachetni, przyjmą prawdę ku życiu wiecznemu chociaż będzie im przyniesiona.FW 412.1

Przedstawienie przez Daniela snu danego królowi przez Boga spowodowało że otrzymał honor i dostojeństwo. “Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi i rozkazał złożyć mu ofiary z pokarmów i kadzidlane. Potem odezwał się król i rzekł do Daniela: Zaprawdę wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów, On objawia tajemnice gdyż ty mogłeś odsłonić tę tajemnicę. Potem wyniósł król Daniela na wysokie stanowisko, hojnie go obdarował i powołał go na namiestnika całej prowincji babilońskiej i na naczelnego zwierzchnika wszystkich magów babilońskich. Lecz Daniel wyprosił u króla aby zarząd prowincji babilońskiej powierzył Szadrachowi, Meszachowi i Abed-Negowi”. A Daniel pozostał na dworze królewskim — miejscu, gdzie dekret został wydany i jego trzej towarzysze zostali uczynieni doradcami, sędziami i władcami w środku kraju. Ci mężowie nie byli nadęci próżnością lecz widzieli i cieszyli się że Bóg był uznany ponad wszystkich ziemskich potentatów i że Jego królestwo było wychwalone ponad wszystkie ziemskie królestwa. Tak więc widzimy że najwyższy poziom ziemskiej edukacji może być uzyskany a ludzie ją posiadający mogą być ignorantami w podstawowych zasadach czyniących ich poddanymi królestwa Boga. Poddanymi królestwa Chrystusa nie stają się przez formy i ceremonie, przez rozległe studium książek. “A to jest życie wieczne aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa”. Członkami królestwa Chrystusa są członkowie Jego ciała, których On osobiście jest głową. “Oni są wybranymi synami Boga, królewskim kapłaństwem, świętym narodem, szczególnym ludem aby pokazywali chwałę Tego, który powołał ich z ciemności do swego cudownego światła”.FW 412.2

“Gdyż wy jesteście świętym ludem dla Pana waszego Boga. Pan, wasz Bóg, wybrał was byście byli szczególnym ludem dla Niego ponad wszystkie ludy, które są na obliczu ziemi. Pan nie umiłował was ani nie wybrał was ponieważ byliście liczniejsi od innych ludów gdyż byliście najmniejszym z narodów ale ponieważ Pan was umiłował i ponieważ zachowuje przysięgę, którą przyrzekł waszym ojcom, to wyprowadził was potężną ręką i wykupił was z domu niewolników, z ręki faraona Egiptu. Wiedzcie zatem że Pan wasz Bóg, On jest Bogiem, jest wiernym Bogiem, który zachowuje przymierze i miłosierdzie z tymi, którzy Go miłują i zachowują Jego przykazania aż do tysiąca pokoleń a odpłaca tym, którzy nienawidzą Go w swym obliczu i niszczy ich: Nie będzie pobłażliwy dla tego, który Go nienawidzi, odpłaci mu wobec niego. Zatem zachowujcie przykazania i przepisy i wyroki, które Ja nakazuję wam tego dnia byście je czynili”. Jeśli przykazania Boga mają być wiążące dla tysiąca pokoleń to będą w królestwie Boga w obecności Boga i Jego świętych aniołów. To jest argument, któremu nie można się sprzeciwić. Przykazania Boga wytrwają przez cały czas i wieczność. Czy są dane nam zatem jako ciężar? Nie, a Pan nakazał nam czynić wszystkie te przepisy by bać się Pana, naszego Boga, dla naszego własnego dobra, aby mógł zachować nas żywymi, wtedy jak i dziś. Pan dał swemu ludowi przykazania po to aby przez posłuszeństwo im mogli zachować swe fizyczne, umysłowe i moralne zdrowie. Mieli żyć poprzez posłuszeństwo ale pewnym efektem nieposłuszeństwa prawu Boga jest śmierć.FW 413.1

Stary i Nowy Testament Pism należy studiować codziennie. Poznanie Boga i mądrość Boga przychodzą do studenta, który jest stałym uczniem Jego dróg i dzieł. Biblia ma być naszym światłem, naszym wychowawcą. Kiedy uznamy Boga we wszystkich naszych drogach, kiedy młodzież jest kształcona by wierzyć że Bóg wysyła deszcz i słońce z nieba powodując że rozkwita wegetacja, kiedy jest uczona że błogosławieństwa przychodzą od Niego, że dziękczynienie i chwała są mu należne, kiedy z wiernością uznają Boga i wypełniają swe obowiązki dzień po dniu, Bóg będzie we wszystkich ich myślach, będą mogli zaufać mu jutro, będzie się unikać tej niespokojnej troski, która sprowadza nieszczęście na wielu. Szukajcie najpierw królestwa Bożego i sprawiedliwości Jego a wszystko inne będzie wam dodane.FW 414.1

Pierwszą wielką lekcją we wszelkiej edukacji jest poznanie i zrozumienie woli Boga. Weźcie poznanie Boga z sobą na każdy dzień życia. Niech pochłonie umysł i całą istotę. Bóg dał Salomonowi mądrość ale ta dana od Boga mądrość została zepsuta gdy odwrócił się od Boga, by uzyskać mądrość z innego źródła. Potrzebujemy mądrości Salomona po tym jak nauczyliśmy się mądrości kogoś większego od Salomona. Nie mamy postępować według mądrości ludzkiej, która jest nazwana głupotą, by szukać prawdziwej mądrości. Gdyż ludzie poznają naukę poprzez ludzką interpretację, otrzymują fałszywe wykształcenie ale uczyć się o Bogu i Jezusie Chrystusie to znaczy poznać naukę Biblii. Zamieszanie w edukacji pojawiło się z powodu tego, że mądrość i poznanie Boga nie jest szanowane i wywyższane przez świat religijny. Czyści w sercu, widzą Boga w każdym działaniu opatrzności, w każdej fazie prawdziwej edukacji. Drżą na pierwszy przypływ światła, które promieniuje od tronu Boga. Informacje z nieba są przekazywane tym, którzy uchwycą się pierwszych promyków duchowego poznania.FW 414.2

Studenci w naszych szkołach mają rozważać poznanie Boga ponad wszystko inne. Badanie Pism samemu da wiedzę o prawdziwym Bogu i o Jezusie Chrystusie, którego posłał. “Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą”. “Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych a roztropność roztropnych odrzucę. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie a słabość Boża mocniejsza niż ludzie. Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem, aby jak napisano: Kto się chlubi, w Panu się chlubił”. — Special Testimonies on Education, 26 marzec 1896.FW 415.1