Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Προφήτες και βασιλείς

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΆΛΑΙΟ 34—Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ

    Ανάμεσα σε εκείνους που περίμεναν μόνιμη πνευματική αναζωπύρωση ως αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης του Ιωσία, ήταν ο Ιερεμίας.Από νέος κατά το δέκατο τρίτο έτος της ηγεμονίας του Εζεκία κλήθηκε από το Θεό στο προφητικό λειτούργημα. Μέλος της λευιτικής ιεροσύνης, ο Ιερεμίας από παιδί μαθήτευσε στην άγια υπηρεσία. Στα ευτυχισμένα εκείνα χρόνια της προκατάρτισης ελάχιστα μπορούσε να σκεφθεί ότι εκ γενετής χειροτονήθηκε να γίνει “προφήτης εις τα έθνη”. Για αυτό, όταν έλαβε τη θεϊκή κλήση, καταλήφθηκε από ένα αίσθημα αναξιότητας. Αναφώνησε: “Ω Κύριε, ιδού δεν εξεύρω τί να λαλήσω διότι είμαι παιδίον.” (Ιερ. 1:5,6).PG 279.1

    Στο νεαρό Ιερεμία ο Θεός διέκρινε έναν ο οποίος ήταν πιστός στο καθήκον του και θα υπερασπιζόταν το δίκαιο αντιμετωπίζοντας μεγάλη αντίσταση. Στην παιδική ηλικία του υπήρξε πιστός. Στο εξής θα υφίστατο σκληρότητες σαν καλός στρατιώτης του σταυρού. Ο Κύριος διέταξε στον αγγελιοφόρο της εκλογής Του:PG 279.2

    “Μη λέγε, Είμαι παιδίον, διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε αποστείλει, και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί. Μη φοβηθής από προσώπου αυτών, διότι Εγώ είμαι μετά σου διά να σε ελευθερόνω.” “Συ λοιπόν περίζωσον την οσφύν σου, και σηκώθητι, και ειπέ προς αυτούς πάντα όσα Εγώ σε προστάζω. Μη φοβηθής από προσώπου αυ-τών, μήποτε τάχα σε αφήσω να πέσης εις αμηχανίαν έμπροσθεν αυτών. Διότι, ιδού, Εγώ σε έθεσα σήμερον ως πόλιν οχυρόν και ως στήλην σιδηράν, και ως τείχη χάλκινα εναντίον πάσας της γης, εναντίον των βασιλέων του Ιούδα, εναντίον των αρχόντων αυτού, εναντίον των ιερέων αυτού και εναντίον του λαού της γης. Και θέλουσι σε πολεμήσει, αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει κατά σου, διότι Εγώ είμαι μετά σου διά να σε ελευθερόνω.” (Ιερ. 1:7,8,17-19).PG 279.3

    Σαράντα χρόνια θα στεκόταν ο Ιερεμίας μπροστά στο έθνος ως μάρτυρας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Σε μια εποχή απαράμιλλης αποστασίας, με τη ζωή και με το χαρακτήρα του θα χρησίμευε ως παράδειγμα για τη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Στις τρομερές πολιορκίες της Ιερουσαλήμ θα γινόταν το φερέφωνο του Κυρίου. Θα προανήγγειλε την πτώση του οίκου του Δαβίδ και την καταστροφή του ωραίου ναού που είχε οικοδομήσει ο Σολομών. Και όταν θα φυλακιζόταν για τα ατρόμητα προφητικά λόγια, θα εξακολουθούσε να μιλάει καθαρά, κτυπώντας την αμαρτία της ηγεσίας. Περιφρονημένος, μισούμενος, απορριμμένος από τους ανθρώπους, επρόκειτο τελικά να παραστεί μάρτυρας της κυριολεκτικής εκπλήρωσης της ίδιας της προφητείας του για την επικείμενη καταστροφή, συμμετέχοντας στη θλίψη και στη συμφορά που θα ακολουθούσαν την καταστροφή της καταδικασμένης πόλης.PG 280.1

    Μέσα από τη γενική όμως ερήμωση, την οποία σύντομα έμελλε να υποστεί το έθνος, ο Ιερεμίας είχε το προνόμιο να κοιτάξει πέρα από τις καταθλιπτικές σκηνές του παρόντος στις ένδοξες προσδοκίες του μέλλοντος, όταν ο λαός του Θεού θα απολυτρωνόταν από τη χώρα του εχθρού και θα ξαναβρισκόταν πάλι στη Σιών. Προείδε τον καιρό κατά τον οποίον ο Κύριος θα ανανέωνε τις σχέσεις Του με αυτούς. “Η ψυχή αυτού θέλει είσθαι ως παράδεισος περιποτιζόμενος, και παντελώς δεν θέλουσι λυπηθή πλέον.” (Ιερ. 31:12). Σχετικά με την κλήση του ως προφήτη, ο Ιερεμίας έγραψε:PG 280.2

    “Εξέτεινεν ο Κύριος την χείρα Αυτού και ήγγισε το στόμα μου, και είπε Κύριος προς εμέ, Ιδού, έθεσα τους λόγους Μου εν τω στόματί σου. Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον επί τα έθνη, και επί τας βασιλείας, διά να εκριζόνης, και να κατασκάπτης, και να καταστρέφης, και να κατεδαφίζης, να ανοικοδομής και να καταφυτεύης.” (Ιερ. 1:9,10).PG 280.3

    Δοξασμένος ο Θεός για τις λέξεις: “να ανοικοδομής και να καταφυτεύης.” Χάρη στις λέξεις αυτές ο Ιερεμίας ήταν βέβαιος για την πρόθεση του Θεού να επανορθώσει και να θεραπεύσει. Αυστηρά ήταν τα αγγέλματα που θα δίνονταν στα ακόλουθα χρόνια. Προφητείες καλπάζουσας καταστροφής έπρεπε να κοινοποιηθούν. Από τις πεδιάδες του Σενναάρ επρόκειτο να “εκχυθή το κακόν επί πάντας τους κατοίκους της γης.” Ο Κύριος δήλωσε: “Θέλω προφέρει τας κρίσεις Μου εναντίον αυτών, περί πάσης της κακίας αυτών, διότι Με εγκατέλιπον.” (Ιερ. 1:14,16). Ο προφήτης όμως έπρεπε να συνοδεύσει αυτές τις αγγελίες με τη διαβεβαίωση της συγνώμης προς όλους όσοι σταματούσαν να πράττουν το κακό.PG 280.4

    Ως συνετός πρωτομάστορας, ο Ιερεμίας από την αρχή του ισό βιου έργου του προσπάθησε να ενθαρρύνει τους κατοίκους του Ιούδα να ρίξουν τα θεμέλια της πνευματικής ζωής βαθιά, κάνοντας προσεκτικά το έργο της μετάνοιας. Πολύ καιρό οικοδομούσαν με υλικά που ο απόστολος Παύλος παρομοιάζει με ξύλα, χόρτο, καλάμι, και ο ίδιος ο Ιερεμίας με σκύβαλα. Αναφερόμενος στο αμετανόητο έθνος, ανήγγειλε: “Αργύριον αποδεδοκιμασμένον θέλουσιν ονομάσει αυτούς, διότι ο Κύριος απεδοκίμασεν αυτούς.” (Ιερ.6:30). Τώρα παρακινήθηκαν να αρχίσουν την οικοδομή με σύνεση και για την αιωνιότητα, πετώντας τα απορρίμματα της αποστασίας και χρησιμοποιώντας τα οικοδομήσιμα υλικά, το ατόφιο χρυσάφι, το καθαρό ασήμι και τις πολύτιμες πέτρες, δηλαδή την πίστη, την υπακοή και τα καλά έργα, που μόνο αυτά είναι δεκτά από το Θεό.PG 280.5

    Ο λόγος που ο Κύριος απεύθυνε με τον Ιερεμία στο λαό ήταν: “Επίστρεψον Ισραήλ η αποστάτις ... και δεν θέλω κάμει να πέση η οργή Μου εφ’υμάς, διότι ελεήμων είμαι, λέγει Κύριος. Δεν θέλω φυλάττει την οργήν διαπαντός. Μόνον γνώρισον την ανομίαν σου, ότι ημάρτησας εις Κύριον τον Θεόν σου . . . Επιστρέψατε, υιοί αποστάται, λέγει Κύριος, αν και Εγώ σας απεστράφην.” “Συ θέλεις με κράξει, Πάτερ μου, και δεν θέλεις αποστρέψει από όπισθέν Μου.” “Επιστρέψατε, υιοί αποστάται, και θέλω ιατρεύσει τας αποστασίας σας.” (Ιερ. 3:12-14,19,22). Και συνεκδοχικά, με τις θαυμαστές αυτές ικεσίες, ο Κύριος μετέδωσε στον παραστρατημένο λαό Του τα λόγια εκείνα με τα οποία να επιστρέφουν σε Αυτόν. Έπρεπε να πουν:PG 281.1

    “Ιδού, ημείς ερχόμεθα προς Σε, διότι Συ είσαι Κύριος ο Θεός ημών. Τωόντι εις μάτην ελπίζεται σωτηρία εκ των λόφων και εκ του πλήθους των ορέων. Μόνον εν Κυρίω τω Θεώ ημών είναι η σωτηρία του Ισραήλ ... Εν τη αισχύνη ημών κατακείμεθα, και η ατιμία ημών καλύπτει ημάς. Διότι ημαρτήσαμεν εις Κύριον τον Θεόν ημών, ημείς και οι πατέρες ημών, εκ της νεότητος ημών έως της ημέρας ταύτης, και δεν υπηκούσαμεν εις την φωνήν Κυρίου του Θεού ημών.” (Ιερ. 3:22-25).PG 281.2

    Η μεταρρύθμιση του Ιωσία είχε καθαρίσει τη χώρα από τους ειδωλολατρικούς βωμούς, αλλά οι καρδιές του πλήθους δεν είχαν μεταλλαχθεί. Οι σπόροι της αλήθειας που είχαν φυτρώσει και υπόσχονταν πλούσιο θερισμό, πνίγηκαν από τα αγκάθια. Άλλο ένα τέτοιο ολίσθημα θα ήταν ολέθριο. Και ο Κύριος προσπάθησε να αφυπνίσει το έθνος για να καταλάβει τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε. Μόνο αν θα παρέμεναν αφοσιωμένοι στον Κύριο, μπορούσαν να περιμένουν θεϊκή εύνοια και κατευόδωση.PG 281.3

    Ο Ιερεμίας επανειλημμένα έστρεψε την προσοχή τους στις συμ- βουλές που περιέχονται στο Δευτερονόμιο. Τόνισε περισσότερο από κάθε άλλο προφήτη τις διδασκαλίες του μωσαϊκού νόμου, και υπέδειξε πως αυτές θα επέφεραν τις μεγαλύτερες πνευματικές ευλογίες στο έθνος και σε κάθε ατομική ψυχή. Ικέτευε: “Ερωτήσατε περί των αιωνίων τριβών, πού είναι η αγαθή οδός, και περιπατείτε εν αυτή, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εις τας ψυχάς σας.” (Ιερ. 6:16).PG 281.4

    Σε μια περίπτωση, κατά την εντολή του Κυρίου, ο προφήτης στάθηκε σε μια από τις κυρίες εισόδους της πόληςκαι από εκεί εξέθεσε τη σπουδαιότητα της τήρησης της αγίας ημέρας του Σαββάτου. Οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ κινδύνευαν να λησμονήσουν την ιερότητα του Σαββάτου και τους θύμισενα μην επιδίδονται στις καθημερινές ενασχολήσεις τους. Αν θα υπάκουαν, θα τους χορηγείτο η υπόσχεση μιας ευλογίας. Δήλωσε ο Κύριος: “Εάν υπακούσητε εις Εμέ ... να αγιάζητε την ημέραν του σαββάτου, μη κάμνοντες εν αυτή μηδεμίαν εργασίαν, τότε θέλουσιν εισέλθει διά των πυλών της πόλεως ταύτης βασιλείς και άρχοντες καθήμενοι επί του θρόνου του Δαβίδ, εποχούμενοι επί αμάξας και ίππους, αυτοί, και οι άρχοντες αυτών, οι άνδρες Ιούδα και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ. Και η πόλις αύτη θέλει κατοικείσθαι εις τον αιώνα.” (Ιερ. 17:24,25).PG 282.1

    Η υπόσχεση αυτή της ευημερίας συνοδευόταν από μια προφητεία τρομερών τιμωριών που θα έπεφταν στην πόλη, αν οι κάτοικοί της δεν έδειχναν νομιμοφροσύνη στο Θεό και στο νόμο Του. Αν δεν πρόσεχαν στα κελεύσματα να υπακούσουν στο Θεό των πατέρων τους και να αγιάσουν το Σάββατο, η πόλη και τα παλάτια της θα καταστρέφονταν από τη φωτιά. Έτσι, ο προφήτης τόνισε σταθερά τις υγιείς αρχές του ορθού τρόπου ζωής, που τόσο καθαρά περιγράφονται στο βιβλίο του νόμου. Οι συνθήκες όμως που επικρατούσαν στη χώρα του Ιούδα ήταν τέτοιες, που μόνο με αποφασιστικά μέτρα μπορούσε να επέλθει η βελτίωση. Για αυτό ο Ιερεμίας μοχθούσε όσο μπορούσε για χάρη των αμετανόητων. Τους παρακαλούσε: “Αροτριάσατε τους κεχερσωμένους αγρούς σας και μη σπείρητε μεταξύ των ακανθών.” “Ιερουσαλήμ, απόπλυνον την καρδίαν σου από κακίας διά να σωθής.” (Ιερ. 4:3,14).PG 282.2

    Για το μεγαλύτερο μέρος του λαού η κλήση για μετάνοια και μεταστροφή πέρασε απαρατήρητη. Μετά το θάνατο του καλού βασιλιά Ιωσία τα ηγετικά στελέχη του έθνους αποδείχθηκαν απειθή στο καθήκον τους, κάνοντας πολλούς να παραδρομήσουν. Τον Ιωάχαζ, εκθρονισμένο με τη μεσολάβηση του βασιλιά της Αιγύπτου, είχε διαδεχθεί ο Ιωακείμ, ένας μεγαλύτερος γιος του Ιωσία. Από την αρχή της βασιλείας του Ιωακείμ, ο Ιερεμίας είχε ελάχιστη ελπίδα για να γλιτώσει την αγαπημένη πατρίδα του από την καταστροφή και τονλαό του από την αιχμαλωσία. Παραταύτα δεν του επιτράπηκε να μείνει σιωπηλός τη στιγμή που το βασίλειο απειλείτο με ολοσχερή όλεθρο. Όσοι έμειναν αφοσιωμένοι στο Θεό, έπρεπε με θάρρος να εμμένουν στη τέλεση δίκαιων πράξεων, και οι αμαρτωλοί έπρεπε να παρακινηθούν να επιστρέφουν κατά το δυνατό από την ανομία.PG 282.3

    Η κρίση αυτή απαιτούσε γενική και έντονη προσπάθεια. Ο Ιερεμίας είχε λάβει εντολή από τον Κύριο να σταθεί στην αυλή του ναού και να μιλήσει σε όλο το λαό Ιούδα που θα τύχαινε να περνάει μέσα και έξω. Από τις αγγελίες που του δόθηκαν, δεν έπρεπε να παραλείψει ούτε λέξη, ώστε οι αμαρτωλοί της Σιών να έχουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη ευκαιρία να ακούσουν και να αφήσουν την αμαρτωλή πορεία τους. Ο προφήτης υπάκουσε. Στάθηκε στην πύλη του οίκου του Κυρίου, και εκεί ύψωσε τη φωνή του προειδοποιώντας και ικετεύοντας. Με θεϊκή έμπνευση διακήρυξε:PG 283.1

    “Ακούσατε τον λόγον του Κυρίου, πάντες οι Ιούδα, οι διά των πυλών τούτων εισερχόμενοι διά να προσκυνήτε τον Κύριον. Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, Διορθώσατε τας οδούς σας και τας πράξεις σας, και θέλω σας στερεώσει εν τω τόπω τούτω. Μη πεποίθατε εις λόγους ψευ-δείς, λέγοντες, Ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου είναι ούτος. Διότι εάν αληθώς διορθώσητε τας οδούς σας και τας πράξεις σας, εάν εντελώς εκτελέσητε κρίσιν αναμέσον ανθρώπου και του πλησίον αυτού, εάν δεν καταδυναστεύητε τον ξένον, τον ορφανόν και την χήραν, και δεν χύνητε αίμα αθώον εν τω τόπω τούτω, μηδέ περιπατήτε οπίσω ξένων θεών εις φθοράν σας, τότε θέλω σας κάμει να κατοικήτε εν τω τόπω τούτω, εν τη γη την οποίαν έδωκα εις τους πατέρας σας, εις αιώνα αιώνος.” (Ιερ. 7:2-7).PG 283.2

    Η απροθυμία του Θεού να τιμωρήσει, φαίνεται εδώ καθαρά. Καθυστερεί τις τιμωρίες Του για να προτρέψει τους αμεταμέλητους. Ο “ποιών έλεος, κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γης” λαχταράει για τα παραστρατημένα παιδιά Του, και με κάθε δυνατό τρόπο προσπαθεί να δείξει σ’αυτά το δρόμο της αιώνιας ζωής. (Ιερ. 9:24). Είχε βγάλει τους Ισραηλίτες από τη σκλαβιά για να μπορούν να λατρεύσουν Αυτόν, το μόνο αληθινό και ζώντα Θεό. Παρόλο ότι είχαν παρεκτραπεί επί μακρόν στην ειδωλολατρία και είχαν περιφρονήσει τα προειδοποιητικά Του μηνύματα, τώρα Εκείνος εκφράζει την προθυμία Του να αναβάλει την τιμωρία, δίνοντάς τους άλλη μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Καθιστά σαφές το γεγονός ότι μόνο με τη βαθιά αλλαγή της καρδιάς η επικείμενη καταστροφή θα μπορού- σε να αποτραπεί. Μάταια στήριζαν την εμπιστοσύνη τους στο ναό και στις λειτουργίες του. Οι ιεροτελεστίες και οι εθιμοτυπίες δε θα τους εξιλέωναν από την αμαρτία. Παρά τον ισχυρισμό τους ότι ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, μόνο η μεταστροφή της καρδιάς και του τρόπου ζωής θα μπορούσε να τους γλιτώσει από το ανα-πόφευκτο αποτέλεσμα της συνεχούς παράβασης.PG 283.3

    Έτσι όπως είχαν τα πράγματα, “εν ταις πόλεσι του Ιούδα και εν ταις οδοίς της Ιερουσαλήμ”, το μήνυμα του Ιερεμία για τον Ιούδα ήταν: “Ακούσατε τους λόγους της διαθήκης ταύτης” - των σαφών δηλαδή ενταλμάτων του Κυρίου όπως είναι καταχωρημένα στην Αγία Γραφή - “και πράττετε αυτούς.” (Ιερ. 11:6). Και αυτό ήταν το άγγελμα που διακήρυξε ενώ έστεκε στις αυλές του ναού, στην αρχή της βασιλείας του Ιωακείμ.PG 284.1

    Έγινε σύντομη ανασκόπηση της εμπειρίας του Ισραήλ από τον καιρό της εξόδου. Η διαθήκη του Θεού με αυτούς ήταν: “Ακούσατε την φωνήν Μου, και θέλω είσθαι Θεός σας, και σεις θέλετε είσθαι λαός Μου. Και περιπατείτε εν πάσαις ταις οδοίς, τας οποίας διώρισα εις εσάς, διά να ευημερήτε.” Συχνά και ανεπαίσχυντα η διαθήκη αυτή είχε παραβιασθεί. Οι ανήκοντες στο εκλεκτό έθνος “περιεπάτησαν εν ταις βουλαίς, εν ταις ορέξεσι της πονηρός αυτών καρδίας, και υπήγαν εις τα οπίσω και ουχί εις τα εμπρός.” (Ιερ. 7:23,24).PG 284.2

    Ο Κύριος ρωτούσε: “Διά τί ο λαός ούτος της Ιερουσαλήμ εστράφη παντοτεινήν στροφήν;” Κατά τα λεγάμενα του προφήτη, αυτό έγινε επειδή δεν είχαν υπακούσει στη φωνή του Κυρίου και αρνήθηκαν να διορθωθούν. Θρηνούσε λέγοντας:PG 284.3

    “Η αλήθεια εξέλιπε και εχάθη από του στόματος αυτών.” “Ο πελαργός εν τω ουρανώ γνωρίζει τους διωρισμένους καιρούς αυτού, και η τρυγών και ο γερανός και η χελιδών φυλάττουσι τον καιρόν της ελεύσεως αυτών, ο δε λαός Μου δεν γνωρίζει την κρίσιν του Κυρίου.” “Δεν θέλω επισκεφθή αυτούς διά ταύτα; λέγει Κύριος. Η ψυχή Μου δεν θέλει εκδικηθή εναντίον έθνους τοιούτου;” (Ιερ. 8:5, Δείτε Ιερ. 5:3, Ιερ. 7:28, 8:7, 9:9).PG 284.4

    Ο καιρός είχε φθάσει για βαθιά ενδοσκόπηση. Όταν ο Ιωσίας ήταν ο αρχηγός τους, ο λαός είχε κάποιους λόγους για ελπίδα. Εκείνος όμως δεν μπορούσε πια να μεσολαβήσει για αυτούς επειδή είχε πέσει μαχόμενος. Οι αμαρτίες του έθνους ήταν τέτοιες που ο καιρός για μεσολάβηση είχε περάσει για τα καλά. Ο Κύριος δήλωσε: “Και αν ο Μωυσής και ο Σαμουήλ ίσταντο ενώπιόν Μου, η ψυχή Μου δεν ήθελεν είσθαι υπέρ του λαού τούτου. Αποδίωξον αυτούς απ’έμπροσθέν Μου, και ας εξέλθωσι. Και εάν είπωσι προς σε, Πού θέλομεν εξέλθει; τότε θέλεις ειπεί προς αυτούς. Ούτω λέγει Κύριος, Όσοι είναι διά θάνατον, εις θάνατον, και όσοι διά την μάχαιραν, εις μάχαιραν, και όσοι διά την πείναν, εις πείναν, και όσοι διά την αιχμαλωσίαν, εις αιχμαλωσίαν.” (Ιερ. 15:1,2).PG 284.5

    Η άρνηση να δώσουν προσοχή στη σπλαχνική πρόσκληση που τους πρόσφερε τώρα ο Κύριος, θα έφερνε στο αμετανόητο έθνος τις τιμωρίες που είχαν πέσει στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ έναν αιώνα νωρίτερα. Τώρα το μήνυμα σε αυτούς ήταν:PG 285.1

    “Εάν δεν Μου ακούσητε, ώστε να περιπατήτε εν τω νόμω Μου, τον οποίον έθεσα έμπροσθέν σας, να υπακούητε εις τους λόγους των δούλων Μου των προφητών, τους οποίους απέστειλα προς εσάς, εγειρόμενος πρωί και αποστέλλων, πλην σεις δεν ηκούσατε, τότε θέλω καταστήσει τον οίκον τούτον ως την Σηλώ, και την πόλιν ταύτην θέλω καταστήσει κατάραν εις πάντα τα έθνη της γης.” (Ιερ. 26:4-6).PG 285.2

    Αυτοί που στέκονταν στην αυλή του ναού και άκουγαν την ομιλία του Ιερεμία, κατάλαβαν τι σημασία είχε η Σηλώ και τα όσα συνέβησαν στις ημέρες του Ηλεί όταν οι Φιλισταίοι είχαν νικήσει τους Ισραηλίτες και απήγαγαν την κιβωτό της διαθήκης. Η αμαρτία του Ηλεί έγκειτο στο ότι δεν πήρε σοβαρά την παρανομία των γιων του στο ιερό τους λειτούργημα, ούτε το κακό που κυριαρχούσε σε όλη τη χώρα. Η παραμέλησή του να διορθώσει τα τρωτά αυτά επέφερε στον Ισραήλ τρομερή συμφορά. Οι γιοι του φονεύθηκαν στη μάχη, ο ίδιος ο Ηλεί έχασε τη ζωή του, η κιβωτός του Κυρίου είχε απαχθεί από τη γη του Ισραήλ, τριάντα χιλιάδες λαού είχαν πέσει μαχόμενοι, και όλα αυτά επειδή η αμαρτία αφέθηκε να αυξηθεί ανεξέλεγκτη. Ο λαός του Ισραήλ μάταια συλλογιζόταν ότι παρά τις αμαρτωλές πράξεις του η παρουσία της κιβωτού θα τους εξασφάλιζε τη νίκη κατά των Φιλισταίων. Με τον ίδιο τρόπο, στις ημέρες του Ιερεμία, οι κάτοικοι του Ιούδα είχαν την τάση να πιστεύουν ότι η αυστηρή τήρηση των λειτουργιών του ναού που ο Θεός είχε καθορίσει, θα τους φύλαγε από τη δίκαιη τιμωρία για την ασεβή τους διαγωγή.PG 285.3

    Τι μάθημα είναι αυτό για εκείνους που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις στην εκκλησία του Θεού! Τι σοβαρή προειδοποίηση για να αντιμετωπίσουν τα λάθη που ντροπιάζουν το έργο της αλήθειας! Κανείς από αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι θεματοφύλακες του νόμου του Θεού ας μη βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι ο σεβασμός που εξωτερικεύουν για τις εντολές θα τους διαφυλάξει από την εξάσκηση της θεϊκής δικαιοσύνης. Κανείς ας μη αρνείται να ελέγχεται για το κακό, ούτε κανείς πρέπει να κατηγορεί τους δούλους του Θεού ότι είναι στο έπακρο ζηλωτές στο να καθαρίσουν το στρατό- πεδο από την κακοπραγία. Ένας Θεός που αποδοκιμάζει την αμαρτία, καλεί εκείνους που διατείνονται ότι τηρούν το νόμο Του να απομακρυνθούν από κάθε ανομία. Η παραμέληση της μετάνοιας και της πρόθυμης υπακοής θα έχει για τους ανθρώπους τις ίδιες σοβαρές συνέπειες που είχε για τον αρχαίολαό του Ισραήλ. Υπάρχει κάποιο όριο πέρα από το οποίο οι τιμωρίες του Κυρίου δεν είναι δυνατό να καθυστερήσουν. Η ερήμωση της Ιερουσαλήμ στις ημέρες του Ιερεμία είναι μια σοβαρή προειδοποίηση για το σύγχρονο Ισραήλ ότι οι συμβουλές και οι παραινέσεις που χορηγήθηκαν σε εκείνους μέσω εκλεκτών οργάνων δεν μπορούν να αγνοηθούν χωρίς δυσάρεστες συνέπειες.PG 285.4

    Το μήνυμα του Ιερεμία προς τους ιερείς και το λαό διέγειρε τον ανταγωνισμό πολλών. Με θορυβώδη δημόσια επίκριση, κραύγασαν: “Διά τί προεφήτευσας εν ονόματι Κυρίου, λέγων, ο οίκος ούτος θέλει είσθαι ως η Σηλώ, και η πόλις αύτη θέλει ερημωθή, ώστε να μη ήναι ο κατσικών;” “Και πας ο λαός συνήχθη κατά του Ιερεμίου εν τω οίκω του Κυρίου.” (Ιερ. 26:9). Ιερείς, ψευδοπροφήτες και λαός όρμησαν οργισμένοι επάνω σε εκείνον που δεν τους έλεγε ευχάριστα πράγματα, ούτε προφήτευε απατηλά. Έτσι, η αγγελία του Θεού καταφρονήθηκε και ο δούλος Του απειλήθηκε με θάνατο.PG 286.1

    Η είδηση της ομιλίας του Ιερεμία έφθασε στους άρχοντες του Ιούδα, οι οποίοι έσπευσαν από το βασιλικό ανάκτορο στο ναό για να πληροφορηθούν οι ίδιοι τα καθέκαστα. “Τότε οι ιερείς και οι προφήται ελάλησαν προς τους άρχοντας και προς πάντα τον λαόν λέγοντες, Κρίσις θανάτου πρέπει εις τον άνθρωπον τούτον, διότι προεφήτευσε κατά της πόλεως ταύτης, ως ηκούσατε με τα ώτα σας.” Ο Ιερεμίας όμως ορθώθηκε με θάρρος μπροστά στους άρχοντες και στο λαό δηλώνοντας:PG 286.2

    “Ο Κύριος με απέστειλε διά να προφητεύσω κατά του οίκου τούτου και κατά της πόλεως ταύτης πάντας τους λόγους τους οποίους ηκούσατε. Διά τούτο τώρα διορθώσατε τας οδούς υμών και τας πράξεις υμών, και υπακούσατε εις την φωνήν Κυρίου του Θεού υμών. Και ο Κύριος θέλει μετανοήσει περί του κακού, το οποίον ελάλησε καθ’υμών. Εγώ δε, ιδού, είμαι εν ταις χερσίν υμών. Κάμετε εις εμέ όπως είναι καλόν και όπως αρεστόν εις τους οφθαλμούς υμών. Πλην εξεύρετε μετά βεβαιότητος, ότι εάν με θανατώσητε, αίμα αθώον θέλετε βεβαίως φέρει εφ’υμάς, και επί την πόλιν ταύτην, και επί τους κατοίκους αυτής, διότι τη αλήθεια ο Κύριος με απέστειλε προς υμάς, διά να λαλήσω εις τα ώτα υμών πάντας του λόγους τούτους.” (Ιερ. 26:11-15).PG 286.3

    Αν ο προφήτης είχε φοβηθεί από την απειλητική στάση των εκπροσώπων της εξουσίας, η αγγελία του θα έμενε χωρίς αποτέλεσμα και εκείνος θα έχανε τη ζωή του. Αλλά το θάρρος με το οποίο μετέδωσε το σοβαρό μήνυμα, επέβαλε το σεβασμό του λαού και έστρεψε τους άρχοντες του Ισραήλ με το μέρος του. Αυτοί συζήτησαν με τους ιερείς και τους ψευδοπροφήτες δείχνοντάς τους πόσο ασύμφορα θα ήταν τα μέτρα των άκρων που πρότεινανκαι τα λόγια τους βρήκαν απήχηση στη σκέψη του λαού. Έτσι, ο Θεός δημιούργησε υπερασπιστές για το δούλο Του.PG 287.1

    Οι πρεσβύτεροι επίσης ενώθηκαν στη διαμαρτυρία εναντίον της απόφασης των ιερέων όσον αφορά την τύχη του Ιερεμία. Ανάφεραν την περίπτωση του Μιχαία ο οποίος είχε προφητεύσει τιμωρίες κατά της Ιερουσαλήμ λέγοντας: “Η Σιών θέλει αροτριασθή ως αγρός και η Ιερουσαλήμ θέλει γείνει σωροί λίθων, και το όρος του οίκου ως υψηλοί τόποι δρυμού.” Και αυτοί ρώτησαν: “Μήπως ο Εζεκίας ο βασιλεύς του Ιούδα και πας ο Ιούδας εθανάτωσαν αυτόν; δεν εφοβήθη τον Κύριον, και παρεκάλεσε το πρόσωπόν του Κυρίου, και ο Κύριος μετενόησε περί του κακού το οποίον ελάλησε κατ’ αυτών; Ημείς λοιπόν ηθέλομεν προξενήσει μέγα κακόν κατά των ψυχών ημών;” (Ιερ. 26:18,19).PG 287.2

    Χάρις στις εκκλήσεις των ανθρώπων αυτών με επιρροή, η ζωή του προφήτη γλίτωσε, αν και πολλοί από τους ιερείς και ψευδοπροφήτες, απρόθυμοι να ανεχθούν τις καταδικαστικές αλήθειες που πρόφερε, ευχαρίστως θα τον έβλεπαν φονευμένο με το πρόσχημα της αναταραχής.PG 287.3

    Από την ημέρα που κλήθηκε μέχρι το τέλος της υπηρεσίας του, ο Ιερεμίας στάθηκε μπροστά στον Ιουδαϊκό λαό σαν “σκοπιά και φρούριο” εναντίον του οποίου η οργή των ανθρώπων δεν μπορούσε να κατισχύσει. Ο Κύριος είχε προειδοποιήσει το δούλο Του: “Θέλουσι σε πολεμήσει, αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου, διότι Εγώ είμαι μετά σου διά να σε σώζω και να σε ελευθερώνω, λέγει Κύριος. Και θέλω σε ελευθερώσει εκ της χειρός των πονηρών, και θέλω σε λυτρώσει εκ της χειρός των καταδυναστευόντων.” (Ιερ. 6:27, 15:20,21).PG 287.4

    Με τη διατακτική και συνεσταλμένη φύση του, ο Ιερεμίας ποθούσε να αποτραβηχτεί σε μια ζωή ειρήνης και ησυχίας, για να μη βλέπει τοπροσφιλές έθνος ακατάπαυστα αμετανόητο. Η καρδιά του έσφιγγε από την αγωνία της καταστροφής που θα προξενούσε η αμαρτία. Θρηνούσε:PG 287.5

    “Είθε να ήτο η κεφαλή μου ύδατα και οι οφθαλμοί μου πηγή δακρύων, διά να κλαίω ημέραν και νύκτα τους πεφονευμένους της θυγατρός του λαού μου! Είθε να είχον εν τη ερήμω κατάλυμα οδοιπόρων, διά να εγκαταλείψω τον λαόν μου και να απέλθω απ’αυτών.” (Ιερ. 9:1,2).PG 287.6

    Σκληροί ήταν οι εμπαιγμοί που κλήθηκε να υποστεί. Την ευαίσθητη ψυχή του διαπέρασαν πέρα για πέρα τα βέλη του σαρκασμού που εκσφενδόνιζαν εναντίον του εκείνοι οι οποίοι περιφρονούσαν τα μηνύματά του και δεν έδιναν σημασία στο βάρος που ένιωθε για να τους μεταπείσει. Δήλωσε:PG 288.1

    “Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.” “Έγεινα χλευασμός όλην την ημέραν, πάντες με εμπαίζουσι.” “Πάντες οι ειρηνεύοντες μετ’εμού παρεφύλαττον το πρόσκρουσμά μου λέγοντες, Ίσως δελεασθή και θέλομεν υπερισχύσει εναντίον αυτού, και εκδικηθή κατ’ αυτού.” (Θρήν. 3: 14, Ιερ. 20:7,10).PG 288.2

    Αλλά ο πιστός προφήτης καθημερινά λάμβανε δύναμη για να αντέξει. Δήλωνε με πίστη:PG 288.3

    “Ο Κύριος είναι μετ’εμού ως ισχυρός πολεμιστής. Διά τούτο οι διώκται μου θέλουσι προσκόψει και δεν θέλουσιν υπερισχύσει. Θέλουσι καταισχυνθή σφόδρα διότι δεν ηνόησαν. Η αιώνιος αισχύνη αυτών δεν θέλει λησμονηθή.” “Ψάλατε εις τον Κύριον, αινείτε τον Κύριον, διότι ηλευθέρωσε την ψυχήν του πτωχού εκ χειρός πονηρευομένων.” (Ιερ. 20:11,13).PG 288.4

    Οι πείρες που ο Ιερεμίας πέρασε στα νιάτα του και αργότερα στα χρόνια της υπηρεσίας του τον δίδαξαν το μάθημα “ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’αυτού. Του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού”. Έμαθε να προσεύχεται: “Κύριε, παίδευσόν με, πλην εν κρίσει, μη εν τω θυμώ Σου, διά να μη με συντελέσης.” (Ιερ. 10:23.24).PG 288.5

    Όταν καλείτο να πιει το ποτήρι της δυστυχίας και της θλίψης, και όταν του ερχόταν ο πειρασμός μέσα στη δυστυχία του να πει: “Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου”, θυμόταν την πρόνοια του Θεού και αναφωνούσε θριαμβευτικά:PG 288.6

    “Έλεος του Κυρίου είναι ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξελιπον οι οικτιρμοί Αυτού. Ανανεώνονται εν ταις πρωίαις. Μεγάλη η πιστότης Σου. Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου. Διά τούτο θέλω ελπίζει επ’Αυτόν. Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας Αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν Αυτόν. Καλόν είναι και να ελπίζη τις, και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.” (Θρήν. 3:18,22-26).PG 288.7

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents