Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Προφήτες και βασιλείς

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΆΛΑΙΟ 59—Ο ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

    Εξαγγέλλοντας τις αλήθειες του αιώνιου ευαγγελίου σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό η σημερινή εκκλησία του Θεού στη Γη εκπληρώνει την αρχαία προφητεία: “Ο Ισραήλ θέλει ανθήσει, και βλαστήσει, και γεμίσει το πρόσωπον της οικουμένης από καρπών.” Οι οπαδοί του Ιησού, συνεργαζόμενοι με ουράνιες υ-πάρξεις, καλύπτουν με ταχύτητα τα απόμακρα μέρη της Γης. Και σαν αποτέλεσμα των μόχθων τους, συγκεντρώνεται μια πλούσια συγκομιδή από πολύτιμες ψυχές.PG 487.1

    Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η διάδοση της αλήθειας της Γραφής, μέσω μιας καθιερωμένης εκκλησίας παρουσιάζει στους ανθρώπους τα σκιαγραφημένα προ αιώνων αγαθά στην υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ και σε όλο τον λαό του Ισραήλ, στην επίγεια δηλαδή απ.',αιώνων εκκλησία του Θεού. “Θέλω σε ευλογήσει ... και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν.” (Ησ. 27:6, Γέν. 12:2).PG 487.2

    Η υπόσχεση αυτή της ευλογίας θα έπρεπε να έχει βρει σε μεγάλο βαθμό την εκπλήρωσή της μετά την επιστροφή των Ισραηλιτών από τις χώρες της αιχμαλωσίας. Ο Θεός σχεδίαζε ολόκληρη η Γη να είναι έτοιμη για την πρώτη παρουσία του Χριστού, όπως και σήμερα προετοιμάζεται ο δρόμος για τη δευτέρα παρουσία Του. Στο τέλος των ετών της ταπεινωτικής εξορίας, ο Θεός έδωσε στο λαό του Ισραήλ, μέσω του Ζαχαρία, την ακόλουθη διαβεβαίωση:PG 487.3

    “Επέστρεψα εις την Σιών, και θέλω κατοικήσει εν μέσω της Ιερουσαλήμ. Και η Ιερουσαλήμ θέλει ονομασθή πόλις αλήθειας, και το όρος του Κυρίου των δυνάμεων, όρος άγιον.”PG 487.4

    Και για το λαό Του λέει:PG 487.5

    “Ιδού . . . Εγώ θέλω είσθαι Θεός αυτών, εν αληθεία και δικαιοσύνη.” (Ζαχ. 8:3,7,8).PG 487.6

    Οι υποσχέσεις αυτές εξαρτώντο από την υπακοή. Οι χαρακτηριστικές αμαρτίες των Ισραηλιτών πριν από την αιχμαλωσία, δεν έπρεπε να επαναληφθούν. Ο Κύριος προέτρεπε αυτούς που καταγίνονταν με την ανοικοδόμηση:PG 487.7

    “Κρίνετε κρίσιν αλήθειας και κάμνετε έλεος και οικτιρμόν έκαστος προς τον αδελφόν αυτού. Και μη καταδυναστεύετε την χήραν, και τον ορφανόν, τον ξένον, και τον πένητα. Και μηδείς από σας ας μη βουλεύηται κακόν κατά του αδελφού αυτού.” “Λαλείτε έκαστος την αλήθειαν προς τον πλησίον αυτού. Αλήθειαν και κρίσιν ειρήνης κρίνετε εν ταις πύλαις σας.” (Ζαχ. 7:9, 10, 8:16).PG 488.1

    Πλούσιες ήταν οι υποσχόμενες αμοιβές, τόσο υλικές όσο και πνευματικές, σε εκείνους που θα εφάρμοζαν τις αρχές αυτές της δικαιοσύνης. Ο Κύριος ανήγγειλε:PG 488.2

    “Ο σπόρος θέλει είσθαι της ειρήνης, η άμπελος θέλει δώσει τον καρπόν αυτής, και η γη θέλει δώσει τα γεννήματα αυτής, και οι ουρανοί θέλουσι δώσει την δρόσον αυτών, και θέλω κληροδοτήσει εις το υπόλοιπον του λαού τούτου πάντα ταύτα. Και καθώς είσθε κατάρα μεταξύ των εθνών, οίκος Ιούδα και οίκος Ισραήλ, ούτω θέλω σας διασώσει, και θέλετε είσθαι ευλογία.” (Ζαχ. 8:12,13).PG 488.3

    Με τη βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, οι Ισραηλίτες είχαν αποτελεσματικά γιατρευθεί από την προσκύνηση των λαξευτών εικόνων. Μετά την επιστροφή τους έδωσαν μεγάλη προσοχή στη θρησκευτική διδασκαλία και στη μελέτη των όσων είχαν γραφεί στο βιβλίο του νόμου και των προφητών σχετικά με την προσκύνηση του αληθινού Θεού. Η αναστήλωση του ναού τούς έδωσε την άνεση να εκτελούν επακριβώς τις ιεροτελεστίες του αγιαστηρίου. Κάτω από την ηγεσία του Ζοροβάβελ, του Έσδρα και του Νεεμία, επανειλημμένα έδωσαν επίσημη υπόσχεση να ελέγχουν όλες τις εντολές και τους κανονισμούς του Κυρίου.PG 488.4

    Οι καιροί της ευδαιμονίας που ακολούθησαν, έδωσαν τρανή απόδειξη της προθυμίας του Θεού να δέχεται και να συγχωρεί. Παραταύτα, μέσα στην αγιάτρευτη μυωπία τους, απομακρύνονταν διαρκώς από τον ένδοξο θεϊκό προκαθορισμό τους και με φιλαυτία σφετερίζονταν τα πράγματα εκείνα που θα είχαν φέρει γιατρειά και πνευματική ζωή σε αναρίθμητα πλήθη.PG 488.5

    Η αποτυχία αυτή στο να εκπληρώσουν το θεϊκό σκοπό έγινε καταφανής στις ημέρες του Μαλαχία. Με αυστηρότητα ο απεσταλμένος του Κυρίου ασχολήθηκε με τα τρωτά στοιχεία που υπέκλεπταν τον ισραηλινόλαό από την επίγεια ευημερία και από την πνευματική δύναμη. Επιτιμώντας τους παραβάτες, ο προφήτης δεν εξαίρεσε ούτε ιερείς, ούτε λαϊκούς. “Το φορτίον του λόγου του Κυρίου διάχειρός Μαλαχίου προς τον Ισραήλ” ήταν το να μη λησμονηθούν τα μαθήματα του παρελθόντος και να διατηρηθεί πιστά η διαθήκη που ο Κύριος είχε κάνει με τον λαό του Ισραήλ. “Δεήθητε του Θεού διά να ελεήση ημάς”, εκλιπαρούσε ο προφήτης. (Μαλ. 1:1,9).PG 488.6

    Για καμιά όμως πρόσκαιρη αποτυχία του Ισραήλ δε θα ματαιωνόταν το αιώνιο σχέδιο για την απολύτρωση της ανθρωπότητας. Αυτοί στους οποίους μιλούσε ο προφήτης, μπορεί να μην έδιναν προσοχή στο μήνυμα που λάμβαναν, αλλά οι προθέσεις του Κυρίου οπωσδήποτε θα προχωρούσαν στην ολοκληρωτική εκπλήρωσή τους. Ο Κύριος δήλωσε με τον αγγελιοφόρο Του:PG 489.1

    “Από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού, το όνομά Μου θέλει είσθαι μέγα μεταξύ των εθνών. Και εν παντί τόπω θέλει προσφέρεσθαι θυμίαμα εις το όνομά Μου, και θυσία καθαρά. Διότι μέγα θέλει είσθαι το όνομά Μου μεταξύ των εθνών.” (Μαλ. 1:11).PG 489.2

    Τη διαθήκη “της ζωής και της ειρήνης”, την οποία είχε κάνει ο Θεός με τους υιούς Λευί - τη διαθήκη που αν την είχαν σεβασθεί θα είχε φέρει ανείπωτες ευλογίες - ο Κύριος πρότεινε τώρα να την ανανεώσει με εκείνους που ήταν άλλοτε πνευματικοί αρχηγοί, αλλά που με την παράβαση είχαν καταντήσει “καταφρονητοί και εξουδενωμένοι εις πάντα τον λαόν.” (Μαλ. 2:5,9).PG 489.3

    Με σοβαρότητα οι παραβάτες αυτοί είχαν προειδοποιηθεί για την επερχόμενη ημέρα της κρίσης και για την πρόθεση του Θεού να επισκεφθεί και ναεξολοθρεύσει κάθε παραβάτη. Μολαταύτα, κανείς δεν είχε αφεθεί χωρίς ελπίδα. Του Μαλαχία οι προφητείες της κρίσης συνοδεύονταν από εκκλήσεις στους αμετανόητους να συμφιλιωθούν με το Θεό. Προτρέπει ο Κύριος: “Επιστρέψατε προς Εμέ, και Εγώ θέλω επιστρέφει προς εσάς.” (Μαλ. 3:7).PG 489.4

    Φαίνεται πως κάθε καρδιά πρέπει να ανταποκριθεί σε μια τέτοια πρόσκληση. Ο Θεός του ουρανού ικετεύει τα σφάλλοντα παιδιά Του να επιστρέφουν σε Αυτόν, για να μπορέσουν να συνεργασθούν πάλι μαζί Του στο να συνεχίσουν το έργο Του επάνω στη Γη. Ο Κύριος τείνει το χέρι Του για να πιάσει το χέρι του ισραηλινού λαού, νατον βοηθήσει στο στενό δρόμο της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, να συμμετάσχουν στην κληρονομιά ως υιοί του Θεού. Θα δεχθούν το Μεσσία; Θα διακρίνουν τη μόνη ελπίδα τους;PG 489.5

    Πόσο λυπηρή η αναφορά που δίνεται ότι στις ημέρες του Μαλαχία οι Ισραηλίτες δίσταζαν να παραχωρήσουν τις περήφανες καρδιές τους σε πρόθυμη, φιλόστοργη υπακοή και ολόψυχη συνεργασία! Η αυτοδικαίωσή τους φαίνεται από την απάντησή τους: “Τίνι τρόπω θέλομεν επιστρέφει;”PG 489.6

    Ο Κύριος αποκαλύπτει στο λαό Του μια από τις κυριότερες αμαρτίες τους: “Μήπως θέλει κλέπτει ο άνθρωπος τον Θεόν;” έρωτά. “Σεις όμως Με εκλέπτετε.” Μη μπορώντας ακόμη να πεισθούν ότι αμαρτάνουν, οι ανυπάκοοι ερωτούν: “Εις τί Σε εκλέπτομεν;” Πραγματικά, συγκριμένη είναι η απάντηση του Κυρίου:PG 490.1

    “Εις τα δέκατα και εις τας προσφοράς. Σεις είσθε κατηραμένοι με κατάραν, διότι σεις Με εκλέψατε, ναι, σεις όλον το έθνος. Φέρετε πάντα τα δέκατα εις την αποθήκην, διά να ήναι τροφή εις τον οίκον Μου, και δοκιμάσατέ Με τώρα εις τούτο, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, εάν δεν σας ανοίξω τους καταρράκτας του ουρανού και εκχέω την ευλογίαν εις εσάς, ώστε να μη αρκή τόπος δι’αυτήν. Και θέλω επιτιμήσει υπέρ υμών τον καταφθείροντα, και δεν θέλει φθείρει τους καρπούς της γης σας, ουδέ η άμπελός σας θέλει απορρίψει προ καιρού τον καρπόν αυτής εν τω αγρώ, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων. Και θέλουσι σας μακαρίζει πάντα τα έθνη, διότι σεις θέλετε είσθαι γη επιθυμητή, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων.” (Μαλ. 3:7-12).PG 490.2

    Ο Θεός ευλογεί τις εργασίες των ανθρώπων για να μπορέσουν να Του ανταποδώσουν αυτό που Του ανήκει. Τους δίνει τον ήλιο και τη βροχή. Κάνει τη βλάστηση να αυξάνει. Χορηγεί υγεία και ικανότητα για την απόκτηση μέσων. Κάθε ευλογία προέρχεται από το γενναιόδωρο χέρι Του και επιθυμεί οι άνδρες και οι γυναίκες να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους, επιστρέφοντας ένα μέρος σε ευχαριστήριες προσφορές, αυτοπροαίρετες προσφορές ή προσφορές για αδικήματα.PG 490.3

    Οφείλουν να αφιερώνουν στην υπηρεσία Του από τα μέσα που διαθέτουν, ώστε να μην ερημωθεί το αμπέλι Του. Οφείλουν να σκεφθούν τι θα έκανε ο Κύριος αν ήταν στη θέση τους. Πρέπει να Του παρουσιάσουν όλα τα δύσκολα ζητήματα με προσευχή. Να δείξουν φιλαυτία, ενδιαφέρον για την εξάπλωση του έργου Του σε όλα τα μέρη του κόσμου.PG 490.4

    Με μηνύματα όπως αυτά που έφερε ο Μαλαχίας, ο τελευταίος των προφητών της Παλαιός Διαθήκης, καθώς και με την καταπίεση από μέρους των ειδωλολατρών εχθρών τους, οι Ισραηλίτες τελικά έμαθαν το μάθημα ότι η πραγματική ευημερία εξαρτάται από την υπακοή στο νόμο του Θεού.PG 490.5

    Για πολλούς όμως από το λαό, η υπακοή δεν ερχόταν σαν απόρροια της πίστης και της αγάπης. Τα κίνητρά τους ήταν εγωιστικά. Η εξωτερική άσκηση της λατρείας τους χρησίμευε σαν μέσον για την απόκτηση εθνικού μεγαλείου. Ο εκλεκτός λαός δεν έγινε το φως του κόσμου, αλλά απομονώθηκε από τον υπόλοιπο κόσμο για να προφυλαχθεί μη τυχόν παραπλανηθούν από την ειδωλολατρία.PG 490.6

    Οι διατάξεις που είχε δώσει ο Θεός, εμποδίζοντας τους μεικτούς γάμους μεταξύ του λαού Του και των ειδωλολατρών και απαγορεύοντας τη συμμετοχή των Ισραηλιτών σε ειδωλολατρικές συνήθειες των γειτονικών εθνών, είχαν τόσο διαστραφεί ώστε ύψωσαν ένα μεσότοιχο φραγμού μεταξύ των Ισραηλιτών και όλων των άλλων λαών. Με αυτόν τον τρόπο απέκλεισαν τους άλλους ακριβώς από τις ευλογίες εκείνες που ο Θεός είχε αναθέσει στον Ισραήλ να μεταδώσει στον κόσμο.PG 491.1

    Παράλληλα, οι Ιουδαίοι με τις αμαρτίες τους αποκόπτονταν οι ίδιοι από το Θεό. Δεν ήταν ικανοί να διακρίνουν την πνευματική σημασία της συμβολικής λατρείας τους. Με την αυτοδικαίωσή τους, εμπιστεύονταν στα δικά τους έργα, τις θυσίες και τις ιεροτελεστίες, αντί να στηρίζονται στην αξία Εκείνου στον οποίον όλα αυτά τα πράγματα πρόσβλεπαν. Έτσι, “ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην” (Ρωμ. 10:3), δημιούργησαν ένα δικό τους αυτάρκη φορμαλισμό.PG 491.2

    Υστερούμενοι στο Πνεύμα και στη χάρη του Θεού, προσπάθησαν να αναπληρώσουν την έλλειψη με μια αυστηρή τήρηση των θρησκευτικών τελετών και ιεροπραξιών. Μη ικανοποιημένοι από τις τελετές που ο ίδιος ο Θεός είχε διατάξει, φόρτωσαν τις θεϊκές εντολές με αμέτρητες απαιτητικές διατάξεις δικής τους επινόησης. Όσο μεγαλύτερη η απόστασή τους από το Θεό, τόσο σχολαστικότεροι γίνονταν στην τήρηση των τύπων αυτών.PG 491.3

    Με όλες αυτές τις λεπτομέρειες και ενοχλητικές απαιτήσεις, ήταν πραγματικά αδύνατο για το λαό να τηρήσει το νόμο. Οι μεγάλες αρχές της δικαιοσύνης που παρουσιάζει ο Δεκάλογος και οι ένδοξες πραγματικότητες που σκιαγραφούσε η συμβολική λατρεία, επισκιάσθηκαν απ’ τον ίδιο, θαμμένες κάτω από ένα σωρό ανθρώπινων παραδόσεων και διαταγμάτων. Εκείνοι που πραγματικά επιθυμούσαν να τηρήσουν ολόκληρο το νόμο, όπως τον επέβαλλαν οι ιερείς και οι άρχοντες, στέναζαν κάτω από ένα βαρύ φορτίο.PG 491.4

    Σαν έθνος, ο λαός του Ισραήλ ενώ επιθυμούσε τον ερχομό του Μεσσία, η καρδιά και η ζωή τους είχαν τόσο χωρισθεί από το Θεό, που δεν μπορούσαν να έχουν πραγματική αντίληψη για το χαρακτήρα ή την αποστολή του Λυτρωτή. Αντί να επιθυμούν την απολύτρωση από την αμαρτία, τη δόξα και την ειρήνη της αγιοσύνης, οι καρδιές τους στηρίζονταν στην απελευθέρωση από τους εθνικούς εχθρούς τους και στην αποκατάσταση της κοσμικής δύναμης.PG 491.5

    Περίμεναν το Μεσαία να έρθει ως νικητής, να σπάσει κάθε ζυγό και να ανυψώσει το Ισραήλ κυρίαρχο επάνω σε όλα τα έθνη. Έτσι, είχε κατορθώσει ο Σατανάς να προετοιμάσει τις καρδιές των ανθρώπων να απορρίψουν το Σωτήρα όταν θα ερχόταν. Η δική τους υπεροπτική καρδιά και οι εσφαλμένες αντιλήψεις που είχαν για το χαρακτήρα Του και για την αποστολή Του, θα τους εμπόδιζαν από του να εκτιμήσουν ειλικρινά τις αποδείξεις του μεσσιανικού Του αξιώματος.PG 492.1

    Παραπάνω από χίλια χρόνια ο ιουδαϊκός λαός περίμενε την έλευση του υποσχόμενου Σωτήρα. Επάνω στο γεγονός αυτό στήριζαν τις προσφιλέστερες ελπίδες τους. Χίλια χρόνια με ύμνους και προφητείες, με θρησκευτικές τελετές και οικογενειακές προσευχές είχαν διατηρήσει με ευλάβεια το όνομά Του. Και όμως, όταν ήρθε, δεν Τον αναγνώρισαν ως το Μεσαία που περίμεναν τόσον καιρό. “Εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι δεν εδέχθησαν Αυτόν.” Στις κοσμικές καρδιές τους ο Αγαπητός του ουρανού ήταν “ως ρίζα από ξηράς γης”. Στα μάτια τους δεν είχε “είδος ουδέ κάλλος”. (Ιωάν. 1:11, Ησ. 53:2).PG 492.2

    Ολόκληρη η ζωή του Ιησού του Ναζωραίου ανάμεσα στους Ιουδαίους ήταν μια επιτίμηση για την απροθυμία τους να αναγνωρίσουν τα νόμιμα δικαιώματα του Ιδιοκτήτη του αμπελιού, για το οποίο είχαν ορισθεί υπεύθυνοι. Μισούσαν το παράδειγμά της ειλικρίνειας και της ευσέβειαςΤου. Και όταν έφθασε η τελευταία δοκιμή, η δοκιμή που σήμαινε υπακοή για την αιώνια ζωή ή ανυπακοή για τον αιώνιο θάνατο, απέρριψαν τον Άγιο του Ισραήλ και έγιναν υπεύθυνοι για την καθήλωσή Του στο σταυρό του Γολγοθά.PG 492.3

    Στην παραβολή του αμπελιού, ο Χριστός προς το τέλος της επίγειας διακονίας Του, επέστησε την προσοχή των Ιουδαίων δασκάλων στις πλούσιες ευλογίες που είχαν χορηγηθεί στονλαό του Ισραήλ και για τις οποίες ο Θεός απαιτούσε την υπακοή τους. Με σαφήνεια τους εξέθεσε τη δόξα της θεϊκής πρόθεσης, την οποία θα πραγματοποιούσαν με την υπακοή. Σηκώνοντας το πέπλο που σκέπαζε το μέλλον, έδειξε πως με την αποτυχία να εκπληρώσουν το σκοπό Του, ολόκληρο το έθνος έχανε τις ευλογίες Του και επέφερε την αυτοκαταστροφή του.PG 492.4

    Ο Χριστός είπε:PG 492.5

    “Ήτο άνθρωπός τις οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα. Και περιέβαλεν εις αυτόν φραγμόν, και έσκαψεν εν αυτώ ληνόν, και ωκοδόμησε πύργον. Και εμίσθωσεν αυτόν εις γεωργούς, και απεδήμησε.” (Ματθ. 21:33).PG 492.6

    Αυτά ανέφερε ο Σωτήρας για τον “αμπελώνα του Κυρίου των δυνάμεων”, για τον οποίο πριν από αιώνες ο προφήτης Ησαΐας είχε πει ότι ήταν “ο οίκος του Ισραήλ”. (Ησ. 5:7).PG 493.1

    “Ότε δε επλησίασεν ο καιρός των καρπών”, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, είπε ο Χριστός, “απέστειλε τους δούλους αυτού προς τους γεωργούς, διά να λάβωσι τους καρπούς αυτού. Και πιάσαντες οι γεωργοί τους δούλους αυτού, άλλον μεν έδειραν, άλλον δε εφόνευσαν, άλλον δε ελιθοβόλησαν. Πάλιν απέστειλεν άλλους πλειοτέρους των πρώτων, και έκαμον και εις αυτούς ω-σαύτως. Ύστερον δε απέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού, λέγων, Θέλουσιν εντραπεί τον υιόν μου. Αλλ’οι γεωργοί ιδόντες τον υιόν, είπον προς αλλήλους, Ούτος είναι ο κληρονόμος. Έλθετε, ας φονεύσωμεν αυτόν και ας κατακρατήσωμεν την κληρονομιάν αυτού. Και πιάσαντες αυτόν, εξέβαλον έξω του αμπελώνος και εφόνευσαν.”PG 493.2

    Αφού περιέγραψε μπροστά στους ιερείς το αποκορύφωμα της απαίσιας πράξης, ο Χριστός τούς υπέβαλε τότε την ερώτηση:PG 493.3

    “Όταν λοιπόν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τί θέλει κάμει εις τους γεωργούς εκείνους;”PG 493.4

    Οι ιερείς είχαν παρακολουθήσει την αφήγηση με ζωηρό ενδιαφέρον και χωρίς να σκεφθούν τη σχέση του θέματος με τον εαυτό τους, απάντησαν μαζί με το λαό:PG 493.5

    “Κακούς κακώς θέλει απολέσει αυτούς, και τον αμπελώνα θέλει μισθώσει εις άλλους γεωργούς, οίτινες θέλουσιν αποδώσει εις αυτόν τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών.”PG 493.6

    Απερίσκεπτα είχαν προφέρει την αυτοκαταδίκη τους. Ο Ιησούς τους κοίταξε και κάτω από το ερευνητικό βλέμμα Του, ήξεραν ότι διάβασε τα μυστικά της καρδιάς τους. Η θεότητα άστραψε μπροστά τους με ακαταμάχητη δύναμη. Αναγνώρισαν στο πρόσωπο των αμπελουργών τον εαυτό τους, και άθελά τους φώναξαν, “Μη γένοιτο!”.PG 493.7

    Με επισημότητα μαζί και λύπη ο Χριστός τους ρώτησε:PG 493.8

    “Ποτέ δεν ανεγνώσατε εν ταις Γραφαίς, ο λίθος τον οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας, παρά Κυρίου έγεινεν αύτη και είναι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών; Διά τούτο λέγω προς υμάς, ότι θέλει αφαιρεθεί αφ’υμών η βασιλεία του Θεού, και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής. Και όστις πέσει επί τον λίθον τούτον, θέλει συντριφθή. Εις όντινα δε επιπέση, θέλει συντρίψει αυτόν.” (Ματθ. 21:34-44).PG 493.9

    Ο Χριστός θα είχε αποτρέψει την καταστροφή του ιουδαϊκού έθνους, αν ο λαός Τον είχε δεχθεί. Η ζήλεια όμως και ο φθόνος τούς έκαναν αδιάλλακτους. Αποφάσισαν να μη δεχθούν το Ναζωραίο Ιησού για Μεσσία. Απέρριψαν το Φως του κόσμου, και από τότε η ζωή τους περιβλήθηκε από σκότος, σαν το σκότος του μεσονυκτίου. Η προλεχθείσα καταστροφή βρήκε το ιουδαϊκό έθνος. Τα ίδια τους τα πάθη, τρομερά και ανεξέλεγκτα, επέφεραν την καταστροφή τους. Η επαναστατική, πεισματική περηφάνια τους προκάλεσε εναντίον τους την οργή των ρωμαίων κατακτητών τους. Η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε και ο ναός σωριάσθηκε σε ερείπια, ενώ το μέρος όπου έστεκε, οργώθηκε σαν χωράφι. Ο ιουδαϊκός λαός αφανίσθηκε με το σκληρότερο τρόπο θανάτου. Εκατομμύρια πουλήθηκαν να δουλέψουν σκλάβοι σε ειδωλολατρικές χώρες.PG 494.1

    Αυτό που ο Θεός είχε πρόθεση να κάνει για τον κόσμο μέσω του Ισραήλ, του εκλεκτού Του έθνους, θα το πραγματοποιήσει τελικά με τη σύγχρονη επίγεια εκκλησία Του. Μίσθωσε “τον αμπελώνα εις άλλους γεωργούς”, στον φυλάττοντα τη διαθήκη Του λαό, ο οποίος πιστά θα “αποδώσει εις Αυτόν τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών.”PG 494.2

    Ποτέ δεν έμεινε ο Κύριος χωρίς πραγματικούς αντιπροσώπους Του επάνω στη Γη, οι οποίοι να μη θεωρήσουν τα ενδιαφέροντά Του για δικά τους. Αυτοί οι μάρτυρες του Θεού συναριθμούνται μεταξύ του πνευματικού Ισραήλ και μέσω αυτών θα εκπληρωθούν όλες οι υποσχέσεις της διαθήκης, τις οποίες ο Θεός έδωσε στον αρχαίο λαό Του.PG 494.3

    Σήμερα η εκκλησία μπορεί ελεύθερα να φέρει σε πέρας το θεϊκό σχέδιο για τη σωτηρία της χαμένης φυλής. Επί πολλούς αιώνες ο λαός του Θεού υπέφερε από την αναστολή της ελευθερίας του. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου στην αγνή μορφή του είχε απαγορευθεί και οι σκληρότερες ποινές επιβάλλονταν σε αυτούς που τολμούσαν να παρακούσουν τις εντολές των ανθρώπων.PG 494.4

    Σαν αποτέλεσμα, το μεγάλο πνευματικό αμπέλι του Κυρίου παρέμεινε σχεδόν εγκαταλειμμένο. Οι άνθρωποι είχαν στερηθεί το φως του λόγου του Θεού. Το σκότος της πλάνης και της δεισιδαιμονίας απειλούσε να εξαλείψει τελείως την επίγνωση της πραγματικής θρησκείας. Η εκκλησία του Θεού επάνω στη Γη ήταν στο διάστημα της μακράς αυτής περιόδου του αδυσώπητου διωγμού, στην ίδια ακριβώς αιχμαλωσία, όπως ο λαός του Ισραήλ ήταν αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα στο διάστημα της εξορίας.PG 494.5

    Δοξασμένος όμως ας είναι ο Θεός. Η εκκλησία Του δεν είναι πια σκλαβωμένη. Στον πνευματικό λαό του Ισραήλ έχουν αποκατασταθεί τα προνόμια που είχαν χορηγηθεί στο λαό του Θεού τον καιρό της απελευθέρωσής τους από τη Βαβυλώνα. Σε κάθε μέρος της Γης, άνδρες και γυναίκες ανταποκρίνονται στην ουρανόπεμπτη αγγελία, την οποία ο Ιωάννης ο Αποκαλυπτής προφήτεψε ότι θα εξαγγελλόταν πριν από τη δευτέρα παρουσία του Χριστού:PG 494.6

    “Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις Αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως Αυτού.” (Αποκ. 14:7).PG 495.1

    Τα στρατεύματα του κακού δεν έχουν πλέον τη δύναμη να κρατήσουν την εκκλησία αιχμάλωτη, επειδή “έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η πόλις η μεγάλη”, η οποία “εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής επότισε πάντα τα έθνη”. Και στον -πνευματικό λαό του Ισραήλ απευθύνεται το άγγελμα: “Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός Μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.” Όπως οι αιχμάλωτοι εξόριστοι έδωσαν προσοχή στο άγγελμα “φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος” και παλιννόστησαν στη Γη της Επαγγελίαςδίνοντας προσοχή στο άγγελμα να αποχωρήσουν από την πνευματική Βαβυλώνα αυτοί που σήμερα φοβούνται το Θεό. (Αποκ. 14:8, 18:4, Ιερ. 51:6). Σε λίγο πρόκειται να σταθούν σαν τρόπαια της θεϊκής χάρης στη νέα γη, την ουράνια Χαναάν.PG 495.2

    Την εποχή του Μαλαχία, στην ειρωνική ερώτηση των αμετανόητων, “πού είναι ο Θεός της κρίσεως;” δόθηκε η απάντηση που προκαλεί δέος:PG 495.3

    “Ο Κύριος ... εξαίφνης θέλει ελθεί εις τον ναόν Αυτού,
    Ναι, ο Άγγελος της Διαθήκης . . .
    Αλλά τίς δύναται να υπομείνη την ημέραν της ελεύσεως Αυτού;
    Και τίς δύναται να σταθή εις την παρουσίαν Αυτού;
    Διότι Αυτός είναι ως πυρ χωνευτού
    Και ως σμίγμα γναφέων.
    Και θέλει καθίσει ως ο χωνεύων και καθαρίζων το αργύριον.
    Και θέλει καθαρίσει τους υιούς Λευί,
    Και θέλει στραγγίσει αυτούς
    Ως το χρυσίον και το αργύριον,
    Και θέλουσι προσφέρει εις τον Κύριον
    Προσφοράν εν δικαιοσύνη.
    Τότε η προσφορά του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ
    Θέλει είσθαι αρεστή εις τον Κύριον,
    Καθώς εν ταις ημέραις ταις αρχαίαις,
    Καθώς εν τοις προλαβούσιν έτεσι..” (Μαλ. 2:17, 3:1-4).
    PG 495.4

    Όταν ο Μεσαίας της υπόσχεσης επρόκειτο να εμφανισθεί, το μήνυμα του προδρόμου του Χριστού ήταν “Μετανοήστε, τελώνες και αμαρτωλοί, μετανοήστε, Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι,” “διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών”. (Ματθ. 3:2).PG 496.1

    Σήμερα με το ίδιο πνεύμα του Ηλία και του Ιωάννη Βαπτιστή, ταγμένοι από το Θεό αγγελιοφόροι καλούν την προσοχή του κόσμου που μέλλει να περάσει από κρίση στα σημαντικά γεγονότα που πρόκειται να συμβούν σε λίγο, τα σχετιζόμενα με τις τελευταίες ώρες της δοκιμαστικής περιόδου και της παρουσίας του Χριστού που θα έρθει ως “Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων”.Σε λίγο κάθε άνθρωπος πρόκειται να κριθεί σύμφωνα με τα “πεπραγμένα εν τω σώματι”. Έφθασε η ώρα της κρίσης του Θεού και στα μέλη της εκκλησίας Του στη Γη εναπόκειται η σοβαρή ευθύνη να δώσουν την προειδοποίηση σε αυτούς που όπως δείχνουν τα πράγ-ματα, στέκονται στο χείλος της καταστροφής.PG 496.2

    Στον αυτό τον αχανήκόσμο, σε κάθε ψυχή που είναι πρόθυμη να προσέξει, πρέπει να εξηγηθούν με σαφήνεια οι αρχές που διακυβεύονται στη μεγάλη εξαπολυόμενη διαμάχη, αρχές από τις οποίες εξαρτάται η μοίρα της ανθρωπότητας.PG 496.3

    Στις τελευταίες αυτές ώρες της προθεσμίας των ανθρώπων, όταν η τύχη για την κάθε ψυχή θα έχει σε λίγο αποφασισθεί παντοτινά, ο Κύριος της Γης και του Ουρανού περιμένει από την εκκλησία Του να ενεργοποιηθεί όσο ποτέ προηγουμένως. Αυτοί οι οποίοι είναι “ελεύθεροι εν Χριστώ διά της επιγνώσεως της αλήθειας”, θεωρούνται από τον Κύριο Ιησού ως εκλεκτοί Του, ευνοούμενοι επάνω από κάθε λαό στο πρόσωπο της Γης. Και βασίζεται σε αυτούς για να εξαγγείλουν τις αρετές Εκείνου, ο οποίος τους κάλεσε από το σκότος στο θαυμαστό Του φως.PG 496.4

    Οι ευλογίες που τους χορηγούνται με τόση γενναιοδωρία, πρέπει να μεταδίδονται σε άλλους. Η αγαθή αγγελία της σωτηρίας πρέπει να δοθεί σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό.PG 496.5

    Στις οράσεις των αρχαίων προφητών ο Κύριος της δόξας εμφανιζόταν να χορηγεί ιδιαίτερο φως στην εκκλησία Του τον καιρό του σκότους και της απιστίας που μεσολαβεί πριν από τη δευτέρα παρουσία Του. Σαν τον Ήλιο της Δικαιοσύνης έμελλε να ανατείλει στην εκκλησία Του “με ίασιν εν ταις πτέρυξιν Αυτού”. (Μαλ. 4:2). Και από τον κάθε πραγματικό μαθητή διαχέετο μια επιρροή για ζωή, θάρρος, βοήθεια και πραγματική θεραπεία.PG 496.6

    Η παρουσία του Χριστού θα γίνει στη σκοτεινότερη περίοδο της ιστορίας αυτής της γης. Οι ημέρες του Νώε και του Λωτ απεικονίζουν την κατάσταση του κόσμου ακριβώς πριν από την παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Αναφερόμενη στον καιρό αυτό, η Γραφή δηλώνει ότι ο Σατανάς θα εργασθεί “εν πάση δυνάμει ... και εν πάση απάτη της αδικίας”.(ΒΌεσ. 2:9,10). Το πώς εργάζεται, φαίνεται καθαρά από το συνεχώς αυξανόμενο σκότος, τις πολυάριθμες πλάνες, αιρέσεις και εξαπατήσεις αυτών των τελευταίων ημερών.PG 496.7

    Όχι μόνο σέρνει αιχμάλωτο τον κόσμο ο Σατανάς, αλλά οι παραπλανήσεις του εμποτίζουν “τις εκκλησίες τις ισχυριζόμενες” ότι είναι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η μεγάλη αποστασία θα εξελιχθεί σε σκότος πυκνό όπως του μεσονυκτίου. Για το λαό του Θεού θα είναι μια νύχτα δοκιμασίας, μια νύχτα κλαυθμού, μια νύχτα διωγμού, χάρη της αλήθειας. Αλλά από αυτή τη σκοτεινή νύχτα θα λάμψει το φως του Κυρίου.PG 497.1

    Αυτός κάνει “να λάμψη φως εκ του σκότους”. Όταν “η γη ήτο άμορφος και έρημος, και σκότος επί προσώπου της αβύσσου”, “Πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων. Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως”. Στο λαό Του ο Θεός λέει: “Σηκώθητι, φωτίζου, διότι το φως σου ήλθε, και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε.” (Β.',Κορ. 4:6, Γεν. 1:2,3, Ησ. 60:1).PG 497.2

    Η Γραφή λέει: “Ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη. Εις σε όμως θέλει ανατείλει ο Κύριος, και η δόξα Αυτού θέλει φανερωθή επί σε.” Ο Χριστός, το απαύγασμα της δόξας του Πατέρα, ήρθε στον κόσμο ως φως του κόσμου. Ήρθε να παρουσιάσει το Θεό στους ανθρώπους, και για Αυτόν είναι γραμμένο ότι είχε χρισθεί “με Πνεύμα Άγιον και με δύναμιν”, και ότι “διήλθεν ευεργετών”. (Ησ. 60:2, Πράξ. 10:38)PG 497.3

    Στη συναγωγή της Ναζαρέτ ο Χριστός είπε:PG 497.4

    “Πνεύμα Κυρίου είναι επ’Εμέ. Διά τούτο Με έχρισε, Με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν.”;PG 497.5

    Αυτό είναι το έργο που ανέθεσε στους μαθητές Του να κάνουν.PG 497.6

    “Σεις είσθε το φως του κόσμου”, είπε. “Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα, και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.” (Λουκά 4:18,19, Ματθ. 5:14,16).PG 497.7

    Αυτό είναι το έργο που περιγράφει ο Ησαΐας όταν λέει:PG 497.8

    “Δεν είναι το να διαμοιράζης τον άρτον σου εις τον ττεινώντα, και να εισάγης εις την οικίαν σου τους αστέγους πτωχούς; Όταν βλέπης τον γυμνόν να ενδύης αυτόν και να μη κρύπτης σεαυτόν από της σαρκός σου; Τότε το φως σου θέλει εκλάμψει ως η αυγή, και η υγεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει, και η δικαιοσύνη σου θέλει προπορεύεσθαι έμπροσθέν σου. Η δόξα του Κυρίου θέλει είσθαι οπισθοφυλακή σου.” (Ησ. 58:7,8).PG 498.1

    Έτσι θα λάμψει τη νύχτα του πνευματικού σκότους η δόξα του Θεού μέσα από την εκκλησία Του, στηρίζοντας τους καταπτοημένους και παρηγορώντας τους θλιμμένους.PG 498.2

    Παντού γύρω μας ακούγονται οι θρήνοι ενός δυστυχισμένου κόσμου. Σε κάθε μεριά απαντώνται οι άποροι και οι καταπονημένοι. Καθήκον μας είναι να βοηθήσουμε για να απαλυνθούν οι δυσκολίες και οι αθλιότητες της ζωής. Τις ελλείψεις της ψυχής μόνο η αγάπη του Χριστού μπορεί να τις αναπληρώσει. Αν ο Χριστός ενοικεί μέσα μας, οι καρδιές μας θα είναι γεμάτες από θεϊκή συμπάθεια. Οι βουλωμένες πηγές της γνήσιας χριστιανικής αγάπης θα ξεφραχθούν.PG 498.3

    Υπάρχουν πολλοί που η ελπίδα τούς έχει εγκαταλείψει. Φέρτε τους στο φως του ήλιου. Πολλοί έχασαν το κουράγιο τους. Πείτε τους γλυκάλόγια. Προσεύχεσθε για αυτούς. Είναι άλλοι που χρειάζονται το ψωμί της ζωής. Διαβάστε τους από το λόγο του Θεού. Πολλοί υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες, τις οποίες κανένα γήινο βάλσαμο δεν μπορεί να ανακουφίσει, κανένας γιατρός δεν μπορεί να θεραπεύσει. Οδηγήστε τους στο Χριστό. Πείτε τους ότι υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ, ότι ένας Θεραπευτής βρίσκεται εκεί.PG 498.4

    Το φως είναι ευλογία, μια παγκόσμια ευλογία που σκορπίζει τους θησαυρούς της σε έναν κόσμο αχάριστο, ανόσιο, αποκαμωμένο. Αυτό συμβαίνει με τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Ολόκληρη η Γη, τυλιγμένη όπως παρουσιάζεται στο σκοτάδι της αμαρτίας, της θλίψης και του πόνου, πρόκειται να φωτισθεί από τη γνώση της αγάπης του Θεού. Το φως που λάμπει από το θρόνο του ουρανού, δεν πρόκειται να αποκλεισθεί από καμιά θρησκευτική ομάδα, θέση ή κοινωνική τάξη των ανθρώπων.PG 498.5

    Η αγγελία της ελπίδας και της ευσπλαχνίας πρόκειται να φθάσει στα πέρατα της Γης. Οποιοσδήποτε θελήσει, μπορεί να απλώσει το χέρι του και να πιαστεί από τη δύναμη του Θεού “διά να κάμη ειρήνην” με Αυτόν, “και θέλει κάμει ειρήνην”. Οι ειδωλολάτρες δε θα μείνουν περισσότερο τυλιγμένοι στα μαύρα μεσάνυχτα. Το σκότος θα διαλυθεί μπροστά στις φωτεινές ακτίνες του Ηλίου της Δικαιοσύνης.PG 498.6

    Ο Χριστός παρέχει όλα τα μέσα για να γίνει η εκκλησία Του ένα σώμα μεταμορφωμένο, φωτισμένο από το Φως του κόσμου, εφοδιασμένο με τη δόξα του Εμμανουήλ. Ο σκοπός Του είναι να περιβάλλεται ο κάθε Χριστιανός από μια πνευματική ατμόσφαιρα φωτός και ειρήνης. Επιθυμεί να αποκαλύπτουμε με τη ζωή μας τη δική Του τη χαρά.PG 499.1

    “Σηκώθητι, φωτίζου, διότι το φως σου ήλθε και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε.” (Ησ. 60:1).PG 499.2

    Ο Χριστός έρχεται με δύναμη και με μεγάλη δόξα. Έρχεται με τη δόξα τη δική Του και με τη δόξα του Πατέρα. Και οι άγιοι άγγελοι Τον συνοδεύουν στην πορεία Του.PG 499.3

    Ενώ ολόκληρος ο κόσμος είναι βυθισμένος στο σκοτάδι, σε κάθε κατοικία των αγίων θα υπάρχει φως. Αυτοί θα αναγνωρίσουν το πρώτο φως της δευτέρας παρουσίας Του. Το άσπιλο φως θα λάμψει εκθαμβωτικά, και ο Λυτρωτής Χριστός θα γίνει αντικείμενο θαυμασμού από όλους όσοι Τον έχουν υπηρετήσει. Ενώ οι ασεβείς φεύγουν, οι οπαδοί του Χριστού χαίρονται στην παρουσία Του.PG 499.4

    Τότε είναι που οι λυτρωμένοι μεταξύ των ανθρώπων θα λάβουν την υποσχόμενησε αυτούς κληρονομιά. Έτσι, κυριολεκτικά εκπληρώνεται ο σκοπός του Θεού για τον λαό του Ισραήλ. Ό,τι προγραμματίζει ο Θεός, ο άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να το ακυρώσει. Ακόμη και όταν το κακό βρισκόταν σε δράση, οι προθέσεις του Θεού προχωρούσαν σταθερά προς την εκπλήρωσή τους. Αυτό συνέβη με τον οίκο του Ισραήλ, σε όλη την ιστορία της διαιρημένης μοναρχίας. Αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον πνευματικόλαό του Ισραήλ.PG 499.5

    Ο προφήτης της Πάτμου, βλέποντας μακριά διά μέσου των αιώνων στον καιρό της αποκατάστασης του Ισραήλ στη νέα γη, μαρτύρησε:PG 499.6

    “Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λεύκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών. Και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου. Και πάντες οι άγγελοι ίσταντο κύκλω του θρόνου και των πρεσβυτέρων και των τεσσάρων ζώων, και έπεσαν κατά πρόσωπόν ενώπιον του θρόνου, και προσεκύνησαν τον Θεόν, λέγοντες, Αμήν, η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμις και η ισχύς ανήκει εις τον Θεόν ημών εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.”PG 499.7

    “Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων, Αλληλούια, διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ. Ας χαίρωμεν και ας αγαλλιώμεθα, και ας δώσωμεν την δόξαν εις Αυτόν.” “Διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων, και όσοι είναι μετ’Αυτού, είναι κλητοί, και εκλεκτοί και πιστοί.” (Αποκ. 7:9-12, 19:6,7, 17:14).PG 500.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents