ΚΕΦΆΛΑΙΟ 38—ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ

Τα μαύρα χρόνια της καταστροφής και του θανάτου που χαρακτήρισαν το τέλος του βασιλείου του Ιουδαϊκούλαού, θα είχαν φέρει την απόγνωση και στην πιο θαρραλέα καρδιά. Ευτυχώς, υπήρχε η ενθάρρυνση που περιέχουν οι προφητείες των απεσταλμένων του Θεού. Με τον Ιερεμία στην Ιερουσαλήμ, με το Δανιήλ στη βαβυλωνιακή αυλή, με τον Ιεζεκιήλ στον ποταμό Χεβάρ, ευσπλαχνικά ο Κύριος κατέστησε σαφή την αιώνια πρόθεσή Του.Να διαβεβαιώσειδηλαδή την προθυμία Του να εκπληρώσει για τον εκλεκτό λαό Του τις -καταχωρημένες στα γραπτά του Μωυσήπροφητείες. Εκείνο που είπε ότι θα έκανε για όσους έμεναν πιστοί σε Αυτόν, θα το πραγματοποιούσε οπωσδήποτε, “διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα.” (Α.',Πέτρ. 1:23).PG 319.1

Στις ημέρες των περιπλανήσεων στην έρημο, ο Κύριος είχε χορηγήσει αρκετά μέσα με τα οποία να θυμούνται τα τέκνα Του τα λόγια του νόμου Του. Μετά την εγκατάστασή τους στη Χαναάν, τα θεϊκά εντάλματα θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται καθημερινά στην οικογένεια. Θα έπρεπε να γραφτούν καθαρά στους παραστάτες και στις πόρτες και να εκτεθούν επάνω σε αναμνηστικές πλάκες. Έπρεπε να μελοποιηθούν και να ψάλλοντα από μικρούς και μεγάλους. Οι ιερείς όφειλαν να διδάσκουν τις θεϊκές αυτές εντολές σε δημόσιες συγκεντρώσεις, και οι άρχοντες της χώρας να τις μελετούν καθημερινά. Ο Κύριος διέταξε τον Ιησού του Ναυή για το νόμο: “Εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσο είναι γεγραμμένα εν αυτώ, διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.” (Ιησούς 1:8).PG 319.2

Ο Ιησούς του Ναυή δίδαξε τα γραπτά του Μωυσή σε όλο τονλαό του Ισραήλ. “Δεν ήτο λόγος εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Μωυσής, τον οποίον ο Ιησούς δεν ανέγνωσεν ενώπιον πάσης της συναγωγής του Ισραήλ, μετά των γυναικών, και των παιδίων, και των ξέ- νων των παρευρισκομένων μεταξύ αυτών.” (Ιησούς 8: 35). Αυτό έγινε σύμφωνα με τη διατυπωμένη εντολή του Κυρίου,προμηθεύοντας τα μέσα για μια γενική επανάληψη των λόγων του βιβλίου του νόμου κάθε επταετία, την Ημέρα της Σκηνοπηγίας. Στους πνευματικούς ηγέτες είχε δοθεί η καθοδήγηση:PG 319.3

“Σύναξον τον λαόν, τους άνδρας και τας γυναίκας και τα παιδία, και τον ξένον σου τον εντός των πυλών σου, διά να ακούσωσι, και διά να μάθωσι, και να φοβώνται Κύριον τον Θεόν σας, και διά να προσέχωσι να εκτελώσι πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Και διά να ακούσωσι τα τέκνα αυτών, τα ο-ποία δεν εξεύρουσι, και να μάθωσι να φοβώνται Κύριον τον Θεόν σας πάσας τας ημέρας, όσας ζήτε επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδανην διά να κληρονομήσητε αυτήν.” (Δευτ. 31:12,13).PG 320.1

Αν αυτή η συμβουλή είχε ληφθεί υπόψη στους επόμενους αιώνες, πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία του Ισραήλ! Μόνο όταν υπήρχε ο σεβασμός για τον Άγιο Λόγο του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων, μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα εκπλήρωναν το θεϊκό σκοπό. Ο σεβασμός που αποδιδόταν στο νόμο του Θεού, ήταν εκείνος που προσέδωσε τη δύναμη στον λαό του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ και του πρώτου μέρους της βασιλείας του Σολομώντα. Ήταν με την πίστη στο ζωντανό λόγο που πραγματοποιήθηκε η μεταρρύθμιση στην εποχή του Ηλία και του Ιωσία. Και τις ίδιες αυτές Γραφές της αλήθειας - την πολυτιμότερη κληρονομιά του Ισραήλ - επικαλείτο ο Ιερεμίας στην προσπάθειά του να φέρει την αναμόρφωση. Οπουδήποτε ασκούσε την υπηρεσία του, πλησίαζε το λαό με την ένθερμη ικεσία, “ακούσατε τους λόγους της διαθήκης ταύτης”, λόγους οι οποίοι θα τους βοηθούσαν να κατανοήσουν την πρόθεση του Θεού να διαδώσουν σε όλα τα έθνη την επίγνωση της σώζουσας αλήθειας. (Ιερ. 11:2).PG 320.2

Στα τελευταία χρόνια της αποστασίας του Ιούδα οι νουθεσίες των προφητών φαινόταν να έχουν ελάχιστη σημασία. Όταν τα στρατεύματα των Χαλδαίων ήρθαν να πολιορκήσουν την Ιερουσαλήμ την τρίτη και τελευταία φορά, οι ελπίδες κατέρρευσαν στην κάθε καρδιά. Ο Ιερεμίας προείπε την ολοσχερή καταστροφή και εξαιτίας της επιμονής του να παραδοθούν, ρίχθηκε τελικά στη φυλακή. Ο Θεός όμως δεν εγκατέλειψε στην απογοήτευση το πιστό υπόλοιπο που απέμεινε στην πόλη. Και όταν ακόμη ο Ιερεμίας κρατείτο κάτω υπό αυστηρή επιτήρηση από εκείνους που χλεύαζαν τα μηνύματά του, είχε δεχθεί καινούριες αποκαλύψεις σχετικά με την προθυμία του Ουρανού στο να συγχωρεί και να σώζει.PG 320.3

Οι αποκαλύψεις αυτές υπήρξαν μια ανεξάντλητη πηγή παρηγοριάς για την εκκλησία του Θεού από εκείνες τις ημέρες μέχρι σήμερα. Στερεά βασιζόμενος στις υποσχέσεις του Θεού, ο Ιερεμίας μεταχειρίσθηκε μια έμπρακτη παραβολή για να απεικονίσει στους κατοίκους της καταδικασμένης πόλης τη βαθιά πίστη του στην τελειωτική πραγματοποίηση του σκοπού του Θεού για το λαό Του. Παρουσία μαρτύρων και με την προσεκτική τήρηση όλων των απαιτούμενων διατυπώσεων, αγόρασε με δέκα επτά αργυρούς σίκλους ένα συγγενικό αγροτεμάχιο στο γειτονικό χωριό Ανανώθ.PG 321.1

Όπως και να το εξέταζε κανείς από ανθρώπινη άποψη, αυτή η αγορά της γης σε κατεχόμενη ήδη από τους Βαβυλωνίους περιοχή, φαινόταν παράλογη πράξη. Ο ίδιος προφήτης είχε προειπεί την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, την ερήμωση της Ιουδαίας και την παντελή καταστροφή του βασιλείου. Είχε προφητεύσει μια μεγάλη περίοδο αιχμαλωσίας στη μακρινή Βαβυλώνα. Προχωρημένος ήδη στην ηλικία, δεν μπορούσε ποτέ να ελπίζει ότι η αγορά που είχε κάνει, θα του επέφερε κάποιο προσωπικό κέρδος. Μολαταύτα, η μελέτη του για τιςκαταχωρημένες στη Γραφή προφητείες, δημιούργησε στην καρδιά του την ακράδαντη πεποίθηση ότι ο Κύριος προτίθετο να επαναφέρει τους γιους της αιχμαλωσίας στην Γη της Επαγγελίας. Με τα μάτια της πίστης ο Ιερεμίας είδε τους εξόριστους να επιστρέφουν στο τέλος των ετών της συμφοράς και να απολαμβάνουν πάλι τη γη των πατέρων τους. Με την αγορά του κτήματος του Ανανώθ, έκανε ό,τι μπορούσε για να αναπτερώσει και στους άλλους την ελπίδα η οποία προξενούσε τόσο μεγάλη χαρά στην δική του καρδιά.PG 321.2

Αφού υπέγραψε το συμβόλαιο της αγοραπωλησίας και εξασφάλισε τις προσυπογραφές των μαρτύρων, ο Ιερεμίας διέταξε το Βαρούχ, το γραμματέα του: “Λάβε τα συμφωνητικά ταύτα, το συμφωνητικόν τούτο της αγοράς και το εσφραγισμένον, και το συμφωνητικόν τούτο το ανοικτόν, και θες αυτά εις αγγείον πήλινον, διά να διαμένωσιν ημέρας πολλάς. Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, Οικίαι, και αγροί, και άμπελοι θέλουσιν αποκτηθή πάλιν εν ταύτη τη γη. ” (Ιερ. 32:14,15).PG 321.3

Τόσο αποθαρρυντική ήταν η κατάσταση του Ιούδα στην εποχή της παράξενης αυτής αγοραπωλησίας, ώστε αμέσως μετά τη συμπλήρωση των λεπτομερειών της αγοράς και της τακτοποίησης για τη διαφύλαξη των συμβολαίων, η πίστη του Ιερεμία μπορεί να ήταν ακλόνητη, αλλά δοκιμάσθηκε σκληρά. Ήταν δυνατό να είχε κάνει μια πράξη αλαζονική με την προσπάθειά του να ενθαρρύνει τους Ιουδαίους; Μήπως με την επιθυμία να συστήσει εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις του λόγου του Θεού είχε προσφέρει έδαφος για φρούδες ελπίδες; Εκείνοι που είχαν συνάψει συνθήκη με το Θεό, είχαν πολύ νωρίτερα διακωμωδήσει τα μέσα που είχαν εξασφαλισθεί για το καλό τους. Θα μπορούσαν οι υποσχέσεις για το εκλεκτό έθνος να βρουν κάποτε την τέλεια επαλήθευσή τους;PG 321.4

Βρισκόμενος σε πνευματική αμηχανία, καταπτοημένος από τη λύπη για τα βάσανα εκείνων που είχαν αρνηθεί να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, ο προφήτης ικέτευσε στο Θεό για μεγαλύτερη διαφώτιση σχετικά με το θεϊκό σκοπό για την ανθρωπότητα. Προσευχήθηκε:PG 322.1

“Ω! Κύριε, Θεέ! ιδού, Συ έκαμες τον ουρανόν και την γην εν τη δυνάμει Σου τη μεγάλη, και εν τω βραχίονί Σου τω εξαπλωμένα. Δεν είναι ουδέν πράγμα δύσκολον εις Σε. Κάμνεις έλεος εις χιλιάδας, και ανταποδίδεις την ανομίαν των πατέρων εις τον κόλπον των τέκνων αυτών μετ’αυτούς. Ο Θεός ο μέγας, ο ισχυρός, Κύριος των δυνάμεων, το όνομα Αυτού, μέγας εν βουλή και δυνατός εν έργοις, διότι οι οφθαλμοί Σου είναι ανεωγμένοι επί πάσας τας οδούς των υιών των ανθρώπων, διά να δώσης εις έκαστον κατά τας οδούς αυτού και κατά τον καρπόν των έργων αυτού. Όστις έκαμες σημεία και τέρατα εν τη γη της Αιγύπτου, γνωστά έως της ημέρας ταύτης, και εν Ισραήλ και εν ανθρώποις. Και έκαμες εις Σεαυτόν όνομα ως την ημέραν ταύτην. Και εξήγαγες τον λαόν Σου τον Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου με σημεία, και με τέρατα, και με κραταιάν χείρα, και με βραχίονα εξηπλωμένον, και με τρόμον μέγαν. Και έδωκας εις αυτούς την γην ταύτην, την οποίαν ώμωσας προς τους πατέρας αυτών να δώσης εις αυτούς, γην ρέουσαν γάλα και μέλι. Και εισήλθον και εκληρονόμησαν αυτήν, αλλά δεν υπήκουσαν εις την φωνήν Σου, ουδέ περιεπάτησαν εν τω νόμω Σου. Δεν έκαμον ουδέν εκ πάντων όσα προσέταξας εις αυτούς να κάμωσι, διά τούτο επέφερες επ’αυτούς άπαν τούτο το κακόν.” (Ιερ. 32:17-23).PG 322.2

Τα στρατεύματα του Ναβουχοδονόσορ ήταν έτοιμα να καταλάβουν με έφοδο τα τείχη της Σιών. Χιλιάδες θανατώνονταν στην τελευταία απεγνωσμένη άμυνα της πόλης. Και περισσότερες ακόμη χιλιάδες πέθαιναν από την πείνα και τις ασθένειες. Η μοίρα της Ιερουσαλήμ είχε ήδη σφραγισθεί. Από τους πύργους των εχθρικών δυνάμεωνοι πολιορκητές παρατηρούσαν. Ο προφήτης εξακολουθούσε να προσεύχεται στο Θεό:PG 322.3

“Ιδού, τα χαρακώματα έφθασαν εις την πόλιν, διά να κυριεύσωσιν αυτήν, και η πόλις εδόθη εις την χείρα των Χαλδαίων, των πολεμούντων κατ’αυτής, εξ αιτίας της μαχαίρας, και της πείνης, και του λοιμού. Και ό,τι ελάλησας, έγεινε, και ιδού, βλέπεις. Και Συ είπας προς εμέ, Κύριε Θεέ, Αγόρασον εις σεαυτόν αγρόν δι’αργυρίου, και παράστησον μάρτυρας, και η πόλις εδόθη εις την χείρα των Χαλδαίων.” (Ιερ. 32:24,25).PG 322.4

Η προσευχή του Ιερεμία εισακούσθηκε με ευσπλαχνία. Την ώρα εκείνη της απελπισίας, όταν η πίστη του αγγελιοφόρου της αλήθειας δοκιμαζόταν, τότε “έγινε λόγος Κυρίου προς τον Ιερεμίαν, λέγων, Ιδού, Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός πόσης σαρκός. Είναι τι πράγμα δύσκολον εις Εμέ;” (Ιερ. 32:26,27). Η πόλη θα έπεφτε σε λίγο στα χέρια των Χαλδαίων. Οι πύλες της και τα παλάτια της θα γίνονταν παρανάλωμα φωτιάς. Παρά το γεγονός ότι η καταστροφή επίκειτο και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ θα φέρονταν μακριά αιχμάλωτοι, ο αιώνιος σκοπός του Κυρίου για τον λαό του Ισραήλ θα πραγματοποιείτο οπωσδήποτε. Απαντώντας συνέχεια στην προσευχή του δούλου Του, ο Κύριος δήλωσε για αυτούς στους οποίους έπεφταν οι τιμωρίες Του:PG 323.1

“Ιδού, θέλω συνάξει αυτούς εκ πάντων των τόπων, όπου εδίωξα αυτούς εν τη οργή Μου, και εν τω θυμώ Μου, και εν τη μεγάλη αγανακτήσει Μου, και θέλω επιστρέφει αυτούς εις τον τόπον τούτον, και θέλω κατοικήσει αυτούς εν ασφαλεία, και θέλουσιν είσθαι λαός Μου, και Εγώ θέλω είσθαι Θεός αυτών. Και θέλω δώσει εις αυτούς καρδίαν μίαν και οδόν μίαν, διά να Με φοβώνται πάσας τας ημέρας, διά το καλόν αυτών, και των τέκνων αυτών μετ’αυτούς. Και θέλω κάμει διαθήκην αιώνιον προς αυτούς ότι δεν θέλω αποστρέψει από οπίσω αυτών, διά να αγαθοποιώ αυτούς, και θέλω δώσει τον φόβον Μου εις τας καρδίας αυτών διά να μη αποστατήσωσιν απ’Εμού. Και θέλω ευφραίνεσθαι επ’αυτούς εις το να αγαθοποιώ αυτούς, και θέλω φυτεύσει αυτούς εν τη γη ταύτη κατά αλήθειαν, εξ όλης Μου της καρδίας και εξ όλης Μου της ψυχής. Διότι ούτω λέγει Κύριος, Καθώς επέφερα επί τούτον τον λαόν πάντα ταύτα τα μεγάλα κακά, ούτω θέλω επιφέρει επ’αυτούς πάντα τα αγαθά τα οποία Εγώ ελάλησα περί αυτών. Και θέλουσιν αποκτηθή αγροί εν τη γη ταύτη, περί της οποίας σεις λέγετε, είναι έρημος, χωρίς ανθρώπου ή κτήνους, παρεδόθη εις την χείρα των Χαλδαίων. Θέλουσιν αγοράζει αγρούς δι’αργυρίου, και υπογράφει συμφωνητικά, και σφραγίζει, και θέλουσι παριστάνει μάρτυρας, εν τη γη Βενιαμίν, και εν τοις πέριξ Ιερουσαλήμ, και εν ταις πόλεσι του Ιούδα, και εν ταις πόλεσι της ορεινής, και εν ταις πόλεσι της πεδινής, και εν ταις πόλεσι του νότου, διότι θέλω επιστρέφει την αιχμαλωσίαν αυτών, λέγει Κύριος.” (Ιερ. 32:37-44).PG 323.2

Ως επικύρωση των διαβεβαιώσεων της απελευθέρωσης και της παλιννόστησης “έγεινε λόγος Κυρίου προς τον Ιερεμίαν εκ δευτέρου, ενώ αυτός ήτο κεκλεισμένος εν τη αυλή της φυλακής, λέγων,PG 324.1

“Ούτω λέγει Κύριος, ο κτίσας αυτήν, Κύριος ο πλάσας αυτήν διά να στερεώση αυτήν, Κύριος το όνομα αυτού. Κράξον προς Εμέ και θέλω σοι αποκριθή, και σοι δείξει μεγάλα και απόκρυφα, τα οποία δεν γνωρίζεις. Διότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, περί των οικιών της πόλεως ταύτης, και περί των υιών των βασιλέων του Ιούδα, οίτινες θέλουσι καταστροφή από χαρακωμάτων και από μαχαίρας . . . Ιδού Εγώ θέλω φέρει εις αυτήν υγείαν και ίασιν, και θέλω ιατρεύσει αυτούς, και θέλω κάμει αυτούς να ίδωσιν αφθονίαν ειρήνης και αλήθειας. Και θέλω επιστρέφει την αιχμαλωσίαν του Ιούδα και την αιχμαλωσίαν του Ισραήλ, και θέλω οικοδομήσει αυτούς ως το πρότερον. Και θέλω καθαρίσει αυτούς από πάσης της ανομίας αυτών με την οποίαν ημάρτησαν εις Εμέ, και θέλω συγχωρήσει πάσας τας ανομίας αυτών ... Και η πόλις αυτή θέλει είσθαι εις Εμέ όνομα ευφροσύνης, αίνεσις και δόξα έμπροσθεν πάντων των εθνών της γης, τα οποία θέλουσιν ακούσει πάντα τα αγαθά τα οποία Εγώ κάμνω εις αυτούς. Και θέλουσιν εκπλαγή και τρομάξει διά πάντα τα αγαθά, και διά πάσαν την ειρήνην την οποίαν θέλω κάμει εις αυτήν.PG 324.2

Ούτω λέγει Κύριος, Πάλιν θέλει ακουσθή εν τω τόπω τούτω, περί του οποίου σεις λέγετε, Είναι έρημος, χωρίς ανθρώπου και χωρίς κτήνους, εν ταις πόλεσι του Ιούδα και εν ταις πλατείας της Ιερουσαλήμ ... η φωνή της χαράς, και η φωνή της ευφροσύνης, η φωνή του νυμφίου, και η φωνή της νύμφης, η φωνή των λεγόντων, Αινείτε τον Κύριον των δυνάμεων, διότι αγαθός ο Κύριος, διότι το έλεος Αυτού μένει εις τον αιώνα, και των προσφερόντων ευχαριστηρίους προσφοράς εις τον οίκον του Κυρίου. Διότι θέλω επιστρέφει την αιχμαλωσίαν της γης, ως το πρότερον, λέγει Κύριος.PG 324.3

Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, Πάλιν εν τω τόπω τούτω, όστις είναι έρημος, χωρίς ανθρώπου και χωρίς κτήνους, και εν πάσαις ταις πόλεσιν αυτού, θέλουσιν είσθαι μάνδραι ποιμένων διά να αναπαύωσι τα ποίμνια. Εν ταις πόλεσι της ορεινής, εν ταις πόλεσι της πεδινής, και εν ταις πόλεσι του νότου, και εν τη γη Βενιαμίν, και εν τοις πέριξ της Ιερουσαλήμ, και εν ταις πό-λεσι του Ιούδα θέλουσι περάσει πάλιν τα ποίμνια υπό την χείρα του αριθμούντος, λέγει Κύριος.PG 324.4

Ιδού, έρχονται αι ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω εκτελέσει τον αγαθόν εκείνον λόγον, τον οποίον ελάλησα περί του οίκου Ισραήλ, και περί του οίκου Ιούδα.” (Ιερ. 33:1-14).PG 325.1

Έτσι η εκκλησία του Χριστού παρηγορήθηκε σε μια από τις σκοτεινότερες ώρες του μακρόχρονου αγώνα της με τις δυνάμεις του κακού. Φαινομενικά ο Σατανάς είχε θριαμβεύσει στις προσπάθειές του να καταστρέψει τον λαό του Ισραήλ. Ο Κύριος όμως απέτρεψε τα γεγονότα του παρόντος. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο λαός Του θα είχε την ευκαιρία να επανορθώσει το παρελθόν. Η αγγελία Του προς την εκκλησία ήταν:PG 325.2

“Συ δε μη φοβού ... μηδέ δειλιάσης, Ισραήλ. Διότι, ιδού, θέλω σε σώσει από του μακρυνού τόπου, και το σπέρμα σου από της γης της αιχμαλωσίας αυτών, και ο Ιακώβ θέλει επιστρέψει, και θέλει ησυχάσει και αναπαυθή, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών. Διότι Εγώ είμαι μετά σου, λέγει Κύριος, διά να σε σώ-σω.” “Θέλω αποκαταστήσει την υγείαν εις σε, και θέλω σε ιατρεύσει από των πληγών σου.” (Ιερ. 30:10,11,17).PG 325.3

Στη χαρούμενη ημέρα της αποκατάστασης οι φυλές του διαιρημένου Ισραήλ θα ενώνονταν πάλι σαν ένας λαός. Ο Κύριος θα αναγνωριζόταν ως αρχηγός “πασών των οικογενειών του Ισραήλ”. “Αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός Μου”, δήλωσε επίσης.PG 325.4

“Ψάλλετε εν αγαλιάσει διά τον Ιακώβ, και αλαλάξατε διά την κεφαλήν των εθνών. Κηρύξατε, αινέσατε και είπατε, Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου το υπόλοιπον του Ισραήλ. Ιδού, Εγώ θέλω φέρει αυτούς εκ της γης του βορρά, και θέλω συνάξει αυτούς από των εσχάτων της γης, και μετ’αυτών τον τυφλόν, και τον χωλόν . . . θέλω οδηγήσει αυτούς παρά ποταμούς υδάτων δι’ευθείας οδού, καθ’ην δεν θέλουσι προσκόψει. Διότι είμαι Πατήρ εις τον Ισραήλ, και ο Εφραΐμ είναι ο πρωτότοκός Μου.” (Ιερ. 31:1,7-9).PG 325.5

Εκείνοι που είχαν άλλοτε αναγνωρισθεί ως ο πλέον ευνοημένοςλαός του Ουρανού, ταπεινωμένοι στα μάτια των εθνώνείχαν να διδαχθούν στην εξορία το μάθημα της υπακοής, κάτι τόσο σημαντικό για τη μελλοντική ευτυχία τους. Μέχρι να μάθουν το μάθημα εκείνο, ο Θεός δεν μπορούσε να κάνει για αυτούς εκείνο που επιθυμούσε να κάνει. “Θέλω σε παιδεύσει εν κρίσει, και δεν θέλω όλως σε αθωώσει” ανέφερε ο Θεός σαν επεξήγηση του σκοπού Του να τους τιμωρήσει για το καλό τους. (Ιερ. 30:11). Αυτοί όμως που υπήρξαν το αντικείμενο της τρυφερής αγάπης Του, δεν απορρίφθηκαν για πάντα. Μπροστά σε όλα τα έθνη του κόσμου θα εξέθετε το σχέδιό Του να φέρει τη νίκη έξω από τη φαινομενική ήττα, να σώσει αντί να καταστρέφει. Στον προφήτη δόθηκε το ακόλουθο μήνυμα:PG 325.6

“Ο διασκορπίσας τον Ισραήλ θέλει συνάξει αυτόν, και θέλει φυλάξει αυτόν ως ο βοσκός το ποίμνιον αυτού. Διότι ο Κύριος εξηγόρασε τον Ιακώβ, και ελύτρωσεν αυτόν εκ χειρός του δυνατωτέρου αυτού. Και θέλουσιν ελθεί και ψάλλει επί του ύψους της Σιών, και θέλουσι συρρεύσει εις τα αγαθά του Κυρίου, εις σίτον, και εις οίνον, και εις έλαιον, και εις τα γεννήματα των προβάτων και των βοών, και η ψυχή αυτών θέλει είσθαι ως παράδεισος περιποτιζόμενος, και παντελώς δεν θέλουσι λυπηθή πλέον . . . Θέλω στρέψει το πένθος αυτών εις χαράν, και θέλω παρηγορήσει αυτούς, και ευφράνει αυτούς μετά την θλίψιν αυτών. Και θέλω χορτάσει την ψυχήν των ιερέων από παχύτητος, και ο λαός Μου θέλει χορτασθή από των αγαθών Μου, λέγει Κύριος.”PG 326.1

“Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, Έτι θέλουσι λέγει τον λόγον εν τη γη του Ιούδα, και εν ταις πόλεσιν αυτού, όταν επιστρέψω την αιχμαλωσίαν αυτών, Ο Κύριος να σε ευλογήσει, κατοικία δικαιοσύνης, όρος αγιότητος! Και θέλουσι κατοικήσει εν αυτή ο Ιούδας και πάσαι αι πόλεις αυτού ομού, οι γεωργοί και οι εξερχόμενοι μετά των ποιμνίων, διότι εχόρτασα την εκλελυμένην ψυχήν και ενέπλησα πάσαν τεθλιμμένην ψυχήν.”PG 326.2

“Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ και προς τον οίκον Ιούδα διαθήκην νέαν. Ουχί κατα την διαθήκην την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών, καθ’ην ημέραν επίασα αυτούς από της χειρός διά να εξαγάγω αυτούς εκ γης Αιγύπτου. Διότι αυτοί παρέβησαν την διαθήκην Μου και Εγώ απεστράφην αυτούς, λέγει Κύριος. Αλλ’ αύτη θέλει είσθαι η διαθήκη την οποίαν θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ. Μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος, θέλω θέσει τον νόμον Μου εις τα ενδόμυχα αυτών, και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών, και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός Μου. Και δεν θέλουσι διδάσκει πλέον έκαστος τον πλησίον αυτού, και έκαστος τον αδελφόν αυτού, λέγων, Γνωρίσατε τον Κύριον, διότι πάντες ούτοι θέλουσι Με γνωρίσει από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών, λέγει Κύριος. Διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών, και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον.” (Ιερ. 31:10-14, 23-25, 31-34).PG 326.3