Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Προφήτες και βασιλείς

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΆΛΑΙΟ 52—ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ

    (Βασίζεται στο βιβλίο Νεεμία, κεφ. 1:, 2:)PG 435.1

    Ο Νεεμίας, ένας από τους Εβραίους εξόριστους, κατείχε τιμητική θέση στην περσική αυλή. Ως οινοχόος του βασιλιά, είχε ελεύθερη είσοδο στη βασιλική παρουσία, και λόγω της ικανότητας και της πιστότητάς του, είχε γίνει σύμβουλος του βασιλιά. Ο ευνοούμενος όμως αυτός του βασιλιά, παρά το μεγαλείο και τη λαμπρότητα, δε λησμόνησε το Θεό του, ούτε το λαό του. Με μεγάλο ενδιαφέρον η καρδιά του στρεφόταν στην Ιερουσαλήμ. Οι ελπίδες του και οι χαρές του ήταν συνδεμένες με την ευημερία της. Με τον άνθρωπο αυτό, που η παραμονή του στην περσική αυλή τον ετοίμασε για το έργο που κλήθηκε να κάνει, ο Θεός είχε πρόθεση να φέρει ευλογία στο λαό Του στη γη των πατέρων τους.PG 435.2

    Από απεσταλμένους της Ιουδαίας, ο Εβραίος πατριώτης έμαθε ότι δύσκολες ημέρες είχαν βρει την Ιερουσαλήμ, την εκλεκτή πόλη. Οι επαναπατρισθέντες εξόριστοι γνώρισαν καταδυνάστευση και αισχύνη. Ο ναός και τμήματα της πόλης είχαν ανοικοδομηθεί, αλλά το έργο της επανόρθωσης εμποδιζόταν, η λειτουργία του ναού διαταρασσόταν, και ο λαός ζούσε σε συνεχή αγωνία εξαιτίας του γε-γονότος ότι τα τείχη της πόλης βρίσκονταν ακόμη σε πολλά μέρη γκρεμισμένα.PG 435.3

    Καταπτοημένος από τη λύπη, ο Νεεμίας δεν μπορούσε να φάει ούτε να πιει. Είπε: “Εκάθησα και έκλαυσα, και επένθησα ημέρας, και ενήστευον.” Μέσα στη θλίψη του στράφηκε στο θεϊκό Βοηθό. Συνέχισε: “Προσηυχόμην ενώπιον του Θεού του ουρανού.” Με πίστη ομολόγησε τις αμαρτίες του λαού του. Ικέτευε για να διατηρήσει ο Θεός το έργο του Ισραήλ, να επαναφέρει το θάρρος και τη δύναμή του, και να τον βοηθήσει να ανοικοδομήσει τα χαλάσματα του Ιούδα.PG 435.4

    Ενώ προσευχόταν ο Νεεμίας, η πίστη και το κουράγιο του δυνάμωσαν. Αναφέρθηκε στην ατίμωση που θα έπεφτε επάνω στο Θεό, αν ο λαός τώρα που είχαν επιστρέφει σε Αυτόν, εγκαταλειπόταν στην ανημποριά του και στην καταδυνάστευση. Και παρακαλούσε τον Κύριο να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του:PG 436.1

    “Εάν επιστρέψητε προς Εμέ, και φυλάξητε τας εντολάς Μου, και εκτελήτε αυτάς, και αν ήναι από σας απερριμμένοι έως των εσχάτων του ουρανού, και εκείθεν θέλω συνάξει αυτούς, και θέλω φέρει αυτούς εις τον τόπον, τον οποίον έκλεξα, διά να κατοικίσω το όνομά Μου εκεί.” (Δείτε επίσης Δευτ. 4:29-31). Αυτή η υπόσχεση είχε δοθεί στον λαό του Ισραήλ μέσω του Μωυσή πριν μπουν στη Χαναάν και με το πέρασμα των αιώνων είχε μείνει αμετάτρεπτη. Ο λαός είχε τώρα επιστρέφει σε Αυτόν με μετάνοια και πίστη, ενώ η υπόσχεσή Του δεν ήταν δυνατό να αποτύχει.PG 436.2

    Ο Νεεμίας είχε συχνά προσευχηθεί με κατάνυξη για το λαό του. Αυτή τη φορά όμως, ενώ προσευχόταν, ένας ιερός σκοπός γεννήθηκε στο νου του. Σκέφθηκε ότι αν μπορούσε να πάρει την έγκριση του βασιλιά και την απαιτούμενη βοήθεια για να προμηθευθεί τα σύνεργα και τα υλικά, αυτός ο ίδιος θα αναλάμβανε το έργο της α-νοικοδόμησης του τείχους της Ιερουσαλήμ και της επαναφοράς του εθνικού κύρους του Ισραήλ. Και ζήτησε από τον Κύριο να τον βοηθήσει να βρει χάρη στην παρουσία του βασιλιά, ώστε το σχέδιο αυτό να πραγματοποιηθεί. Ικέτευε: “Ευόδωσον, δέομαι, τον δούλον Σου την ημέραν ταύτην, και χάρισον εις αυτόν έλεος ενώπιον του ανδρός τούτου.”PG 436.3

    Τέσσερες μήνες περίμενε ο Νεεμίας για να παρουσιασθεί η κατάλληλη στιγμή να υποβάλει το αίτημά του στο βασιλιά. Στο διάστημα αυτό, αν και η καρδιά του βάραινε από λύπη, προσπαθούσε να φέρεται ευδιάθετος στη βασιλική παρουσία. Στις πολυτελείς και περίλαμπρες εκείνες αίθουσες, όλοι έπρεπε να φαίνονται ξένοιαστοι και χαρούμενοι. Η θλίψη δεν έπρεπε να ρίξει τη σκιά της στο πρόσωπο κανενός από τους θεράποντες της βασιλικής οικογένειας. Όταν όμως αποσυρόταν ο Νεεμίας μακριά από τα ανθρώπινα βλέμματα, έκανεάφθονες προσευχές. Οι εξομολογήσεις περιείχαν άφθονα δάκρυα που άκουγαν και έβλεπαν ο Θεός και οι άγγελοι.PG 436.4

    Στο τέλος όμως η λύπη που πίεζε την καρδιά του ευπατρίδη εκείνου, δεν μπορούσε να κρυφθεί περισσότερο. Άγρυπνες νύχτες και ολόγιομες με έγνοια μέρες άφησαν τα ίχνη τους στην όψη του. Ο βασιλιάς, ενδιαφερόμενος για τη δική του ασφάλεια, ήταν μαθημένος να διαβάζει το παρουσιαστικό και να ανακαλύπτει τις προσποιήσεις. Και αντιλαμβανόμενος ότι κάποιο μυστικό βασάνιζε τον οινοχόο του, ρώτησε: “Διά τί το πρόσωπόν σου είναι σκυθρωπόν, ενώ συ άρρωστος δεν είσαι; Τούτο δεν είναι ειμή λύπη καρδίας.”PG 436.5

    Η ερώτηση γέμισε το Νεεμία με φόβο. Δε θα θύμωνε ο βασιλιάς όταν θα άκουγε ότι ενώ επιφανειακά ασχολείτο με την υπηρεσία του, η σκέψη του αυλικού του έτρεχε μακριά στον καταδυναστευόμενο λαό του; Δε θα κινδύνευε η ζωή του ως φταίχτης; Το προσφιλές του σχέδιο να επαναφέρει τη δύναμη της Ιερουσαλήμ πήγαινε να καταρρεύσει. Γράφει: “Τότε εφοβήθην πολύ σφόδρα.” Με τρεμάμενη φωνή και δακρυσμένα μάτια φανέρωσε την αιτία της λύπης του απαντώντας: “Ζήτω ο βασιλεύς εις τον αιώνα. Διά τί το πρόσωπόν μου να μη είναι σκυθρωπόν, ενώ η πόλις, ο τόπος των τάφων των πατέρων μου κείται ηρημωμένος, και αι πύλαι αυτής κατηναλωμέναι υπό του πυρός;”PG 437.1

    Η αφήγηση της κατάστασης της Ιερουσαλήμ αφύπνισε τη συμπάθεια του μονάρχη, χωρίς να διεγείρει τις προλήψεις του. Η επόμενη ερώτηση παρουσίασε την ευκαιρία που περίμενε τόσο καιρό ο Νεεμίας. “Περί τίνος κάμνεις συ αίτησιν;” Ο άνθρωπος του Θεού όμως δεν τόλμησε να δώσει απάντηση πριν να ζητήσει οδηγία από Κάποιον ανώτερον από τον Αρταξέρξη. Είχε να εκπληρώσει ένα ιερό καθήκον για το οποίο αιτούσε τη βοήθεια του βασιλιά. Ήξερε ότι κατά πολύ αυτό εξαρτάτο από τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσίαζε την υπόθεση, έτσι ώστε να επιτύχει την έγκρισή του και να εξασφαλίσει τη βοήθειά του. Λέει: “Προσηυχήθην εις τον Κύριον του ουρανού.” Στη σύντομη εκείνη προσευχή ο Νεεμίας πιάσθηκε γερά από την παρουσία του Βασιλέα των βασιλέων και κέρδισε με το μέρος του τη μοναδικη δύναμη η οποία μπορεί να στρέφει τις καρδιές όπως στρέφονται τα ρεύματα των ποταμών.PG 437.2

    Το να προσεύχεται κανείς όπως προσευχήθηκε ο Νεεμίας την ώρα της ανάγκης του, είναι ένας τρόπος στη διάθεση του Χριστιανού όταν οι άλλοι τρόποι προσευχής δεν είναι εφικτοί. Άνθρωποι που μοχθούν στις πολυάσχολες στράτες της ζωής, στριμωγμένοι και σχεδόν καταπτοημένοι από την αμηχανία, μπορούν να απευθύνουν ένα αίτημα στο Θεό για θεϊκή καθοδήγηση. Ταξιδιώτες στη θάλασσα ή στη στεριά, όταν απειλούνται από κάποιο σοβαρό κίνδυνο, μπορούν με αυτό τον τρόπο να επαφίενται στην προστασία του Ουρανού.PG 437.3

    Σε καιρό ξαφνικών δυσκολιών ή κινδύνων, η καρδιά μπορεί να εκπέμπει κραυγή για βοήθεια σε Έναν ο οποίος έχει δώσει την υπόσχεσή Του να έρθει σε βοήθεια των πιστών Του οποτεδήποτε Τον επικαλούνται. Σε κάθε περίπτωση, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, η ψυχή που πιέζεται από θλίψεις και φροντίδες ή προσβάλλεται δριμύτατα από τον πειρασμό, μπορεί να βρει σιγουριά, υποστήριξη και βοήθεια στην ανεξάντλητη αγάπη και δύναμη ενός Θεού που δεν ακυρώνει τη διαθήκη Του.PG 437.4

    Στη σύντομη εκείνη στιγμή της προσευχής στο Βασιλέα των βασιλέων, ο Νεεμίας βρήκε το θάρρος να μιλήσει στον Αρταξέρξη για την επιθυμία του να αποδεσμευθεί προσωρινά από τα καθήκοντα της αυλής, και ζήτησε το δικαίωμα να ανοικοδομήσει τα ερειπωμένα μέρη της Ιερουσαλήμ, και να την καταστήσει και πάλι μια ισχυρή, προστατευμένη πόλη.PG 438.1

    Βαρυσήμαντα αποτελέσματα για το ιουδαϊκό έθνος εξαρτώντο από την αίτηση αυτή. Ο Νεεμίας δηλώνει: “Και εχάρισεν ο βασιλεύς εις εμέ κατά την επ’εμέ αγαθήν χείρα του Θεού μου.”PG 438.2

    Αφού εξασφάλισε τη βοήθεια που ζήτησε, ο Νεεμίας προχώρησε με σύνεση και προνοητικότητα στο να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για τη διασφάλιση της επιτυχίας της επιχείρησης. Δεν αμέλησε καμιά προφύλαξη που θα συνέβαλε στην πραγματοποίησή της. Δεν είχε φανερώσει το σκοπό του ούτε και στους συ-μπατριώτες του. Από τη μια ήξερε ότι πολλοί θα χαίρονταν με την επιτυχία του, από την άλλη όμως φοβόταν ότι μερικοί θα μπορούσαν από απερισκεψία να διεγείρουν τη ζηλοφθονία των εχθρών τους και πιθανόν να επέφεραν τη ματαίωση όλης της εργοληψίας.PG 438.3

    Η αίτησή του στο βασιλιά έγινε με τόση ευμένεια δεκτή, ώστε ο Νεεμίας πήρε το θάρρος να ζητήσει περισσότερη ακόμη βοήθεια. Προκειμένου να προσδώσει επισημότητα και δικαιοδοσία στην αποστολή του καθώςεπίσης και για να εξασφαλίσει προστασία για το ταξίδι, ζήτησε στρατιωτική συνοδεία. Φυσικά αυτή του δόθηκε. Απέκτησε βασιλικές επιστολές για τους διοικητές των επαρχιών πέρα από τον Ευφράτη, τα εδάφη από τα οποία έπρεπε να περάσει, πηγαίνοντας στην Ιουδαία. Και προμηθεύθηκε επίσης μια επιστολή για το φύλακα του βασιλικού δάσους του Λιβάνου, με την εντολή ο φύλακας να τον εφοδιάσει με όση ξυλεία θα χρειαζόταν. Για να αποφευχθούν παράπονα ότι είχε υπερβεί το διάταγμα της εξουσιοδότησής του, ο Νεεμίας πρόσεξε να έχει την εξουσία και τα προνόμια που είχαν δοθεί ευκρινώς διατυπωμένα.PG 438.4

    Αυτό το παράδειγμα της συνετής προνοητικότητας και αποφασιστικής δραστηριότητας θα έπρεπε να γίνει μάθημα για όλους τους Χριστιανούς. Τα τέκνα του Θεού δεν πρέπει μόνο να προσεύχονται με πίστη, αλλά και να εργάζονται με επιμελημένη και προβλεπτική φροντίδα. Συναντούν πολλές δυσκολίες και συχνά παρεμποδίζουν την ενέργεια της θεϊκής πρόνοιας για το καλό τους, επειδή νομίζουν ότι η σύνεση και η άοκνη προσπάθεια ελάχιστα έχουν να κάνουν με τη θρησκεία.PG 438.5

    Ο Νεεμίας δε θεώρησε τελειωμένο το καθήκον του όταν έκλαψε και προσευχήθηκε στον Κύριο. Στα αιτήματά του πρόσθεσε μια ιερή, εντατική δράση, καταβάλλοντας προσευχόμενοςσοβαρές προσπάθειες για την επιτυχία της επιχείρησης που είχε αναλάβει. Προσεκτική εξέταση και καλομελετημένα σχέδια είναι τόσο απαραίτητα για τη διεκπεραίωση των συγχρόνων ιερών επιχειρήσεων, όσο ήταν και την εποχή της ανοικοδόμησης των τειχών της Ιερουσαλήμ.PG 439.1

    Ο Νεεμίας δε βασιζόταν στην αβεβαιότητα. Τα μέσα που του έλειπαν, τα ζήτησε από εκείνους που ήταν σε θέση να τα χορηγήσουν. Και ο Κύριος περιμένει ακόμη να αγγίξει τις καρδιές εκείνων που είναι κάτοχοι των αγαθών Του για το έργο της αλήθειας. Όσοι εργάζονται για Αυτόν, πρέπει να επωφελούνται από τη βοήθεια που Εκείνος παρακινεί τους ανθρώπους να προσφέρουν. Οι δωρεές αυτές μπορούν να ανοίξουν δρόμους, από τους οποίους το φως της αλήθειας να λάμψει σε πολλές βυθισμένες στο σκότος και στην αμάθεια χώρες. Μπορεί οι δωρητές να μη πιστεύουν στο Χριστό, μπορεί να μη γνωρίζουν το λόγο Του, αλλά αυτή δεν είναι αιτία για να απορρίπτονται οι δωρεές τους.PG 439.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents