5. Takdim
Yusuf ve Meryem, İsa doğduktan yaklaşık 40 gün sonra Rab'be takdim etmek ve kurban sunmak için O'nu Kudüs'e götürdüler. Yahudi yasasına göre böyle olması gerekiyordu ve insan özdeşliğini alan İsa'nın, yasaya her bakımdan uyması gerekliydi. Yasaya olan itaatinin bir teminatı olarak sünnet uygulamasına da uymuştu.SO 41.1
Anne için adak yasası, yakılmış adak olarak bir yıllık bir kuzu ve günah sunusu olarak bir yavru güvercin ya da bir kumru gerektiri-yordu. Fakat anne ve baba bir kuzu getiremeyecek kadar yoksulsa, yakılan kurban takdime olarak bir çift kumru ya da iki yavru güvercin getirirdi. Bunlardan biri yakılan takdime olarak, diğeri günah kurbanı olarak kabul edilebiliyordu.SO 41.2
Allah'a sunulan kurbanlar kusursuz olmalıydı. Bunlar İsa'yı temsil ediyordu. Bu, İsa'nın kusursuz bir fiziksel yapısı olduğunu açıkça göstermektedir. “O, kusursuz ve lekesiz Kuzu” idi.O'nun fiziksel yapısı, hiçbir şekilde bozulmadı. O'nun bedeni güçlü ve sağlıklıydı; ve yaşamı boyunca doğa kanunlarına uygun bir şekilde yaşadı. Hem bedensel, hem de ruhsal olarak, O'nun Yasaları'na itaat etmek suretiyle Allah'ın, tüm insanlığın nasıl olması gerektiğini arzu ettiğini gösteren bir örnekti.SO 41.3
İlk doğan erkek çocuğun takdimi kaynağını en eski çağlardan alıyordu. Allah, gökyüzünde 'İlk-doğan'ı günahkarı kurtarmak için vermeyi vaat etmişti. Bu lütuf, ilk doğan çocuğun kutsanmasıyla her ev halkında tanınacaktı. O, diğer insanların arasında, İsa'nın temsilcisi olarak kendisini O'nun hizmetine adayacaktı.SO 41.4
Ve yine, İsrail'in Mısır'dan kurtuluşunda ilk doğan çocukların takdimi buyuruldu. İsrail'in- çocukları Mısırlılar tarafından tutsak edildiğinde, Allah Musa'ya, firavuna gitmesini ve şöyle demesini buyurdu: “Rab şöyle diyor: İsrail, oğlum ve ilk çocuğumdur ve sana diyorum ki, oğlumu sal ki bana ibadet etsin. Ve onu göndermek istemedin. İşte ben senin oğlunu, senin ilkini öldüreceğim.”SO 42.1
Musa mesajı iletti, fakat kibirli firavun şöyle cevap verdi: “Tanrı kim ki, İsrail'i salıvermek için O'nu dinleyeyim. O'nu tanımam ve İsrail'i de salmam.”Allah, firavunun üzerine felaketler göndererek, kendi halkı için işaret ve mucizelerle çalıştı. Sonunda, yok edici meleğin Mısırlılar arasında ilk doğan her çocuğu ve hayvanı öldürmesi buyuruldu. İsraillilerin korunması için, kurban edilmiş bir kuzunun kanını kapılarının üst eşiklerine sürmeleri emredildi. Ölüm meleği gö-revini yerine getirmek için geldiği zaman, hangi evlerin İsraillilere ait olduğunu bilmesi için her ev işaretlenecekti.SO 42.2
Allah, Mısır'a bu hükmü gönderdikten sonra, Musa'ya şöyle dedi: “İsrail oğulları arasında, insanda ve hayvanda bütün ilk doğanları benim için takdis et, o benimdir.”“Çünkü ilk doğanların hepsi benimdir. Mısır'da ilk doğanları vurduğum günde, İsrail'de insan ve hayvanlarda ilk doğanları kendime takdis ettim. Onlar benim olacaklardır. Ben Rab'bim.”Tapmak ibadeti kuralları kurulduktan sonra, Rab tüm İsrail'in ilk doğan çocuklarının yerine Levi oymağını tapmakta görev yapması için seçti. Fakat ilk doğanlar, halâ Allah'a ait olarak görülüyordu ve bir bedel karşılığı geri alınmaları gerekiyordu.SO 42.3
Böylece ilk doğanların takdimi için olan yasa önem kazandı. Bu, Allah'ın İsrail'in çocuklarını muhteşem bir şekilde kurtarışının bir anısıyken, Allah'ın biricik Oğlu tarafından gerçekleştirilecek olan daha büyük bir kurtarışın belirtisiydi. Kapıların üst eşiklerine sürülen kanın, İsrail'in ilk doğan çocuklarını kurtardığı gibi, İsa'nın kanı da dünyayı kurtaracak güce sahiptir.SO 42.4
O zaman, İsa'nın takdimine ne kadar az önem verilmişti! Başkâhin gizlenmiş olan bu sırrı göremedi. Çocukların takdimi yaygın bir olaydı. Tapmaktaki başkâhin, bebekler Allah'a sunulurken zamanla kurtarma parası almaya başladı. Başkâhin, takdim için getirilen çocuğun anne ve babasının zengin ya da yüksek makam sahibi olduklarına dair bir belirti sezmedikçe, onlara ve çocuklarına fazla ilgi göstermeyerek görevini belli kalıplar içinde sürdürüyordu. Yusuf ve Meryem yoksuldular; ve çocukları ile geldikleri zaman hahamlar, tıpkı Celileliler gibi mütevazı bir şekilde giyinmiş bir adam ve bir kadın gördüler. Onların görünüşünde dikkat çekecek hiçbir şey yoktu ve onlar sadece daha yoksul olan halk kesimi tarafından yapılan adağı sundular.SO 43.1
Başkâhin, resmi görevinin gereğini yerine getirdi. Çocuğu kollarına aldı ve O'nu sunağın önünde havaya kaldırdı. O'nu annesine geri verdikten sonra “İlk-doğan” çocuğun nüfus kağıdına “İsa” adını yazdı. Bebek onun kollarında yatarken, O'nun gökyüzünün Hakim'i ve Yüce Kral'ı olduğunu düşünemedi. Hahamlar bu bebeğin, Musa'nın, O'nun için şu sözleri yazdığı Kişi olduğunu düşünemediler: “Allah'ınız olan Rab size, kendi kardeşlerinizin arasından benim gibi bir peygamber çıkaracak. O'nun size söyleyeceği her sözü dinleyin.”O, bu bebeğin Musa'nın O'nun ihtişamını görmek istediği Kişi olduğunu düşünemedi. Fakat Musa'dan daha yüce Olan, rahibin kollarında yatıyordu ve o, çocuğun adını kaydederken, Yahudi din sisteminin temeli olan Kişi'nin adını kaydediyordu. Bu isim bu sistemi sona erdirecek olan Kişi'nin ismiydi; çünkü kurban ve adak sistemi giderek eskiyordu; örnek, aslını bulmuş ve onun gölgesinin yerini gerçeği almıştı. İzzet bulututapınaktan ayrıldı. Fakat Beytlehemli Çocuk'ta meleklerin önünde eğildiği görkem gizlendi. Masum bebek, Aden bahçesinin kapısında ilk suna- ğın işaret ettiği vaat edilen çocuktu. O, “Barış Getiren”ve kendisini Musa'ya, “Ben 'BEN OLAN'ım” diye tanıtandı. O, İsrail'e bulut ve ateş direğinde rehberlik eden ve peygamberlerin uzun süre önceden geleceğini bildirdikleri Kişi'ydi. O, tüm Milletlerin Arzusu, Davut'un soyundan gelen Parıldayan Sabah Yıldızı'ydı. O'nun,bizim kardeşimiz olduğunu bildiren, İsrail'in nüfus kütüğüne yazılan çaresiz bebeğin ismi, günahkar insan soyunun umuduydu. Kendisi için kurtarma parası ödenen Çocuk, tüm dünyanın kurtuluşu için bedeli ödeyecek olan Kişi'ydi. “Allah'ın evinden sorumlu başkâhinimizolan İsa, sonsuza dek yaşadığı için, kâhinliği süreklidir.”“Günahların arınmasını sağladıktan sonra yücelerde ulu Allah'ınsağında oturan Mesih'tir.”SO 43.2
Ruhsal konular, ruhsal bir şekilde fark edilirler. Tann'nın Oğlu, tapınakta, yerine getirmek üzere geldiği görev için takdim edildi. Başkâhin, O'nun yüzüne diğer çocuklara baktığı gibi baktı. Fakat O, olağandışı bir şey görmemesine ve hissetmemesine rağmen, Tanrı'nın Oğlu'nu dünyaya vermedeki lütfü fark edildi. Bu olay sonucunda, İsa biraz da olsa tanınmış oldu. “Kudüs'te Şimon adında bir adam vardı. Dürüst ve inançlı birisiydi. İsrail'in avuntu bulacağı günü bekliyordu. Kutsal Ruh onun üzerindeydi. Rab'bin Mesih'ini görmeden ölmeyeceği, Kutsal Ruh tarafından kendisine bildirilmişti.”SO 44.1
Şimon tapmağa girer ve ilk doğan çocuklarını rahibin önünde sunan bir aile görür. Yoksul oldukları görünümlerinden bellidir; fakat Şimon, Kutsal Ruh'un uyarılarını anlar ve Allah'a sunulan bu çocuğun İsrail'in avuncu olması, onu derinden etkiler. Mesih onun uzun süredir görmeyi özlemle beklediği Kişi'dir. Şimon, şaşkına dönen rahibe, sevinçten mest olmuş gibi görünür. Çocuk, Meryem'e geri verilir ve Şimon o an daha önce hiç yaşamadığı bir sevinci yaşamaktadır; çocu-ğu kucağına alır ve Allah'a sunar. Çocuk Kurtarıcı'yı gökyüzüne doğru kaldırıp şöyle der: “Ey Rab'bim, verdiğin söz uyarınca artık kulunu esenlikle bu yaşamdan ayırabilirsin. Çünkü gözlerim kurtarışını gördü. Tüm insanlığın önünde hazırladığın bu kurtarış, Yahudi milleti dışındaki ulusları aydınlatacak ışık ve halkın İsrail'e yüceliktir.”SO 44.2
Peygamberlik Ruhu, Şimon'un üzerindeydi. Yusuf ve Meryem, onun Mesih ile ilgili sözlerine şaştılar. Şimon, onları kutsadı ve Meryem'e şöyle dedi: “İşte bu çocuk, İsrail'de birçoklarının düşmesi ve yükselmesine yol açmak ve aleyhinde konuşulacak bir belirti olmak üzere belirlenmiştir; evet, bir kılıç senin yüreğini delip geçecek. Öyle ki, birçok kimsenin yüreğindeki düşünceler açığa çıksın.”SO 45.1
Orada Anna adında bir peygamber vardı. O da içeriye girdi ve Şimon'un İsa ile ilgili tanıklığını doğruladı. Şimon konuşurken, onun yüzü Allah'ın görkemiyle aydınlandı ve Mesih'i görmesine izin verdiği için Allah'a şükranlarını sundu.SO 45.2
Bu mütevazı ve imanlı insanlar, Kutsal Yazılar üzerinde boşuna çalışmamışlardı. Fakat İsrail'de başkâhin ya da dini lider olarak mevkilerini koruyanlar da, daha önce peygamberliğin o değerli sözlerine sahip olmalarına rağmen, Rab'bin yolunda yürümüyorlardı ve yaşam ışığını görmek için gözlerini açmıyorlardı. Bu durum bugün için de geçerlidir.SO 45.3
Bu yüzden, bu tür ilahi olaylar sessiz ve gizli bir şekilde oluşur. Tüm gökyüzünün ilgi odağı olan olaylar insanlar tarafından önceden sezilmez, onların oluşumu dini liderler ve Allah'ın Evi'nde ibadet edenler tarafından fark edilmez. İnsanlar yaşayan Mesih'ten uzaklaşırken, O'nu sadece tarihte tanırlar. Günümüzde hala insanlığı fedakarlığa çağıran, yoksulluk ve her türlü zor yaşam şartları altında ya-şamasına rağmen doğruluğundan hiçbir zaman vazgeçmeyen Mesih'i kabul etmekte iki bin yıl öncesindeki kadar isteksiz davranan insanlar vardır.SO 45.4
Meryem, Şimon'un bu anlamlı peygamberliği üzerinde uzun u- zun düşündü. Kollarındaki çocuğa baktığında ve Beytlehemli çobanların söylediği sözleri hatırladığında, yüreği sevinç ve umutla doldu. Şimon'un sözleri, onun aklına Yeşaya'nın peygamberlik dolu sözlerini getirdi: “İşay'ın kütüğünden yeni bir filiz çıkacak ve kökünden bir fidan meyve verecek. Rab'bin Ruhu, bilgelik ve anlayış ruhu, öğüt ve kudret ruhu, bilgi ve Rab korkusu ruhu, O'nun üzerinde olacak. Adalet ve sadakat O'nun belinde sarılı kuşak olacak.”“Karanlıkta yürüyen kavim büyük bir ışık gördü. Ölümün gölgesi diyarında yaşa- yanların üzerine ışık parladı. Çünkü bize bir Çocuk doğdu, bir Oğul verildi ve önderlik O'nun omuzlan üzerinde olacaktır, O'nun adı 'Öğüt Veren, Her Şeye Gücü Yeten Rab, Sonsuzluğun Babası ve Barış Prensi' olarak çağrılacaktır.”SO 45.5
Buna karşın, Meryem, İsa'nın görevini anlayamadı. Şimon, O'nun diğer milletlere ışık ve İsrail'e yücelik getireceğini peygamberlik etmişti. Böylece melekler, tüm insanlara Mesih'in doğduğunu müjdelediler. Allah, Mesih'in görevini daha iyi kavramaları için Yahudilerin bu dar görüşünü düzeltmeyi amaçlıyordu. O, insanların O'nu sadece İsrail'in değil, dünyanın da Kurtarıcısı olarak görmelerini arzuluyordu. Fakat Mesih'in annesinin bile O'nun görevini anlayabilmesi için aradan uzun yıllar geçmesi gerekliydi.SO 46.1
Meryem, Davut'un tahtında Mesih'in saltanat sürmesini bekledi. Fakat bunun için, O'nun ne büyük acılara katlanması gerektiğinin farkında değildi. Mesih'in yeryüzündeki görevini gerçekleştirmek için birçok zorluğa katlanması gerektiği, Şimon aracılığıyla Meryem'e bildirildi. Allah, Meryem'e şu sözlerde, “Bir kılıç senin yüreğini delip geçecek”, onun Mesih uğruna katlanmaya başladığı büyük acı ve sıkıntıları bildirir.SO 46.2
Şimon, şöyle demişti: “İşte bu çocuk, İsrail'de birçoklarının düşmesi ve yükselmesine yol açacak ve aleyhinde konuşulacak bir belirti olacaktır.” Tekrar yükselecek olanların düşmesi gerekir. Biz de, İsa'da yüceltilmeden önce onurumuzdan vazgeçmeliyiz. Ruhsal krallığın yüceliğini bilmek için bencilliğimizi yok etmeli ve kibrimizi yenmeliyiz. Yahudiler tevazu ile erişilen onuru kabul etmek istemediler. Bu yüzden Kurtarıcı'yı kabul etmediler. O, “karşı çıkılacak bir belirti” idi.SO 46.3
“Birçoklarının yüreğindeki düşüncelerin açığa çıkması için,” Yüce Yaratıcı'dan, Karanlıklar Prensi'ne kadar herkesin yüreğindeki düşünce açığa çıkar. Şeytan, Allah'ı bencil ve zulmeden, her şeyi iddia eden, fakat hiçbir şey vermeyen, kendi yüceliği için yaratılanların kendisine hizmet etmesini gerektiren ve onların iyiliği için hiçbir fedakarlıkta bulunmayan biri olarak tanıtmıştır. Fakat İsa'nın bize sunduğu lütuf, Baba'nın kalbini bize gösterir. Bu, Allah'ın bizim hakkımızda “kötü düşünceler değil, esenlik düşünceleri tasarladığım” doğrular.Bununla Allah'ın günaha olan nefreti ölüm kadar güçlüyken, O'nun günahkara olan sevgisi ölümden daha güçlüdür. Bizim kurtuluşumuzu sağlaya- cak olan Allah'ımız, değeri ne olursa olsun bizden hiçbir şeyi esirgemez ve bu, O'nun amacını gerçekleştirmesi için gereklidir. Allah, kurtuluşumuz için gerekli olan hiçbir gerçeği bizden gizlemez ve merhametini bizden asla esirgemez. Hiçbir ilahi elçi görevsiz bırakılmaz. Lütuf lütufla, bağış bağışla kazanılır. Gökyüzünün tüm hâzinesi, O'nun kurtarmayı istediği kimselere açıktır. Evrenin zenginliklerini toplayarak ve sınırsız gücün kaynaklarını açarak, bunları Mesih'in ellerine teslim eder ve bunların hepsinin insanlar için olduğunu belirtir. “Bunu yeryüzü ve gökyüzünde, benim sevgimden daha büyüğünün olmadığına onları inandırmak için kullan. O, en büyük mutluluğu beni sevdiğinde bulacaktır” der.SO 46.4
Çarmıh üzerinde sevgi ve bencillik yüz yüze duruyordu. Bu onların en son gösterisiydi. İsa, insanları teselli etmek ve kutsamak için yaşamıştı. Şeytan, O'nu ölüme göndererek, Allah'a karşı duyduğu kin ve nefretini gösterdi. O, isyan çıkarmadaki asıl amacının, Allah'ı tahtından indirmek ve insanlara Allah'ın sevgisini sunan Kişi'yi yok etmek olduğunu açıkça gösterdi.SO 47.1
İsa'nın yaşamı ve ölümü ile, insanların düşünceleri de açığa çıkar. O'nun, doğduğu yemlikten çarmıha kadarolan yaşamı, insanlar için bir fedakarlık ve acıyı paylaşmaya çağrıydı. Bu, insanların gizli amacını ortaya çıkardı. İsa gökyüzünün gerçeği ile geldi ve Kutsal Ruh'un sözünü dinleyen herkes, O'nun tarafına çekildi. Kendi egolarına tapanlar, Şeytan'ın krallığına aittiler. İsa'ya olan tavırlarında hepsi de, hangi taraftan olduklarını göstereceklerdi. Bu şekilde herkes kendi hükmünü verir.SO 47.2
Son yargılama gününde, her günahkar insan kendisinin gerçeği reddetmedeki davranışını anlayacaktır. Çarmıh göz önüne gelecektir; onun gerçek önçmi ve anlamı, günahla körelmiş olan herkes tarafından görülecektir. Günahkarlar, gizemli kurbanı ile çarmıhın görüntüsünün önünde hüküm giymiş bir şekilde duracaklardır. Her yalan mazeret yok edilecektir. İnsanın dönekliği, onun iğrenç karakterinde görünecektir. İnsanlar tercihlerinin ne olduğunu göreceklerdir. Doğru ve yanlışla ilgili her şüphe, uzun süren mücadelenin sonucunda açığa kavuşacaktır. Allah, evrenin yargılanmasında günahın varolması ve sürdürülmesinden kendisinin sorumlu olmadığını gösterecektir. İlahi buyrukların insanları asla günaha sürüklemediği gösterilecektir. Allah'ın hükümranlığında hiçbir kusur; ve sevgisizlik için de hiçbir sebep yoktu. Kalplerdeki tüm düşünceler açığa çıkacağı zaman, Allah'a bağlı olanlar ve O'na karşı gelenler şu sözü bildirmek için bir araya geleceklerdir: “Ey ulusların Kral'ı; senin yolların adil ve doğrudur. Rab, senden korkmayıp, adını yüceltmeyecek olan kim var?... Çünkü senin adil işlerin açıkça görüldü.”SO 47.3
Bu bölüm Luka 2:21-38'e dayanmaktadır.SO 48.1