58. “Lazar, Dışarı Çık!”

Lazar, İsa'nın en sadık öğrencilerinin biriydi. İlk tanışmalarından beri İsa'ya olan imanı güçlenmişti; O'na derin bir sevgi duyuyordu ve Kurtarıcı da onu çok seviyordu. İsa en büyük mucizesini Lazar için gerçekleştirdi. Kurtarıcı kendisinin yardımına ihtiyacı olan herkesi kutsadı; O, tüm insanlık ailesini sever; fakat onlardan bazılarına özel bir sevgiyle bağlıdır. Yüreği, Beytanya'daki aileye güçlü bir sevgi bağıyla bağlıydı; çünkü onlardan biri için en büyük mucizesini gerçekleştirdi.SO 515.1

İsa, Lazar'ın evinde huzur buluyordu. Kurtarıcı'nın kendisine ait bir evi yoktu; arkadaşlarının ve öğrencilerinin konukseverliğine bağımlıydı. Çoğu kez yorgun olduğunda ve buradaki arkadaşını özlediğinde öfkeli Ferisilerin şüphelerinden ve kıskançlıklarından uzaklaşarak bu huzurlu ailenin yanına gelirdi. Burada saf, dürüst ve samimi bir arkadaşlık ortamı buluyordu. Söylediği sözlerin anlaşılacağını ve bir hazine gibi saklanacağını bilerek burada açıkça ve özgürce konuşabiliyordu.SO 515.2

Bu huzurlu evde kendisini ilgiyle dinleyen arkadaşları Kurtarıcımızı memnun ediyordu. Çoğu zaman insanlardan sevgi, şefkat ve nezaket görmeyi özlüyordu. O'nun her zaman anlatmaya hazır olduğu kutsal dersleri dinleyenler büyük ölçüde kutsandılar. Halk, İsa'yı açık havada ve tarlalarda takip ederken, İsa onlara doğal dünyanın güzelliklerini açıkça gösterdi. Allah'ın dünyayı kendi eliyle nasıl koruduğunu anlayabilmeleri için onların anlayışlarını güçlendirdi. Allah'ın ne kadar iyi yürekli olduğunun farkına varabilmeleri için kendisini dinleyenlerin dikkatini O'nun ayırım yapmaksızın iyilere de kötülere de verdiği çiğ tanelerine, yağmura ve güneşin parlak ışınlarına çekti. Allah'ın, yarattığı insanlığa ne kadar çok değer verdiğini daha iyi anlamalarını arzuladı. Fakat İsa'yı dinleyen kalabalıklar çoğu zaman isteksiz davranıyorlardı ve İsa, Beytanya'daki evde günlük yaşamın sıkıntılarından uzaklaşıyor ve dinleniyordu. Allah'ın sonsuz lütuflarının kaynağını burada kendisini ilgiyle dinleyen kimselere açıyordu. Dışarıda kendisini şaşkınlık içinde dinleyen kalabalığa anlatmaya çalışmadığı konuları bu özel görüşmelerde onlara açıkça anlattı. Kendi arkadaşlarıyla konuşurken örneklerle açıklama yapması gerekmiyordu.SO 515.3

Marta'nın Meryem adındaki kız kardeşi, Rab'bin ayaklarının dibine oturmuş onun konuşmasını dinliyordu. Marta ise işlerinin çokluğundan dolayı telaş içindeydi. İsa'nın yanma gelerek “Rab, kardeşimin beni işlerimde yalnız bırakmasına aldırmıyor musun? O'na söyle de bana yardım etsin” dedi. Bu, İsa'nın Beytanya'yı ilk ziyaretinde oldu. Kurtarıcı ve öğrencileri Eriha'dan yaya olarak yaptıkları yorucu yolculuğu henüz yeni tamamlamışlardı. Marta, onları rahat ettirmek için elinden geleni yapıyordu ve telaş içinde olduğundan dolayı bir an için nezaketi unuttu. Rab, nazik bir şekilde ona şu karşılığı verdi: “Marta, sen çok şey için kaygılanıp, telaşlanıyorsun. Oysa gerekli olan tek bir şey vardır. Meryem iyi olanı seçmiştir ve bu kendisinden alınmayacaktır.” Meryem, kendisi için dünyanın en değerli hâzinelerinden daha kıymetli olan İsa'nın sözlerini dikkatle dinliyordu.SO 516.1

Marta'nın ihtiyacı olan tek şey, sakin ve huzur dolu bir yürek ve gelecekle, sonsuz yaşamla ve karakterinin ruhsal bakımından gelişmesi için gerekli olan lütuf ile ilgili bilgiye sahip olmak için duyması gereken kaygıydı. Geçici şeyler için daha az, sonsuza dek kalıcı olanlar için ise daha fazla kaygı duyması gerekiyordu. İsa, öğrencilerinin kurtuluşu daha iyi anlamalarını sağlayacak olan bilgiyi edinmeleri için çaba harcıyordu. İsa'nın dikkatli ve çalışkan yardımcılara ihtiyacı vardı. Marta, azimli ve çalışkan olduğu için İsa'ya çalışmalarında büyük ölçüde yardımcı olabilirdi; fakat önce Meryem ile birlikte İsa'nın ayaklarının dibinde oturmalı ve O'nun anlattığı dersleri dinlemeliydi. Azmi, gayreti ve çalışkanlığı İsa'nın lütfü ile kutsanan kişi, yaşamı boyunca diğer insanların yararı için işleyen bir güce sahip olur.SO 516.2

İsa'nın dinlendiği evin üzerine birden derin bir üzüntü çöktü. Lazar ansızın hastalanıp yatağa düşmüştü. İki kız kardeş İsa'ya “Rab, sevdiğin kişi hasta” diye haber gönderdiler.^{1Yuhanna 11:3.}Lazar'ın durumunun ne kadar ağır olduğunu gördüler; fakat İsa'nın tüm hastalıkları iyileştirebilecek güce sahip olduğunu biliyorlardı. Sıkıntılı anlarında O'nun, kendilerine yardım edeceğine inanıyorlardı. Bu yüzden hemen yanına gelmesini istemediler. Bunun yerine sadece şu mesajı gönderdiler “Rab, sevdiğin kişi hasta.”^{2Yuhanna 11:3.}İsa'nın, Beytanya'ya gelir gelmez derhal gönderdikleri mesaja karşılık vereceğini ve kendilerinin yanma geleceğini düşündüler.SO 516.3

İsa'dan her an bir cevap beklediler. Kardeşlerinin yaşama umudu olduğu sürece dua ettiler ve İsa'nın gelişini beklediler; fakat haberci tek başına geri döndü. Buna karşın şu mesajı getirdi: “Bu hastalık ölümle sonuçlanmayacak.”^{3Yuhanna 11:4.}Bu mesajı duyunca Lazar'ın yaşayacağı umuduna sarıldılar. Neredeyse bilincini kaybetmiş bir durumda olan Lazar'a umut ve cesaret veren sözler söylemeye çalıştılar. Lazar m ölümü, onlarda hayal kırıklığı ile birlikte derin bir üzüntü yarattı. Fakat İsa'nın kendilerine her zaman lütfunu hatırladıklarında Lazar'ın ölmeyeceğini söylediğinden dolayı O'nu hiçbir şekilde eleştirmediler.SO 517.1

Öğrenciler, İsa'nın bu mesaja ilgi göstermediğini düşündüler; çünkü onların beklediği kadar üzgün görünmemişti. İsa onlara doğru bakarak şöyle dedi: “Bu hastalık ölümle sonuçlanmayacak; Allah'ın yüceliğine, Tanrı'nın Oğlu'nun yüceltilmesine hizmet edecek.”^{4Yuhanna 11:4.}Bulunduğu yerde iki gün daha kaldı. Öğrencileri bunun sebebini anlayamadılar. O'nun varlığının, hastanın evine ne kadar büyük bir teselli getireceğini düşündüler. Öğrenciler, O'nun Beytanya'daki aileye büyük bir sevgi duyduğunu biliyorlardı ve bu yüzden İsa'nın, onların şu üzgün mesajına karşılık vermemesi onları çok şaşırttı: “Rab sevdiğin kişi hasta.”SO 517.2

İsa iki gün boyunca sanki mesajı aklından çıkarmış gibi görünüyordu; çünkü Lazar'dan hiç söz etmedi. Öğrenciler, İsa'nın müjdecisi Vaftizci Yahya'yı düşündüler. Harikulade mucizeler gerçekleştiren bir güce sahip olduğu halde İsa'nın, vaftizci Yahya'nın zindanda acı çekmesine ve korkunç bir şekilde öldürülmesine niçin izin verdiğine şaşırmışlardı. Böylesine büyük bir güce sahip olduğu halde İsa, niçin onu ölümden kurtarmamıştı? İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu olduğu iddiasına karşılık olarak cevapsız kaldığını ileri sürdükleri bu soruyu Ferisiler de defalarca kez sormuşlardı. Kurtarıcı, öğrencilerini yaşayacakları zorluklara, görecekleri zulüm ve işkenceye karşı uyarmıştı. Onları zor anlarında yalnız mı bırakacaktı? Bazıları O'nun hizmetini yanlış anladıklarından şüphe ettiler. Hepsinin yüreğini de derin bir sıkıntı kaplamıştı.SO 517.3

İki gün bekledikten sonra İsa, öğrencilerine “Yahudiye'ye gidelim dedi.”^{5Yuhanna 11:7.}Öğrenciler, Yahudiye'ye gidecek olmasına rağmen İsa'nın niçin iki gün daha beklediğini merak ettiler; fakat gerek kendileri, gerekse İsa için derin bir kaygı içindeydiler. İsa'nın gitmek üzere olduğu yerde tehlikeden başka bir şey göremiyorlardı. O'na “Rabbi, Yahudiler demin seni taşlamaya çalıştılar, yine oraya mı gidiyorsun?” dediler. Isa onlara şu karşılığı verdi: “Günün on iki saati yok mu?”^{6Yuhanna 11:8-9.}“Ben, Babamın gösterdiği yolda yürürüm. O'nun isteğini yerine getirdiğim sürece yaşamım güvencededir. Benim günümün on iki saati henüz dolmadı. Şimdi günümün diğer yarısındayım ve bu süre içinde güvendeyim.”SO 518.1

İsa sözlerine şöyle devam etti: “Gündüz yürüyen sendelemez. Çünkü bu dünyanın ışığım görür.”^{7Yuhanna 11:9.}Allah'ın isteğini yerine getiren ve O'nun belirlediği yoldan giden asla sendelemez ve düşmez. Allah'ın rehberlik eden ruhunun ışığı, görevini daha iyi anlaması için insanın anlayışını güçlendirir ve görevini tamamlayıncaya dek ona yardımcı olur. “Oysa gece yürüyen sendeler. Çünkü kendisinde ışık yoktur.”^{8Yuhanna 11:10.}Allah'ın uygun görmediği ve sadece kendilerinin tercihi olan yolda yürüyenler, sendeleyeceklerdir. Onların gündüzü geceye dönecektir ve nereye giderlerse gitsinler, onların yaşamları güvende olmayacaktır.SO 518.2

İsa bu sözleri söyledikten sonra, “Dostumuz Lazar uyumuştur, ama onu uyandırmaya gidiyorum”^{9Yuhanna 11:11.}dedi. Bu sözlerde ne kadar derin bir anlam vardı! Ne kadar da şefkat doluydu! İsa'nın Kudüs'e giderek karşılaşacağı tehlikeyi düşünen öğrenciler Beytanya'daki acı içindeki aileyi unutmuş gibiydiler; fakat İsa onları unutmamıştı. Öğrenciler biraz gücenmişlerdi. İsa mesaja hemen cevap vermediği için hayal kırıklığına uğramışlardı. Bir an için O'nun, Lazar'a ve kardeşlerine sevgi duymadığını ve haberciyle birlikte geri döneceğini düşünmeye başlamışlardı. Fakat, “Dostumuz Lazar uyumuştur, onu uyandırmaya gidiyorum” sözleri onların doğru şekilde düşünmelerini sağladı. İsa'nın bu acı çeken arkadaşlarını unutmadığına ikna oldular.SO 518.3

Öğrenciler “Rab, uyumuşsa iyileşecektir” dediler. İsa Lazar'ın ö- lümünden söz ediyordu; fakat onlar olağan uykudan söz ettiğini sanmışlardı.^{10Yuhanna 11:12-13.}İsa öğrencileri ile konuşurken ölümden uyku gibi söz etti. Onların yaşamı İsa ile Allah'da saklıdır ve son borazan çalıncaya dek ölenler O'nun içinde uyuyacaklardır.SO 519.1

Bunun üzerine İsa onlara açıkça şöyle dedi: “Lazar öldü. İman etmeniz için, orada bulunmadığıma sizin yararınıza seviniyorum. Şimdi onun yanına gidelim.”^{11Yuhanna 11:14-15.}İkiz12 diye anılan Tomas diğer öğrencilere, “Biz de gidelim, O'nunla birlikte ölelim” dedi.^{13Yuhanna 11:16.}Yahudilerin İsa'dan nefret ettiklerini biliyordu. O'nu öldürmeyi tasarlıyorlardı; fakat henüz belirlenen vakit dolmadığı için bunu başaramadılar. Bu süre boyunca gökyüzünün melekleri İsa'yı korudular. Rabbilerin onu yakalayıp öldürmek için tuzaklar kurduğu Yahudiye bölgelerinde bile O'na hiçbir zarar veremediler.SO 519.2

Öğrenciler İsa'nın şu sözlerine şaşırdılar: Lazar öldü. İman etmeniz için orada olmadığıma sizin yararınıza seviniyorum.”^{14Yuhanna 11:14-15.}Acı çeken arkadaşlarının evinden uzak durmak, Kurtarıcı nın kendi seçimi miydi? Meryem, Marta ve ölen Lazar, yalnız bırakılmış gibi görünüyorlardı; fakat onlar yalnız değildiler. İsa her şeyin farkındaydı ve Lazar m ölümünden sonra onun kız kardeşlerine de lütfuyla destek oldu. İsa, kardeşleri ölümün pençesinde kıvranırken Meryem ve Marta'nın çektiği büyük acıya tanık oldu. Öğrencilerine Lazar'ın öldüğünü söylerken onların çektiği her acıyı O da hissetti. Fakat İsa sadece Beytanya'daki bu çok sevdiği arkadaşlarını düşündüğü gibi, aynı zamanda öğrencilerini eğitmeyi de düşünüyordu. Allah'ın lütuflarının tüm insanlığa ulaşabilmesi için onlar İsa'nın temsilcileri olacaklardı. Onların yararına Lazar'ın ölmesine izin verdi. Eğer Lazar'ı iyileştirseydi, ilahi karakterinin en kesin kanıtı olan mucizeyi gerçekleştirmesi gerekmeyecekti.SO 519.3

Isa, henüz hastayken onun yanında olsaydı Lazar ölmeyecekti; çünkü Şeytan onun üzerinde hiçbir güç kullanamayacaktı. Yaşam veren Kişi onun yanındayken ölüm, hedefine ulaşamayacaktı. İsa bu yüzden onun yanma geç gelmeyi uygun gördü. İsa, onu yenilgiye uğratıp gen çekilmesini sağlamak için Düşman'ın^{15Şeytan'ın.}kendi gücünü kullanmasına izin verdi. Lazar'ın ölüme yenik düşmesine izin verdi ve kız kardeşleri onun mezara konulduğunu gördüler. İsa, ölen kardeşlerinin yüzüne baktıklarında Kurtarıcılarına duydukları imanı korumalarının çok zor olacağını biliyordu. Yaşadıkları zorluğun ve çektikleri bu büyük acının sonucunda imanlarının daha büyük bir güçle artacağını biliyordu. Onların çektikleri tüm acıları İsa da çekti. Oraya geç gelmesi onları sevmediği anlamına gelmiyordu; fakat onlar Lazar, öğrencileri ve kendisi için bir zafer kazanılacağını biliyordu.SO 520.1

“İman etmeniz için... sizin yararınıza...” Kendilerine rehberlik eden Allah'ın elini hissetmek için ellerini uzatan herkes en zor durumlarda kendilerine cesaret veren Allah'ın elini hissedecektir. İlerledikleri yolun karanlığından geri dönüp baktıklarında Allah'a şükranlarını sunacaklardır. “Rab, kendi yolunda yürüyenleri karşılaştıkları zorluklardan nasıl kurtaracağın, bilir.”^{162.Petrus 2:9.}Karşılaştıkları her türlü zorlukta Allah onlara güç verir ve imanlarını sağlamlaştırır.SO 520.2

İsa nın, Lazar ın yanına geç gelmesindeki maksadı, kendisini kabul etmeyenlere merhamet etmekti. Lazar'ı ölümden dirilterek, inançsız halkına kendisinin gerçekten de “yaşam veren Kişi” olduğunun kanıtını gösterebilmek için İsa, oraya geç geldi. İsrail'in kaybolmuş koyunlarının - yoksul ve acı çeken insanların umutlarını yitirmelerini istemiyordu. Tövbe etmemeleri O'nun kalbini derinden yaralıyordu. Kendisinin tek başına ışık, ölümsüzlük, yaşam getirebilen ve insanların hastalıklarını iyileştirebilen Kişi olduğunu bir kez daha onlara açıkça göstermek istiyordu. Bu, hahamların yanlış yorumlayamayacağı bir kanıt olacaktı. Beytanya'ya geç gelmesinin sebebi buydu. Lazar'ı ölümden dirilten bu harikulade mucize, O'nun Allah için çalıştığını ve ilahi bir karaktere sahip olduğunu kanıtlayacaktı.SO 520.3

İsa, Beytanya'ya giderken her zamanki gibi hasta ve yardıma muhtaç olan insanlara yine yardım etti. Şehre girerken bir haberci göndererek kız kardeşlere gelişini bildirdi. İsa hemen onların evine gitmedi ve yol kenarında sessiz ve tenha bir yerde kaldı. Yahudilerin, kendilerinin arkadaşları ve yakınları öldüğünde sergiledikleri sahte tavırlar, İsa'nın karakterine kesinlikle uymuyordu. Sözde yas tutan kimselerin çığlıklarını duydu ve Meryem ve Marta ile böylesine kargaşa dolu bir ortamda karşılaşmak istemedi. Yas tutanların arasında Kudüs'te yüksek mevki sahibi olan aile yakınları da vardı.SO 520.4

Onların arasında İsa'ya en fazla düşmanlık duyan kimseler de vardı. İsa, onların maksadının ne olduğunu biliyordu ve bu yüzden gelişini bildirmekte çok fazla aceleci davranmadı.SO 521.1

Mesaj, Marta'ya öyle sessizce iletildi ki, orada bulunanlardan hiç kimse bunu duymadı. Zaten üzgün olan Meryem bu sözleri duymadı. Meryem'in sesini duyamadığı için O'nun Lazar'ın gömüldüğü yere gittiğini düşünerek Marta, İsa'yı karşılamak için hemen yola çıktı.SO 521.2

Marta yüreğindeki bu büyük acıyla İsa'yı karşılamak için hızlı adımlarla ilerliyordu. Marta İsa'nın yanma geldiğinde, O'nun yüzündeki hiç eksilmeyen o büyük sevgi ifadesini gördü. O'na olan güveni asla sarsılmadı; fakat çok sevdiği kardeşini düşünüyordu. Lazar'ı İsa da çok seviyordu. Marta, İsa daha önce gelmediği için üzgündü; buna karşın hala bir şeyler yapabileceği umudunu yüreğinde taşıyordu ve şöyle dedi: “Rab, burada olsaydın, kardeşim ölmezdi.”^{17Yuhanna 11:21.}Yas tutanların arasında ve bu büyük karmaşa içinde Marta ve Meryem hep bu sözleri tekrarlayıp durdular.SO 521.3

İsa, insani ve ilahi merhametiyle onun üzüntüden solmuş olan yüzüne baktı. Marta geçmişi tekrar hatırlamak istemiyordu. Onun acı dolu şu sözleri duyduğu büyük üzüntüyü yeterince ifade etmişti: “Rab, burada olsaydın, kardeşim ölmezdi.” Fakat İsa'nın sevgi dolu yüzüne bakarak şöyle dedi: “Şimdi bile Allah'tan ne istersen, Allah'ın onu sana vereceğini biliyorum.”^{18Yuhanna 11:22.}SO 521.4

İsa, şu sözleriyle onun imanını güçlendirdi: “Kardeşin dirilecektir.”^{19Yuhanna 11:23.}İsa verdiği cevapta hemen etkisini gösterecek bir değişiklik umudu vermeyi amaçlamamıştı. Marta'nın düşüncelerini onun kardeşinin o anki iyileşmesinin ötesine taşıdı ve doğruların dirilişine yöneltti. Bunu, Kurtarıcı'nın gücü sayesinde tüm doğruların dirileceğinin güvencesini Marta'nın görebilmesi için yaptı.SO 521.5

Marta şöyle cevap verdi: “Son gün, diriliş günü onun dirileceğini biliyorum.^{20Yuhanna 11:24.}İsa, onun imanını doğru yöne çevirmeye çalışarak şöyle dedi: Diriliş ve yaşam Ben'im.”^{21Yuhanna 11:25.}İsa'da gerçek ve sonsuz yaşam vardır. Kendisinde Tanrı'nın Oğlu bulunanda yaşam vardır.”^{221.Yuhanna 5:12.}İsa'nın ilahiliği, inanan kişinin sonsuz yaşam güvencesidir. İsa şöyle ekledi: “Isa ona, 'Diriliş ve yaşam ben'im' dedi. 'Bana iman eden kişi ölse de yaşayacaktır. Yaşayan ve bana iman eden asla ölmeyecektir. Buna iman ediyor musun?^{23Yuhanna 11:26.}İsa burada ikinci kez geleceği zamanı işaret eder. O zaman doğruluk içinde ölenler, bedenleri çürümez bir şekilde dirilecekler ve halen yaşamakta olan doğrular ise ölümü hiç görmeden gökyüzüne alınacaklardır. İsa'nın Lazar'ı diriltmek için gerçekleştirmek üzere olduğu mucize, tüm dürüst ölülerin dirilişini temsil edecekti. Sözleri ve yaptığı işlerle İsa, kendisinin dirilişin kaynağı olan Kişi olduğunu bildirdi. Çok yakında kendisi çarmıh üzerinde ölecek olan Kişi, elinde ölümün anahtarlarıyla, sonsuz yaşam verme gücüyle ve yetkisiyle onların yanında duruyordu.SO 522.1

İsa'nın, Buna iman ediyor musun?” şeklindeki sorusuna Marta şöyle karşılık verdi: “Evet Rab, senin dünyaya gelecek olan Tanrı Oğlu Mesih olduğuna iman ettim.”^{24Yuhanna 11:27.}İsa'nın sözlerinin önemini tamamen anlamadı; fakat O'nun ilahiliğine duyduğu imanı ve dilediği her şeyi yapabilecek güçte olduğuna inandığını açıkça belirtti.SO 522.2

Marta, bunu söyledikten sonra gidip kız kardeşi Meryem'i gizlice çağırdı ve ona, “Öğretmen burada, seni çağırıyor” dedi.^{25Yuhanna 11:28.}Bunu mümkün olduğunca sessiz bir şekilde söylemeye çalıştı. Çünkü hahamlar ve Yahudi liderler İsa'yı yakalamak için fırsat kolluyorlardı. Yas tutanların bağrışmaları ve çığlıkları onun sözlerinin duyulmasını engelledi.SO 522.3

Meryem, bu mesajı duyunca hemen ayağa kalkıp merak içinde oradan ayrıldı ve İsa'nın yanına gitmek için yola çıktı. İsa, henüz köye varmamıştı, hala Marta'nın kendisini karşıladığı yerdeydi. Meryem ile birlikte evde bulunan ve onu teselli eden Yahudiler, onun hızla kalkıp dışarı çıktığını gördüler. Ağlamak için mezara gittiğini sanarak onu izlediler. Meryem, İsa'nın bulunduğu yere vardı. O'nu görünce ayakla- rina kapanarak şöyle dedi: “Rab, burada olsaydın, kardeşim ölmezdi.”^{26Yuhanna 11:29-32.}Yas tutanların haykırışları ona acı veriyordu; çünkü sadece İsa ile yalnız başına biraz konuşmak istiyordu. Yahudilerin O'na karşı duyduğu kıskançlığı ve nefreti biliyordu ve üzüntüsünü tamamen ifade etmekten kaçınmaya çalıştı.SO 522.4

“Meryem'in ve onunla gelen Yahudilerin ağladığını gören İsa'nın ruhunu hüzün kapladı, yüreği sızladı.”^{27Yuhanna 11:33.}Oradaki herkesin yüreğinden geçenleri okudu. Üzgün görünmeye çalışanlardan birçoğunun aslında rol yaptıklarını gördü. Sözde yas tutan bu kalabalığın arasındaki bazı kimselerin iki yüzlülük dolu bir üzüntü gösterdiklerini, çok geçmeden sadece bu büyük mucizeyi gerçekleştirecek olan Kişi'yi değil, aynı zamanda bu mucize ile yaşama geri dönecek olan kişiyi de öldürmeyi planlayacaklarını biliyordu. İsa onların gerçek yüzünü ortaya çıkarabilirdi; fakat haklı olmasına rağmen öfkelenmekten kaçındı. Kendisine gerçekten inanan ve önünde acı içinde diz çöken kişi yüzünden tüm gerçekliğiyle söyleyebileceği sözleri söylemedi.SO 523.1

İsa, “onu nereye koydunuz?” diye sordu. O'na “Rab, gel gör dediler.^{28Yuhanna 11:34.}Hep birlikte mezara gittiler. Bu insana acı veren bir manzaraydı. Lazar'ın arkadaşları ve yakınları kız kardeşleri ile birlikte acı dolu göz yaşları içinde ağlıyorlardı. Oradaki insanların çektiği bu büyük acıyı gören Kurtarıcı da ağladı. Tanrı'nın Oğlu olmasına rağmen, insan özdeşliğini almıştı ve insanların acıları O'nun yüreğini de derinden etkiledi. Her zaman onların sevinçlerine ve acılarına ortak oldu.SO 523.2

Fakat İsa'nın ağlamasının sebebi sadece Marta ve Meryem'e duyduğu insani şefkat değildi. O'nun gözyaşları insanların göz- yaşlarından, gökyüzünün yeryüzünden yüce olduğu kadar yüceydi. İsa, Lazar için ağlamadı; çünkü onu mezardan çağırmak üzereydi. Orada yas tutuyor gibi görünenlerin birçoğunun çok yakında “diriliş ve yaşam” olan Kişi'yi öldürmeyi tasarlayacaklarından dolayı ağladı. Fakat inançsız Yahudiler O'nun ağlayışının gerçek sebebini anlayamadılar! O'nun da tıpkı kendileri gibi sadece üzüntüden dolayı ya da gösteriş için ağladığını sanan ve gerçeği göremeyen Yahudilerden bazıları, “Bakın onu ne kadar seviyormuş” dediler.^{29Yuhanna 11:36.}Orada bulunanların yürek- lerine inançsızlık tohumu ekmeye çalışan diğerleri ise küçümser bir şekilde şöyle dediler: “Körün gözlerini açan bu kişi, Lazar'ın ölümünü de önleyemez miydi?”^{30Yuhanna 11:37.}Eğer Lazar'ı kurtarmaya gücü yetiyorsa, niçin onun ölmesine izin vermişti?SO 523.3

İsa, peygamber gözüyle Ferisilerin ve Sadukilerin kendisine karşı duyduğu düşmanlığı gördü. Kendisini öldürmeyi planladıklarını biliyordu. Şimdi böyle sempatik görünmeye çalışan bu kişilerin çok yakında kendilerine umudun ve Allah'ın şehrinin kapısını kapayacaklarını biliyordu. O'nun hor görülmesi ve çarmıha gerilmesi ile Kudüs'ün mahvolmasıyla sonuçlanacak bir olay gerçekleşmek üzereydi. O zaman hiç kimse, ölen Kişi için yas tutmayacaktı. Kudüs'ün üzerine gelecek olan felaket bir an gözlerinin önüne geldi. Kudüs'ün Romalı askerler tarafından kuşatıldığını gördü. Şimdi Lazar için ağlayanların birçoğunun şehrin kuşatılması sırasında öleceğini biliyordu ve onların ölümünde hiçbir umut olmayacaktı.SO 524.1

İsa, sadece önündeki bu acı veren manzaradan dolayı ağlamadı. Yüreğinde çağlardır birikmiş bir üzüntü vardı. Allah'ın Yasası'nın ihlal edilmesinin ne kadar acı sonuçlar verdiğini gördü. Dünyanın tarihinde Habil'in ölümüyle başlayan iyi ve kötü arasındaki savaşın asla son bulmadığını; tersine hala devam ettiğini gördü. İnsanların gelecekte çekeceği acıları, sıkıntıları, üzüntüleri ve dökecekleri göz yaşlarını gördü. Yeryüzündeki tüm insanların her çağda çektiği tüm acılar, O'nun yüreğini derinden yaraladı. Günahkar insanlığın dert ve kederinin tüm yükünü taşıdı; onların sıkıntılarını dindirdiğinde İsa'nın göz yaşları dindi.SO 524.2

İsa yine derinden hüzünlenerek mezara vardı. Mezar bir mağaraydı ve girişinde bir taş duruyordu. İsa, 'taşı kaldırın!' dedi. O'nun ölüye sadece bakmak istediğini sanan Marta 'Rab, o artık kokmuştur. Öleli dört gün oldu' dedi. Lazar'ın dirilişinden önce yapılan bu açıklama İsa'nın düşmanlarının, bu olayın bir kandırmaca olmadığını anlamalarını sağladı. Ferisiler, Allah'ın gücünün en harika gösterileri ile ilgili olarak geçmişte bazı yanlış açıklamalar uydurmuşlardı. İsa Yairus'un kızını dirilttiğinde şöyle dedi: “Çocuk ölmedi, sadece uyuyor.”^{31Markos 5:39.}Çocuk kısa bir süre hasta olup ardından hemen öldükten sonra diriltildiği için Ferisiler, çocuğun aslında ölmediğini; İsa'nın, onun uyuduğunu söylediğini bildirdiler. İsa'nın hastalığı iyileştirmeye gücü yetmiyormuş ve O'nun mucizelerinde sanki hile varmış gibi göstermeye çalıştılar. Fakat bu durumda Lazar'ın öldüğünü hiç kimse yadsıyamazdı.SO 524.3

Rab bir işi gerçekleştirmek üzereyken, Şeytan itiraz etmesi için bir kimseyi etkiler. İsa, “Taşı kaldırın” dedi.^{32Yuhanna 11:39.}“Mümkün olduğunca benim işim için yolu hazırlayın.” Fakat Marta buna itiraz etti; çünkü Lazar'ın çürümüş bedeninin görünmesini istemiyordu. İnsan kalbinin İsa'nın sözlerindeki derin anlamı çıkarması zordur; Marta'nın imanı O'nun vaadindeki anlamı da çıkaramamıştı.SO 525.1

İsa Marta'yı kınadı; fakat onunla nazik bir şekilde konuştu. “Ben, sana 'iman edersen Allah'ın yüceliğini göreceksin' demedim mi? Niçin benim gücümden şüphe ediyorsun? Niçin benim isteklerime karşı çıkıyorsun? Sana şunu söylüyorum; eğer iman edersen, Allah'ın yüceliğini göreceksin.” Doğal imkansızlıklar, her şeye gücü yeten Allah'ın işini asla engelleyemez. Mütevazı kişinin karakterinde şüpheye ve inançsızlığa yer yoktur. İsa'nın sözüne tamamen inanan ve kendisini O'na teslim eden kişinin karakterinde gerçek tevazu vardır.SO 525.2

İsa, “Taşı kaldırın” dedi. İsa, eğer buyruk verse taş yerinden oynar ve kimsenin onu bulunduğu yerden kaldırmasına gerek kalmazdı. Yanındaki meleklere bunu yapmalarını buyurabilirdi. O'nun buyruğuyla görülmeyen eller, taşı yerinden kaldırabilirdi; fakat taşın insan eliyle oradan kaldırılması gerekiyordu. Böylece İsa, insanlığın ilahilikle birlikte çalıştığını göstermek istiyordu. İnsani gücün yapabildiğini, ilahi gücün yapmasına gerek yoktur. Allah'ın işinin yapılabilmesi için insani yardım da gereklidir. İnsan kendisine verilen yetenekleri ve gücü kullanırken Allah, birlikte çalışarak onu güçlendirir.SO 525.3

Buyruk yerine getirilir ve taş yerinden kaldırılır. Her şey açıkça ve herkesin gözü önünde yapılır. Bu olaya tanık olan herkese burada hiçbir kandırmacının olmadığını görme fırsatı verilir. Kayalık mezarda, ölümün sessizliğinde Lazar'ın cansız bedeni yatmaktadır. Yas tutanların ağlamaları diner. Kalabalık şaşkın bir şekilde ne olacağını görmek için bekler.SO 525.4

İsa sakin bir şekilde mezarın önünde durur. Herkesin üzerine derin bir sessizlik çöker. İsa mezara yaklaşır. Gözlerini gökyüzüne dike- rek şöyle der: “Baba, beni duyduğun için sana şükrediyorum.”^{33Yuhanna 11:41.}Bundan kısa bir süre önce İsa'nın düşmanları, kendisini Allah Oğlu olduğunu iddia ettiği için, O'nu Allah'a hakaret etmekle suçladılar ve O'nu taşlamaya çalıştılar. O'nu, Şeytan'ın gücüyle mucize yapmakla suçladılar. Fakat İsa burada, Allah'ın kendisinin babası olduğunu iddia eder ve kesin bir şekilde kendisinin Tanrı'nın Oğlu olduğunu açıkça belirtir.SO 525.5

İsa yaptığı her işte Babası ile birlikte çalışıyordu. Her zaman yaptığı işlerde kendi başına çalışmadığını göstermeye dikkat etmişti; iman ve dua ile mucizelerini gerçekleştirdi. İsa oradaki herkesin, kendisinin Allah ile olan ilişkisini bilmesini arzuladı. “Baba, beni duyduğun için sana şükrediyorum. Beni her zaman duyduğunu biliyordum; fakat bunu çevrede duran halk için, beni senin gönderdiğine iman etsinler diye söyledim.”^{34Yuhanna 11:41.}Burada bulunan halk ve öğrenciler, İsa ile Allah arasındaki ilişkinin en belirgin kanıtını göreceklerdi. İsa'nın iddiasının bir aldatmaca olmadığı onlara gösterilecekti.SO 526.1

Isa, bunları söyledikten sonra yüksek sesle, “Lazar, dışarı çık!” diye bağırdı.^{35Yuhanna 11:43.}Net ve güçlü sesi ölünün kulaklarını açar. Konuşurken O'nun ilahiliği insanlıkta parıldar. İnsanlar, Allah'ın görkemi ile aydınlanan yüzünde Onun gücünün güvencesini görürler. Herkesin gözü mağaranın girişine çevrilmiştir. Herkes bir ses duyabilmek için dikkatle dinlemektedir. Yoğun bir ilgiyle ve acı dolu bakışlarla hepsi de Isa'nın ilahiliğini, Tanrı'nın Oğlu olduğunun kanıtını ya da umudun sonsuza dek sönmesini görmek için beklerler. Mezarın yanında sessiz bir şekilde bekleyenler bir an telaşlanırlar ve az önce ölü olan kişi şimdi mezarın başında ayakta durmaktadır. Ellerinde ve ayaklarında bağlı olan sargılar onun hareket etmesini engeller. İsa şaşkınlık içinde bekleyen halka şöyle der: “Onu çözün, bırakın gitsin!”^{36Yuhanna 11:44.}İnsanın Allah ile birlikte çalıştığı onlara tekrar gösterilir. Lazar'ın üzerindeki sargılar çözülür ve hastalıktan yeni çıkmış ya da güçsüz biri gibi değil; tersine zinde, çevik ve güçlü bir şekilde kalabalığın önünde durur. Kurtarıcı'ya duyduğu sevgi gözlerinden okunmaktadır. İsa'ya olan minnettarlığından dolayı Onun ayaklarına kapanır.SO 526.2

Bu olayı görenlerin şaşkınlıktan adeta dilleri tutulmuştur. Bunun hemen ardından herkesin yüreğini sevinç ve şükran dolu duygular kaplar. Kız kardeşler, ölümden dirilen kardeşlerini Allah'ın bir armağanı olarak tekrar kucaklarlar. Sevinç dolu gözyaşları ile Kurtarıcı ya şükranlarını sunarlar. Fakat Lazar, Marta, Meryem ve diğerleri birlikte sevinirken İsa oradan uzaklaşır. Yaşam veren Kişi'yi daha sonra aradık-larında O'nu orada bulamazlar.SO 527.1

Bu bölüm Luka 10:38-42 ve Yuhanna 1 l:1-44'e dayanmaktadır.SO 527.2