Rozdział 60 — Walka a konformizm

Walki wyrabiają wytrwałość — Walka umacnia życie duchowe. Dobrze przetrwane próby wyrabiają niezłomność oraz cenne duchowe łaski. Doskonałe owoce wiary, miłości i łagodności często najlepiej dojrzewają w burzowych chmurach i w mroku. — Christ's Object Lessons 61 (1900).UCO2 171.1

Prowadzimy bój — Nie jesteśmy zaangażowani w pozorne walki. Prowadzimy bój, którego skutki sięgają wieczności. Musimy przeciwstawiać się niewidzialnym wrogom. Źli aniołowie walczą o panowanie nad każdą istotą ludzką. — Śladami Wielkiego Lekarza 81 (1905).UCO2 171.2

Konfliktów nie powoduje Chrystus — Żyjemy w poważnym czasie. Wielkie dzieło musi być wykonane dla nas samych i dla innych, inaczej poniesiemy nieskończenie wielką stratę. Musimy zostać przekształceni przez łaskę Bożą, bo stracimy niebo, a wskutek naszego wpływu inni upadną wraz z nami.UCO2 171.3

Zapewniam was, że zmagania i konflikty, które musimy przechodzić w ramach pełnienia swoich obowiązków, że wyrzeczenia i ofiary, które musimy ponosić, jeśli chcemy być wierni Chrystusowi, nie są powodowane przez Niego. Nie są narzucone przez arbitralne ani zbędne nakazy. Nie spotykają nas z powodu życiowych trudów, których Pan od nas wymaga w służbie dla Niego. Jeszcze większe i liczniejsze trudności czekałyby nas, gdybyśmy porzucili posłuszeństwo Chrystusowi i stali się sługami szatana, niewolnikami grzechu. — Testimonies for the Church IV, 557-558 (1881).UCO2 171.4

Życie jest walką — To życie jest walką, a nasz wróg nigdy nie zasypia, stale usiłując zrujnować nasz umysł i odciągnąć nas od drogiego Zbawiciela, który oddał za nas życie. — Life Sketches of Ellen G. White 291 (1915).UCO2 171.5

Konflikty przygotowują duszę na pokój — Pan dopuszcza konflikty, aby przygotować duszę na pokój. — The Great Controversy 663 (1888).UCO2 172.1

Religijne doświadczenie zdobywa się tylko w walce — Nasza młodzież powinna z energią i wiernością spełniać nakładane na nią wymagania, a osiągnie powodzenie. Młodzi ludzie, którym nigdy nie powiodło się w spełnianiu doczesnych obowiązków życiowych, będą równie źle przygotowani do wykonywania obowiązków wznioślejszych. Religijne doświadczenie zdobywa się tylko w walce, rozczarowaniach, surowej dyscyplinie narzuconej sobie oraz gorliwej modlitwie. Ku niebu należy dążyć krok za krokiem, a każdy kolejny krok daje siłę, by wykonać następny. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 100 (1913).UCO2 172.2

Doświadczać szczęścia już teraz — Oczekuję szczęścia nie tylko na końcu drogi, ale doświadczam go już teraz. Pomimo prób i utrapień patrzę na Jezusa. W trudnych chwilach Chrystus jest przy nas, tak że możemy trwać w łączności z Nim, składając nasze ciężary na tego Tragarza Brzemion ze słowami: “Panie, nie jestem w stanie sam tego udźwignąć”. Wtedy On mówi nam: “Jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mateusza 11,30. Czy wierzycie w to? Ja tego doświadczyłam. Miłuję Jezusa. Tak, miłuję Go. Widzę w Nim niezrównane piękno. Pragnę Go wielbić w królestwie Bożym. — Life Sketches of Ellen G. White 292 (1915).UCO2 172.3

Dwie sprzeczne zasady — Królestwo Boże nie objawia się zewnętrzną wystawnością. Ewangelia Pana chwały, z jej duchem samowyrzeczenia, nigdy nie pogodzi się z duchem tego świata. Te dwie zasady pozostają w sprzeczności. “Człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać”. 1 Koryntian 2,14. — Życie Jezusa 363 (1898).UCO2 172.4

Nie iść na kompromis w kwestii zasad i praktyk — Chrześcijanie, tak jak Izrael, zbyt często ulegają wpływowi świata i przystosowują się do jego zasad i praktyk w celu zapewnienia sobie przyjaźni bezbożnych. W końcu jednak odkryją, że ich rzekomi przyjaciele są tak naprawdę najbardziej niebezpiecznymi wrogami.UCO2 172.5

W Biblii wyraźnie nas pouczono, że nie może być żadnej zgody między ludem Bożym a światem. “Nie dziwcie się, bracia, jeżeli was świat nienawidzi”. 1 Jana 3,13. Nasz Zbawiciel mówi: “Wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził”. Jana 15,18. Szatan działa przez bezbożnych, by pod przykrywką udawanej przyjaźni skusili wierzących do grzechu, który oddzieli ich od Pana. A kiedy ochrona będzie usunięta, wtedy namówi swoich przedstawicieli, by się od nich odwrócili i przywiedli ich do zguby. — Patriarchs and Prophets 559 (1890).UCO2 172.6

Ogień pospolity a święty — Prawda Boża nie jest wywyższona przez lud Boży, gdyż wierzący nie stosują jej w osobistym doświadczeniu. Dostosowują się do świata i uzależniają od niego swój wpływ. Pozwalają, by świat ich kształtował i wnoszą pospolity ogień do miejsca świętego, w swojej działalności dopasowując się do standardów świata.UCO2 173.1

Nie należy czynić żadnych starań w celu naśladowania zwyczajów świata. Są one ogniem pospolitym, nie świętym. Chleb żywota, zstępujący z nieba, trzeba nie tylko podziwiać, ale i spożywać, a wtedy obdarzy duszę życiem. Jest on zaczynem, który łączy wszystkie elementy charakteru w jedno z charakterem Chrystusa, a także przemienia na podobieństwo Boże niewłaściwe skłonności, zarówno odziedziczone, jak i nabyte. — Manuscript 96, 1898.UCO2 173.2

Chrystus a konformizm — Jakże cudowne jest działanie łaski na serce człowieka! Daje ona siłę umysłowi i mądrość do używania talentu w postaci środków materialnych — nie do zaspokajania własnych zachcianek, ale do pełnego wyrzeczeń wykonywania dzieła misyjnego. Chrystus, Syn Boży, który był misjonarzem na naszym świecie, powiada: “Kto chce pójść za mną, niech się wszystkiego wyrzeknie”. Nie możecie Go miłować, jednocześnie naśladując zwyczaje świata albo znajdując upodobanie w świeckim towarzystwie. — Letter 238, 1907.UCO2 173.3

Konformizm obniża standardy — Dostosowanie się do grzesznych zwyczajów zawsze zbliża Kościół do świata, nigdy natomiast nie przybliża świata do Chrystusa. Gdy chrześcijanin spoufala się z grzechem, staje się on dla niego coraz mniej odrażający. Kto wybiera towarzystwo sług szatana, ten wkrótce przestanie się obawiać jego wpływu. Jeśli spełniając swe obowiązki, staniemy wobec ciężkiej próby, podobnie jak Daniel na dworze królewskim, to bądźmy pewni, że Bóg nas ochroni, ale jeżeli sami wystawiamy się na pokuszenie, prędzej czy później ulegniemy mu. — Wielki bój 271 (1888).UCO2 173.4

Konformizm stopniowo wypacza właściwe zasady — To konformizm wobec świata sprawia, że nasz lud traci właściwą postawę. Wypaczenie właściwych zasad nie następuje nagle. Anioł Pański przedstawił mi tę sprawę w symbolach. Wyglądało to tak, jakby złodziej podkradał się coraz bliżej, stopniowo, choć pewnie kradnąc tożsamość dzieła Bożego przez doprowadzanie naszych braci do ulegania świeckim praktykom.UCO2 174.1

Umysł człowieka zajął miejsce należne Bogu. Jakiekolwiek stanowisko człowiek zajmuje, jakkolwiek jest wywyższony, powinien postępować tak, jak by Chrystus postępował, gdyby był na jego miejscu. W każdym aspekcie działania, w słowach i w charakterze, powinien przypominać Chrystusa. — Manuscript 96, 1902.UCO2 174.2

Jedność, ale nie za cenę konformizmu — Niektórzy z tych, którzy twierdzą, że są wierni prawu Bożemu, odeszli od wiary i upokorzyli lud Boży, przedstawiając go tak, jakby był jedno ze światem. Bóg widział to i odnotował. Nadszedł czas, abyśmy bez względu na cenę zajęli stanowisko wyznaczone nam przez Boga.UCO2 174.3

Adwentyści dnia siódmego, lud, który Pan uważa za swój, mają obecnie odłączyć się i odróżnić od świata. Póki tego nie zrobią, Bóg nie może być w nich uwielbiony. Prawda i fałsz nie mogą współdziałać. Zajmijmy stanowisko, które Bóg polecił nam zająć. (...). Powinniśmy dążyć do jedności, ale nie na poziomie dostosowywania się do świeckich praktyk i łączenia się z popularnymi Kościołami. — Letter 113, 1903.UCO2 174.4

Linia podziału — W Kościele Adwentystów Dnia Siódmego potrzebne jest głębokie, gruntowne dzieło odnowy. Nie wolno pozwolić, by świat wypaczał zasady ludu zachowującego Boże przykazania. Wierzący mają wywierać wpływ, który świadczy o mocy niebiańskich zasad. Ci, którzy przyłączają się do Kościoła, muszą dowieść, że zmienili zasady postępowania. Jeśli tego nie uczynią, jeśli granica między Kościołem a światem nie będzie starannie strzeżona, świat wchłonie Kościół.UCO2 174.5

Nasze przesłanie do Kościoła i naszych instytucji brzmi: “Upamiętajcie się, albowiem przybliżyło się Królestwo Niebios”. Mateusza 3,2. Cechy charakteru Chrystusa mają być pielęgnowane i stać się mocą w życiu ludu Bożego. — Manuscript 78, 1905.UCO2 174.6

Zwyczaje walczą z naturą — Nasza sztuczna cywilizacja sprzyja różnym rodzajom zła, które niszczy zdrowe zasady. Zwyczaje i moda walczą z naturą. Praktyki, do których zachęcają, i dogadzanie sobie, któremu sprzyjają, stopniowo zmniejszają siły fizyczne i umysłowe i nakładają na rodzaj ludzki nieznośny ciężar. Wszędzie panuje brak wstrzemięźliwości i przestępczość, choroby i zepsucie. — The Ministry of Healing 125-126 (1905).UCO2 174.7

Zwyczaje, które nie łamią zasad, dopuszczalne — Kiedy dana praktyka stosowana przez większość ludzi nie jest sprzeczna z prawem Bożym, możecie się do niej stosować. Jeśli pracownicy nie będą tak czynić, to będą nie tylko hamować dzieło, ale także rzucać kłody pod nogi tym, dla których pracują, i utrudniać im przyjęcie prawdy. — The Review and Herald, 6 kwiecień 1911.UCO2 175.1

Błagam naszych współwyznawców, by postępowali z rozwagą i ostrożnością przed Bogiem. Stosujcie się do zwyczajów w ubieraniu się o tyle, o ile nie kłócą się one z zasadami zdrowia. Niech nasze siostry ubierają się prosto, jak wiele kobiet to czyni, niech noszą odzież z dobrych, trwałych materiałów, odpowiednio dobraną do wieku. Niech kwestia ubioru nie zaprząta całej ich uwagi. Nasze siostry powinny nosić proste, skromne, nierzucające się w oczy ubrania. Dawajcie światu żywy przykład wewnętrznej ozdoby w postaci Bożej łaski. — Manuscript 167, 1897; Child Guidance 414.UCO2 175.2

Odłączyć się od zwyczajów świata — Jak Bóg oznajmił swoją wolę hebrajskim jeńcom, tym, którzy byli w największym stopniu odłączeni od zwyczajów i praktyk świata tkwiącego w niegodziwości, tak też Bóg objawi światło z nieba tym wszystkim, którzy wysoko cenią słowa: “Tak mówi Pan”. Przed takimi ludźmi otworzy On swoje zamysły. Ci, którzy najmniej lgną do poglądów świata, są dalecy od ostentacji, próżności, pychy i umiłowania poklasku, którzy trwają jako Jego szczególny lud, gorliwy w dobrych uczynkach — otrzymają od Pana zrozumienie znaczenia Jego Słowa. — Letter 60, 1898; Counsels to Writers and Editors 101-102.UCO2 175.3

Uzasadnienie nonkonformizmu (przesłanie do wierzących) — Dlaczego jako wierzący chrześcijanie tak się mieszamy i łączymy ze światem, aż tracimy z oczu wieczność, Jezusa Chrystusa i Ojca niebieskiego? Dlaczego, pytam, tak wiele rodzin jest pozbawionych Ducha Bożego? Czemu tak liczne rodziny mają tak niewiele Chrystusowego życia, miłości i podobieństwa? Dlatego że nie znają Boga. Gdyby ludzie ci znali Boga i patrzyli na niego przez wiarę w Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat umrzeć za człowieka, ujrzeliby tak niezrównane piękno Syna, że przyglądając się Mu, przemienialiby się w ten sam obraz. Teraz rozumiecie, na czym polega zło dostosowywania się do świata. — Manuscript 12, 1894.UCO2 175.4

Zasady Biblii przenikają całego człowieka — Konformizmowi wobec świata może zapobiec prawda, karmienie się Słowem Bożym, praktykowanie jego zasad przenikających całego człowieka. Chrystus przez apostoła Jana wzywa nas: “Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca”. 1 Jana 2,15. To proste słowa, ale będące Bożą miarą charakteru każdego człowieka. — Manuscript 37, 1896.UCO2 176.1