Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

اعمال رسولان

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ۲۹—پیام هشدار و استدها

    این فصل بر مبنای رساله اول به قرنتیان می باشد.ARPer 244.1

    نامه نخست به کلیسای قُرِنتُس بوسیله پولس رسول در دوران آخر اقامتش در افسس نگاشته شد. او برای هیچ کس دیگری جز ایمانداران اهل قُرِنتُس به این اندازه احساس علاقه شدید یا تلاش خستگی ناپذیر نداشت. او برای یک سال و نیم در میانشان زحمت کشید و آنها را متوجه نجات دهنده مصلوب و قیام کرده بعنوان تنها وسیله نجات ساخت و به ایشان اصرار ورزید تا تلویحاً بر قدرت دگرگون ساز فیض او تکیه نمایند. او پیش از پذیرش افراد اقرار کنندهٔ مسیحیت به عضویت در کلیسا به دقت تعالیم بخصوصی را بعنوان امتیازات و وظایف ایماندار مسیحی به آنها ارائه می نمود و با جدیت می کوشید تا به ایشان در وفادار ماندن به وعده های تعمیدشان یاری رساند.ARPer 244.2

    پولس از یک حس زیرکانه نبرد برخوردار بود که هر کس باید در برابر نمایندگان شریر که بطور پیوسته در پی فریب دادن و به دام انداختن دیگران هستند همراه داشته باشد، او بطور خستگی ناپذیر مشغول تقویت و تثبیت ایمانداران جوان بود. او از آنها درخواست می کرد تا خود را کاملاً به خداARPer 244.3

    تسلیم نمایند؛ چون می دانست زمانی که فرد در این تسلیم شدن شکست می خورد آنگاه گناه ترک نشده و هنوز هم شهوات و اغراض نفسانی برای سلطه می کوشند و آزمایشات وجدان را سردرگم می سازند.ARPer 245.1

    تسلیم شدن باید کامل باشد. هر فرد ضعیف، شکاک و در تقلایی که بطور کامل به خداوند تسلیم شود در تماس مستقیم با نمایندگانی قرار داده خواهد شد که او را در پیروزی توانمند می سازند. آسمان به آن فرد نزدیک می شود و از حمایت و یاری فرشتگان رحمت در هر مجال از سختی و نیاز برخوردار خواهد بود.ARPer 245.2

    اعضای کلیسای قُرِنتُس تسلیم بت پرستی و شهوترانی به فریبنده ترین شکل آن بودند. در حالی که پولس رسول با ایشان بود این تأثیرات قدرتی کمی بر آنها داشت. ایمان استوار پولس، دعاهای پرشور و رهنمودهای پر شورش و فراتر از همه زندگی با خدایش به آنها کمک کرده بود تا بجای لذت بردن از لذت های گناه بخاطر مسیح منکر نفس خود باشند.ARPer 245.3

    ولی پس از عزیمت پولس اوضاع نامناسبی بوجود آمد؛ اصول ناخواسته ای که توسط دشمن کاشته شده بود در میان بذرها ظاهر شد و بزودی میوهٔ شریر این بذرها به ثمر نشست. این یک آزمایش طاقت فرسا برای کلیسای قُرِنتُس بود. پولس رسول دیگر در میانشان نبود تا غیرتشان را جان تازه بخشد و در تلاش هایشان برای زندگی کردن در هماهنگی با خدا آنها را یاری رساند و کم کم بسیاری از آنها بی اعتنا و بی تفاوت شدند و اجازه دادند سلیقه ها و تمایلات فطری آنها را کنترل نماید. کسی که اغلب اوقات آنها را به بالاترین آرمان های پاکی و راستی ترغیب می کرد دیگر در میانشان نبود و تعداد آنان که در حین ایمان آوردن عادت های شریرانه شان را کنار گذاشته بودند و دوباره به گناهان تباه کننده آیین بت پرستان بازگشتند کم نبودند.ARPer 245.4

    پولس بطور خلاصه برای کلیسا نوشته و به آنها پند می دهد که با اعضایی که بر بی عفتی پافشاری دارند «معاشرت نکنید؛» ولی بسیاری از ایمانداران مقصود رسول را تحریف کرده و سخنانش را مبهم جلوه دادند و خودشان را بابت نادیده گرفتن رهنمودهایش توجیه کردند.ARPer 245.5

    نامه ای از طرف کلیسا به پولس فرستاده شد و از او در خصوص مسائل گوناگون مشاوره طلبیدند ولی از گناهان دردناک موجود در میانشان صحبتی نکردند. اما پولس رسول با تأکید روح القدس دریافت که وضعیت حقیقیARPer 245.6

    کلیسا پنهان مانده است و این نامه تلاشی است تا او را از اظهاراتی که نویسندگان برای مقاصد خودشان تفسیر می کنند دور سازند.ARPer 246.1

    در همین هنگام اهل خانۀ خْلوئه، خانوادهٔ مسیحی بسیار مشهور اهل قُرِنتُس به افسس آمدند. پولس درباره وضعیت امور از آنها سؤال کرد و آنها گفتند که در کلیسا تفرقه بوجود آمده است. تفرقه ای که در زمان دیدار آپولس بطور فزاینده ای شایع شده بود. معلمان دروغین اعضا را به تحقیر رهنمودهای پولس سوق می دادند. اعتقادات و احکام انجیل تحریف شده بودند. غرور، بت پرستی و هوس رانی بطور پیوسته در میان کسانی که سابقاً در زندگی مسیحی باغیرت بودند افزایش می یافت.ARPer 246.2

    هنگامی که این تصویر به پولس نشان داده شد او دریافت که وحشت هایش بیشتر از اینکه تصور می کرد وخیم هستند. اما او به این خاطر نخواست تصور کند که کارش شکست خورده است. او با «دلی دردمند و چشمانی اشکبار» از خدا تقاضای مشاوره نمود. او با شادمانی خواست از قُرِنتُس دیداری داشته باشد اما آیا اتخاذ این تصمیم حکیمانه بود. ولی او می دانست که ایمانداران در وضعیت حال حاضرشان از خدمات او بهره ای نخواهند برد، پس تیطس را برای آماده کردن راه برای دیدار بعدی خودش به آنجا فرستاد. سپس پولس رسول با کنار گذاشتن همه احساسات شخصی خود نسبت به هدف آنان که رفتارشان چنین بی عفتی های غریب را ظاهر ساخته و سپردن جان خود به خدا یکی از غنی ترین، آموزنده ترین و قدرتمندترین نامه هایش را به کلیسای قُرِنتُس نوشت.ARPer 246.3

    او با وضوح چشمگیر به پرسش های گوناگون مطرح شده توسط کلیسا پاسخ گفت و اصول کلی را مورد بررسی قرار داد که اگر مورد توجه قرار می گرفت آنها را به بالاترین سطح روحانی راهنمایی می کرد. آنها در خطر بودند و او نمی توانست در این زمان بحرانی برای رسیدن به دل هایشان در مورد شکست بیاندیشد. او از روی ایمان در خطر بودنشان را تذکر داد و بخاطر گناه هایشان آنها را سرزنش نمود. او آنها را دوباره متوجه مسیح کرد و کوشید تا از نو شوق وفاداری اولیه شان را شعله ور سازد.ARPer 246.4

    محبت عظیم پولس رسول برای ایمانداران اهل قُرِنتُس در سلام و احوالپرسی محبت آمیزش نسبت به کلیسا آشکار می گردد. او به تجربه آنها در بازگشت از بت پرستی و روی آوردن به پرستش و خدمت خدای حقیقیARPer 246.5

    اشاره می کند. او عطیه هایی که از روح القدس دریافت کرده بودند را به خاطرشان می آورد و اثبات می کند که ترقی پیوسته در زندگی مسیحی تا زمانی که به پاکی و تقدس مسیح نائل گردند مزیت شان بوده است. او چنین نوشت، «شما در او از هر حیث غنی شده اید، در هر نوع بیان و هر گونه معرفت، چنانکه شهادت ما بر مسیح در میان شما استوار گردید، به گونه ای که شما از هیچ عطایی بی نصیب نیستید، در همان حال که مکاشفۀ خداوند ما عیسی مسیح را انتظار می کشید. او شما را تا به آخر استوار نگاه خواهد داشت، تا در روز خداوندمان عیسی مسیح بَری از ملامت باشید.”ARPer 247.1

    پولس بطور شفاف از اختلافاتی بوجود آمده در کلیسای قُرِنتُس صحبت کرد و اعضاء را به ترک تفرقه تشویق نمود. او نوشت، «ای برادران، به نام خداوند ما عیسی مسیح از شما تمنا دارم که با هم توافق داشته باشید و در میان شما تفرقه نباشد، بلکه در اندیشه و رأی با هم متحد باشید.”ARPer 247.2

    پولس رسول، آزاد بود تا اعلام کند چگونه و از چه کسی مسئله تفرقه در کلیسا را دریافته است. «زیرا ای برادرانِ من، اهل خانۀ خْلوئه به من خبر داده اند که در میان شما جدال هاست.»ARPer 248.1

    پولس یک رسول الهام شده بود. حقایقی که به دیگران تعلیم می داد را بواسطه «مکاشفه” دریافت کرده بود؛ با این وجود خداوند همیشه بطور مستقیم عیناً وضعیت قومش را به او نشان نداد. در این مورد آنانی که به موفقیت و کامیابی کلیسای قُرِنتُس علاقمند بودند و شاهد رخنه پلیدی ها به داخل آن بودند مسئله را به رسول اعلام کرده و او بخاطر مکاشفات الهی که سابقاً دریافت کرده بود آماده داوری سیرت این تحولات شد. با وجود این حقیقت که خداوند برای آن زمان بخصوص مکاشفه تازه ای به او عطا نکرده بود آنانی که واقعاً در جستجوی نور بودند پیغامش را بعنوان بیانیه مسیح پذیرفتند. خداوند به او مشکلات و خطراتی که در کلیساها بپا خواهند خواست را نشان داده بود و هنگامی که این پلیدی ها توسعه یافت پولس رسول معنایشان را تشخیص داد. او بخاطر دفاع از کلیسا قرار داده شده بود. او می بایست بعنوان یک پاسخگو به خدا مراقب مردم می بود و آیا برای او منطقی و بجا نبود که از گزارش های مربوط به بی نظمی و تفرقه در میان آنها با اطلاع باشد؟ یقیناً؛ و سرزنشی که او برایشان فرستاد مسلماً مانند دیگر نامه هایش تحت الهام روح مقدس خدا نگاشته شد.ARPer 248.2

    پولس رسول به معلمان دروغین که در پی نابودی ثمره زحمات او بودند هیچ اشاره ای نمی کند. او بخاطر تاریکی و تفرقه موجود در کلیسا و هراس از بازگشت برخی بطور کامل از حقیقت، حکیمانه از تحریک ایشان با چنین توصیه هایی خودداری می کند. او توجهات را به کار خود در میان ایشان جلب می کند که همچون «معماری ماهر» پی افکنده و دیگری بر آن پی ساختمان می سازد. ولی او بدین وسیله خودش را جلال نمی دهد؛ چرا که اعلام می کند، «ما فقط همکارانی متعلق به خدا هستیم.» او مدعی هیچ حکمتی از جانب خود نیست بلکه تصدیق می کند که قدرت الهی به تنهایی او را قادر به معرفی حقیقت به شیوهٔ خوشایند خدا نموده است. پولس متحد با مسیح ماهرترین تمام معلمان توانسته بود درس های حکمت الهی که برآورده کننده نیازهای همه طبقات بود و در همه زمان، مکان و تحت هر شرایطی کاربرد داشت را با ایشان درمیان بگذارد.ARPer 248.3

    خطرناک ترین پلیدی توسعه یافته در میان ایمانداران اهل قُرِنتُس برگشت به بسیاری از رسوم تباه کنندهٔ بت پرستی بود. یکی از ایمان آوران سابق تا آنجا برگشت کرده بود که خط مشی هرزه اش یک تخطی از حتی معیار سطح پایین اخلاق رعایت شده توسط دنیای غیریهودیان بود. پولس رسول از کلیسا درخواست می کند تا «آن فرد بدکار” را از میان خود برانند. او به آنها سفارش می کند که «آیا نمی دانید اندکی خمیرمایه می تواند تمامی خمیر را وَر آورد؟ پس خود را از خمیرمایۀ کهنه پاک سازید تا خمیر تازه باشید، چنانکه براستی نیز بی خمیرمایه اید.”ARPer 248.4

    دیگر پلیدی خطرناک بپا خواسته در کلیسا این بود که برادران بر علیه یکدیگر به دادگاه می رفتند. شروط بسیاری برای حل مشکلات در میان ایمانداران بوجود آمده بود. مسیحْ خود رهنمودی واضح و شفاف از چگونگی رسیدگی به چنین مسائلی ارائه داده بود. نجات دهنده رهنمود داده بود که، «اگر برادرت به تو گناه ورزد، نزدش برو و میان خودت و او خطایش را به او گوشزد کن. اگر سخنت را پذیرفت، برادرت را بازیافته ای؛ اما اگر نپذیرفت، یک یا دو نفر دیگر را با خود ببر تا هر سخنی با گواهیِ دو یا سه شاهد ثابت شود. اگر نخواست به آنان نیز گوش دهد، به کلیسا بگو؛ و اگر کلیسا را نیز نپذیرفت، آنگاه او را اَجنبی یا خَراجگیر تلقی کن. آمین، به شما می گویم، هر آنچه بر زمین ببندید، در آسمان بسته خواهد شد؛ و هرآنچه بر زمین بگشایید، در آسمان گشوده خواهد شد.” انجیل متی فصل ۱۸ آیه های ۱۵ تا ۱۸.ARPer 248.5

    پولس به ایمانداران قُرِنتُس که این پند و اندرز واضح را نادیده گرفته بودند با شروط غیرمبهم سرزنش و ملامت نوشت. او پرسید، «هرگاه کسی از شما شکایتی علیه دیگری دارد، چگونه جرئت می کند آن را نه نزد مقدسین، بلکه به محکمۀ گنهکاران بَرَد؟ آیا نمی دانید که مقدسینْ دنیا را داوری خواهند کرد؟ پس شما که قرار است دنیا را داوری کنید، چگونه قادر به قضاوت دربارۀ مسائل بس کوچکتر نیستید؟ آیا نمی دانید که ما فرشتگان را داوری خواهیم کرد؟ چه رسد به قضاوت دربارۀ مسائل این زندگی. پس چرا به هنگام بروز این گونه اختلاف ها میان خود، کسانی را به دادرسی می گمارید که در کلیسا کسی به حساب نمی آیند؟ این را می گویم تا شما را شرمنده سازم. آیا در میان شما شخصی حکیم نیست که بتواند به اختلاف های برادران رسیدگی کند؟ در عوض، برادر علیه برادر به دادگاه می رود، آن هم نزد بی ایمانان! اصلاً وجود چنین مرافعه هایی میان شما، خودْ شکستی برای شماست. چرا ترجیح نمی دهید مظلوم واقع شوید؟ … برعکس، خودْ ظلم می کنید و به دیگری زیان می رسانید، آن هم به برادران خود. آیا نمی دانید که ظالمان وارث ملکوت خدا نخواهند شد؟»ARPer 249.1

    شیطان پیوسته در تلاش است تا بی اعتمادی، بی زاری و کینه توزی را در میان قوم خدا مرسوم سازد. ما اغلب باید در ورطه آزمایش قرار بگیریم تا متوجه تجاوز به حقوق مان بشویم حتی زمانی که دلیلی واقعی برای چنین احساساتی وجود ندارد. آنانی که خود را بیشتر از مسیح و خدمت او دوست دارند منافع خود را در اولویت قرار خواهند داد و تقریباً به هر مصلحتی برای حفاظت و ابقای آنها متوسل خواهند شد. حتی بسیاری از مسیحیان به ظاهر با وجدان بواسطه غرور و خودبینی از مراجعه شخصی به آنان که تصور می کنند در اشتباهند خودداری می کنند برای آنکه بتوانند با ایشان در روح مسیح سخن گفته و با هم برای یکدیگر دعا کنند. هنگامی که برادرانشان به آنها آسیب می رسانند برخی بجای پیروی از احکام نجات دهنده به دادگاه خواهند رفت.ARPer 249.2

    مسیحیان نباید برای رسیدگی به اختلاف هایی که ممکن است در میان اعضای کلیسا بوجود آمده در دادگاه های مدنی حضور پیدا کنند. چنین اختلافاتی باید در میان خودشان و یا توسط کلیسا و در هماهنگی با رهنمودهای مسیح بررسی شود. حتی اگر ظلمی واقع شده باشد پیرو فروتنARPer 249.3

    و کوچک عیسی ترجیح می دهد خود رنج کشیده و «زیان ببیند” تا اینکه گناهان برادرانش در کلیسا را در حضور دنیا آشکار نماید.ARPer 250.1

    مرافعه های بین برادران رسوایی برای هدف حقیقت هستند. مسیحیانی که به دادگاه مراجعه می کنند کلیسا را در معرض استهزای دشمنانش قرار داده و باعث پیروزی نیروهای تاریکی می شوند. آنها مسیح را باز زخمی کرده و او را در برابر چشم همگان بی حرمت می سازند. آنها با نادیده گرفتن اقتدار کلیسا به خدایی که به آن کلیسا اقتدار بخشیده اهانت می کنند.ARPer 250.2

    پولس با این نامه به اهالی قُرِنتُس می کوشد تا قدرت مسیح را برای محافظت آنها از شریر نشان دهد. او می دانست که اگر آنها از اوضاع نوشته شده پیروی نمایند در قدرت قادر مطلق نیرومند خواهند شد. پولس برای یاری آنها در جدایی از بردگی گناه و برای تقدس کامل در ترس از خداوند درخواست های کسی که زندگی هایشان را در موقع ایمان آوردن وقف او کرده بودند به یادشان آورد. او چنین گفت، «شما از آنِ مسیح اید.» «شما از آنِ خود نیستید؟ به بهایی خریده شده اید، پس خدا را در بدن و روح خود که از آن خداست تجلیل کنید.»ARPer 250.3

    پولس رسول بطور واضح نتیجه برگشت از یک زندگی پاک و مقدس بسوی اعمال فاسد بت پرستی را خلاصه کرد. او نوشت، «فریب نخورید! بی عفتان، بت پرستان، زناکاران، … دزدان، طمع ورزان، میگساران، ناسزاگویان و شیّادان وارث ملکوت خدا نخواهند شد.” او از آنها خواهش کرد تا شهوات و هوای نفس پَست خود را مهار نمایند. او از ایشان پرسید، «آیا نمی دانید که بدن شما معبد روح القدس است که در شماست و او را از خدا یافته اید؟»ARPer 250.4

    حال آنکه پولس از موهبات فکری عالی برخوردار بود ولی زندگی اش قدرت یک حکمت نادر را به نمایش گذاشت که به او بینش سریع و ترحم بخشید و باعث رابطه صمیمی اش با دیگران شد، او را قادر ساخت ذات بهتر آنها را تحریک کرده و ایشان را در تلاش برای زندگی اعلی تر الهام ببخشد. او آرزو داشت تا شاهد آشکار شدن خداترسی درونی ایشان باشد که به آنها در برابر آزمایش و وسوسه نیرو خواهد بخشید. او می دانست که آنها در هر قدم از مسیر مسیحیت مورد مخالفت کنیسه شیطان قرار خواهند گرفت و هر روز می بایست درگیر ستیز و جدال می شدند. آنها می بایست در برابر رویکرد زیرکانه دشمن پاسداری داده و عادت های قدیمی و تمایلات طبیعی را ARPer 250.5

    به عقب برانند و همواره در دعا باشند. پولس می دانست که پیشرفت های برتر مسیحی فقط می تواند بواسطه دعای بیشتر و مراقبت پایدار بدست آید و کوشید این امر را به اذهان آنها منتقل نماید. ولی او همچنین می دانست که با مسیح مصلوب به آنها قدرت کافی برای ایمان آوردن شخص و اقتباس الهی ارائه شد تا در برابر همه آزمایشات و وسوسه ها ایستادگی کنند. آنها با ایمان به خدا مانند زره شان و همراه با کلامش مانند سلاح جنگی با قدرتی درونی مجهز خواهند شد که حمله های دشمن را منحرف کنند.ARPer 251.1

    ایمانداران اهل قُرِنتُس به تجربه ای عمیق تر در امور خدا نیاز داشتند. آنها بطور کامل معنای برپا داشتن جلال او و تغییر سیرت به سیرتی دیگر را درک نکردند. ولی آنها فقط نخستین اشعه های سپیده دم آن جلال را مشاهده کرده بودند. خواسته پولس برایشان این بود که از همه کمالات خدا آکنده شوند و خداوند را بشناسند و به جِدّ و جهد در پی شناخت او باشند. طلوع او همچون فجرْ یقین است و تا زمانی که به اوج ایمان کامل انجیل دست یابند به تعلیم از او ادامه دهند.ARPer 251.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents