۸—در حضور شورای عالی یهود

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۵ آیه های ۱۲ تا ۴۲ میباشد.ARPer 65.1

صلیب وسیله شرمندگی و شکنجه بود که امید و نجات را برای جهان به ارمغان آورد. شاگردان مردانی متواضع، بی پول و بی سلاح ولی مجهز به کلام خدا بودند؛ ولی بواسطه قدرت مسیح بیرون رفتند تا شرح حال شگف آور آخور و صلیب و پیروزی بر همه مخالفان را بازگو کنند. آنها بدون احترام یا تصدیق دنیوی قهرمانان ایمان بودند. از لب هایشان کلام شیوای الهی روان بود که دنیا را تکان داد.ARPer 65.2

در اورشلیم آنجا که عمیق ترین تعصبات دینی وجود داشت و آنجا که گیج کننده ترین ایده ها در مورد او که همانند یک تبهکار مصلوب شده بود رواج داشت شاگردان به صحبت دلیرانه خود درباره کلام حیات ادامه داده، خدمت و مأموریت مسیح، مصلوب شدن، رستاخیزش از مردگان و صعودش به آسمان را برای یهودیان بیان نمودند. کاهنان و حکام با حیرت شهادت جسورانه و روشن رسولان را شنیدند. براستی قدرت نجات دهنده برخاسته از مردگان بر رسولان قرار گرفته بود و خدمت شان با آیات و معجزاتی همراه گشت تا روزانه ARPer 65.3

بر تعداد ایمانداران افزوده شود. مردم در میان خیابان ها جایی که شاگردان قرار بود بگذرند، بیماران شان را «بر بسترها و تخت ها می خواباندند تا چون پطرس از آنجا می گذرد، دست کم سایه اش بر برخی از آنان افتد.” رنجدیدگانِ ارواح پلید را نیز می آوردند. جمعیت به دور آنها جمع می شدند و شفایافتگان خدا را ستایش کرده و نام نجات دهنده را تکریم می کردند.ARPer 66.1

کاهنان و حکام دیدند که مسیح را فراتر از ایشان می ستایند. صدوقیان که به رستاخیز از مردگان اعتقاد نداشتند چون شنیدند رسولان رستاخیز مسیح از مردگان را موعظه می کنند، خشمگین شدند دریافتند که اگر به رسولان اجازه موعظه درباره نجات دهنده برخاسته از مردگان و انجام معجزات به نام او داده شود اعتقادشان مبنی بر اینکه هیچ رستاخیزی از مردگان وجود نخواهد داشت توسط همگان رد خواهد شد و مسلک صدوقیان خیلی زود منقرض خواهد گشت. فریسیان عصبانی بودند چون دیدند گرایش به تعالیم رسولان باعث تحلیل رسوم یهودی می شود و سبب بی اثر شدن هدایای قربانی می گردد.ARPer 66.2

پیش از این همه تلاش های انجام شده برای نابود کردن این تعلیم تازه بی فایده بود؛ ولی حالا صدوقیان و فریسیان مصمم شدند که کار شاگردان باید متوقف گردد، زیرا داشت گناهکار بودنشان در مرگ عیسی را به اثبات می رساند. کاهنان پر از غضب دست به خشونت علیه پطرس و یوحنا زدند و آنها را به زندان عمومی انداختند.ARPer 66.3

رهبران قوم یهود به وضوح در انجام اراده خدا برای قوم برگزیده اش شکست خورده بودند. آنهایی که خداوند، امانتدار حقیقت ساخته بود بی ایمانی به اعتمادشان اثبات شده بود و خدا دیگران را برای انجام خدمتش انتخاب کرد. حال این رهبران در بی بصیرتی خود به کمک همه سلطه شان آنچه که خشم عدالت نامیدند بر علیه کسی که باورهای محترم شان را کنار گذاشته بود بسیج کردند. آنها نمی خواستند حتی این احتمال که خودشان بدرستی کلام را درک نکردند یا اینکه کتب مقدس را به غلط تفسیر یا مورد استفاده قرار داده بودند را بپذیرند. آنها مثل انسان هایی که شعور خود را از دست داده بودند رفتار کردند. آنها گفتند، این معلم ها که برخی فقط مردان ماهیگر بودند چه شایستگی دارند که ایده های مخالف با باورهایی که ما به مردم تعلیم داده ایم ارائه بدهند؟ آنها مصصم به نابودی این ایده ها، ارائه دهندگان آنها را محبوس کردند. ARPer 66.4

شاگردان با این طرز برخورد ترسان یا سرافکنده نشدند. روح القدس کلام گفته شده توسط مسیح را به یادشان آورد: «بنده از ارباب خود بزرگ تر نیست. اگر مرا آزار رسانیدند، با شما نیز چنین خواهند کرد؛ و اگر کلام مرا نگاه داشتند، کلام شما را نیز نگاه خواهند داشت. امّا این همه را به سبب نام من با شما خواهند کرد، زیرا فرستندۀ مرا نمی شناسند.” «شما را از کنیسه ها اخراج خواهند کرد و حتی زمانی می رسد که هر که شما را بکشد، می پندارد که خدا را خدمت کرده است.» «اینها را به شما گفتم تا چون زمان وقوعشان فرا رسد، به یاد آورید که شما را آگاه کرده بودم. آنها را در آغاز به شما نگفتم، زیرا خود با شما بودم.” یوحنا فصل ۱۵ آیه های ۲۰ و ۲۱؛ فصل ۱۶ آیه های ۲ و ۴.ARPer 67.1

خدای آسمان، فرمانروای مقتدر عالم هستی مشکل حبس شاگردان را به دست های خود گرفت چرا که انسان ها داشتند برعلیه کار او می جنگیدند. شب هنگام فرشته خداوند درهای زندان را گشود و به شاگردان گفت، «بروید و در معبد بایستید و پیام کامل این حیات را به مردم بگویید.” این فرمان مستقیماً برخلاف دستور داده شده توسط رهبران یهود بود؛ ولی آیا رسولان گفتند ما تا از دادستان پیشنهاد نداشته باشیم و از آنها اجازه نگیریم نمی توانیم این کار را انجام بدهیم؟ خیر، خدا گفته بود «بروید» و آنها اطاعت کردند. «آنها سحرگاهان به معبد درآمدند و به تعلیم مردم پرداختند.” [80]ARPer 67.2

آن هنگام که پطرس و یوحنا در میان ایمانداران حضور یافتند و نحوه عبور مستقیم خود از بین گروه نگهبانان زندان با راهنمایی فرشته و فرمان از سرگیری کاری که وقفه در آن افتاده بود را دوباره شرح دادند برادران پر از حیرت و شادی شدند.ARPer 67.3

در این حین کاهن اعظم و همکارانش، «اهل شورا و تمامی مشایخ اسرائیل را فرا خواندند.» کاهنان و حکام تصمیم گرفته بودند تا شاگردان را با فتنه، اتهام قتل حَنانیا و سَفیره و توطئه چینی برای برکناری کاهنان از اختیارات شان محکوم سازند. آنها امیدوار به تحریک مردم بودند تا از این طریق خود بتوانند مشکل را مدیریت نمایند و مانند عیسی به حساب شاگردان نیز رسیدگی شود. آنها باخبر بودند بسیاری از کسانی که تعالیم مسیح را نپذیرفتند از قانون مستبدانه حکام یهودی بیزارند و خواهان برخی تغییرات. کاهنان وحشت کردند که اگر قرار باشد افراد ناراضی حقایق موعظه شده توسط رسولان راARPer 67.4

بپذیرند و عیسی را بعنوان مسیح موعود تصدیق نمایند خشم تمام مردم بر علیه رهبران دینی که سپس مجبور خواهند شد تا بخاطر قتل مسیح پاسخگو باشند برخواهد خاست. آنها تصمیم گرفتند تا اقداماتی سرسختانه برای جلوگیری از این موضوع اتخاذ کنند. ARPer 68.1

هنگامی که آنها فرستادگانی فرستادند تا رسولان را نزدشان بیاورند، از شنیدن این گفته که درهای زندان محکم بسته بود و نگهبانان نیز مقابل درها ایستاده بودند ولی زندانی ها را در زندان نیافتند بسیار بهت زده شدند.ARPer 68.2

خیلی زود گزارشی حیرتآور از راه رسید، «آنها که به زندانشان افکنده بودید، اکنون در معبد ایستاده اند و مردم را تعلیم می دهند. پس فرماندۀ نگهبانانِ معبد با مأموران رفتند و رسولان را آوردند، لیکن نه به اجبار، زیرا بیم داشتند مردم سنگسارشان کنند.»ARPer 68.3

اگر چه رسولان بطور معجزه آسایی از زندان رهایی یافتند ولی از محاکمه و مجازات خلاصی نیافته بودند. مسیح در زمان بودن با آنها گفته بود، «دربارۀ خودتان به هوش باشید، زیرا شما را به محاکم خواهند سپرد.” مرقس فصل ۱۳ آیه ۹. خدا با فرستادن فرشته برای رهایی شان به آنها نشانه ای از محبت خود و تضمین حضورش را داده بود. حال نوبت آنها بود تا بخاطر آن کسی که داشتند مژده انجیلش را موعظه می کردند رنج ببینند.ARPer 68.4

در سابقه انبیاء و رسولان نمونه های اصیل بسیاری از وفادری به خدا وجود دارد. شاهدان مسیح حبس، شکنجه و خودِ مرگ را تجربه کرده بودند بجای اینکه احکام خدا را بشکنند. نوشته بجا مانده از پطرس و یوحنا به اندازه هر انجام وظیفه حماسی است. هنگامی که آنها برای بار دوم در حضور مردانی ایستادند که به نظر مصمم به نابودی شان بودند در گفته ها یا طرز برخوردشان نمی شد ترس یا دودلی یافت؛ و زمانی که کاهن اعظم گفت، «مگر شما را منع اکید نکردیم که دیگر به این نام تعلیم ندهید؟ ولی شما اورشلیم را با تعلیم خود پر ساخته اید و می خواهید خون این مرد را به گردن ما بیندازید،” پطرس پاسخ داد: «خدا را باید بیش از انسان اطاعت کرد.» فرشته آسمانی بود که آنها را از زندان رهانید و به ایشان دستور تعلیم در معبد را داد. آنها در پیروی از دستورالعمل های او داشتند از فرمان الهی اطاعت می کردند و باید آن را به هر قیمتی ادامه می دادند. ARPer 68.5

سپس روح مکاشفه بر شاگردان قرار گرفت؛ متهمان شاکی شدند وARPer 68.6

مسئولیت قتل مسیح را به اهالی شورا نسبت دادند. پطرس گفت، «خدای پدران ما، همان عیسی را که شما بر صلیب کشیده، کشتید، از مردگان برخیزانید و او را به دست راست خود بالا برده، سرور و نجات دهنده ساخت تا قوم اسرائیل را توبه و آمرزش گناهان بخشد؛ و ما شاهدان این امور هستیم، چنانکه روح القدس نیز هست که خدا او را به مطیعان خود عطا کرده است.”ARPer 69.1

یهودیان بخاطر این گفته ها چنان خشمگین شدند که تصمیم گرفتند تا خود مجری قانون شوند و بدون محاکمه بیشتر یا بدون اجازه از صاحب منصبان رومی زندانیان را به قتل برسانند. آنها علاوه بر اینکه در خون مسیح دست داشتن حال مشتاق به لکه دار کردن دست هایشان با خون شاگردان او بودند.ARPer 69.2

ولی در شورا مردی بود که صدای خدا را در گفته های شاگردان تشخیص داد. او فَریسی شناخته شده، گامالائیل نام و معلم شریعت و فردی معتبر بود. ذهن روشنش دریافت که حرکت خشن مورد نظر کاهنان به عواقب وحشتناکی خواهد انجامید. قبل از اینکه ایده هایش را ارائه نماید دستور داد زندانیان را بیرون ببرند. او به خوبی نکاتی که با آنها سروکار داشت را می دانست. او می دانست که قاتلان مسیح برای رسیدن به هدف شان از هیچ چیز فروگذاری نخواهند کرد. ARPer 69.3

سپس او با صبر بسیار و متانت می گوید: «ای اسرائیلیان، مواظب باشید چه می خواهید با این اشخاص بکنید. چندی پیش، مردی تِئوداس نام برخاست که ادعا می کرد کسی است و حدود چهارصد تن نیز به وی پیوستند. ولی او کشته شد و پیروانش نیز همه تار و مار شدند. پس از او، یهودای جلیلی در زمان سرشماری قیام کرد و جمعی را به دنبال خود کشید. امّا او نیز از میان برداشته شد و پیروانش پراکنده شدند. پس در خصوص این مسئله نیز به شما توصیه می کنم که دست از این افراد بردارید و آنان را به حال خود واگذارید. زیرا اگر قصد و عملشان از انسان باشد، بی گمان راه به جایی نخواهند برد. امّا اگر از خدا باشد، نمی توانید آنان را از میان بردارید، زیرا در آن صورت با خدا می جنگید!»ARPer 69.4

کاهنان این ایدهها را معقول یافتند و وادار به موافقت با گامالائیل شدند. ولی به سختی می توانستند مانع از دشمنی و تنفرشان شوند. از روی اکراه زیاد بعد از تازیانه زدن شاگردان و تهدید دوباره جانشان منع کردند که دیگر به نام عیسی موعظه نکنند، سپس رهایشان کردند. «رسولان شادی کنان ازARPer 69.5

حضور اهل شورا بیرون رفتند، زیرا شایسته شمرده شده بودند که بهخاطر آن نام اهانت ببینند. و هیچ روزی، چه در معبد و چه در خانه ها، از تعلیم و بشارت دربارۀ اینکه عیسی همان مسیح است، دست نکشیدند.» ARPer 70.1

مسیح کمی پیش از مصلوب شدنش میراث آرامش را به شاگردانش واگذار کرده بود. او گفت، «برای شما آرامش به جا می گذارم؛ آرامش خود را به شما می دهم. آنچه من به شما می دهم، نه چنان است که جهان به شما می دهد. دل شما مضطرب و هراسان نباشد.» یوحنا فصل ۱۴ آیه ۲۷. این آرامش، آرامشی نیست که با پیروی از رسوم و عقاید برای جهان به ارمغان می آید. مسیح هرگز آرامش را بواسطه مصالحه با شریر نخرید. آرامشی که مسیح برای شاگردانش باقی گذاشت بجای اینکه عاملی خارجی باشد عاملی درونی است و قرار بر این بود تا همیشه با شاهدانش حتی در میان نزاع و درگیری بماند.ARPer 70.2

مسیح درباره خود گفت، «گمان مبرید که آمده ام تا صلح به زمین بیاورم. نیامده ام تا صلح بیاورم، بلکه تا شمشیر بیاورم!” متی فصل ۱۰ آیه ۳۴. شاهزاده آرامش ولی عامل جدایی بود. او که آمد تا اخبار شادی و سُرور را موعظه کند و در دل فرزندان انسان امید و شادی بیافریند نبردی را گشود که آتش اشتیاق را در قلب انسان شعله ور می سازد؛ و او به پیروانش هشدار می دهد، «در دنیا برای شما زحمت خواهد بود.» «شما را گرفتار کرده، آزار خواهند رسانید و به کنیسه ها و زندانها خواهند سپرد، و به خاطر نام من، شما را نزد پادشاهان و حکام خواهند برد.» «حتی والدین و برادرانتان، و خویشان و دوستانتان شما را تسلیم دشمن خواهند کرد و برخی از شما را خواهند کشت.» یوحنا فصل ۱۶ آیه ۳۳؛ لوقا فصل ۲۱ آیه های ۱۲ و ۱۶.ARPer 70.3

این پیشگویی به شیوه ای مشخص تحقق یافته است. هر توهین، سرزنش و ظلمی که شیطان می توانست بوسیله آن قلب انسان را از آن خود کند بر سر پیروان عیسی روا داشته است؛ و به شیوه ای مشخص دوباره انجام خواهد داد؛ چرا که هنوز قلب نفسانی در دشمنی با شریعت خداست و تحت کنترل احکام او نخواهد بود. جهان امروز بیش از دوران رسولان در هماهنگی با اصول مسیح نیست. همان نفرتی که فریاد برآورد، «بر صلیبش کن! بر صلیبش کن!” و باعث شکنجه شاگردان شد هنوز در فرزندان نافرمانی کار می کند. همان روحی که در قرون تاریک وسطی مردان و زنان را به زندان،ARPer 70.4

تبعید و مرگ تسلیم نمود، شکنجه شدید و تفتیش عقاید را ممکن ساخت، کشتار سنت بارتلمی (St. Bartholomew) را طراحی و اجرا کرد و آتش اسمیتفیلد (Smithfield) را برافروخت هنوز با انرژی زیان آور خود در قلب های تغییر نیافته مشغول کار است. تاریخ حقیقت همواره در کشاکش بین راستی و ناراستی مشهود بوده است. انتشار مژده انجیل همیشه در این دنیا با وجود مقاومت، خطر، زیان و رنج به پیش رفته است. ARPer 71.1

قوت کسانی که در گذشته بخاطر مسیح اهانت دیده اند چه بود؟ قوت آنها در اتحاد با خدا، اتحاد با روح القدس و اتحاد با مسیح بود. رسوایی و شکنجه بسیاری را از دوستان زمینی جدا کرده است ولی نه از محبت مسیح. هرگز فردی که سخت ترین امتحان ها را تجربه کرده نسبت به زمانی که او دارد بخاطر حقیقت خواری را تحمل می کند این چنین توسط نجات دهنده اش محبت نشده است. مسیح گفت، «من او را دوست داشته، خود را بر او ظاهر خواهم ساخت.” یوحنا فصل ۱۴ آیه ۲۱. هنگامی که ایماندار بخاطر راستی در جایگاه زندانی در دادگاه های زمینی می ایستد مسیح نیز در کنارش می ایستد. هنگامی که او در میان دیوارهای زندان گرفتار می شود مسیح خود را بر او ظاهر می سازد و دلش را با محبت خود قوی می کند. هنگامی که او بخاطر مسیح به مرگ تن می دهد نجات دهنده به او می گوید، آنها ممکن است جسم را بکشند ولی نمی توانند به روح آسیبی برسانند. «امّا دلْ قوی دارید، زیرا من بر دنیا غالب آمده ام.” «پس ترسان مباش زیرا من با تو هستم، و هراسان مباش زیرا من خدای تو هستم. تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد، و به دست راست عدالتِ خویش از تو حمایت خواهم نمود.” یوحنا فصل ۱۶ آیه ۳۳؛ اِشعیا فصل ۴۱ آیه ۱۰. ARPer 71.2

«آنان که بر خداوند توکل دارند چون کوه صَهیون اند که جنبش نمی خورد، بلکه تا به ابد برقرار است! چنانکه کوه ها گرداگرد اورشلیم اند، خداوند نیز گرداگرد قوم خویش است، از اکنون تا به ابد.» «جان ایشان را از ظلم و خشونت خواهد رهانید، زیرا خون ایشان در نظر او گرانبهاست.» مزمور فصل ۱۲۵ آیه های ۱ تا ۳؛ فصل ۷۲ آیه ۱۴.ARPer 71.3

«خداوند لشکرهای آسمانی سپر ایشان خواهد بود؛ … یهوه خدایشان آنان را همچون گله ای که قوم او باشند نجات خواهد داد؛ و آنان همچون نگین های تاج، بر سرزمین او خواهند درخشید.” زکریا فصل ۹ آیه های ۱۵ و ۱۶. ARPer 71.4